Vestri - 07.05.1904, Blaðsíða 4
io8
VESTRI.
27. BL.
Aðalfundur
ábyrgðarmanna >Sparisjóðs á ísafirði,t
veiður lialdiim 1. day Jáiúmánaðar
nœstkomandi kl. 12 á hádegi í afgreiðslu-
hási sjóðsins, til að taka ákvörðun um
hvernig ráðslafa skuli viðlagasjóðnum.
Það er áríðandi að cibyrgðar-
mennirnir komi sjcdfir á fwidinn; en
skyldi einhver þeirra eiyi geta það, er
hann beðinn, að senda tillögur sínar
um ráðstöfun sjóðsins skriflega til
stjórnendanna fyrir fundinn.
Stjórnendur Sparisjóðs á ísefiroi.
•<^» w’mJi :>. a
Brúkuó ísl. frímerki
KAUPIR
P. O. Andersen bakari.
SOPHUS I. NIELSEN
V/eðurathuganir
á ísatiröi, eptir iJjörn ' iuasoti, lögi et'luþ.)ón
1904 24 — !I0. apv ! Kaldast að nótt- unni (C.j Kaldat.t að degin [ uui (O.j Hnítast aí> dýfcí'iri um [C.j
tíunnud. 21. 6,3 fr. 5,4 ír. 2, J tr.
Mánud. 25. 8,7 — 4,3 hiti 1,3 —
Triðjud. 26. 6.4 — 0,1 - 1,1 hiti
Miðvd. 27. 6,2 - 0,0 — 1,4 -
Fimtud. 28. 2,3 - 1,8 hiti 3,2 -
Föstud. 29. 2,0 - 1,0 - 2,9 -
Laugard. 30. 2,1 - 2,0 - 3,3 -
Nokkur, stœrri og smœrri liús
til sölu. Semjið viðátgef. >Vestra.<
tekur á móti pöntunum fyrir
verzlunarhúsið I. BRAUN Hamborg
á hverjum degi.
Sýnishorn og verðlistar með mynd-
um ávallt til sýnis.
•P "ujr qy
Sjómenn góðirT
Ef þið viljið gleðja konuna yðar,
kærustuna yðar, systur yðar, móðir yðar
eða einhverja aðra sem yður er kær
heima, þá kaupið skáldsöguna: »Hann
oghún,-i: og sendið henni hana.
Þjer getið ekki valið annað sem
kemur sjer betur!
9
aO það sje satt, af [m mjer þykir svo vænt um
þaö.«
»En það er ekki víst að þú verðir ánægð eða kunnir
vcl við þig hjá mjer.«
»Jú, jeg veit að jeg verð ánægð«, svara’Vi stúlkan og
leit örugg framan í Filippes. »En þjer sjáið kannske eptir
því sem þjer lofuðuð mjer?«
»Nei, látt þú þjer aldrei koma slíkt til hugar.«
»Jeg skal lofa yður að jeg skal gera allt sem í minu
valdi stendur til að geðjast yður, og aldrei gera yður neitt
á móti skapi, því mjer finnst það svo einkennílegt að fjer
skuluð vilja taka mig að yður, ;.ð jeg á næstum nálf bágt
með að trúa þvi. Mjer mun því allt af þykja vænt um
yður meöan jeg lifi; og ef jeg einhverntíma verð stór, fæ
eg kannske tækifæri til aö launa yður veigerðir jðar.«
Hin blíða og fagra rödd og hin viöfelldriu og þakkiátu
orð barnsins vóru eins og græðandi smyrsli á hina særöu
sál Filippesar.
Hann tók undir höku hennar, starði lengi inn i djúpu
og dökku augun hennar og sagði síðan mjög alvarlega:
»Smábörnin stuðla opt fremur að því að gera manni
liflð ljett en þeir fullorðnu. Og hjeðan frá«, bætti hann
við brosandi, »skaltu vera sólskin lífs míns.«
Agnes skildi ekki fyrir víst hvaö hann átti viö, cn frá
þvi fysta að hún haföi sjeð í góðlegu gráu augun hans
hafði hún, meö barnslegri skarpskygr.i skiiið að hann myndi
ekki vera hamingjusamur, og kennt í brjósti rm hann, eíns
og konum er svo c-iginlegt, og hann haíði viö fyrsta til-
lit unnið virðingu hennar og traust.
* ■*
#
Frú DaJesford — móðir Filippesar — sat við ofninn í
fallegu dagstofÚDni sinni og las, vist í sjötta sinni, brjefið,
sem hún hafði fengið um morguninn frá syni sínum.
Litlu síðar var barið að dyrum og þjónninn kom ínn
OO M
ps
>r
o
O
-5
rs
3
O
«5
í+
*
a
c/a
Guðna
í verzlun
á Dýpaflrdi
fást neðanritaðap vöpup:
Handsápu og- spegla hef jeg nú,
og háa stöpla af blákkudósum,
bollapör fyrir beztu hjú
og bændur og konur — öll í rósum,
súklculað’, kafti, og sjrkurinn,
sveskjurnar góðu og lakkrísinn,
óttaleg firn af ýmsum nálum,
og ósköpin sjálf af grautarskálum,
litarbrjef, send frá ýmsum álfum,
uppfundin víst af kóngnum sjálfum,
svo litað getið þið hálfan heiminn,
og »húrra!« mun sungið vítt um geiminn
yfir þeim mikla lita-ljóma,
svo lof fáið þið og mikinn sóma,
hjá öllum þeim, sem að eitthvað geta
og inndæla liti kunn’ að meta.
Sætahrauð hef jeg, sirzin fín,
sjelega skó og margarín,
veggpappnnn góða, er vill ei þrjóta,
og væn lampaglös, sem engir brjóta,
heljar-býsn öll af hárgreiðum,
og hundruð af lúsakömbunum.
Hörtvinni er og hærustrigi,
þið haldið nú þetta máske lýgi?
Nei, það sver jeg við allan rninn svarta
tvinna,
og slíkan munuð þið hvergi finna,
þó leitið í búðar-inni öll
og efst upp í Hlimalaya-fjöll.
Teskeiðar hef og tvíbökur
tinmatskeiðar og beintölur,
fingurbjargir og »Futteral«,
og flest allt sem þarf að haf’ á »ball«
svo sem: skósvertu, slauftur, nál,
skínandi »Humbug«, segulstál.
Bankabygg hef jeg, barnamjöl,
Buddings-hveiti og herðasjöl,
»i\llehaande« og Anchoisur,
eldfæri, pipar, rúsínur,
bankabyggsmjöl og baunirnar,
borðhnífa, gaffla og krúsirnar,
umslög og pappír allskonar,
inndæla penna og húfurnar,
stígvjelamak og strokleður,
snikkaralím og kartöflur,
sóda og grænu sápuna,
svo hef jeg góðu »rótina.«
Og svo fæ jeg allt sem gleður geð,
gamla »Kong Tryggvec eflaust með,
svo sem: úrval af svuntunum,
svo þeir fara að gjóta hornaugum.
Ja, þá verður ýmsu úr að velja!
en ómögulegt er slíkt að telja.
Komið nú bara og »kaupslagið!«
Kaupanna varla iðrist þið.
Nýp 2ja hesta
STEINOLÍUMÓTOR
er til sölu hjá undirrituðum.
ísafirði 27. apríl 1904.
__________________Sophus J. Nielsen.
Útsefaudi og ábyrgðarm. Kr. H. JÓnSsÖtT
PrentBuaiðja Vestra.