Verkamaðurinn - 24.07.1943, Blaðsíða 3

VERKAMAÐURINN
3
VERKAMAÐURINN
Útéetandi: Sósíalistafélag Akureyrar.
Ritstjórí: Jakob Árnason,
Skipagötu 3. — Sími 466.
Blaðnefnd: Sverrir Áskelsson,
Loftur Meldal,
Lárus Björnsson.
Blaðið kemur út hvern laugardag.
Lausasöluverð 30 aura eintakið.
Afgreiðsla í skrifstofu Sósíalistafélags
Akureyrar Verklýðshúsinu.
Prentverk Odds Björnssonar.
STEFNUSKRÁ FYRIR BANDALAG
HINNA VINNANDI STÉTTA
Alþýðusamhand íslands býður
íslenskri alþýðu og öllum samtök-
um hennar bandalag um að vinna
sameiginlega að eftirtöldum mál-
um:
Það verður að endur-
skoða grundvöll vísi-
tölunnar
Alþýðu manna hefir lengi kornið
undarlega fyrir sjónir útreikningur
vísitölunnar, og fundist að hún
ekki vera í samræmi við þá reynslu,
sem peningapyngjan hefir haft af
dýrtíðinni, þegar gengið er í húð-
irnar til þess að kaupa lífsþarfirnar.
Krafan um endurskoðun þess
grundvallar, sem.útreikningur vísi-
tölunnar er byggður á, hefir líka
lengi verið mjög hávær, og það svo,
að stjórnarvöldin hafa fyrir löngu
orðið að lofa því að vísitölugrund-
völlurinn skyldi endurskoðaður —
en það hefir hara verið svikið, alt
til þessa.
■ Nú, þegar vísitalan er lækkuð
rnánuð frá mánuði, án þess alþýða
manna verði vör nokkurrar veru-
legrar lækktinar á þeim nauðþurft-
um, sem hún kaupir aðallega, og
enda verðhækkun á sumum þeirra,
rís með nýjum krafti krafan um
það, að grundvöllur vísitölunnar
verði endurskoðaður og leiðréttur
til samræmis við raunveruleikann.
Almenningur hefir næsta lítið
fengið að vita um það, hvernig vísi
talan, sem hann nú að meginhluta
á afkomu sína undir, er fundin.
En nýlega birti ,,Þjóðviljinn“ sund-
urliðaðan grundvöll þann, sem vísi-
talan er reiknuð eftir. Er þar hyggt
á búreikningum 40 fjölskyldna
Reykjavík yfir mánuðina janúar
til mars 1939.
Eins og géfur að skilja, eru litlar
líkur til þess, að sú meðaltals
neytsla, sem frarn kemur hjá svo fá
um fjölskyldum yfir svo skamman
tíma, sé rétt meðaltal af neytslu
þjóðarinnar. enda mun ýmsum
sem þessa sundurliðun sjá, þykja
hún nokkuð ólík eigin reynslu,
1. Að verna þau réttindi og kjör,
sem ' launþegasamtökin hafa aflað
sér, svo sem 8 stunda vinnudaginn
o. fl. Að vinna að hættum kjörum
launastéttanna, bættri aðhúð,
vinnuvernd og öryggi á sjó og landi.
Að fá viðureknningu fyrir almenn-
um 8 stunda vinnudegi og nauð-
synlega takmörkun á vinnutíma á
sjó, í verstöðvum og annarsstaðar,
þar sem sérstaklega hagar til.
2. Að alhliða eflingu landbúnað-
arins og umbótum á kjörum sveita-
fóíksins. Landbúnaðarlöggjöf, sem
hjálpar bændum til fullkominnar
samfeldrar ræktunar og samfærslu
hygðarinnar, þar sem skilyrði eru
Lest, og skapa möguleika til að
hægt verði að leiða rafmagn um
sem fleStar sveitir landsins, skapa
fullkomið samgöngukerfi milli
reirra og kaupstaðanna á sem
skemstum tírna, og taka vélar og
alla nútímatækni í þjónustu land
rúnaðarins. Landbúnaðarlöggjöfin
sé fyrst og fremst sniðin eftir þörf
um efnaminni hænda og miði að
í að útrýma kotbúskapnum og
rányrkju með öllu og skapa hverj
um húanda þau afnot af jörðinni,
sem tryggi honum og fjölskyldu
hans fyllilega sambærileg kjör við
aðrar atvinnustéttir. IJmráðaréttur-
inn yfir jörðinni sé trygður í hönd
um þess fólks, sem yrkir hana.
3. Að bættum kjörum fiski-
manna, eflingu sjávarútvegsins og
náinni samvinnu verkafólks og
fiskimanna í hagsmunabaráttunni.
Ráðstafanir verði gerðar til að út-
vega fiskimönnum útgerðarvörur,
svo sem heitu, veiðarfæri, salt, olíu
o. s. frv. með sem hestum kjörum
og skipulögð samtök Jieirra í þessu
skyni, til þess að losna við okur-
hvinga og verðsamtaka með tilstyrk
verklýðssamtakanna. Að veitt verði
hagkvæm lán til fiskimanna og
gerðar alhliða ráðstafanir til að
bæta starfsskilyrði útgerðarinnar
og koma tækni hennar og skipu-
lagi á nýtísku grundvöll, er sé fylli-
lega samkeppnisfær við jrær þjóðir,
sem lengst eru kornnar í Jveim efn-
enda hefir líka reynsla þessara fáu
fjölskyldna verið mjög misjÖfn inn
byrðis. En jafnvel þó sá grundvöll
ur, sem byggt var á í ársbyrjun
1939, hefði verið réttur, er augljóst
mál, að hann væri nú orðinn rang
ur, vegna þess hversu ástæður
manna hafa breytst síðan. hað t. d.
gefið, að rýmkaðar heimilisástæður
verkafólks hafa aukið að mun
neytslu heimilanna, frá því sem var
á atvinnuleysistímabilinu fyrir
styrjöldina, og þessvegna gersam
lega rangt að hyggja nú á þeim
grundvelli, sem fundinn var, þeg
ar almenningtir hafði alls ekki ráð
á að fullnægja brýnustu íífsþörfum
sníum.
JÞá er eitt mjög athyglisvert, sem
opinberum ráðstöfunum til að
draga úr verslunargróðanum, með
því að efla samvinnusamtökin og
gera J>nu að raunverulegum bar-
áttutækjum gegn dýrtíðinni, með
því að taka stríðsgróðann til al-
menningsþarfa og eflingar atvinnu-
veganna og koma í veg fyrir að
hann verði notaður til að auka
verðbólguna, með ráðstöfunum
gegn braski með fasteignir og önn
ur verðmæti, með því að koma á
fastri skipun á verð landbúnaðar
afurða og með margháttuðum ráð
stöfunum til stuðnings bændum til
að lækka framleiðslukostnað
þeirra.
5. Að fjölþættum umbótum til
almenningsheilla, svo sem gagn
gerðum umbótum á alþýðutrygg-
ingunum og framfærslulöggjöfinni,
bættu húsnæði og öðrum ráðstöf-
unum gegn húsnæðisleysi, bættri
aðbúð gamalmenna, iiryrkja og
sjúklinga, byggingu sjúkrahúsa og
heilsuhæla, umbótum á réttarfari
og opinberri starfrækslu, endurbót
um á vinnulöggjöfinni, fyrir
breyttri stefnu í mentamálum, ti
Jjess að efla vísindi, bókmentir og
listir og auka íslenska J)jóðmenn
ingu og alþýðid’ræðslu, byggingu
skólahúsa og sköpun skilyrða ti
þess að allur almenningur eigi kost
á að njóta framhaldsnáms í skól
um.
6. Að tryggja sjálfstæði landsins
með því að sameina alþjóð í sjálf-
stæðisbaráttunni, taka upp ákveðna
stefnu gegn fasismanum og allri
yfirdrottnunarstefnu og tilraunum
erlends valds til þess að hafa hér
hernaðarbækistöðvar eftir stríðið,
svo og hverskonar erlendum yfir-
gangi á sviði viðskifta og stjórn-
rnála. Vinna að því að koma á, efla
og auka vinsamlegt samstarf, stjónv
málalegt og viðskiftalegt, við hinar
sameinuðu frjálsu þjóðir, og að því
að fá sem fullkomnastar tryggingar
sameiginlega, frá stjórnum helstu
forysturíkja þeirra, fyrir friðhelgi,
fullveldi og sjálfstæði íslands að
styrjöld lokinni. Endurnýja eins
Pljótt og auðið er, sögulegt, við-
skiftalegt og menningarlegt sam-
band við Norðurlönd.
7. Að gera alt sem auðið er til að
korna í veg fyrir atvinnuleysi og
aðrar afleiðingar hins sundurvirka
auðvaldsskipulags, sem bitna á al-
þýðunni með öllum sínum þunga
þegar núverandi styrjaldarástandi
lýkur, með því að berjast fyrir al-
hliða eflingu og nýskipun atvinnu-
veganna, fyrir stórvirkum, verkleg-
um framkvæmdum, fyrir gagn-
kvæmri samvinnu og samningum
við okkar eðlilegu maj kaðslönd, til
þess að tryggja örugga sölu á öllum
útflutningsvörum landsins m. a.
með þátttöku í allsherjarfram-
leiðsluáætlun þeirra landa, sem
hafa slíka aljrjóðlega samvinnu í
baráttunni fyrir þeim þjóðskipu-
lagsháttum og þeirri stjórn.alþýð-
unnar, sem getur hrint þessum
stefnumálum í framkvæmd.
DRÁTTARVEXTIR
falla á fyrri helming útsvara í Akureyrarkaupstað, sem eigi greið-
ast fyrir 1. ágúst 1943. Vextirnir eru 1% á mánuði og reiknast frá
1. júní s. 1.
Þá er athygli vakin á ákvæðum laga nr. 23, 12. febr. 1940,
en samkvæmt þeim ber vinnuveitendum að halda eftir af kaupi
þeirra útsvarsgjaldenda, er þeir hafa í þjónmtu sinni og eigi sýna
skilríki fyrir að hafa gert skil á útsvörum sínum. Hinum inn-
heimtu upphæðum ber vinnuveitendum síðan að skila jafnóðum
til bæjarsjóðsins. Dráttarvaxtaákvæðin ná eigi til útsvara, sem
greiðast á J^ennan bátt.
Akureyri, 20. júlí 1943.
Bæjargjaldkerinn.
um.
4. Að sporna gegn dýrtíðinni
með afnámi tolia á nauðsynjavör-
um, með ströngu verðeftirliti, með
í ljós kemur við athugun þessarar
jsundurliðlunar, en það >er, íað
neytsíuvöruflokkarnir eru yfirleitt
fyrir ofan vísitöluna, sumir mikið,
en síðan er það ýmislegt annað, sem
almenningur notar minna, eða alls
ekki, þar á meðal áfengi og tóbak,
sem látið er draga vísiföluna niður.
Ber því allt að sama brunni, að
grundvöll vísitölunnar verður að
endurskoða, án frekari tafar, og
breyta honum þannig, að alþýða
manna geti sætt sig við.
Aðvörun.
Að gefnu tilefni viljum vér hér með aðvara bæði
verzlanir og einstaklinga um, að kaup á hvers konar
tóbaksvörum sem eru, eru óheimil, nema þær séu
fluttar inn af Tóbakseinkasölu ríkisins.
Brot varða þungum sektum eða annarri refsingu
og gildir einu hvort um smærri eða stæryi kaup er
að ræða.
Tóbakseinkasala ríkisins.