Verkamaðurinn - 06.04.1926, Page 1

VERKDMðBUniHN
Útgefandl: VerklýðssambandgJ'Iorðurlands.
*••••••• • • •••••••••••••••••••••••••••••••»>^ «•••♦♦••••««•••
IX. árg. t Akureyrl Þriðjudaginn 6. Apríl 1926. í 24. tbl.
. A ÆL A A A •• A A A A •• A A A A A A A m JA AA •• ^ •• ^ •• ^ ^ m ^ ^ _______
Úrslit kaupdeilanna
i Rvik.
Blekkingavefur ísiendings.
Eins og sagt var frá i sfðasta
blaöi, lauk verkfaltinu i Rvik með
samningi miiii Úígerðarmannafélags-
ins og verkakvennaféiagsins »Fram-
sókn*. Eru helstu atriði samnings-
ins pessi: Kaup frá kl. 6 f h. tii kl.
6 e. h. 60 aurar á kUt. Frá kl. 6—8
að kveldi 100 aurar á klst. Nstur
og helgidagavinna 110 aur. á klst.
Nætur og helgidagavinna við upp-
skipun 135 aurar á klst.
• - Kaup vlð fiskpvott: Fyrir hvert
100 af stórfiski og löngu 210 aurar.
Fyrir hvert 100 smáfiskjar, neðan
við 18 puml. 120 aurar. Fytir hvert
100 ýsu 130 aurar. Fyrir hvett 100
af ufsa 145 aur. Fynr hveit 100 af
Labradorfiski 18-20 puml 90 aur.,
en neðan við 18 puml. 60 aurar.
Samningurinn gildir til 1 Okt. í
haust.
báðir máisaðilar hafa teygt sig
dálítið til samkomulags, og kon-
urnar pó meira.
■, Þaö var ætlun útgeröarmanna að
neyða verkamannafélagið »Dags
brúnn til samninga um leið, en
tókst ekki. Heldur vinna áfram með
sama kaupi og áður, en pað er 15
aurum bærra á klst. en atvinnurek-
endurnir vildu borga.
Enginn vafi er á að konurnar heföu
algerlega unnið verkfallið, ef Hafn
firöingar hefðu ekki svikið sam-
tökin.
Það mátti svo sem geta nærri, að
gáfnasálin, sem talin er ritstjóri »is-
lendings", myndi slá sig til riddara
á pessu roáli. Enda hefir svo farið,
að Gunnl. Tryggvi hefir vakið á
sér eftirtekt i sambandi við þetta
mii. Hitt er annað hvort hann hefir
stækkað i augum almennings. Um
breytingar á binn veginn var ekki
að ræða. Þar var ekki hægt að
minka.
Fyrst og fremst hefir nísl.« enda-
skifti á sannleikanum, eins og hans
er vandi, og kennir leiötogum
verklýðsins I Rvik um verkfallið,
en ekki Utgerðarmannafélaginu, sem
á alla sök á pvi, eins og nú skal
sýnt verða.
í undanförnum kaupdeilum i
Rvik, höiðu samningar verið gerðir
við sjómenn. Lækkun sú sem par
var gerð, var miðuð við minkun
dýrtlöar, bæði pá raunveru'egu og
pá tilvonandi Lækkun sú var afar-
lág aö hundraðstölu. t deilum við
verkamenn I Rvik höfðu atvinnu-
rekendur gefið upp alla sókn, og
með pví játað í reynd, að kaup
lækkun þar- væri ósanngjörn og ekki
frambærileg Framkoma peirra við
verkakonurnar var þvi svo dólgsleg
og ósanngjörn, að hún vakti and-
úð, sem leiddi til verkfallsins. Með
pvf að krefjast meiri kauplækkunar
af verkakonunum en öllurn öðruro,
sýndu útgerðarmenn pann hug sinn
að vilja niðast á peiro, sem peir
álitu standa höllustum fæti i vörn-
inni.
Pessi framkoma útgetðarmanna hratt
verkfalUnu af stað. í þelrra reikntng
ber þvl að skrifa allar þœr syndtr,
sem af þvl hafa sprottið Verkakon-
urnar buðu i upphafi kauplækkun í
samræmi við lækkun á kaupi sjó
manna o. fl. sem áður var búið að
semja viö Þær voru sanngjamar,
svo ekki varð ádeilt
Þá hrúgar »ísl.” upp feikna bulli
um þann skaða, er reykviska verka
fólkið hefir átt að bfða við verkfall-
ið. Segir rititj. að það hafi svo
■reiknast til- að hver verkakona hafi
tapað um 100 krónum, og hver
verkamaður 80-90 krónum á verk-
fallinu. Hvaða fábjáni hefir nú
reiknað þetta? Á meðan .ísl.u birtir
ekki nafn þess aulabirðar, verður
að ætla ritstjóranum þessa nvisku*.
Sannleikurinn er, að verkafólklð
tapaði engu á verkfallinu, nema
vinnulaunum viö afferming »Lyra*,
ef þær vörur sem hún sigldi með
út aftur koma ekki til Rvíkur aftur
eða vörur i þeirra stað Fiskurinn,
sem skiptð var f land f Hafnarfirði,
gengur einu sinni ekki úr greipum
Reykvfkinga, pvf hann verður fiutt-
ur á skipum til Rvfkur aftur og
skipað þar ( land og verkaður.
Þau einu atvinnulegu áhrif, sem
verkfallið hefir haft, er pað að verki,
sem hægt hefði verið að afkasta á
roeðan á verkfatlinu stóð, var frest-
að um nokkra daga. Og þar sem
hér á hlut að máli verkafólk, sem
ekki hefir fasta — óslitna — at-
vinnu alt árið, þá er peningatápiö
ekkert, þótt vinnan færðist til um
nokkra daga. Atvinnuleysisdagarnir
verða bara heldur færri á eftir.
Ritstjóra ísl. og fébjánanum, sem
hefir .reiknast til" um skaða verka-
fólksins I Rvfk, er þvi óhætt að
drekka tvimenning upp á pað, að
þeir séu allra manna vitlausastir.
Ekki tekst ísl fimlegar i sókninni
á hendur .leiðtogum* verkalýðsins
gagnvart gengi krónunnar. Segir
hið göfuga btað, að með þvi að
efna til ve-kfalla, séu alþýðuleiðtog-
arnir að styðja að lækkun krónunn-
ar, og vinna með þvi á móti hags*
munum verkalýösins. Hörmulega
hljóta þeir menn að vera á vegi