Suðurland - 26.06.1914, Blaðsíða 3

SU|ÐURL AND
3
nes hafl sóst. hafis nýlega, en langt til
hafs.
Vcðuráttan má nú hlý heita enda
8>senkar nú jOrð óðum, en sólarlitlir
dagar eru þó oftast., þoka og sudda-
r>gning. Meinlegur sólskinsskorturinn
bæði fyiir saltflskinn og gróðurinn,
sem bíður eftir sólskiuinu og meiri
hlýju.
Gufusklpið „Ágdcr“, sem hingað
heflr komið i vor tvívegis og legið
hér inná legunni, varð fyiir því slysi
að rekast á sker á útsiglingu héðan
á sunnudagsmorguninn. Pess varð
þegar vart er skipið lagði af stað að
það lét okki að stjóm, bar það þá út
af réttri leið og Jenti á klöpp og brotn
aði þá skrúfan. Skipið losnaði þó af
skerinu attur, og gat náð í festarnar
á legunni. Liggur það nú og bíður
eftir björgúnarskipinu „Geir*, að því
er heyrst heflr. Varla er hægt að
kenna höfninni hér um þetta óhapp,
stýrið vorið bilað áður og úr sér geng
ið og hefir það orðið orsök óhappsins.
Silfurbúðkaupsdag áttu þau á
laugardaginn var Oddur Oddson gull
smiður á Eyrarbakka og kona hans
Helga Magnúsdóttir. Suðurland færir
þeim hamingjuósk sína.
liifrciðar I jóta nú um alla vegu
hér eystra, þykir þó aildýrt að ferð
ast með þeim og ekki öðrum hent
en þeim er eiga auragnægð. Ekki er
laust við óhug á sumum ef mörg
verða shk fartæki á ferðinui hér í
sumar þar sem lestaumferð er jafn
niikil og á vegunum hér, enda ekki
hættulaust fyrir bifreiðaruar sjálfar,
því hæpið er að smábrýr þær sem á
vegunum eru séu nægilega traustar,
svo trygt sé fyrir slysumpmun því
bifreiðarsfjórum ekki vanþörf á full-
komnustu og straungustu aðgæslu og
nákvæmni ef vel á að faia.
Slæmt að hafa ekki sérstaka vegi
handa bifreiðunum, svo þær geti notið
sín til samgöngubóta.
íslenzkir sagnaþættir.
Kftir
dbrm. Brynjúlf Jónsson frá Minna-Núpi.
allramildilegaBt viðtal. Konungur tók því
vel. Taka þ»ir tal með sér. Segir r*ð-
herranu honum alla málavöxtu og biður
hann með mörgum fögrum orðum að hafa
einhver ráð til að bjarga réttindum þessa
rnanns og fyrra löggjöf og stjóru ámœli, sem
nú vœri við búið. Og það þyrfti, meira
að segja, að ganga evo frá, að elíkar kvart-
anir gœtu ekki oftar komið fyrir. Það
vœri alt annað cnn gaman, að komnst oft
í aðra cins klípu, eins og hann hefði ver1
ið í síðan í vor og til þessa dags. Kon-
ungur kvaðst skyldi athuga málið til
morguns; bað ráðherrann að koma þá aft-
ur. Hann lét ekki á sér standa með það.
Segist konungur þá hafa fundið ráð til að
bjarga réttindum Magnúsar og allra þeirra
sem líkt kunni að standá á fyrir. „Það
er ekkcrt annað“, segir konungur, ,,en
að láta sýslumanninn giita í hvert sinn,
sem annaðhvort bjónaefna eða bæði, eru
annarar trúar enn Lútherstrúar". i’arf
það ekki að orðlengja, að 25, októberm.
1875 gaf konungur út úrskurð, er skipaði
fyrir á þá leið, sera nú var sagt. Setti
ráðhcrrann nafn sitt undir úrskui-ðinn á-
samt konungi og var mjög glaður yfir
því, að nú var hvóru tveggja borgið, Magn-
úsi og stjórnarskránni
Og nú hugsaði ráðherrann á þessa leið:
„l’etta mál hefir legið hjá mér lengur en
góðu hófi gegnir. Nú ætla eg að syna
það, að ég afgreiði hvert mál undir eins,
þá er eg hefi náð fastri niðurstöðu um
úrslit þess. i'ennan úrskuið skal eg nú
senda til landshöfðingjans á Islandi undir
eins“. Og það mátti heita, að hann gerði
það undir eins, því nú drógst það ekki
nema 5 daga. Hann sendi landshöfðingja
konungsúrskurðinn með bréfi dagsettu 30.
olctóberm. og skipaði honum að búa til
nákvæma fyrirsögn um það, hvernig gift-
ingin ætti fram að fara, og senda síðan
sýslumanni bæði konungsúrskurðinn og
fyrirsögnina og um leið skipa honum að
gifta hjónin.
Þá er skipið, sem bréfið flutti, kom til
Reykjavíkur, var nóvemberm. næstum
hálfnaður. Því sem oftir var af mánuð-
inum veitti landshöfðingja ekki af til að
útbúa giftingar’fyrirsögnina. Það var ekki
hætt við að hann vildi „kasta til þess
höndunum", sem kallað er, hann var okki
„svoleiðis maður“. Það var fyrst 6. des.
að hann var tilbúinn og ritaði sýslumann-
inum í Yestmannaeyjasýslu bréf það, er
ráðhex-rann hafði boðið honum. Þvi bréfi
fylgdi konungsúrskurðurinn og giftingar-
fyrirsögnin ásamt skipuu til sýslumanns
um að gifta þau Magnús og Þuríði hið
allra fyrsta.
\!/\!/\y\l/W\L/V/\!/\!/\!/\!/\!/\!/\!/\!/'
.jf. sm* «jéf> .jf* »js» »jtf. .je--x* »jjf» »ja» .W. »jtt» .JK' *K’ »j(f. »jsf*»jf* »M» .JS(. .¥* «*• »af» .ja* .Jo* »
/^/^/!\/^/!\^A\/r\/!\mi^/i\/í\/'I\/!\/>\/!\/N/I\/»\/í\/A/5\/I\/i\/!\l
'l'ryggið yður, l
;ið þér f.iið sen mest fyrir peningana.
En fyrsta skilyrftið fyrir því er að þckkja voraraar frá
cJoni JSjörnssyni & @o.
Þegar þér haflð gert það, veiðið þór ekki lengur í vafa hvar
mcst sé að fá af
Yefnaðarvöru fyrir krónuna.
Jón Björnsson & Go.
Bankastrætl 8 Bcykjavik.
(Aður vefnaðarvörubúð Jóns Þórðarsonar)
*
*
*
*

Alskonar álnavara svo semi
ata> kjóla- svuntu- og nátt
reyju-tau, dömuklseðijUegJ
Alklæði
Og
Hálfklæði
Sœngurdúk
Fóður ýmsar teg.
Tvista
°g
Flonel
mai-gar tegundir.
Gólf
°g
Borð vaxdúka

V E R Z L U N

I Emaleraðar- og gler-vörur
nýkomið mikið úrval.
| Glysvarningur og leikföng.
Flestar
nauðsynjavörur
c3óns
*3ónassonar
á
STOKKSEYBI.
• •
svo sem:
KAFFl
SYKUR
GRJÓN
HVEITl 3 teg.
Hálfbaunir
Bankabygg og
Yalsaða bafra.
Tilbúnar karhnannabuxur, _
utanylirjiikkar og vind 1
jakkar, liöfuðföt, höfuð
sjöl og licrðasjöl. g
* »
|Skilvindan „R E C 0 R D‘
som skiluv 120 pt. á klukku
Istund og kostar 65 kr.
♦
w
♦
Hinar heimsfrægu
Y. þáttur.
Af
Maginísi Kr istj á nssy n i
mornióna.
Framh.
Skaut hann þvi málinu ti) ráðherrans með
bréfi 5. maí 1875 og spurði hvernig að
ætti að fai-a til þess, að stjórnai-skráin
yrði ekki brotin á Magnúsi. En ráðherx-
ann var ekki fœrari um það en lands-
liöfðinginn að skera úr þessu vandrœða-
máli. Magnús hafði komið óþægilega við
kaun löggjafarinnar: hann hafði kornið
því upp — án þess að vita það sjálfur,—
að hér var „gat“ á henni, sem búast mátti
við að oftar eun í þetta slcifti gœti orðið
að tjóui. Boi-garalcg réttindi rnanna gátu
þegar minst vax-ði týnst út um þetta „gat“.
Ráðherrann liugsaði sér nú að leggjast
djúpt og leita upp hagkvæmt ráð til að
útfylla ólukku — „gatið“ . Hann notaði
liveija tómstuud allt sumarið og framá
liaust til að volta þessu vandræðamál fyr-
ir sér. Og moð því að hann var stórvit-
ur rnaður, þá varð honum það loksins
ljóst, að úr þessu gæti enginu bœtt ann-
ar en kouungur sjálfur. Og einn góðan
veðurdag um liaustið gcngur ráðherra á
íund konungs og biður hann að veita sér
OOOOOOOOOI
Sveitam enníi
Munið eftir þegar þér kom-
ið til bovgarinnar að salt-
fiskur og alskonar tros
llicti er best og ódývast
hjá Huðui. (rriinssyni
(austan við steinbryggjuna)
Reykjavík.
oooooooooool
Vantar hnakktösku úr boldangi
með ýrnsu smávegis dóti: Sokkum
vetlingum o. fl. Á töskulokið er
skrifað „Ingibjðrg Jónsdóttir".
Óskast skilað að Tryggvaskála eða
Þjórsáitúni.
Hvergi á íslandi
fást. nú jafn vandaðar Ijósmyndir og
hjá K. Guðmundssyni á Eyraibakka.
Notift tækifærift og látift mynda
ykkur.
Johnstone
sláttuvélar
sem taka fram öllum óðrum sláttuvélum og
hlotið hafa hæðstu verðlaun.
Fást nií kcvptar i
Kf. Hekla.
Vörurnar í Ileklu
þær oru afbragðs þing,
allir sem þær kaupa, þeim hrósa — af sannfæring. —
Þar er þeim golt, að versla, sem eiga af aurum fátt,
því alt cr sclt meft góðu verfti, bæði stórt og smátt.