Verkamaðurinn - 10.01.1958, Blaðsíða 2

2
V E R K A M A Ð U R I N N
Föstudaginn 10. janúar 1958
vERKnmflÐURinn
Útgefandi: Sósíalistafélag Akureyrar.
Ritstjóri: ÞORSTEINN JÓNATANSSON.
JHaðstjórn: Björn Jónsson, Einar Kristjánsson, Jakob Árnason.
Afgreiðsla: Hafnarstræti 88. Sími 1516. Pósthólf 21.
Áskriftarverð 40 krónur árg. Lausasöluverð 1 kr. eintakið.
Akureyri. — Prentverk Odds Björnssonar h.f.
Grundvöllur vinstra samstarfs
Eitt hið athyglisverðasta við þá
kosningábaráttu, sem nú stendur
yfir um kjör til bæjarstjórna í
öllum kaupstöðum og kauptún-
um landsins, er sú staðreynd, að,
aldrei fyrr hefur átt sér stað jafn
víðtæk samvinna vinstri manna.
Þannig bera stjórnarflokkarnir
allir fram sameiginlegan lista á
ísgfirði, Akranesi, Selfossi, Borg-
arnesi, Ólafsfirði, Stykkishólmi
og víðar, en á allmörgum stöðum
hefur tekizt samstarf með Al-
þýðuflokknum og Framsóknarfl.
eða Alþýðubandal. og Alþýðufl.
Enn annars staðar er um að ræða
öflugt samstarf vinstri manna,
þótt flokksforustumenn ýmsir
berji þar enn andróður. Svo er t.
d. í Kópavogi, þar sem svo víð-
tæk, óformleg samstaða hefur um
árabil tekizt undir forustu Finn-
boga R. Valdimarssonar, að hún
hefur átt öruggan meirihluta
bæjarfulltrúa.
Sú mikla þróun til nánara
vinstra samstarfs, sem nú verður
æ rikari staðreynd í stjórnmála-
lífinu, er öllum frjálslyndum
mönnum og verkalýðssinnum
mikið fagnaðarefni, enda þótt
flestir hefðu kosið hana enn víð-
tækari. Sérstakt harmsefni er þó,
að hægri foringjum Alþýðu-
flokksins hefur tekizt að hindra
algert samstarf gegn íhaldsyfir-
ráðum í höfuðborginni og mun
dómur sá verða þungur, sem
kjósendur hljóta að kveða upp
yfir því skemmdarstarfi.
Flestum mun það vel ljóst, að
meginaflgjafi hins vaxandi sam-
starfs er Alþýðubandalagið.
Stofnun þess fyrir tæpum tveim-
ur árum og hinn mikli kosninga-
sigur þess olli straumhvörfum í
stjórnmálabaráttunni og grund-
vallaði ríkisstjórnarsamstarf
vinstri flokkanna.
Enn er grundvöllur þess
samstarfs, sem allir frjólslyndir
menn og verkalýðssinnar bera
fyrir brjósti, fólginn í gengi
Alþýðubandalagsins. — Fram
hald þeirrar þróunar, sem að
undanförnu hefur sett svip
sinn á stjórnmálabaráttuna:
vaxandi eining vinstri aflanna
og einangrun íhaldsins, er al-
algerlega undir því komin að
Alþýðubandalagið verði sigur
vegari í kosningunum 26. jan
úar. Og á því eru dagvaxandi
líkur.
Þrjá fulltrúa í bæjarstjórn
Ef athugaður er kjósendafjöldi
hér í bæ og fylgi flokkanna við
síðustu kosningar, koma þessar
staðreyndir í Ijós: 1. Að allar lík-
ur eru til að bæjarfulltrúi verði
kjörinn fyrir hver 300 greidd at-
kvæði. 2. Að Alþýðubandalagið
hlaut í þingkosningunum 1956,
829 atkvæði.
Bandalagið skortir því, sam-
kvæmt þeim úrslitum, aðeins fáa
tugi atkvæða til þess að tryggja
3 fulltrúum sínum kosningu. —
Ekki leikur vafi á, að það hefur
síðan unnið verulega á.
Takmark Alþýðubandalags-
ins um 3 fulltrúasæti er því á
skynsamlegunt líkum reist og
mun örugglega nást, ef allir
fylgismenn þess og þeir seni
skilja nauðsyn vinstra sam-
starfs leggjast á eitt.
Nú eru aðeins 15 dagar til
kosninga. Notum þá daga vel í
kosningabaráttunni og sigyirinn
er okkar.
Ufankjörfundarafkvæða-
greiðsla er hafin
I»eir kjósendur Alþýðubandalagsins, sem ekki verða
heima á kjördegi, eru minntir á að greiða atkvæði áður
en þeir fara úr bænum. Atkvæðagreiðslan fer fram á
skrífstofu bæjarfógeta kl. 10—12, 13—18.30 og 20—22
alla virka daga og á sunnudögum kl. 13—15.30.
Látið kosningaskrifstoíuna vita hið allra fyrsta um
kjósendur, sem nú eru utanbæjar og ekki verða komnir
heim fyrir kjördag, svo að hægt verði að hafa samband
við þá í tíma.
Afrek íhaldsins
íhaldið hefur verið stærsti
flokkur bæjarstjórnar Akureyrar
síðasta kjörtímabil, það hefur átt
bæjarstjóra kaupstaðarins og
verið alls ráðandi í stærsta at-
vinnufyrirtæki bæjarins, Útgerð-
arfélaginu.
Hver eru afrek þess á kjör-
tímabilinu?
Því hefur tekizt að koma út-
gerðinni í slíkt kaldakol, að verra
getur það ekki orðið. Þótt öllum
óbreyttum bæjarbúum sé fyrir
löngu ljóst orðið, að stjórnendur
Útgerðarfélagsins hafa ekki
reynzt færir um að valda því
verkefni, sem þeim hefur verið
falið, hefur íhaldið staðið gegn
því að nýir menn væru fengnir
og gagngerðar ráðstafanir gerðar
til að koma útgerðinni á réttan
kjöl. Vitað er þó, að einn af
þeirra mönnum, og formaður
stjórnar Útgerðarfélagsins, Helgi
Pálsson, hefur séð í hvert óefni
stefndi og að ekki var af nægum
hæfileikum og dugnaði haldið um
stjórnvölinn. Hann reis upp á sl.
hausti og gagnrýndi fram-
kvæmdastjóra og skrifstofustjóra
félagsins fyrir afglöp þeirra. Þeg-
ar það fréttist, vaknaði með
mörgum bæjarbúum sú von, að
nú tækju allir stjórnmálaflokk-
arnir höndum saman um ákveðn-
ar aðgerðir í málefnum Útgerð-
arfélagsins og hreinsuðu þar til.
En sú von stóð ekki lengi.
Félagar Helga í forystu Sjálf-
stæðisflokksins skipuðu honum
fljótlega að lækka seglin og éta
ofan í sig allt, sem hann hafði
sagt um slælega stjórn Útgerðar-
félagsins. Og Helgi lét sér verða
að góðu að gera það. Menn mega
ekki vera of sjálfstæðir í Sjálf-
stæðisflokki!
Efstu mennirnir á lista íhalds-
ins nú eru, auk Helga, sem ekki
hefur reynzt þess megnugur að
láta eigin vit og dómgreind ráða
gerðum sínum, Jónas Rafnar og
Jón Sólnes, mennirnir, sem möt-
uðu Helga á hans eigin sannfær-
ingu.
Hver treystir þessum mönnum
til að hafa forystu um að hreinsa
til í hreiðrinu í Gránufélagsgötu
4 og mynda trausta stjórn og ör-
ugga forystu í útgerðarmálun-
um?
Atkvæðagreiðsla
utan kjörfundar
Fram til bæjarstjómarkosn-
inganna, 26. þ. m., verður
skrifstofa bæjarfógeta opin
alla virka daga til kl. 18.30
og kl. 20—22, og á sunnu-
dögum kl. 13—15.30.
X G
G-LISTINN er listi Al-
|)ýðubandalagsins við
bæjarstjórnarkosn-
ingarnar 26- jan. n. k.
Sveinn Benedikfsson
Minningarorð
Nýlega var jarðsettur frá Ak-
ureyrarkirkju Sveinn heitinn
Benediktsson, starfsmaður hjá
Ullarverksmiðjunni Gefjun. —
Sveinn var fæddur 6. júní 1891
að Garðshorni á Þelamörk, en
andaðist hér í Sjúkrahúsinu 24.
nóv. sl., eftir stutta legu. En um
nokkur undanfarin ár átti Sveinn
við mikla vanheilsu að stríða,
sem hann bar þó með mikilli
karlmennsku. Sveinn hafði unnið
hjá Ullarverksmiðjunni Gefjun
rúmlega 20 ár og naut þar óvenju
mikils trausts í starfi, enda af-
burða duglegur og trúr um öll
þau verk er hann gekk að, og var
í því efni mörgum til fyrirmynd-
ar. Sjaldan eða aldrei heyrum við
það, að verkamaður sé sæmdur
viðurkenningu fyrir dugnað og
trúmennsku í starfi, þó að þau
störf séu oft á tíðum fullt eins
verðmæt og vandasöm, eins og
störf þeirra, sem taldir eru stórir
í þessu litla þjóðfélagi. En góð
kynning á vinnustað, hvort sem
unnið er við landbúnað, sjó-
mennsku eða iðnaðinn um ára-
tuga bil, og þar látið alls staðar
gott af sér leiða, og eignast með
stóran vina- og kunningjahóp, er
kannske þegar á allt er litið
bezta viðurkenningin, sem maður
getur hlotið í þessu lífi fyrir störf
sín og tillitssemi við samborgara
sína. Sveinn átti þessa eiginleika
í ríkum mæli, enda var hann vin
margur og dáður af vinnufélög-
um sínum.
Sveinn tók snemma þátt í Iðju,
félagi verksmiðjufólks, og var
þar einn af beztu félögunum. —
Ekki sóttist hann þó eftir trún-
aðarstörfum fyrir félagið, þó að
við, vinnufélagar hans, legðum
oft fast að honum að taka slík
störf að sér, enda var það löngu
ljóst, að hæfileikar Sveins voru í
ríkum mæli til slíkra starfa, auk
þess sem hann hafði óbilandi trú
á því, að það yrði að vera verk
verkafólksins að samstilla svo
krafta sína, að það gæti ráðið
meiru um það en áður, hvemig
þjóðartekjum yrði skipt á milli
þegnanna. Átti eg oft tal við
Svein um þau efni í ró og næði,
og fannst mér þá jafnan speglast
sá heilsteypti, innri maður sem
Sveinn hafði að geyma, maðurinn
sem skyldi böl fátækariíinar og
lífskjör hins vinnandi manns. —
Vinnufélagar Sveins munu lengi
minnast hans með innilegri þökk
fyrir liðnar samverustundir.
Sveinn Benediktsson giftist ár-
ið 1915 eftirlifandi konu sinni,
Sigurbjörgu Sigfúsdóttur frá
Dagverðartungu í Hörgárdal, og
stunduðu þar búskap og í Möðru
vallasókn í 12 ár. Sveinn þurfti
þó að stunda sjómennsku jafn-
framt búskapnum, og var það
stundum harðsótt.
Árið 1927 fluttust þau hjónin
hér inn í Glerárþorp, að Fram-
nesi, sem var lítið býli, og
byggðu þar íbúðarhús. Mun
Sveinn hafa lengst af haft þar
nokkrar skepnur, bæði til yndis
og ábata, en fyrstu árin stundaði
hann þó sjómennsku og land-
vinnu hér, og var mjög eftirsótt-
ur til slíkra starfa.
Árið 1935 réðist hann sem fast-
ráðinn starfsmaður á Ullarverk-
smiðjuna Gefjun og vann þar
óslitið síðan. Þau hjónin eignuð-
ust 5 drengi, tveir þeirra dóu í
æsku, en 3 eru á lífi, allir mjög
efnilegir, ungir menn. Baldur,
sem er verkfræðingur í Reykja-
vík, Hallur, starfsmaður á UUar-
verksmiðjunni Gefjun, og Jó-
hann, rafvirki. Þá ólu þau upp
eina fósturdóttur, Maríu Jó-
hannsdóttur.
Við útförina flutti séra Krist-
ján Róbertsson fallega kveðju í
bundnu máli frá nábýlismanni
hans, Halldóri Jónssyni. Kom þar
fram hið sanna þakklæti þess
manns, sem vissi fyrir hvað hann
var að þakka. Minningarræða sr.
Kristjáns Róbertssonar var dá-
samlega vel sögð, og eg gladdist
í hjarta mínu yfir því, að minn
gamli og góði félagi og vinur
skyldi vera kvaddur á svo virðu-
legan, stórbrotinn og sannan hátt,
og kannske höfum við aldrei séð
mannkosti Sveins í eins sönnu
ljósi, eins og þegar sr. Kristján
skýrði okkur frá þeim.
Við munum því lengi geyma
minninguna um þig, góði félagi.
Jón Ingimarsson.
TILKYNNING
um yfirfærslu vinnulauna á árinu 1958
1. Yfirfærsla á vinnulaunum færeyskra sjómanna fer
eftir reglum, sem settar hafa verið og afhentar
Landssambandi ísl. útvegsmanna. Útgerðarmenn
eru því varaðir við að ráða færeyska sjómenn án
þess að kynna sér áður þær reglur.
2. Yfirfærsla á vinnulaunum annarra erlendra manna
kemur því aðeins til greina, að viðkomandi at-
vinnurekandi hafi tryggt sér yfirfærsluloforð hjá
Innflutningsskrifstofunni áður en ráðningarsamn-
ingur er gerður. Gildir þetta einnig um þá útlend-
inga, sem nú eru í landinu og hafa yfirfærsluloforð
til 31. desember 1957.
Reykjavík, 30. desember 1957.
INNFLUTNINGSSKRIFSTOFAN.