Verkamaðurinn - 23.02.1926, Blaðsíða 1

QEHROMðBURIHH
'Útgefandi: Verklýðssamband fíorðurlands.
>-•••••• •- ••••••••• •••••••••• ••>••••♦•• »»«>*» «»»#*»»♦» • • • • • • •
IX. árg. í Akureyri Þriðjudaginn 23. Febrúar 1926. • 13. tbl.
NYJA BÍÓ.
Fimtudajfskvöld kl. 8V2:
LUCREZIA BORGIA
afar skrautleg og áhrifamikil mynd i 7 þáttum frá afturfarartlma
Rómaveldis (um 1500).
Aðalpersónurnar leika: Conrad Veidt, Liane Haid og Albert
Bassermann.
Fjármálastjórnin.
FjárraiUiáðherra, ]ón Þorlikuon,
hefir nú í þfngbyijon sfcýrt frá út-
komn írsins 1925 hvað búskap rfkis-
ajóðs snertir. Hsfa niðnrstððntölnrnar
verið birtar f blöðuaum og sýna, að
tekjur ársins bafa verið nssrfelt tvö
faldar við iætlnn, og tekjuafgangnr
mikill Þetta eru glsssilegar tölur, en
— »sfnum augum lftur hver á ailfrið«.
Þegar búskapur rikissjósða var
kominn f sem mest öngþveyti, eftir
að »Enska )ánið« hafði verið tekið
og notað að nokkrn leyti sem eyðslu-
fé tíl lannagreiðslu embættismönnum,
snmn verið kastað f íslandsbanka og
Flóaáveituna, þótókj. Þ,þá cements-
kanpmaðnr, sig til og vftti f fyrirlestri
fjármálástjórnina fyrverandi. Um leið
gat hann ekki annað en vftt þá menn,
aem þar höfðu lagt hönd að vetki,
en það voru sérstaklega þeir Magnús
Guðmundsson og Jón Msgnússon. )
Þ. vfldi nú sýna meira en afglöpin
og vfta þau; hann vildi lfka bseta úr.
Dreymdi bann þá draum, er ipáði
honum ráðherratígnar. En hann raii-
réð hann og hugði sig geta orðið
■tjórnarformann. Þetta rættist ekki,
heldur varð hann undirmaður annara
þess manns, seta hann áður hafði vftt,
en aamverkemaður hins, er sömn með
ferð hafði fengið. Sætti hann sig fnrðan-
lega við þetta og sneri sér að verk-
efninn.
Nó átti að reisa rfkissjóðinn við
■ftnr. Samt mátti ekki gera það á
þann hátt, að aækja /é til lúkningar
skuldasúpunni niður ( vaaa embættia-
manna og kaupmanna, stéttarbræðra
hans. Hjá alþýðu manna átti að taka
féð. Og það tókst. Skal nú greiná á
hvern bátt það var gert.
Tekjur sfnar fær rfkissjóður að
nokkru leyti með beinum sköttum,
fasteigna- tekju- og eigna-sköttum 0.
fi. Við þesaum tekjuliðum rfkissjóðs
vildi J. Þ. ekki láta hreifa nema þá
heist létta ögu akáttabyrðina, sem
lögin ieggja á efnamennina og anð-
mennina, eðá þú sem þola hana best *
í ir (1926) er ætlast til að skatt-
arnir, auk vita-, leífisb éfa-, stimpiÞ
og akóla gjalda verði 1 922 000 krónur.
Hinavegar fær rfkið tekjur afnar
aðall. með tollnm og frá arðberandi
fyrirtækjum rfkisins, s.s pósti, sfma,
einkasölunni o. fl Nó vildi J. Þ. og
flokksbræður hans láta auka tolltekj-
urnar, aem koma hsrðaat niður á þeim,
sem mtnst geta greltt Fundu fhelds-
þingmennirnir þá npp gengisviðankann,
(það var »Framsóknar« Ihaldsmaður,
sem fann upp þenna tekjniið, en
allir fhaldsmenn þingsins samþyktn)
ankatoll, sem bætir 25 anrum ofan á
hverja krónu, er alþýða áður greiddi
f toll. Og þar á ofan fundu þeir upp
verðtollinn, hinn alránglátasta toll, sera
lagðnr hefir verið á herðar alþýðu
þessa landa. Tolltekjurnar f ár eru
áætlað'ar 3 430 000 krónur.
Með auknum tollum vár skuldabýrgði
rfkiains, sem skspast hafði fyrir em-
* Það er skattamálastefna J. Þ. eins og
reyndar fleiri íhaldsmanna, að skattleggja
framfærslutekjur almennings sem hæst,
en lækka tekju og eignaskatt á stór-
gróðamönnum og auðmönnum.
Jarðarför
Björns Jósepssonar er ákveöin Þriöju-
dsginn 2. Marts n. k. og hefst meö
húskveðju á heimili hins látn« kl.
1 e. h.
Akureyri Kh 1926.
AGstandendurnir.
bættisbrask og fjáibrall spekúlanta,
bæði innan þings og ntan, varpað yfir
á herðar alþýðu. Albýða vat litin
greiða skuldir y/irsréttanna.
Jón Þorlákason er kunnnr að þvf,
að gera áætlanir — aem vcrkfræðing-
nr —, sem ern fjarri réttu lagi. Á-
ættun rfkiasjóðs 1925 scun einsdæmi
f sögnnni. Tekjnr vorn áætlaðar nm
8 miljón krónur og étgjö din lfk. Út-
komsn várð aú, að útgjðldin urðn um
11 miijónir. En tekjurnar urðu a/iur
á móti rúmar 16 mill/ónir króna, eða
fullum helmlngi hærri en áætlað var.
Sem dæmi má nefna, að tekjn- og
eignaskattnr var áætlaður um 800
þúsund, varð 2lh miijón, og verðtoll-
urinn áætlaðnr 300 þúsund, en varð
rúmar 2 miljónir.
Engum heilvita manni dettnr I hug,
að Jón Þorl., sem átti koat á sðstoð
verzlunar- og hagfróðra manna við
aamningu fjárhagsáætlunarinnar, hafi
af heimsku og fáfræði gert áætlunina
\