Verkamaðurinn - 10.09.1932, Blaðsíða 3

VERKAMAÐURINN
3
Verklýðssamiökin
Og
Alþýðusambandið.
Nú er búið að ákveða Alþýðu-
sambandsþingið, og á það að byrja
12. nóv. í haust. Kratabroddarnir
eru þegar famir að hefja öflugan
undirbúning undir þingið og
senda bestu ræðumenn sína út um
allt land til þess að auka sjálfum
sér fylgi en rógbera kommúnista
og stéttvísa verkamenn.
Hér á Akureyri héldu þeir fund
varaforseti Alþýðusambandsins
Héðinn Valdimarsson og síra Sig-
urður Einarsson. — Tilgangur
þessa fundar var það að endur-
vekja traust verkalýðsins á Al-
þýðusambandinu og foringjaklíku
þess, ef ske kynni að ennþá væri
hægt að eyðileggja vísir þann að
almennri samfylkingu verkalýðs-
ins, sem kommúnistar og stéttvís-
ir verkamenn af öllum pólitískum
flokkum hafa gengist fyrir.
Það leyndi sér ekki, að útilokun-
arákvæði sem kratabroddamir
með sínum eigin atkvæðum á síð-
asta Alþýðusamb.þingi þrengdu
inn í verklýðssamtökin, var, á
þessum fundi, þeim Héðni og Sig-
urði viðkvæmt mál, sem þeir vörð-
ust í lengstu lög allra útskýringa
á, en svo fóru samt leikar, eftir að
kommúnistar og fleiri verkamenn
svo sem Þorsteinn Þorsteinsson,
höfðu þjappað svo að Héðni í um-
ræðunum að geðsmunir hans kom-
ust í uppnám, að hann viðurkendi,
að einungis þeir, sem fylgja krata-
Ijroddunum í einu og öllu hefðu
rjettindi innan Alþýðusambands-
ins, og að hann mundi á komandi
ur á nauðsyn samfylkingarinnar.
Verkamenn og konur, sem ekki
voruð á þessum fundi, kynnið ykk-
ur samfylkingarstefnuskrána.
Fylkið ykkur til baráttu með stétt-
arsystkinum ykkar gegn árásum
auðvaldsins, kaupkúgun og at-
vinnuleysi. . . . *
Getur verkalyðurinn
treyst Alpýðusambandinu?
Þegar ég heyrði, að Héðinn
Valdimarsson varaforseti' Alþýðu-
sambands Islands og sr. Sigurður
Einarsson, sem les svo fallega er-
lendar fréttir í útvarpið, ætluðu
að tala hér á fundi, sem jafnaðar-
sambandsþingi beita sér gegn af-
námi útilokunarákvæðisins.
Þessi yfirlýsing Héðins ætti að
sannfæra hvem einasta verka-
mann um, að einskis góðs sé að
vænta frá kratabroddunum eða
Alþýðusambandinu, sem þeir ráða
lögum og lofum í. Kommúnistar
og allir stéttvísir verkamenn hafa
því engar tálvonir um að Alþýðu-
sambandið geti breyst í baráttu-
samband, sem að gagni geti kom-
ið í baráttu verkalýðsins fyrir
brýnustu dægurþörfum hans, af-
staða sambandsins til síðustu
launadeila og atvinnuleysisbarátt-
unnar hefir líka sannfært þessa
verkamenn um land allt að ósigurs
stefna sosialdemokrata er þar öllu
ráðandi. Þessvegna verður verka-
lýður þessa bæjar að rísa öndverð-
ur gegn þessum ófögnuði innan
verklýðssamtakanna og það gerir
hann best með því að samfylkja
sér á grundvelli stéttabaráttunnar
um daglegar hagsmunakröfur sín-
ar — til baráttu gegn útilokunar-
ákvæðinu og fyrir stofnun óháðs
verkalýðssambands um land alt.
Ennfremur er nauðsynlegt að
verkalýðsfélög þau sem enn
standa utan Alþýðusambandsins
gangi í það, ekki til að þjóna
kratabroddum heldur til að sam-
einast hinum stéttvísa baráttufúsa
verkalýð innan Alþýðusambands-
ins til baráttu móti auðvaldinu
fyrir bættum kjörum sínum og
útilokun atvinnurekenda og um-
boðsmanna þeirra úr verkalýðs-
samtökunum. K.
mannafélagið »Akur« boðaði til
síðastliðið þriðjudagskvöld, þá
greip mig forvitni að heyra, hva5
þessir menn hefðu að segja við
okkur verkamennina á Akureyrf,
hvað þeir hefðu í hyggju að fram-
kvæmt yrði, til að ráða bót á
vandræðum okkar, nú í kaup-
gjalds og atvinnuleysisbaráttunni.
Afréð eg því að fara á fundinn,
þrátt fyrir að ég er ekki vanur að
sækja fundi nema í Verkamanna-
félaginu, sem ég er meðlimur í.
Eg komst á fundinn og hlustaði
á ræður nefndra manna og þótti
minna um vert en ég hafði gert
mér vonir um. Töluðu þeir um
»kreppu«, sem við verkamenn vit-
um um og atvinnuleysi og erfið-
leika verkalýðs, sem við þekkjum
af reynslu betur en þeir, eftir út-
liti þeirra að dæma. Og er þeir
höfðu talað um þessi atriði fram
og aftur, slóu þeir botninn í ræð-
ur sínar, án þess, að minnast á
með einu orðí, hvað ætti að gera
til að bæta úr atvinnuleysinu.
Héðinn Valdimarsson talaði um
Alþýðusambandið sem einasta
bjargráðatæki verkalýðsins og
lýsti hann því á þann veg, að það
væri stofnun, sem starfaði á þeim
grundvelli að sameina verkalýð-
inn um »pólitísk« trúarbrögð, en
legði minni áherslu á að styrkja
verkalýðinn i hi'nni daglegu bar-
áttu fyrir lífinu, svo sem með að
halda uppi kauptaxta og standa
með í verkföllum einstakra verk-
lýðsfélaga, sem auðvitað eru háð
fyrir bættum lífskjörum okkar
verkamanna og kvenna.
Samkvæmt þessari pólitísku
trúarbragðastefnu Alþýðusam-
bandsins, hafði verið samþykt
lagaákvæði' á Alþýðusambands-
þinginu í fyrra, þess efnis, að úti-
loka þá fulltrúa verkalýðsins frá
þingsetu, sem ekki væru í Alþýðu-
flokknum.
Eg hefi alla mína daga verið ó-
pólitískur og þekki lítið inn á
brögð stjórnmálamanna, til að
vinna okkur, verkalýðinn, til fylg-