Verkamaðurinn - 17.12.1938, Blaðsíða 1

XXI. árg.
Útgefandi: Verklýðssamband Norðurlands.
*
Akureyri, laugardaginn 17. desember 1938.
j 58 tbl.
„Þróttur“ á Siglufirði
samþykkir að beita sér fyrir
óháðn verlýðsfélag'asambandi.
Á fundi Verkamannafél. „Þrótt-
ur“, Siglufirði, s.l. þriðjudag var
eftirfarandi tillaga samþykt með
35 atkv. gegn 23, þrátt ’fyrir það
að Erl. Þorsteinsson berðist um á
hæl og hnakka gegn henni. Bar
Erl. fram dagskrártillögu en hún
var feld með 91 atkv. gegn 30.
„Verkamannafélagið „Þróttur"
álítur það höfuðnauðsyn að verk-
lýðsfélögin verði losuð úr þeim
pólitísku viðjum, sem þau nú eru
í, og að hið eina rétta skipulag á
sambandi þeirra, sé að það verði
óháð pólitískum flokkum.
Félagið heldur fast við fyrri
ákvarðanir sínar, um að berjast
í hinni alkunnu ræðu, sem naz-
istinn Knútur Arngrímsson flutti
á samkomu Sjálfstæðisflokksins
að Eiði 1. ágúst s.l. komst hann
m. a. svo að orði: „Við verðum að
muna, að hvar og hvenær, sem við
gefum andstæðingi okkar rétt, í
hversu smáu atriði, sem er, veikj-
um við okkar málstað, en styrkj-
um hans“. Þannig yrði Sjálfstæð-
isflokkurinn m. a. að haga baráttu
sinni framvegis.
Sem betur fer er yfirgnæfandi
meiri hluti fylgjenda Sjálfstæðis-
flokksins andvígtu þessum boð-
skap. Það hefir m. a. komið í ljós
nú hér á Akureyri í sambandi við
fyrir óháðu fagsambandi, þar sem
fult lýðræði ríki og allir meðlimir
verklýðsfélaga hafi jafnan rétt
hvaða stjórnmálaflokki sem þeir
fylgja, og samþykkir í því skyni,
að gjörast aðili að þeim samningi,
sem fyrir fundinum liggur um
þetta efni, og verkamannafélagið
Dagsbrún og fleiri félög eru aðil-
ar að.
Ennfremur samþykkir félagið
að kjósa einn mann til þess,
ásamt fulltrúum frá öðrum félög-
um, sem eru samningsaðilar, að
vinna að framgangi málsins fyrir
félagsins hönd“.
hina umtöluðu framkomu fram-
færslufulltrúans. Fjöldamargir
Sjálfstæðismenn hafa hiklaust og
drengilega, tekið undir þá kröfu,
þó hún væri borin fram af póli-
tískum andstæðingi þeirra, að
sjálfsagt sé að víkja framfærslu-
fulltrúanum frá starfi vegna hinna
óheyrilegu aðfara hans. Sama er
að segja um fjölda góðra drengja
og mætra kvenna er fylgja Fram-
sókn og Alþýðuflokknum.
I „Degi“, í fyrradag, kveður aft-
ur á móti við annan tón. Þar er
ritað í anda þessa boðorðs Knúts.
í grein (eftir Jóhann Frímann eða
Á. Jóh.?) um mál framfærslufull-
trúans, er rauði þráðurinn í grein-
inni sú skoðun, að krafan um að
víkja framfærslufulltrúanum frá
starfi, hljóti að vera óréttmæt, af
því að kommúnistar hafi borið
hana fram.
í umræddri „Dags“-grein er að
öðru leyti þannig skrifað um mál
framfærslufulltrúans, að Knúti
einum væri samboðið. T. d. er
sagt að Sv. B. hafi fengið vottorð
um að ógerningur hejði verið að
koma kistu inn í íbúð Guðr. sál.
Oddsdóttur. Engum manni í bæn-
um mun vera kunnugt um, að Sv.
B. hafi fengið slíkt vottorð. Enda
kyngir svo greinarhöfundur þess-
ari fullyrðingu aftur nokkru síðar
með því að segja að hægt hefði
verið að kistuleggja innanhúss ef
nægileg fyrirhöfn hefði verið í
það lögð. Samkvæmt áliti valin-
kunnra smiða hefði kostað 5—10
krónur að taka úr stafnglugga og
láta kistuna inn og út um hann. í
augum „Dags“-ritarans hefði þetta
auðvitað verið óþolandi kostnaður.
Greinarhöfundur lýkur máli
máli sínu með klausu um að
„Verkam.“ hafi í skrifum sínum
ekki hugsað um nánustu aðstand-
endur Sveins. Frásögn „Verkam.“
á framkomu Sveins er eingöngu
bygð á staðreyndum. Sveinn
sjálfur hefir með framkomu
sinni valdið sér og aðstandendum
sínum óþægindum. Staðreyndun-
um hefði ekki verið snúið við
þó „Verkam.“ hefði ekkert skrifað.
En nú er rétt að spyrja höf. fyr-
nefndrar „Dags“-greinar.
Hefir hann nokkru sinni látið
sér detta í hug, að maður, sem
jafnvel hann sjálfur viðurkennir
með sjálfum sér, að er minsta
kosti afaróheppilegur til að fjalla
fannig vill Rnútnr hafa það.