Verkamaðurinn - 20.04.1956, Blaðsíða 3
Föstudaginn 20. apríl 1956
VERKAMAÐURINN
3
Hvers konar stjórn kjósum við
yfir okkur
„NÚ VERÐUR SLÍKU EKKI
TIL AÐ DREIFA.“
„Alþýðumaðurinn“ segir í leið-
ara sl. þriðjudag að „I undanförn-
um alþingiskosningum hefur það
sjaldan eða aldrei legið ljóst fyrir,
hvaða flokkar hyggðust vinna
saman eftir kosningar. Þetta hefur
valdið kjósendum miklu óhagræði
og raunar hindrað þá í að vita,
hvers konar stjórnarfar þeir væru
að kjósa yfir sig. Nú verður slíku
ekki til að dreifa.“
Þessi ummæli munu eiga að
tákna það, að Alþýðuflokkurinn
og Framsóknarflokkurinn muni
undir öllum kríngumstæðum vinna
saman að kosningum loknum, og
skal það sízt dregið í efa. Ástæð-
urnar fyrir því að þetta er sæmi-
lega öruggt, er hverjum manni
ljóst, líka hægri foringjum Alþ.fl.
Hún er einfaldlega sú, að Alþýðu-
flokkurinn á alla sína litlu lífsvon
í því að Framsókn bjargi einum
frambjóðanda hans í Reykjavík
inn á Alþing. Sjálfur hefur hann
enga möguleika til að koma nein-
um manni að í þeim 12 kjördæm-
um af 28, sem honum er náðar-
samlegast leyft að bjóða fram í.
Framsóknarforingjarnir halda því
á fjöreggi hægri kratanna í hönd-
um sér og geta hent því í rusla-
körfuna, hvenær sem foringjum
þeirra dytti í hug að verða Fram-
sókn þungir í taumi. En á því er
auðvitað engin hætta eins og nú er
í pottinn búið.
Alþýðuflokkurinn kemur því
ekki til með að ráða neinu um það
hverjir mynda stjórn saman eftir
kosningar. Hann er fyrirfram
dæmdur til að hanga í pilsfaldi
Framsóknar, hvert sem hugur
hennar og gerðir stefna. Engum
heilskyggnum manni dettur því
lengur í hug að reikna með hon-
um sem sjálfstæðri, pólitískri
heild, sem ráði gerðum sínum
sjálf, þótt svo kunni að fara að
hann fái 3—4 þingmenn á sínu
nafni.
HVER ER SVO GLEYMINN?
En hvert leitar þá Framsókn til
samstarfs eftir kosningar? Auðvit-
að sver hún og sárt við leggur að
samvinna við íhaldið komi ekki
til greina. En það hefur hún líka
gert í tveimur síðustu alþingis-
kosningum, og þó alltaf hafnað í
faðmi Ólafs Thors og sálufélaga
hans. Enginn lætur sér því detta í
hug að taka svardagana nú alvar-
lega eftir að Framsókn hefinr orð-
ið ber að meinsærum tvisvar sinn-
um í röð. Fáir eru líka svo
gleynmir, að þeir muni ekki að
fyrir aðeins fáum vikum
felldi meirihluti flokks-
þings Framsóknar tillögu
Hannesar Pálssonar frá
Undirfelli um það, að lýst
yrði yfir, með þingsam-
þykkt, að ekki yrði gengið
til stjómarsamvinnu við
íhaldið að kosningum lokn-
um.
Það eru því meira en rökstudd-
ar líkur fyrir því, að Framsóknar-
flokkurinn hafi samvinnu við
Ihaldið efst í huga að kosningum
loknum og full vissa fyrir því að
hann dregur hægra lið Alþýðufl.
með sér til þeirrar samvinnu, ef
til hennar kæmi.
HVERNIG EIGA KJÓSENDUR
AÐ LEIÐBEINA FRAMSÓKN?
Það er þó engum vafa undirorp-
ið, að foringjar Framsóknar eru
ekki svo skyni skroppnir, að þeir
hafi algerlega að engu þær leið-
beiningar, sem kjósendurnir veita
þeim við kjörborðið. Þær leið-
beiningar gætu verið með tvenn-
um hætti. í fyrsta lagi að Fram-
sóknarbandalagið kæmist hjá
verulegu fylgishruni. Þá leiðbein-
ingu mundi Framsókn vitanlega
reikna sem traust á stjórnarstefnu
sína á undanförnum árum og telja
sér óhætt að mynda gengislækk-
unar- og kaupbindingarstjórn með
íhaldinu. í öðru lagi, og sem betur
fer, er það líklegra, hafa kjósendur
í hendi sér möguleikana til þess að
veita Framsóknarflokknum og
íhaldinu maklega ráðningu fyrir
stjórnarstefnu síðustu 9 ára og
krefjast þess á eftirminnilegan og
auðskiljanlegan hátt, að mynduð
verði vinstri stjórn, sem með raun-
hæfum aðgerðum hefji að nýju
uppbyggingarstarí atvinnuveganna
lögfesti réttinda- og hagsmunamál
alþýðustéttanna og tryggi sjálf-
stæði þjóðarinnar.
Á KOSTNAÐ VINNUSTÉTT-
ANNA EÐA BRASKARANNA.
Kjósendur geta með einum
hætti, og aðeins með einum hætti,
gert þennan vilja sinn um myndun
verkalýðssinnaðrar vinstri stjórnar
gildandi: með því að veita Al-
þýðubandalaginu brautargengi og
tryggja því glæsilegan sigur.
Það er þegar öruggt, að Alþýðu-
bandalagið á miklu fylgi að fagna
meðal Alþýðuflokksmanna og
fyrrverandi kjósenda Framsóknar-
flokksins og Þjóðvarnar og ein-
huga fylgi sósíalista. Þess vegna
skipar baráttan gegn því fyrsta
sæti í málgögnum H. B-manna.
En hitt er jafnvíst, að til þess að
koma í veg fyrir nýja og harðsvír-
aða afturhaldsstjóm, en jafnvel
nokkm sinni áður hefur setið í
landinu, þarf sigur Alþýðubanda-
langsins að verða svo ótvíræður,
að engin leið verði að snið-
ganga þingflokk þess, þegar
efnahagsöngþveitið, sem
Framsókn og íhaldið hafa
steypt þjóðinni í, verður
leyst á Alþingi annað hvort
einhliða á kostnað vinnu-
stéttanna eða með skerð-
ingu okurgróða reykvísku
auðmannastéttarinnar og at
vinnuleyri viðreisn — allt
eftir því hverjum þjóðin
veitir traust í kosningun-
um.
KOSIÐ UM HAGSMUNA-
MÁLIN.
Þennan einfalda sannleika skilja
fleiri og fleiri með hverjum degi
sem líður. Almenningur er að
vakna til vitundar um það að
kosningarnar í júní mótast ekki af
flokkspólitískum línum. Þær
standa einfaldlega um hin beinu
og brýnustu hagsmunamál vinnu-
stéttanna og möguleika þeirra til
þess að hafa úrslitavald um lausn
þeirra á löggjafarþinginu. Kosn-
ingabaráttan nú er algerlega hlið-
stæð hinni faglegu baráttu alþýðu-
samtakanna .Hún er sama eðlis og
hin samhenta og hetjulega verk-
fallsbarátta, sem verkalýðshreyf-
ingin hefur verið neydd til að
heyja síðasta áratuginn gegn
kjaraskerðingum og síendurtekn-
um árásum ríkisvaldsins. I þeirri
baráttu var hvergi spurt um stjórn
málaskoðanir eða flokkslit. Allir
fundu til sömu skyldunnar við
stétt sína og hagsmuni hennar,
hvort sem þeir töldu sig Alþýðu-
flokksmenn, sósíalista, Framsókn-
armenn eða Sjálfstæðismenn.
ÞEIR REIKNA.
Það er engin furða þótt flokk-
(Framhald á 4. síðu).
TILKYNNING
Nr. 12/1956.
Innflutningsskrifstofan hefur ákveðið eftirfarandi há-
marksvarð á brauðum í smásölu:
RÚGBRAUÐ, óseydd, 1500 g..kr. 4.65
NORMALBRAUÐ, 1250 g.......kr. 4.65
Séu nefnd brauð bökuð með annarri þyngd en að of-
an greinir, skulu þau verðlögð í hlutfalli við ofangreint
verð.
Á þeim stöðum, sem brauðgerðir eru ekki starfandi,
má bæta sannanlegum flutningskostnaði við hámarks-
verðið.
Utan Reykjavíkur og Hafnarfjarðar má verðið vera
kr. 0.20 hærra en að framan greinir.
Söluskattur og framleiðslusjóðsgjald er innifalið í
verðinu.
Reykjavík, 13. apríl 1956.
V erðgæzlust jórinn.
Ný sending!
KJÓLAR
KÁPUR
HATTAR
KÁPUEFNI
MARKAÐURINN
Akureyri. — Sími 1261.
AUGLÝSING
um skoðun bifreiða í lögsagnarumdæmi
Eyjafjarðar
Samkvæmt bifreiðalögunum tilkynnist hér með, að
aðalskoðun bifreiða fer fram frá 2. maí til 5. júní n. k.
að báðum dögum meðtöldum sem hér segir:
Miðvikudagur
Fimmtudagur
Föstudagur
Mánudagur
Þriðjudagur
Miðvikudagur
Föstudagur
Mánudagur
Þriðjudagur
Miðvikudagur
Fimmtudagur
Föstudagur
Þriðjudagur
Miðvikudagur
Fimmtudagur
Föstudagur
Mánudagur
Þriðjudagur
Miðvikudagur
Fintmtudagur
Föstudagur
Mánudagur
Þriðjudagur
eru í notkun í bænum, en skrásettar eru annars staðar,
svo og skoðun á bifhjólum með hjálparvélum. Ber bif-
reiðaeigendum að færa bifreiðir sínar til bifreiðaeftirlits-
ins Gránufélagsgötu 4, þar sem skoðunin fer fram frá
kl. 9—19 og 13—17 hvern skoðunardag.
Við skoðun skulu ökumenn bifreiða leggja fram full-
gild ökuskírteini. Ennfremur ber að sýna skilríki fyrir
því, að lögboðin vátrygging fyrir hverja bifreið sé í gildi,
svo og kvittun fyrir opinberum gjöldum.
Vanræki einhver að koma bifreið sinni til skoðunar á
tilsettum tíma, verður hann látinn sæta ábyrgð sam-
kvæmt bifreiðalögunum og bifreiðin tekin úr umferð
hvar sem til hennar næst.
Þetta tilkynnist hér með öllum, er hlut eiga að máli til
eftirbreytni.
Skrifstofa Akureyrarkaupstaðar og Eyjafjarðarsýslu.
11. apríl 1956.
2. maí. A 1 - 50
3. — A 51 - 100
4. — A 101 - 150
7. — A 151 - 200
8. — A 201 - 250
9. — A 251 - 300
11. — A 301 - 350
14. — A 351 - 400
15. — A 401 - 450
16. — A 451 - 500
11. — A 501 - 550
18. — A 551 - 600
22. — A 601 - 650
23. — A 651 - 100
24. — A 101 - 150
25. — A 151 - 800
28. — A 801 - 850
29. — A 851 - 900
30. — A 901 - 950
31. — A 951 - 1000
1. ]únt A 1001 - 1050
4. — A 1051 - 1100
5. — A 1200 - 1230
m þ ann dag skoðun á bifreiðum , sem
nyj