Verkamaðurinn - 30.07.1938, Qupperneq 3

VBRKAMAÐURINN
3
að hann skuli tryggja mönnum
vinnu í 48 daga. Þó þannig, að
á tryggingartímabilinu megi falla
niður samtals 16 vinnudagar, og
sé tryggingartímabilið þá frá 24.
júní til 10. sept. næstk. — Þó
verða mennirnir altaf að vera til,
ef hann þarf að kalla þá til verks.
Engin samþykt var gerð í mál-
inu nema Þorsteini var falið að
rölta enn til Holdö og halda fram-
haldsfund næsta kvöld kl. 8.
Þegar á þann fund kom, sagði
hann sína rauna-sögu, um að
Holdö viðurkendi aldrei, að neinn
samningur væri til fyrir þetta ár,
og Þorsteinn marg endurtók, að
nú gæti hann ekki meira.
Hölluðust menn því að því ráði,
þar sem þeir sáu, að stjórn
Verkmannafélags Glæsibæjarhr.
hafði ekkert gert, né getað, á rétt-
um tíma, að þeir samþyktu tilboð
Holdö.
Af þessu sést, að þegar Holdö
er búinn að teyma Þorstein Hörg-
dal á eyrunum á annað ár, með
því að taka af honum samninginn
og láta svo Þorstein standa í
þeirri bjálfalegu trú, að hann sé í
gildi, óundirskrifaður, þá snýr
Holdö bara við blaðinu og sendir
Þorstein með tilboð, sem hér hefir
verið lýst, og lætur Þorstein sjá
um, að það sé samþykt af verka-
mönnunmn, þó það sé þeim óhag-
stæðara, en sá samningur, sem
verkamannafél. vildi láta Holdö
skrifa undir í fyrra.
Þar að auki er Krossanesverk-
smiðjunni, með þessari 10 daga
viðbótartilslökun, veitt hlunnindi
fram yfir Dagverðareyrarverk-
smiðjuna, sem er þó innlendra
eign.
Það virðist því, að það sé nú
Andreas Holdö, sem ræður orðið
fyrir Verkmannafélag Glæsibæj-
arhrepps, með Þorstein Hörgdal
fyrir vikastrák.
Kunnugur.
Næturvörður er í Stjömu Apóteki
þessa viku. (Frá n.k. mánudegi er n»t-
rurvörður í Akureyrar Apóteki).
Frá Ferðalélagi Akoreyrar.
Ferðafélag Akureyrar hóf ferðir
sínar á þessu ári, 14. apríl. Sam-
kvæmt áætlun er gert ráð fyrir
19 ferðum á þessu ári.
12. ferðin var farin dagana 16.
—18. júlí. Farið var frá Akureyri
16. júlí kl. 15,30, á tveim bifreið-
um frá Bifreiðastöðinni „Bifröst“,
og voru þátttakendur 8 stúlkur og
16 karlmenn. Var haldið sem leið
liggur um Vaðlaheiði, Ljósavatns-
skarð, Fljótsheiði, Reykjadal til
Mývatnssveitar og að Reykjahlíð.
Þar slóst í förina Pétur Jónsson
bóndi og með honum 2 stúlkur og
14 karlmenn, sem flestir voru
vegagerðamenn úr Ljósavatns-
skarði, en þar stjórnar Pétur vega-
gerð í sumar. Bifreiðastjóri þeirra
var Sigurður Vigfússon frá Foss-
hóli við Goðafoss, og með í hópn-
um var hinn kunni fjallagarpur
Benedikt Sigurjónsson Mývetn-
ingur.
Frá Reykjahlíð var haldið kl.
21,15 og ékið austur Námaskarð
að brennisteinshverunum austan
við skarðið. Hinir sjóðandi hverir
og raunar alt hið gula, rjúkandi
hverasvæði, dró að sér athygli
ferðafólksins, svo að allir stukku
úr bifreiðunum og gægðust með
óttablandinni forvitni niður í op-
in, þar sem altaf síður þó enginn
sjáist hitagjafinn. Nú sást ekki
lengur til bygða, en framundan —
til austurs — lá víðáttumikil há-
slétta, en fjærst í sjónhringnum.
einstök fjöll, sem Pétur og Bene-
dikt fóru að fræða okkur um,
hvað hétu. Síðan var ferðinni
haldið áfram hina fomu póstleið
austur-undir Austaribrekkur. Þar
eiga Mývetningar sitt „klaustur".
Það er alldjúpur hellir og hlaðið
umhverfis munnann, svo frá veg-
inum séð virðist þar aðeins vera
stór þúfa. En niður í hellinum er
gott skýli fyrir illveðrum, enda
notað af fjárleitarmönnum úr
Mývatnssveit. Frá Klaustri til
Reykjahlíðar em 17 km. Um 10
km. austar er annað skýli miklu
vandaðra, sem kallað er Péturs-
kirkja. Það er í norðausturhomi
Nýjahrauns, þess er raxm vetur-
inn 1874—1875. Þar er skáli með
bálk fyrir 6 menn, hitunartæki og
ýms eldhúsáhöld. Einnig hesthús
fyrir 12 hesta. Að Péturskirkju
komum við laust eftir miðnætti
og reistum þar 5 tjöld og gistum
um nóttina.
Sunnudagsmorguninn 17. júli
kl. 5 var farið að sjóða á kötlun-
um. Reis þá fólkið á fætur og tók
til nestis síns. Síðan voru teknar
nokkrar myndir og að því búnu
tekinn saman farangurinn og
haldið af stað kl. 6,30. Var þá
farið austur að Jökulsá á Fjöllum
á móts við Grímsstaði, þangað eru
6 km. frá Péturskirkju, síðan var
haldið suður með ánni. Leiðin lá
nú að mestu um gróðurlausa
mela og sanda, en lítið vestar sást
í úfið hraunið, og teygði það
nokkrar álmur í veg fyrir okkur,
svo í stöku stað varð all óslétt
undir bílunum. Lengra í vestur
sást í fjallaklasa sem að þessu
sinni var hulinn þoku ofan til.
Veður var hlýtt og aðeins hægur
andvari á norðan. Bílarnir óðu
dálítið í sandinn og gekk þá ferð-
in seint, einkum vegna þess að
vélarnar vildu ofihitna svo oft
varð að nema staðar og kæla þær.
Eftir 35 km. akstur í suður var
komið að Grafarlandaá. Þar var
tjaldað og borðað (kl. 13,20). Síð-
an var haldið að Lindá (11 km.)
og tók það aðeins tæpa hálía
klukkustund. Komum þar kl.
15,10. Rétt norðan við Lindá geng-
ur fram hrikalegt hraunnef.
Norðan þess eru Grafarlönd, en
sunnan Herðubreiðarlindar. Af
hraunhryggnum er allgott útsýni
og slétt og gróið land fyrir fram-
an. Mælir margt með því, að þar
verði reistur ferðamannaskáli svo
fljótt sem kostur er á. Þangað
mun lengi sumars vera örugg leið
fyrir bíla og þaðan er um margar
girnilegar gönguferðir að ræða.
Hinsvegar getur Lindá oft hindr-
að að farið verði lengra á bifreið-
um. Að þessu sinni var hún lítil,
aðeins 80 cm. djúp og 60 m. breið
og tókst vel að koma fyrsta bíln-