Voröld - 30.12.1919, Side 2

Bls. 2
VOltöLD.
Winnipeg, 30. désember, 1919
+■------
kemur út á hverjum þriðjudegi.
Otgefendur og eigendur: The Voröld Publisliing Co., Ltd.
V oröid kosta $2.00 um árið í Canada, Bandaríkjunum
og á Islandi. (Borgist fyrirfram.)
RiLstjóri:—Sig. Júl. Jóhannesson
Ráðsmaður:—Victor B. Anderson
Skrifstofa: 637 Sargent Avenue
Talsími Garry 4252
Tf
konnia lieim úr lífshœ'ttunni. Kr það mögulegt, að þeim sem kosnir
voru af almenningi ti! þess að koma þessu sanxsœti í fráinkva-nid, hafi
komið það til hugar, að menn ofan frá Winnipeg ættu næmari til-
finningar í hjörtum sínuin til drengjauna en feður þeirra og mæður,
systur, bræður, eiginkonur og unnustur hér heima fyrir ættu? Eg er
i ekki með þessu að gefa í skyn, að þessum aðfengnu mönnum haíi ekki
sags't vel; nei, langt frá þ\ í; þeir eru báðir alþektir góðir ræðumenn.
j Ln tiltækið er svoddan fjarstœða; það er líkt og ef bróðir þinn, herra
| ritstjóri, kæmi heim til þín, og þú gerðir svo boð eftir mér, að koma
til Winnipeg og bjóða hann velkominn. Yið, Gimlibúar, eigum liér
ýmsa vel færa ræðumenn, sem hefði mátt nota, að minsta kosti með
hinum til uppfyllingar, og sumir þeirt'a áttu syni í hernum. Við eigum
bér vel hagorðan mann, sem oft hefir verið gripið til í viðlögum
til þeirra hluta, og hefði liann vel mátt duga, ekki síst er hann átti
Or bygðum Islendinga.
,4. son í liernum. En svo var maður ofan frá Winnipeg fenginn til þess,
| að geta um samsætið í blöðunum. Samskonar samsæti og þetta, vonum
við öll að verði aldrei framar gefin ástæða til að halda á Gimli eða
nokkui sstaðar annarsstaðar. Vér vonuin að heimsmenningin komist á
bað stig, að nafnið “hermaðnr” gerist alveg óþekt í veraldarsögunni
hér eflir.
I.
Frá Gimli
pað er svo langt liðið síðan héðan hcfir verið ritað, að maður
veit naumast hvar sctti helzt að byrja, cn að fara til verks og fletta
Félag kvenna, var stofnað hér fyrir meir en tveim árum síðan,
og hefir aldrei verið neitt minst á það, til ills eöa góðs í blöðunum.
j pað stafar þó vonandi ekki af því, að það er góðgerðafélag. Á meðan
| sítríðið mikla stóð yfir, var það aðalverk þessara kvenna, að gleðja
hermenn vora úr þessu héraði með ýmsum gjöfum, er þær sendu til
þeirra í skotgrafirnar eða livar sem þær vissu að þeir voru niður-
blöðunum upp, aftur að þeim tíma og byrja svo þar, sem síðast var; komnir. þar að auki hjálpuðu þsvr Rauðakross félaginu í sínu
hætt yrði of umfangsmikið stuat fyrir latan, verð eg því að láta j i> ikla starfi með 'fjárframlögum og sa.nninnu. Félag þetta starfaði
a bara einhvcrsstaðar ofan í viðburðasögunaJ og starfar ennþá í líka. ef ekki í alveg sömu átt og Jóns Sigurðs-
sonarfélagið í Winnipeg, þó nöfn þess hafi sjaldnar sést á prenti í
útá_! blöðeuium. pökk sé þeim og heiður fyrir ytarfsemina, og vonandi að
þeim megi lánast að halda áfram að iétta böl og sorgir þeirra sem
bágt eiga. Eitt af áformuðum góðverkum þessa félags, er að gleðja
öll fátæk og munaðarlaus börn hér um jólin. Blcssunarvcrt starf.
kylfu ráða kasti og grípa
og ætla cg að byrja á 19 september síðastliðinn.
Eg vil geta þess strax nú, að þar sem eg kann að finnast
setnigasamur með þessum línum, þá er þaö ekki gert í neinum illum
tilgangi, eða meiningin sé aö slá skugga á menn eða málefni, lieldur
vakir fvrir mér það viðtekna, að það er cngiun okkar Jullkominn og
öllum getur yfirsést í öllum greinum, en með því eina móti verður
það. sem er ábó'tavant hjá okkur. lagað, að á það sé minst.
Félag bænda. Nokkrir bændur hér í kring haía tekið sig saman
og panta nú í félagi ýmsar vörur í stórkaupum. Me:Jt mun það þó
vera mjölvara scm þeir liafa fengið þannig, enn sem komiö er, og hafa
Ja-ia, þa er aö snua ser að þenn 19. september. paö var stor x „ N , ...
„ , ,N . ■ , ,, . ■, „ i þeir haft sctoran hagnað aí. þvi, ems og lika geíur að skiga. petta spoi
dagnr lier a Ginrli þann dag; það var symngadagnr. pannig Jiata , . . ... .... , , x , .
® bænda er í ré ta átt, og ekki ohklegt að þen- stigi þeu ílen 1 attma.
ótaldar l'ramfarir átt sér stað hér í bæ og bygð. að fyri'r nokkuð meir
en tveim áruni síðan. var sett á stofn ungmennafélag. er fullorðnir
veittu þá forstöðu, og er tilgangur félagsins sá, að uppfræða og
menta unglingana á öllum sviðum í hinu verklega; til dæmis drcngi
sem liggur undan oki auðkýfinga. Hvaða ástæðu hafa bændur til að
láta kúga sig? Alls enga. peir eru máttarviðirnir í öllu viðskiftalífi.
Á þeim byggist alt. Ef bóndanum gengur illa, þá hnekkir það og setur
, kyrking í alt viðskiftalíf. pað er kominn tínri til, að athuga'þetta og
í kornrækt. garörækt. skepnurækt, srmðum. aö þelckja dlgremteg- ^ svf)na - ,)ak eyi.aft< þega.r þeir ganga nppdubbaðir með
undir og fleira. Stúlkur í matreiðslu. saumaskap, prjóm, smjorgcrð; ^álstffaðan kraga hæðnisbros á vörum. framhjá bóndanum, cr
og aHskomii' hamryrðum. pað er valinn hæfasti maðurim. til þess. a'ð ^ með merkjlim starf8 og elju.
veiia drengjunum tilsögn í hvérri sérstakri grcin, og eins færasta kon-
an til að segja stúlkunum til; ein við sauma, ein við matreiðslu o.s.frv. Bæjarmál. . Bæjarkosningar eru nýafstaðnar. Bæjarráðskosn-
Síðan er svo tii ætlast, að félagsmeðlimir komi með eitthvað eftir; ingar urðu engar; þar voni aðeins tvö sæti að fylla en aðeins tveir
sjálfa sig á sýnivtguna, sern haldin e.r á hverju lrausti að tilhlutun sóttu um embætti; þeir Jón Thorsteinsson. um endurkosningu og
útbreiðsludeildar búnaða.máladeildar Manit.obafylkis, og leggur sú Ásbjörn Eggertsson, kjötsali, alveg nýr af nálinni, en ekki verri fyrir
dcild til dómarana, mann og konu, og skulu þau dæma bverjir verð- það. í skólaráð sótti Bínar Jónasson-um endurkosningu og frú Krist-
laun hljóti. en verðlaun eru borguð úr sjóði, sem félagið myndar með Jana Thordarson. par var aðeins tvö sæti að fylla og voru þau því
aln.e11.mrr. samskotum. T. d. hefi cg lieyrt frá þeim scm þa'Ö mál cr sjálfkjörin. petta er í fyrsta sinn sem kona hefir setið í skólaráði hér,
kmimigt. að Gimli-sveitaráðið liafi gefið í þann sjóð $25.00. en að og líta mi allir til hennar vonaraugum og luigsa sér gott til glóðar-
innar næsta ár. pá ætti nú að minsta kostí ein að komast í bæjar-
ráðið, lielzt tvær, og önmir kona til viðbótar í skólaróðið. þó færi að
Gimli bæjarráðið hafi ekki gefið svo mikið sem einn rauðan eyn,
en setji nú félaginu $2.00 fyrir húsaleigu, þegar það liefir fundi sína
í bæjarráðsl.úsinu. Ef þetla er satt, sem eg hefi enga ástæðn til að verða lijá okkur eins og það á að vera hjá almennilegu fólki. Um
elasl ..... að sé, þá er það skömm fyrir Gimli bæjarráðið. þar sem borgai-stjóraembætti sóttu tveir, landi og englendingur. Landinn varð
börn þeirra sjálfra eiga. í hlut ásamt börnum annara gjaldenda bæj-! hlutskarpari með þeim mesta atkvæðamun sem nokkurntíma hef-
Friermans og Segals, einkanlega í sporum Samsonar. þar sem honum
voru boðin þau kostakjör — að áliti þessara tveggja útsendara —
siói' peninga upphæð ef liann afturtæki umsókn sína sem verkamanna
I ulltrui fyrir þriðju kjördeild Wiiiiiipegborgar, og að Samson skyldi
ía aftur stöðu shia í Jögregluliðinu og fult kaup frá þeim tíma að
hann var rekinn til þess dags að liann tæki aftur við stöðu sinni sem
logregluþjónn, því þeir af almenning, sem þekkja rétt, munu minnast
þess, að J. J. Samson og bróðir hans voru reknir úr lögreglilliði
Winnipegbæjar fyrir að fylgja fátækum félögum sínum að málum, til
að bæta kjör sín, og liöfðu þeir þó verið í þjónus'tu lögregluliðsins í
ib ár, og ætíð staðið sem heiðarlegir menn í stöðu sinni. En Samson
var ekki sá ólilutvandi maður sem þessir herramenn tóku hann fyrir
að vera, og sannast á þeim liið fornkveðna, að “margur lieldur mig
sig”. peir héldu að sú dúsa sem þeim var boðin mundi vera boðleg
islcndingnum I En Samson var ekki tól í Iiöndum þessara óhlutvöndu
manna og mun aldrei verða, sein betur fer, mun hann sem ráðvandur
maður forðast alla fjárglæfra íneun, hann hefir óefað dýrmæ'tari fjár-
sjóð tiJ lífsframfa-rslu fjölskyldu sinni en mútufé Kriedmans og Segals
cg sá sjóðui' er lians lofsverða ráðvendni. sem hvorki mölur né ryð
firr grandað. Eg get ekki betur skilið. en að þes.sir tveir mútuþjónar
liafi ekki þekt herra Samson rétt — auðvitað að svo var. því þeir
rirönduðu á því hlindskeri. Eg býst við, að það rannist á þeim, að
djöfullinn svíkur sína”, segja meni'i — eða svo mundu kennimeim
vorrar kirkju a fyrri öldum hafa skilið það. Veslings manngarmamir!
þcir eru nú stimplaðir þeim stimpli laganna, er auglýsir þá óhlutvanda
memi lengur en í sjö ár, því livcr getur trúað slíkum óþokkamönnum.
L11 auðvitað eru þeir ekki sviftir boragaréttinum nenia í sjö ár.
Reyndar er það nógu langur betrunartími fyrir mannræflana, þó
hann sc ekki eins langur eins og sagt er að eiim af hlaupaþjónum
samsteypustjórnarinnar hafi opinberað samlöndum sínum eftir kosn-
ingarnar 1917. að þeir yrðu allir bernnimerktir í 40 ár fyrir að liafa
ekki fylgt Borden og hans fylgifiskum að málum; en hvaða t.egund
af bennimarki það er, veit eg ekki; en sumir halda, að þessi stóri
nautahii'ðir Bordeiis hafi hrennimerkt sjálfan sig með þessum orðum
í ótiltekiim tíma. “Mifelir menn erurn við llrólfur minn!” pað er
ósk mín og von, að Jón J. Samsoii eigi eftir að ná þeirri stöðu í mann-
félagi þ\rí seni liann nú skipar, sem mun veita honum þann heiður
sciti ráðvöiiduin maimi sa'itnr. —Eg er kaupandi að ölluin íslenzku
blöðununi 0”- lcs með athygli þaö sem þau hafa inni að halda, því
margt er gott og' nyt.samt í þeim til fróðleiks, en ofmikið er í þeim
af því verra; slíkur blaðasaur ætti ekki að vera borinn á borð fyrir
kaupendms blaðanna. En hversvegna að Lögberg og Heimskringla
hafa gleymt, eða hvaða orsök það er, að auglýsa- ekki ráðvendni J. J.
Samssonar skil eg ekki, og bið eg því ritstjóra Yoraldar að gera svo
vel og skýra það mál fyrir mig í Voröld, ef hanu veit betur um þa
réttu orsÖk en eg. — Hann er maður, sem allir vita sem þekkja Dr.
Sig. Jú. Jóhannesson, sem stundar sömu atvinnugrein sem ritstjórar
Lögbergs og Heimskringlu, og ofan í kaupið í nágrenni við ritstjór-
ana og auðvitað þeim kurmur að mörgu góðu. Enda eg svo þessar
alhugasemdir, með beztu óskum til Voraldarmanna og starfsmanna
liennav.
Eiun af kaupendum Voraldar, Heimskringlu og Lögbergs.
Til skattgjaldenda á Gimli.
arins; og þar á ofan bætist, að þetta er félag sem vinnui
að upp- verið hér í kosningum. Englendingurinn ber sig illa yfir úrslitun-
fræðe'lu -i víðtæku sviði. og það er skylda bæjar.áðsins að skilja | og hótar að jafna sakir. þó síðar verði.. ósigur hans er nærri þyí
, , , ,, ,. „ 1 n\, blvtnr!'v>kijanlegur, því góðir menn unnu að kosningu hans, en það eiga sér
rétt sína köllun og efla allar framfa’.'alireyfingar. En þctta nntm •' * ' ‘ v . .’, . , " „
, . ,. x , v„„ 1 „x uon. bað oft stað loforðasvife 1 kosningum. Hmn nyi bagarstjon ofekar er H.
rð vera atlninarleysi ráðstut að kenna, og veröur lagart pegai pao, 8 , ...
Mér hefir verið skýrt frá því, að cg liafi bakað Gimlibæ 4 til 5
þúsuncl dollara fjártjón meðan eg var bæjarstjóri þar á Gimli
árið 1914. og aí því “svo feann leiður að lúga, að Ijúfur megi trúa,”þá
finn eg nauðsyn á að mótmæla þessu. 7g ætla því að biðja Voröld að
flytja eftirfarandi skýringar.
fa>r tómstund frá öðrum störfum til þess að íbuga það betur.
Simcrri munir voru allir sýndir í skólanum licr, en kindur, svíti,
h, star og nautgripir voru hafðir úti í skólagarðinum. Maður gat ekki
annað en orðið hrifinn
a'la hina musmunandi muni
var upp við suðnrhlið herbergisins; fyrir stafni að vestan, var
Viss náungi kvað vera að skýra mönnum frá því, að árið 1914.
þegar eg var bæjarstjóri hér á Gimli. þá bafi verið innleitt hér Seav-
enging system, sem briið sé að kosta bæinn mikla fjárupphæð. Fvrst
! ei' nú, að það gctur vcriö álita mál, hvort fé sem er varið t.il að breinsa
j ealerni í bæjurn sé kastað 1il ónýtis; þott þessi maður máske alit.i, að
svo ‘é. þá eru aftur mavgir sem balda því fraiu, að slíkt se, nauðsyii-
| legt Svo er annað, að hafi þetta system, sem imileitt var hér 1914
horð ,hni- dreg cg cngan efa á, að í henni séu öli stórmenni bæjárins, óhafal1(ii, þá var það á valdi bæjarráðsins að afnema 'það, þes
P. Tergesen kaupmaður. Hann liefir verið hér bæjarstjóri áður.
Bindindismál. pað mál er orðið mikið áhugamál a11ra þeirra,
sem bera velferð bæjarins og sjálfs sín fyrir brjósti, og er það mál-
þegar maður kom inn í skólaherbcrgiö og sá t fni sv° hePPið- *>ú em forkólfar allra velferðamála þeirsem skipa | s(
íuni. Garðávöxtum var hlaðið á borð er selí «'»dvegissætm hér hjá okkur. Sagt er að stúkau liér telji yfir 50 með-1,
r.'sett allskouar uppdráttum og öðrum skólaverkum; undir norður oi,,s Hk-n á að vera; þeir væru ekki stórir taldir. ef þeir sýndu sig ' ;U ,.eyns]a var fengiu fyrir því, að það var ekki gott. petta system
svo litla að sinna ekki stærsta velferðamáli heimsins.
Samkvæmislíf vort er alt annað en fjörugt. pað telst
fullra fyrirbrigða ef stofnað er til samkomu eð/a anna-ra mannfunda,
en ef það kemur fyrir, eru það aðeins örfáir sem þora að ganga
nerhögg við sína 'trú og sitja því heima. Séð hefi eg Iianga uppi aug
iýsingu um það. að Goodtemplarar ætli að hafa samkomu á gamlárs- j'
var hér, mælti stranglega með því; kvað það hafa lukkast ágætiega
kvöld hér á Gimli til arðs fyrir málefni sitt. og má búast við, þratt j
fyrir alt og alt. að þar verði húsfyllir.
lilið var borö með sýnishornum af alskonar mat. tilreiddum af börn-
unum. Svo eftir endilöngu miðju herberginu. var borð þakið af alls-
lconar hannyrðum.
Eins og vænta má, gat þarna að líta “misjafnan sauð í mörgu
fé”, en allir voru munirnir vel gerðir þó misjafnir væni að nokkru.
og það sagði dómarinn mér, að af öllum þeim stöðutn, sem hann hefði
verið sendur til í sömu erindagerðum, lyti hann hér jafnfallegasta
muni, og oft átti hann erfitt með að finna mismun á mununum fvrir
fyrstu og önnur verðlaun. Um hundrað dollarar voru borgaðir til
unglinganna í verðlaunum þetta haur.t, og þó hver verðlaun væru
ekki há. þá eru þau hvatning til þeirra. sem tengju að reyua að gera ceit greinina sína, sem hann kallaði “í forinni miðri.” Hann þorði
betur na'St. Eg var buinn að hugsa mér, að garnan væri að birta her|ser aldrei nema að þessu, sem hann kallað for, en langt hefir vísrt
niifu þeirra unglinga. sem verðlaun lilutu, eu svo se og. að það yrði. vcrið að miðpunktinum og hann svo aldrei séð hvað í miðjunni var.
id'mikil áníðsla á rúmi hjá blaðinu. Eitt er það sem eg vil benda \udlegt líf er séreign nokkurskonar. og veigi'a eg mér við að hnís-
bér á fyrir unglingana að athuga iyrir næstu sýningu, en það er:jasj þar j; et1 þó eg geti þess til að það sé goll og' á háu stigi, þá er
að undir öllum kringumstæðum verður unglingurinn að framleiða ; i,a(] engin veruleg útlistuu þai* á.
sjálfur það sem liann sýnir. Eg sagði vi'ð dreng í haust á sýningunni.
“Ijómandi bvrð þii til gott sm jör.” “Eg bjó það ekki til,” sagði hann :
þá’. “hún mamma mín bjó það til fyrir mig.” petta n.á aldrei eiga sér;011 nú 0,1 eftirlitsmaðurinn að blása það út. og gefur það mér til
stað eða koma fyrir, með því er einhver litla stúlkan, sem er að búa | k^n,ia’ «ð íími se korai"" fil «ð hfetta °K fa,'a að hvílá sig.
I v(ir bér í 5 ár og mun hafa kostað baúun liðlega $2,000.00 fyrir öll
til dular-1 érin; og þót-t fyrir rökscmdaleiðslusakir að gert væri ráð fyrir,, að
þetta væri fjártjón, þá er það naumast sanngjarnt að ásaka bæjar-
j j ráðiÖ ft'á 1914 um kostnaðinn fýri'r hin fjögur árin sem á eftir komu,
,_ j og sem að þetta system var í notkun hér, svo eg á hvorki heiður né
anlieiðnr fyrir að liafa imdeitt það hér. Healt Inspectorinn sem þá
Andlegt líf.
fyrir rnép eins og Jóni mínum Bíldfell, blessaöur karlinn, þegar liann
j 1 Winnipeg Beaeh og inciri hluti hæjarráiðsins var honum sammála.
(Eg einn í bæjarráðinu mælti á móti því, og færði fram ástæð-
Ja, þar fór eg nú alveg með það! pað fer nú m* fyrir því. að eg áliti það alls ekki hentugt hér. en bæjarráðið
samþykti að innleiða það.
Annað sem þcssi maður kvaö sérstaklega finna inér 1il foráttu
í sambandi við framkvæmdir mínar þegar eg var bæjarstjóri, eru
l.iósin sem sett voru her til að lýsa strætin með. pau rimnu hafa kost-
að á sjöuuda hundrað dollars; þau voru sett niður hér, því fjöldi
n fólks óskaði eftir að strætin væru lýst. Um rafmagnslýsing í þessum
bæ er ekki að tala. Engum manni sem nokkra þekkingn hefir á slík-
Eg hefi hripað þessar línur við geislahrotin á horniim hér á !1,m niálum mml,li láta sér slíkt til hugar koma, unclir 'þeim kringum-
.‘••fæðum sem 'þá voru, og eru enn. paö var þá naumast um önnur Ijós
að velja en þau er sctt voru niður hér. Ljósin voru góð og næg'ileg
fyrir þennan bæ, og fóllc hér yfiricir-virtist. ver'a ánægt með þan þó
þau hafi ekki verið notuð síðustu árin, þá hafa valdið því orsakir.
| sem enginn gat fvrir séð þegar þau voru sett niður.
Athugull.
II.
til smjörið sitt sjálf. látin keppa um verðlaun á móti kannske alæfðri |
smjörgerðarkonu, og þá er litlu stúlkunni gert rangt til:
Hermannasamsætið. Um það hefir að vísu verið getið áður, a'ð
nokkru leyti. pað var haldið þann 17. október í “Tergesen’s Hall”.
Par var fjöldi fólks samankominn, en vantaöi þó suma heiðursgestina
erhejmasátu. pað var leðinlegt og verst ef það hefir venð einhverrj j frammi fyrir almenningi framkomu J. J. Samssonar gagnvart fram- j voru viðenda ársins 1913; þrátt fyrir að tillag lil skólans 1914 var
handvömm forstöðumanna að kenna; það var margt einkennilegt
við þcrtta samsæti, og mætli fyj’st nefna það. að það er í fyrsta skifti
sem menn og konur hafa verið kvöld saman tl að bjóða velkomna
heim aftur frá heljanslóöum stóran hóp af hermönnum. Annað; það
var óviðeigandi að hafa þar liój) af unglingum, óvensluðum hinum
heimkomnu hermönnum, er svo gerðu mönnum ómögulegt að njóta
þess sem sagt var þar, fyi’ir þeirra skípalátum, hlátri og sköllum.
priðja; og það er ef til vill tilfinanlegast af því öllu, en það er það,
a’ð fá menn frá öðrum stöðum til þess að bjóða drengina okkar vel-
Heri-a ritstjóri Voraldar:- Yiltu gei'a svo vel að taka í Voröld j
eftirfylgjandi athugasemdir:- j Viðvílcjandi fjávmálum bæjanns þá niá geta þess. að sainkvæmt
| “ Autitor reports” fyrir árin 1913 <»g 1914, þá. voru eig.iir bæjarins
Hvenig stendur á því, að Lögberg og Heimskringla birfa ekki «mfram skuldir $2,939.07 meiri ,við enda ársins 1914 heldur eh þær
ími fyrir almenningi framkomu J. J. Samssonar gagnvart fram- voru viðencla ársins 1913; þrátt fyrir að tillag til skólans 1914 var
komu Friedmans og Segals ’ Er það ekki í'étt að unna lancla okkar ( $865.00 meii'a en það var 1913, og fimtiuvri minni skattur lagðni' á
Samson sannmælis, þó minna væri en hans lofsverða ráðvendni. Mað- i gjaldendur bæjarius 1914 heldur en var ,'agður á þá 1913.
ur eins og liann, með fjölskyldu. búsetta í Winnipeg, sem allir vita
Að eg hafi bakað bænum fjártjón, er tilbæfulau ósannindi. Mað-
er þekkja ré'tt, að lífsframfærsla fátækra manna er þar þrautalíf nú I urinn sem er að fræða fólk á þessu veit það; og þót-t tilgangur hans
á þessum tímum hörmunga og stjórnleysis, 02 virðist lítið batna í j kunni máslce að vera annar en sá að óírægja mig, þá er slík aðfcð
ári með verð á lífsnauðsynjum almennings. þó hið ægilega stríð sé I aðeins óclrengjum sæmandi. í eitt skill: f n’ðaði eg Giinlibæ Prá 1als-
að nokkru leyti til lykta leitt. Eg gladdist stórlega yfir því, að J. J. verðu fjártjóni (eg var þá ekki i Im'jináðúiu) en ekki meira um það
Samson sýndi að bann er ráðvandnr maður; æ'tli það hefði ekki orðið nú.
liörð freistíng á mannanna sonum, suinum, að sporna á móti því boði \>
Giiidj 23. desemb.T 1919
Stephan Thorsson