Verkamaðurinn - 17.04.1934, Blaðsíða 3

VERKAMAÐURINN
3
viðbúnaði yfirstéttarinnar hér í
bænum.
Reyndar ger* hinar borgaralegu
hvltliðisprautur, alt sem þeir geta
til að fela fyrir verlcamðnnum þeim,
sem i svip'nn fylgja þeim, hið fasis-
tlska andlit sitt, vegna þess að
nöfnin, fasismi og nasismi, eru
orðin þannig þokkuð af reynslunni
frá Rýskalandi, ítallu og víðar, að
þau geta ekki lengur orðið nein
tálbeita á meðal óbrjálaðra undir-
stéttarmanna — enda er pað ekki SÍÖ-
ur brautryðjendur lasismanns, t. d. krata-
broddanna »hinna Irjálílyndi«,
frimsóknarforingja og annara borg-
ara<egra lýðskrumara, sem að þessu
hvítaiiði stsnda, að vinna fasismanum
fylgi, undir hinu rétla nafni hans.
Rað kom Ifka greinilega í Ijós á
þessum fundi, þegar einn miður
hygginn, kanske, af hátt stemdur,
fasistagrænj?x>, stakk upp á, að
samkoman gengi sem deild I þjóð-
ernishreyf.nguna, -að mikill fjöldi
fundarmanna bjó sig til útgöngu.
Petta er skýr sðnnun þess, að
mestur hluti þeirra undirstéttar-
manna, sem f augnablikinu, eru
riðnír við hvíta liðið er pess ckki
vitandi hvert verið er að leiða pá, að bar-
átta sú hin »ópðlithka<, sem peim er
æilað að heyja gegn forustuliði verkalýðs-
ins, kommúnistaflokknum, er barátta gegn
lifsrétti allra undirokaðra, og gegn peim
sjálfum um leið.
Peir verda því ekki aðeins að
sjá sig um hðnd I tima og snúa
baki við hvfta llðinu he’dur að Stíga
Sporið iult, til stéttar sinnar, verka-
lýðsins og gerast með honum þátt-
takendur I sameiginlegri baráttu
hans fyrir bættum IffsVjðrum, gegn
böðulsstjórn iasismans, undir leiðsögn
kommúnisiallokksins og hins röttæka
verkalýðSi
Frd Verklýðsrikinu.
Árið 1928 var taa háskóla f
Ráðstjórnarríkjunum 129, en 1933
600.
Háskólanemendum hefir á sama
tíma fjölgað úr 160 þús. upp i
491 þús.
Tala útskrifaðra sérfræðinga úr
háskólum var árið 1928, 179 þús.
en f byrjun ársins 1933 303 þús.
1. maí.
Dayur verkalyðsins.
Flokkur verkalýðsins, Komm-
únistaflokkurinn, hefir, eins og
að undanförnu, gengist fyrir sam-
eiginlegum undirbúningi verklýðs-
félaga bæjarins, að hátíðahöldum
1. maí n. k.
Aldrei hefir alþýðu þessa bæj-
ar verið slík nauðsyn sem nú á
því, að efla samtök sín og sam-
fylkingu gegn síharðnandi árás-
um yfirstéttarinnar.
Aldrei hefir því verið gildari á-
stæða fyrir því að verkalýður og
undirstéttir þessa bæjar, án til-
lits til mismunandi stjórnmála-
og lífsskoðana, taki saman hönd-
um í baráttunni fyrir sameigin-
legum dægurhagsmunum, fyrir
lífsþörfum sínum, gegn hvítliða-
mennsku og öðrum fasistiskum
viðbúnaði yfirstéttarinnar.
Þessvegna verður öll alþýða
bæjarins að skoða undirbúning-
inn að hátíðahöldum sínum 1. maí
n. k. sem einn sjálfsagðan lið í
allsherjar liðsafnaði sínum út í
dægurbaráttuna gegn auðvaldinu
og kosta kapps um að gera þenna
dag að degi stéttar sinnar með
því að fjölmenna í kröfugönguna.
Sunðn eða samfviRing.
Nú fer í hönd sá tími, sem at-
vinnurekendur sjá sér hag í því
að láta framleiðslutækin ganga,
sjá sinn hag í því að hota auð-
lindir náttúrunnar og afl verka-
lýðsins til framleiðslu auðs og
gæða, sem fellur í hendur fá-
mennrar yfirstéttar, til eyðslu og
óhófs og til kostnaðar ríkislög-
reglu og hvítliða, sem síðan á að
slá niður með allar kröfur verka-
lýðsins um atvinnu og sæmileg
laun fyrir vinnu sína.
Hér í bæ eru atvinnurekendur
fyrir nokkru byrjaðir á hótunum
frá 14. maf n. k. stórt
herbsrgi og aðgangur
að eldhúsi, ef óskad er.
Ritstj. vfsar á.
sínum viðvíkjandi kvennakaup-
inu, því þar hyggja þeir vanaleg-
ast til kúgunar, enda treysta líka
vel sínu besta tæki, sem er klofn-
ingsstarf þjóna þeirra, krata-
broddanna, á meðal verkalýðsins.
En sem betur fer, er það vopn
þeirra að sljófgast. Samfylking
verkalýðsis hefir brotið skarð í
eggjar þess. Sýnir það best
hvernig taxti Verklýðsfélagsins,,
sem var samþyktur nú nýlega og
verður sjálfsagt birtur á næst-
unni í aðaldráttum, er. Þar þving-
uðu samtök kvennanna broddana
til að lækka ekki tímakaup í dag-
vinnu, og eftir því sem heyrst
hefir, ætla þeir að taka upp hækk-
un á tímakaupi við uppskipun á
fiski. Aftur á mótí vinna þeir
dyggilega sitt sundrunar hlutverk.
með því, að setja lægri taxta á
þvott, en áður var samþyktur af
róttækari konum hér.
En verkakonurnar hafa nú
þegar myndað með sér samtök á
breiðari grundvelli, en áður hef-
ir verið, og kosið sér samfylking-
arnefnd, með konum af ýmsum
vinnustöðvum, og hafa sett sér
það mark, að vinna að samfylk-
ingu um kröfur sínar nú í vor,
að vinna á móti öllum sundrunar-
öflum, öllum þeim fjandsamlegu.
tilraunum til að etja konunum
saman til andstöðu sökum mis-
munandi trúar eða lífsskoðana.
Verkakonur! Styrkjum sam-
fylkingarnefndina í starfi sínu,
látum ekki sundrungarpúkann,
þetta óskabarn auðvaldsins fitna
og stækka eins og þann í fjósinu
hans Sæmundar fróða, sem fjósa-
maðurinn ól á heimsku sinni.
Styrkjum hver aðra í baráttunni
fyrir atvinnu og brauði, brjótum
á bak aftur árásir hinna sameig-
inlegu andstæðinga okkar á hin
lélegu lífskjör, sem auðvaldið býr
okkur.
Samfylkingarkona.