Verkamaðurinn - 13.04.1926, Qupperneq 1

VERKðMððUn HH
IX. árg.
Útgefandl: Verklýðssamband J'íorðurlands.
Akureyri Þriðjudaginn 13. April 1926.

: 26. tbl.
vVf f f M f f f-f-f
NYJA B(Ó.
Fimtudagskvöld kl. 8V2:
SEX DAOAR.
Skáldsaga í 9 kapítulum eftir Elinor Glyn. — Aðal hlutverkin leika Corinna
Griffith og Frank Mayo, spennandi og gullfalleg mynd.
Kaupgjaldið og dýrtíðin.
í kaupdeilunum undanfarið hafa
blöð íhaldsins stagast á þvf, að
dýrtíðin hafi minkað svo f seinni tfð,
að verkalaunin væru orðin ósann
gjarnlega há i samanburði við hana.
Þvi veröur ekki neitað, að ýmsar
vörur hafa lækkað f verði, f sam-
ræmi við bækkun íslensku krónunn
ar gagnvart erlendum peningum, en
þessi tækkun nær hvergi rærri til
alls, sem almenningur þarf að bfta
og brenna, sem kallað er.
Sem dæmi skal nefna húsaleiguna.
Verkamaður með 4 I heimili þaif
að borga 500—700 krónur á ári I
húsaleigu A þessum lið fæst engin
lækkun, beldur frekar hið gagns'æða.
Þarna er ’/s af árslaunum verka-
mannsins, sem lækkandi dýrtfð nær
ekki til.
Annar mjög stór útgjaldaliður
fjölskyldumanna er mjólkin. Mjólk
hefir ekkert lækkað i verði 2 s I. án
Sama er um smér o fl. fsl. afurðir
Þarna er annar ekkl óverulegur
póstur, sem hin minkandi dýrtlð fer
fram bji-
Að meðaltali hefir kenslukostnað-
ur ekki lækkað síöustu ár. Þar er
einn útgjatdaliðurinn enn, sem hin
minkandi dýrtið hefir ekki gist —
og svona mætti lengi telja.
Það er nokkurnvegin Ijóit hvernig
þeir háu herrar, eigendur ihalds-
blaðanna og ritstjórar þessara göf-
ugu málgagna, hugsa sér lif verka-
lýðsins. Eigi orð þeirra og skrif að
vera f samræmi við staöreyndir, ætti
verkalýðurinn að neita sér um að
hafa þak yfir höfuðið. Mjólk og
önnur kjarnfæða ætti ekki að sjást
á borðum hans, og mentun öll úti-
lokuð. Það er hvergi nærri dóna-
legur framtfðardriumurinn ísterzVa
íhaldsins.
Annað atriði i þessu máli, og það
ekki óverulegt, er það, að sama
stéttin og synkt og heilagt klifar á
kaup’ækkunarkröfum, og prekikar
minkandi dýrtið, skamtar sér laun
ómætd og viðheldur dýrtiðinni i
landinu.
Framkvæmdastjórar togarafélag-
anna, sem íhaldsblöðin segja að
séu að fara á höfuðið, munu flestfr
hafa 15—20 þúsundir króna í á*s
laun. Ritstjórar stærri íhaldsblaðanna
hafa 0-8 þús krónur á ári, og
fleira er eftir þessu. Þessir sömu
menn segja verkamönnum, sem
þeir lifa á, að framfleyta stórum
fjölskyldum á 2—3 þús. krónum.
Þegar íbafdið náði undirtökum á
Alþingi, htóð það margföldum skött
um á verkalýðinn og jók með þvi
stórkostlega dýrtið i landinu. Sama
stjórnmálaafl heldur við þessum
sköttum á meðan það befir bolmagn
til, og er nú að starfa að þvi að
slá loku fyrir, að peningar vorir
geti hækkað í verði úr þessu. Á
meðan fslenskur verkalýður á silkan
böðul yfir höfði sér, er honum nauð-
vörn að slaka hvergi á kaupkröfum.
Af undanfarandi reynslu að dæma,
er einkis annars en ills að vænta
af honum, og verkalýðurfnn verður
að brynja sig eftir bestu getu, þar
sem hann kemur þvi við.
Að þessu athuguðu, fer streytan
um kaupgjaldið, og hiti sá, sem
Jaröarför lngibjargar Sigur-
geirsddttur, er ákveðin á morgun
þ. 14. Aprfl og hefst frá Sjúkrahús-
inu kl. 1 e. h.
Akureyri 13. Aprll 1926.
A?standendurnir.
Verkakvennafélagið »Eining«.
Fundui í »Eining« á sunnud. 18. Apríl
kl. 4 s.d. í >SKJALDBORG«. Mjög á-
ríðandi mál liggur fyrir fundinum.
Steinþór Guðmundsson flytur erindi.
Söngflokkurinn skemtir. Fjölmennið!
STJÓRNI 't.
henni er sumstaðar samfara, að verða
skiljanleg. Frá annari hliö er btind
og samviskusnauð ásókn á verka-
lýðinn. Frá hinni nauðvörn þelrrar
stéttar, sem ber hita og þunga digs-
ins, og er sér þess meðvitandi, að
hún er ekki til þess eins i heiminn
borinn, að láta traðka á sér<
Hingað til hefir aðeins bólað á
smápústrum I þessum leik. Verði
viðhorfið sama, eða versni úr þessu
munu btyndingar fylgja, þar tll í-
halds auðvaldið, sem nú sækir Jast-
ast á hendur islenskum verkalýð,
fellur i þá gröf, sem það á undan-
förnum árum og yfirstandandi tima
hefir grafið sér.