Vestri - 19.05.1906, Blaðsíða 1

Útgefandi og ábyrgðarmaður: Kr. H, Jónsson.
v, arg.
ÍSAFJÖRÐUR, 19. MAÍ 1906.
Nr. 29r
St St-SL. <-■
0!
*i
«(
«1
«1
«1
000-“
Jóh. Þorsteinsson
umboðsmaöur fyrir lífs-
ábyrgðarfjélagið „ Standard“.
Heima kl. 4—S e. m.
ryvy «r<r ííTrjrK' ^ w'í
■°fy?
1«
1»
1*
wtir Til keimara
í ísafjarðarsyslu- ogkaupstað.
Undirskrifaður óskar að eiga
fund með kennurum og kennslu-
konum í ísafjarðarsýslu og kaup-
stað hinn 5. júní n. k.
á ísafirði. Fundarstaður og tími
verður nákvæmar auglýstur síðar.
Flensborg 7. apiíl. 1906.
zýón Jóó, arinsaon.
:©:0ic©2Sy:©io:@MssM
Fellisár.
--<>fy>-
Ekki eru horfurnar álitlegar
fyrir landbúðnaðinn. En hvernig
á líka annað að vera, þegar
menn ekki geta mætt einu ísári
og harðindavori án þess að stráx
fari að brydda á felli?
Frjettirnar sem berast úrNorð
urlandi eru ekki álitlegar. Ilross
byrjuð að falla í Skagafirði, segja
blöðin, og ekki útsjeð fyrir þær
hörmungar. Það er raun að hugsa
til þess að vjer skulum ekki vera
komnir svo langt í landbúnaðin-
um, að tryggja oss gegn þessum
illa og skaðlegu vogest, fellinum.
Það er bæði stórkostlegt fjár-
hagsspursmál og þá ekki síður
sómaspursmál fyrir þjóðina.
Vjer ættum þó að bera búnir
að reka oss svo opt á, að vetur-
inn er opt tregur að ríða úr hlaði,
reka oss á, að sumartíðin fylgir
ekki allt af sumardeginum fyrsta,
og vojin eru opt verri en vet-
urinn.
Ekki er það meining mín að
fara hjer að álasa þeim mönnum,
sem verða fyrir óhöppunum. En
enda þótt mönnum sje að ýmsu
leyti vorkunn, með það hve ó-
aðgætnir þeir eru að setja djarft
á, ei hinu ekki að neita að allt
of margir hafa að ástæðulausu
fyrir venju sína að setja á gæfuna
og gaddinn.
Að sjálfsögðu eru talsverðar
framfarir í þá átt, að sjá sjer
einhvern farborða með hey-
ásetning. Það er þó úti sú tíð,
aðmeiraog minna af peningýmsra
manna falii á hverju ári. En það
er ekki nóg, — Búnaður vor er
Á MýSegi Ms il
með góðri lóð, á góðum og
skemmtilegum stað í bænum, vel
umgengið og þægilegt til íbúðar
= er til sölu =
Semja má við
Kr. H. Jcnsson.
mmmm*
ekki tryggur, ekki samboðinn sið-
menningar þjóð, meðan ekki þarf
nema eitt einasta harðindavor, til
þess að fellirinn standi fyrir dyr-
um og taki strandhögg á búfje
manna meira og minna.
Það er spursmál hvert er þýð-
ingarmeira, fjárhagsatriðið eða
mannúðaratriðið, þegar um fellir
er að ræða. Hvort þeirra út af
fyrir sig ætti að vera nægilegt
til þess, að reynt væri að fyrir-
byggja að fellir gœti borið að
höndum.
Þær ráðstafanir, sem þegar
hafa verið gerðar í þá átt, reyn-
ast alls ónógar, þótt þær hafi
talsvert bætt. Heyskoðanirnar
gefa gott tækifæri til að athuga
ástandið, en veita að öðru leyti
litla tryggingu. Horfellislögin
hafa og að eins orðið til þess að
vekja umhugsun um meðferð á
skepnum og vekja mannúð og
meðaumkun. En að öðru leyti
sýnist það að bera í bakkafullan
lækinn, að veita þeim frekari
ráðningu, sem misst hafa, en þeir
hljóta að fá við tapið og með-
vitundina um að hafa með van-
hyggju sinni farið illa með skepnur
sínar.
En hjer þarf að finna upp ráð
sem gefi fuúkomna trygging gegn
því, að fellir geti að höndum
borið þótt vorharðindi sjeu, og
ísár komi fyrir svo siglingar
teppist.
Það væri til of miklls ætlast
að hugsa það að hver einstak-
lingur birgði sig svo upp með
fóðurbirgðir, að hann geti mætt
hvaða vetri og vorharðindum sem
fyrir koma, þótt svo þyrfti að
vera. Hagur margra er svo
þröngur að þeim er það ómögu-
legt. Það er hjer sem annars-
staðar sem f jelagsskapuriun þarf
að hjálpa einstaklingum. Þetta
ástand sem nú er verður ekki
lagað nema með því að eins að
komið væri upp forðabúrum fyrir
taltmörkuð svæði. Forðabúrum
sem almenningur kæmi upp í
Flutningur aeð ,T 0 T Á.(
Þ e i r, sem senda f 1 u t n i n g
með gufubátnum >Tótac í áætl-
unarferðum, er nemur nokkurri
upphæð svo sem f/2 bátsfarmi
eða meiru, geta komist að betri
kjörum en nokkur mó-
torbátur getur boðið,
cptir samningum rið skipttj.
mmmmmmmm
sameiningu og gripið væri svo j
til þegar í nauðirnar ræki.
I þessum forðabúrum ætti að ;
vera nokkuð af heybirgðum, en >
þó mest matvara, sem notuð er 1
til fóðurbætis og jafnframt má ■
nota til heimilisbrúkunar. Hún
hefir þann kost að hún er miklu
minni fyrirferðar, og hægra að
fiytja hana, og þar að auki ljett
verlc að nýja hana upp árlega.
Heybirgðirnar þyrfti auðvitað
líka að nýja upp á ári hverju,
og þar sem þær ættu ekki að
þurfa að vera mjög miklar væri
það ljett á ýmsa lund, d. t. með
því, að hafa heyja skipti við þá
sem það væri hægast og kostn-
aðar minnst, eða þá með því að
hafa fyrirmyndar eða kynbóta
bú sem rekið væri í fjelagi, í
sambandi við forðabúrið, eða á
annan hátt sem hagkvæmast
þætti og skal jeg ekki fara ýtar-
legar út í það atriði í þetta sinn.
Hjer er verketni fyrir Búnaðar-
f jelagið'að vinna. Verkefni, sem
ef til vill er það lang þýðingar-
mesta sem gert verður til trygg-
ingar landbúnaðinum. Það er
sannarlega að byggja á sandi að
halda það, að landbúnaðurinn
geti risið hátt, meðan hann er
ekki tryggari en það, að eitt
harðinda ár getur kippí fótunum
undan honum í heilum sýslum
og hjeruðum og ef til vill á land-
inu yfirleitt.
Það er óútreiknanlegt f járhags-
spursmái og ómetanlegt sóma
og mannúðarspursmál, að tryggja
það, að fellisár geti ekki jafn opt
og auðveldlega að höndum borið
og hingað til. Allir sem hafa
sjeð upp á skepnu fellir munu
mikið vilja gefa til að þurfa ekki
að horfa upp á það optar.
Fellisárin, það er sá brunnur,
sem byrgja verður sem fyrst.
Annars getur hann drekkt land-
búnaðinum þá og þegar.
FIeiðrekur.
---------------
Haínardeild Bókmenntafjel.
hjelt aðalfund 2 1. f. m.
Forseti minntist hins fráfallna
konungs og gaf yfirlit yfir störf
f jelagsins undir stjórnarárum hans
og vernd. Gat hann þess að
hinn nýi konungur hefði tilkynnt,
að hann tæki að sjer verndun
f jelagsins.
Svo gat hann bókaútgáfu f je-
lagsins á umliðna árinu og hefir
fjelagið gefið út:
1. Diplomatarium íslandicum
VIII. bindi.
2. B. Benediktsson, sýslumanna-
æfir III. bindi 1. h.
3. Bókmenntasaga Islendinga
eptir F'inn Jónsson 2. h.
4. Skírnir 1905 4. h.
5. Alþýður't Bókmenntafjel.
1. bók.
Arstekjur deildarirnar höfðu á
áiinu verið 3668 kr. 82 aur. en
útgjöld 2768 kr. 37 aur. En
eign við árslok 1905 22,104 kr.
78 aurar.
A fundinum var samþykktsvo
hljóðandi tillaga:
iFundurinn lýsir yfir því, að
hann telur það óheppilegt og
eigi finlnan t tilgangi Bók-
menntaf jelagsins, að ncta Skírnir
tímarit hins úlerzka Bókmennta-
fjelags, fyrir trúarbragða eða
andatrúarmálgagn.c*
I stjórn f jelagsins voiu I osnir.
Fcrseti: prófessor Þorvaldur
Thoroddsen.
Gjaldkeri: Gísli Brynjólfsson
læknir.
Bckavcrður: MatthíasS. Þóið-
arson stud. mag.allir endurkosnir.
Skrifari: Sigiús Blöndal.
I varastjórn voru kosnir:
Forseti: Bogi Th. Melsted
sagnfræðingur (endurk.), gjald-
keri: Þórarinn E. Tuliníus kaupm.
(endurk.), skrifari: Stefán Stef-
ánsson stud. jur., og bókavörður
Vigfús Einarsson stud. jur.
Endurskoðunarm. báðir endur-
kosEir: Þorkell Þorkelsson stud.
mag. og Sigurður Jónsson stud.
med.
Þá var rætt allmikið um flutn-
* Um tillögu þessa urðu nokkrar
umræður. Beinist tillagan að því, að
Guðmundur Fiunbogason mag. art., tók
upp í Skírni langa ritgerð um andatrú
eptir æðsta prest andatrúarmanna hjer
á. landi, Einar ritstj. Hjörleifsson. Auð-
vitað var grein þessi rituð i þeim til-
gangi að ryðja andatrúnni braut og
gyila hana á alla lundi. Aptur á móti
var ncitað um rúm fyrir grein, sem
rituð var gegn andatrú, og ísl. student
í Höfn sendi til birtingar.