Verkamaðurinn - 07.05.1938, Blaðsíða 3

VERKAMAÐURIN
3
undir stjórn Áskels Snorrasonar,
hefir nú tvívegis sungið opinber-
lega, eftir för sina til Vestur- og
Suðurlands. Viðtökur áheyrenda
voru hinar ágætustu — eftir því
sem um er að gera hér á Akur-
eyri — ekki síst á síðari sam-
söngnum Varð kórið í bæði
skiftin að endursyngja mörg lög-
in og auk þess syngja nokkur
aukalög. Aðsókn vargóð, en hefði
átt að vera mun betri, svo hún
▼æri Akureyri til sóma en ekki
vansæmdar.
En það kom nú i ljós eins og
áður, þegar Karlakór Akureyrar
hefir haldið samsöngva, að það
er eins og viss tegund manna
telji það algjörlega ósamrýman-
legt virðingu sinni og smekk að
hlýða á hinn fágaða, listræna söng
Karlakórs Ak. af þvl kórið skipa
verkamenn, er lagt hafa á sig
feikna erfiði til þess, — með al-
veg einstakri alúð og nákvæmni
gáfaðs söngstjóra — að skapa
eitt besta karlakór landsins, svo
ekki sé meira sagt.
Pað befir verið gengið alveg
ótrúlega langt til þess að reyna
að hlaða órjúfandi þagnarmúr
umhverfis þetta karlakór. Einn
af ræðumönnunum á hinu veg-
lega samsæti, sern kórinu var
haldið á Hótel Borg, iét m. a.
orð falla á þá leið, að hann hefði
naumast heyrt K. A. getið áður,
og samkvæmt heimildum frá
mönnum hér, sem hann áleit að
hefði mátt taka trúanlega, hefði
hann álitið að kórið væri harla
lélegt — en svo kæmi alt annað
i Ijós. Pessi maður var einn af
elstu söngdómurum i Reykjavik.
Þagnarmúrinn hefir nú verið
rófin til grunna. Ekki með am-
eriskum götupredikara skrækum
og Hriflu-hvísli heldur með ó-
mengaðri list. För Karlakórs Ak-
ureyrar suður á bóginn var hin
glæsilegasta. Ekkert innlent kór
mun hafa hlotið innilegri við-
tökur i höfuðstaðnum en K. A.
á siðasta samsöng sinum þar.
Til marks um það, hvernig
dómur reykvískra söngvina var,
þá skulu — þó það gefi hvergi
nærri nægilega glögga hugmynd
um hinar framúrskarandi viðtök-
ur reykviskra áheyrenda K. A.
— birtar hér nokkrar tilvitnanir
i dóma þá. er birtust i dagblöð-
um höfuðstaðarins.
»I*að var ekki eingöngu til þess að
hlusta á karlakórsðng, sem eg fór
nfður í Gamla Bió, heldur fyrst og
fremst til þess að sjá hínn merkilega
mann Áskel Snorrason, f eigin persðnu,
manninn sem heiir skapað hið dásam-
lega lag: -Atburð sé eg anda mfnum
nær«, lag, sem f raun og veru er
ein fundin perla og dýrmæt þjóðar-
eign eins og kvæðið ..... Karla-
kór A'^nreyrar hrffur áheyrendurna
með gáfulegum (demningsríkum sðng)
fremur en hávaða . . . . t . Annars
mun vera le tun á sðngstjóra, sem
betur kann aó fara með þá söng-
kra ta, sem hann hefir yfir að ráða.
Það var t. d ekki laust við að sumir
áheyrendurnir fyltust nokkrum ugg,
þegar að K A., sem ekki virðist
vera sérlega raddsterkur kór, fór að
syngja hið þaulsungna lag: »Ólaf
Tryegva'on«, en það fóru svo leikar,
að eg man ekki til að hafa orðið jafn
hrifmn af að heyra það lag sungið
— oe svo var það um( fleiri. . . .«
(Ríkharður jónsson myndhöggvari í Nýja
Daeblaöinu 3. april),
»Kórinn er prýðilega samæfður,
samtök ágæt og veikur söngur, sér-
staklega und rraddanna, einhver sá besti,
sem heyrst hefir hér hjá íslenskum
kór...............Kórinn varð að
syngja mörg aukalög og er samsöngn-
um var lokið, var söngstjórinn marg
klappaður fram........
»Það er ómögulegt annað en að
dást að þeim töfrum, sem þessi söng-
sveit fylti bíóið með. . . . Söngstjór-
inn, Áskell Snorrason. . . . hefir fylt
þessar raddir — sem eru blátt áfrarn
raddir vanalegs fólks — með mikillt
þrautseigju ’og þolinmæði upp f að
verða músikölsk hljóðfæri, sem leilcið
er á af töfrandi snild skapsmuna söng-
stjórans og hafið það upp í að verða
eitt af Elite-kórum íslands*.
(Egvert Stefánsson, söngvari, f Alþýðu-
blaðinu a, april).
»Karlakór Akureyrar. . . » , . er f
fremstu röð að samæfingu og mýkt.
Sðngstjórinn Áskell Snorras. . . virðist
frábær að smekk, hótstillingu og þraut-
seigju..........Engin rödd tranar sér
fram, enginn einstaklingur tekur sig
út úr f sinni rödd............Á þeim
samsöng, sem eg heyrði, þótti mér
best fara Bellmannslagið við Öldungnutn
hnignar, og olli þar miklu um hve
frábærlegur 2. bassi er. Hefði næstum
þvi mátt ætla að einn maður syngi,.
svo vel falla raddirnar saman að radd-
blæ. . . , , Báðar sólóraddirnar voru
góðar, en þó einkum S/errir Magnús-
son, sem hefir yndislega bjartan ten-
ór«.
(Magnús Jónsson, dósent, f Morgunblað-
inu, 2. aprfl).
»Karlakór Ákureyrar sðng I gaer
fyrir troðfullu húsi vlð geysilegan
fðgnuð áheyrenda. Hyltu Reykvfkingar
tónskáldið með dynjandi lófataki eftir
hvert lag. E’tir stjórnlaust klapp á-
heyrenda, söng kórið «Ó guð vors
lands«. Og hefir það lag aldrei vakið
dýpri lotningu*.
AlþýðubUðið 4* apríl,
Hin glæsilega þróun Karlakórs Ak„
(H. í Þ'ó’l'>ilianum 3i. m»r«.j
Sbrár
sýnír, hve langt verkamenn geta kom-
yfir gjaldendur tekju- og eignaskatts i Akureyrarkaupstað
árið 1938 og yfir gjaldendur til Lífeyrissjóðs, samkv. lög-
um um alþýðutryggingar, liggja frammi, almenningi til
sýnis, á skrifstofu bæjarfógeta dagana 9. til 21. þ. nn, að
báðum dögum meðtöldum.
Kærum út af skránum skal skila á skrifstofu bæjarstjóra
innan loka framlagningarfrestsins.
Akureyri, 5. maí 1938.
Skattanefndin.