Verkamaðurinn - 30.01.1926, Blaðsíða 1
VERRðMððORIHH
\ Útgefandi: Verklýðssamband ^orðurlands.
IX. árg. {
Akureyrl Laugardaginn 30. Janúar 1926.
6. tbl.
wammmmmmm** NÝJA BfÓ. ^mmmwwmmwmm
Laugardagskvöld kl. 8V2:
JARÐSKJÁLFTINN.
Framhaldssýning frá Fimtudagskvöldi. Sömu aðgöngumiðar gilda.
Sunnudagskvöld kl. 8V2.
A Ð HÁLFU SAKLAUS.
Aðalhlutverkið leikur:
Anita Stewart heimsfræg leikkona.
Bak við tjöldin.
Eitt a( því, aem þingmaður Akur-
eyrar, Björn L<odal, hefír mjög alegið
um sig með á þjóðmálafundum hér,
er aú yfirlýiing hans, að sá, sem á
þingi vitl sitja og við atjórnmál fást,
eigi að vera viðbúinn, hvar sem er,
að bera sannlelkanum vltnl Svo langt
hefír B L. gengið f þessu máli, sð
hann hefir tjáð aig því meðmæltan,
að þingmannsefni og stjórnmálamenn
tækju nokkurskonar próf f saonsögli
og drenglund, áður en þeim yrði faiin
fulitrúastörf þjóðarinnar. Svona talat
Björn L'ndsl.
í afðasta tölubl. Verkam. birtist
yfiriýsing nokkurra valinkunnra manna,
er voru heýrnarvottar að ósæmllegum
brigalum, er B. L. hafði I frammi við
Guðbjörn Björnnon kaupm. á þing-
máiafundinum um daginn. Einn af
þeim, aem skrifnðu undir nefnda yfir-
lýsingu var Sig. Ein. Hlíðar dýratækn
ir. Bæði hann, Sigurður, og aðrir þeir,
aem undir yfirlýsingunni stóðu, gerðu
ekkert annað, en bera sannleikanum
vitni f þessu máli. Rækja þá dygð,
er B. L, telur mesta prýði á þeim,
aem við stjórnmál fást. >En ekki er
alt á einn veg f vorum ayndum spilta
heimi«, sagði kerlingin. Aðalfundur
stjórnmálafélagsina »Verðandi« var
haldinn á Þriðjudagskvöldið var. Þar
skeði það, er ólfklegast myndi þykja,
þeim er hafa heyrt B. L. en þekkja
hann ekki. Á neíndum fundi ræðst B.
L. heiftarlega að Sig. Ein. Hlfðar
fyrir að hafa borið sannleikanum vitni
f nefndu máli og lætur svo um mælt,
áð verði Sígurði — sem hefir verið
formaður íélagsins frá upphafi — efeki
•trsx sparkað úr atjórninni og hann
helat rekinn úr félaginu, segi hann af
sér þlngmensku. Fer þetta ekki milii
mála, því þesai saga er höfð eítir
nokkrum fundarmönnum og ber öllum
saman.
Vitanlega stóð Sigurður með pálm-
ann f höcdum á fundinnm. Hann hafði
aðeins borið sannleiksnnm vitni, og
kvaðst gera það hvar aem væri, hvoit
sem B L Fkaði betur eða ver. En
vesaiings »Verðandi« mun hafa séð
aig knúðan til að svfnbeýgja sig fyrir
þingmanninum. Ekki langað f nýjar
kosningar. Vitað sætið tspað ef kosið
yrði nú. »Verðandi« var þvl »góða
barnið« og kaus Einar Rcynis fyrir
formann. Með þvf varð atýrt bjá nýj-
um kosningum, og þiogrrsðurinn gat
haldið áfram að vera félaginu og kjör-
dæminu til »gagns og sóma« á þinginu.
Það verður ekki bjá þvf komist,
þegar mái sem þetta er á dagskrá,
að geta þesa að nokkru, á hveri
kostnað »Verðandí« er tii orðinn, og
frá hverjum skístu efnisviðirnir f hon-
um eru fengnir. Það er vitanlegt
Akureyrarbúum, að nokkru fyrir til-
orðningu »Verðanda«, starfaði Signrður
dýral, ásamt nokkrum öðrum mönnum,
að því að koma hér i stofn frjáls-
lyndum stjórnmálsflokki. Var þvf máli
svo langt komið, að uppkast af stefnu -
skrá var samið og birt. íhaldið, aem
einnig var mefi fíokksmyndun f fæð-
ingunni, en átti ékki lffrænan anda f
króann, teitaði avo bandalags við
Signrð og menn hana, og varð si
endir þeirra mála, afi »Verðandi« var
atofnaður, og þau stefnuskráratriði,
sem sæmandi voru eg eru siðuðum
mönnum, fengin til iáns bji frjálslynda
flokksbrotinu. Þá var og Sigurður
kosinn formaður, til tryggingar þvf,
að betri bluti félagaina, aem henum
fylgdi, heltist ekki ór íhaldslestinni.
Það verður þvf varla litið öðruvfai i,
en Sígnrður dýral. hafí átt hina Hf-
rænu tang félagsina.
Það gefnr þvf ifðor en svo glæsi-
lega mynd af hngarfari þeirra
»Verðanda«manna, sem sátu áður-
nefndsn fnnd, að þegar aá dutlungnr
hieypur f B L að fordæml það, sem
hann áður hefir hafið tii skýjanna, og
kalla hegningu félagsini yfir þann
mann, sem hefir framið réttlæti, þá
gerir félagið að vilja hans (B. L) f
staðinn fyrir Sð svara erindi hans
með þvf, að gera Sig. Ein. HUðar að
heiðursfélaga, e! hann þá hefði viljað
þiggja það. Það þarf varla að kvfða
þvf, að þeir »Verðanda«menn sýkist
af of mikilli þakklætiakend, fyrat nið-
uratöður þessa máli urðu þær, er hér
hefír verifi getið.