Elding - 01.01.1901, Síða 1

]: Blaðið kemur út á
i| hverjum sunnud. Kost-
: ar innanl. 3 kr. (75 au
11 ársfjóið.), erlend. 4kr.,
|: í AiLeríku 1V2 doll.
ELDING
Töntun á blaðinu er
inranlands bundin við
minst einn ársfj., er-
lendis við árg. Porgun
fyrirfram utan Rvík.
1901.
BEYKJAVÍK, ÞRIÐJUDAGINN 1. JANÚAR.
tbl.
,ELDING“.
bVD er ekki laust við að menn séu farnir að hrista höfuðið
yíir blaðamergðinni á íslandi. Þeim finst það að bera í
bakkafullan lækinn að fara að stofna uýtt blað. Vér ráðumst
þó óhræddir í það, því sannleikurinn er sá, að hvergi í heiminum er
lestrarfýsnin jafn mikil og hér á íslandi. Þar á ofan eru blöðin hér
svo ódýr, að það dregur menn litlu, þó þeir bæti við sig einu
smáblaði. Það er ekki miklu til spilt, þó þeir reyni. Enginn veit
að hverju barni gagn verður. — Vér viljum hér í stuttu máli skýra
frá tilgangi þessa blaðs.
§§§^>—Það mun kosta kapps um að verða frœðcindi og skemtandi.
Stjórnmálaþref er útilokað frá dálkum þess. Það ætlar stærri blöð-
unum að vera einum um hituna hvað það snertir. Aðaláherzlan verð-
ur lögð á það, að flytja létt og læsilega skrifaðar greinar um almenn
efni, en einkum og sér í lagi um bœjarmálefni. Fréttir mun það
flytja frá yztu endimörkum þessarar* veraldar, en mestar og beztar úr
höfuðstað vorum. Ofan á alt þetta flytur það öðru hvoru til smekk-
bætis þýðingar á stuttum útlendum greinum og sniásögum. Svo er til
ætlast að blaðið komi út reglulega á hverjum sunnudegi, svo menn
geti notið þess í helgidagsrónni eftir hita og þunga virku daganna.
§§§^>—Yerð blaðsins er 3 kr. árgangurinn, sem í Reykjavík borgist
með 75 aurum á ársfj'orðungi. Út um land geta menn pantað blaðið
hjá afgreiðslumanni þess, mbt því að senda borgun fyrir fram, eða
hjá pbstafgreiðslumönnum. Pöntunin á að vera bundin við minst
einn ársfj'orðung. Erlendis kostar blaðið 4 kr. árg., í Ameríku Pj2 doll.,
og er pöntunin bundin við árganginn og borgun fyrir fram.
§§§§>—^ Viðvíkjandi afgreiðslu blaðsins og auglysingum eru menn
beðnir að snúa sér til hr. cand. phil. Einars Gunnarssonar, Lauf-
ásvegi nr. 6.
fff^—y Ritstj. blaðsins geta- menn fyrst um sinn hitt aðmáli í húsi
Haldbrs Þbrðarsonar, Laugavegi nr. 2, á miðvikud. og laugard.
kl. 5—7 síðdegis.
Aldamótaljóð.
[Þessi prjú eftirfylgjandi erindi eru
upphaf að hinum fögru Aldamótaljóðum
Einars Benediktssonar, er Stúdentafé-
lagið i Reykjavik sæmdi 100 kr. verð-
launum].
Lag: Þið þcklúð fold með bliðri brá.
Við aldahvarf nú heyrum vér
sem hljóm af fornum sögum,
og eins og svip vor andi sér
af öllum landsins högum;
af sókn þess fram með sverð og kross
með siðmenning og lögum.
Og hátt skín bjarminn yfir oss
frá Islands frægðar dögum.
Það ljós skín yfir aldahaf
að yztum tímans degi,
í gegnum bölsins blakka kaf,
sem blys á niðjans vegi.
Það verndi oss, það víki’ ei brott;
í virðing lieims það standi,
að fornöld ber þess fagran vott,
hvað felst í þessu landi.
Það veki lijá oss kraft, sem knýr
til kapps, til alls þess stærra,
til starfs, sem telur tími nýr,
til takmarks æðra’ og hærra.
Hver þekkir rétt, hvert þjóðin kemst,
þó þúsund ár hún misti ?
Oft seinastur varð settur fremst
og síðastur hinn fyrsti.

Aldamót.
í dag rennur 11. öldin upp yfir
þessa fámennu einstæðingsþjóð. 1
rúm 1000 ár hefur hún unað kjör-
um sínum á þessu fjarlæga og fá-
tæka landi. I 1000 ár hefur hún orð-
ið að sæta hér bæði blíðu og stríðu,
sorg og gleði. Hér hefur hún fram-
leitt líf svo fjörugt, viðburðarikt og
tilkomumikið, að furðu gegnir, og hér
hefur hún aftur setið þögul og syrgj-
andi yfir brostnum vonum. Hér hef-
ur sólin varpað geislum sinum yfir
hana, þar sem hún stóð í fegursta
æskublóma, búin flestum þeim kost-
um, sem þjóð mega prýða. Hér hef-
ur sólin einnig hulið ásjónu sína í
skýjum fyrir henni, þegar hún varð
að sæta vansæmandi ánauðaroki og
var að þrotum komin; og hér hefur
hún brosað við henni á ný, þegar hana
aftur tók að dreyma fagra drauma
um frelsi og sjálfstæði. Þessi 1000
ár eru ekki nema lítill kafli í sögu
mannkynsins, en fyrir oss eru þau
alt, því þau fela í sér sögu vora
eins og hún er. Og þegar vér renn-
um huganum yfir þau, finst oss
margs að minnast.
Á fyrstu öld þjóðar vorrar, eða
10. öldinni, var lagður hinn fyrsti
fasti grundvöllur undir þetta þjóð-
félag með stofnun innlendrar stjórn-
ar. Og þessi grundvöllur var sann-
arlega aðdáanlegur. Hann var bæði
traustur og gjörður af svo mikilli
fyrirhyggju, að á honum mátti reisa
hina fegurstu byggingu, hefði hon-
um ekki verið raskað. Hyrningar-
steinarnir, sem hið unga þjóðfélag
bygði á, voru lögbundiö frelsi og