Vestri - 23.01.1909, Blaðsíða 4

V E S T R I
í 2. tbL
48

Brauns verzlun, Hamburg
hefir fyrirliggjandi hið langmesta úrval í bænum af
g.jgr tilbúnum F-A-T-N-A-Ð-I: l_W
Vetrarjakka, sérstakar Taubuxur frá 4,50 — 10,50, Unglingaföt, Drengja-
föt, hv. Karlmannaskyrtur frá 1.90, Milliskyrtur frá 1,65, Peysur úr
ull og baðmull frá 1,50, Tvisttau, í svuntuna að eins 0,75, Dagtreyju-
tau, svart Tvlæði frá 1,60, ilunel hv og misl. fiá 0,24, Milliskyituefni
af mörgum gerðum, Borðteppi, Dorðdúka, Servíettur, Smekksvuntur
hv. og misl., líarnasvuntur, Barnasokka af öllum stærðum, Kvenskyrt-
ur af nýjum gerðum, Náttkjóla, Nátttreyjur yfir 20 teg., Milipils hv.
og misl.
Stærst úrval af KARLMANNAALKLÆÐNUÐUM (um 250 úr að
veija. — Laglegt snið' — Góður frágangur!)
Kvenskór, Kvenstígvól (boxcáif), Karlmannaskór, Karlmannastigvél
(boxcalf), Barnastígvél'jaf öflum stærðum.
Afsláttur cr gefinn frá liinu alkunna lága verði, cf
eittlivað að miin er keypt í einu.
„Den Dorske Fiskegarnsfabrik"
Christiania.
vekur eplirtekt á hinum alkunnu
netum, síldarnólum og herpi-
nótumsínum.
Umboðsmaður jijrir Island
og Fœreyjar
Hr. Lauritz Jensen,
Enghaveplads, Nr. II
Köbenhavn V.
Fæst í öllum verzlunum,
sem hafa gctt úrval af vörum.
J. B. Eyjólfsson,
gulismiður.
Silfurgötu 6, fsafirði.
Olíufatnaður
frá Hansen & Co
Fredriksstad, Norge.
Verksmiðjan sem brann hefir
verið byggð upp aptur eptir
nýjuslu amerískrijjgerð.
Verksmiðjanjvinnur að eins
og selur jyrirtaks vöru. —
Heimtið því olíuklœði Hansens &
Co. í Fredriksslad hjá kaup-
manni yðar.
Aðalsali á Islandi og Fœreyjum:
Lauritz; Jcnscn
Enghaveplads*Nr. II.
Köbenhavn.
Reynið
,Suil‘ böxcalf svertu og þá notið
þjer aldrei aðra skósvertu
Fæsthjá kr upmönnum áíslandi!
Buehs^Farvefabrik
Köbenhavn.
I '°b:rh:r W. Schafer&Co. ■°’hj~o,de
Skófatnaðar-verksmiðja og heildsölu-upplag
£ af öllum tegundum af SKÓFATNAÐI fyrir karia, konur og
| börn, skóhlífum og flókaskóm.
^ vel, en verðið lágt.
| PSF" Beztu sambönd fyrir kaupmenn.
Alt traust og fer

Auglýsing.
Þeir, sem kynnu að vilja taka að sér, að byrgja
ir skólahús í Hnífsdal
á komamli sumri, eru beðnir að si;áa sér til einlivcrs af okkur
undirrituðum, sem gefuin ullar nauðsynlegar upplýsingar.
Lysthafendur gcfi sig fram fyrir 15. febrúar
næstkomandi.
Hnífsda!, 2. janúar 1909.
Jónas Þorvarðsson, Valdimar Þorvarðsson,
Kjartan B. Guðmundsson.
Otio M0nsteds
danska smjorlíki
er bezt.
| Þorsteinn Guðmundsson, |
í Smidjugötu 7. í
I Saumastofa. I
| Fataefni. »
Martinus Jeppesen,
klæðskeri
Hafnarstrœti 3 (hús tíuðr. Árnad.)
leysir aila sauma fljótt og vel af
hendi. — Góðum og fjöibreyttum
FATAEFNUM úr að velja.
; Oddur Gíslason,;
• •
v bókbindari. £
? ?
J Sundstræti 29, ísafirði. •
V $
«♦•♦•♦••♦••♦•♦•♦•
Reynið
Gerpulverið „Fermenta"
og þéi' munið sannfærast um það,
að betra Gerpulver finst ekki á
heimsmarkaðinum,
Buchs Fabrikker,
Kobenhavn.
76
er mesti dóri og hefir Jofað hana öðrum á móti
viJja hennar. En það kæri ég mig ekki hót um.
Ég hefi unnið ást sttiikunnar og skeyti engu öðru.
í kvöld sæki ég hana og fer með hana um horð
í ,Rio Pardo1. — Ég hefi unnið ást hinnar feg-
urstu og hugrökkustu stúlku, sem ekki finnur
jafningja sinn í gamla eða nýja heiminum, og
þess vegna cr ég hamingjusamur, Paolo minn.“
„£r þá alt klappað og klárt, brúðkaupið og
alt saman?“
„Nei, ekki alveg. — Eins og þú getur séð,
er ég neyddur til að noma hana á burtu, og tii
þess þarf ég þína hjálp.“
„Hún er þér veikomin. — Hvenær á það að
gerast?“
„I nótt. Don Beníto mun varla gruna, að
ég komi svo skjótt aftur. Þess vegna erbeztað
nota tímann. .Það er heldur ekki gott að segja,
hverju hann finnnr upp n. Hann gctur flúið
langt inn í land með hana, því hahn lítur svo út,
sem honum sé trúandi til alís. En hann skal
ekki sjá við mér. Eftir tvo tíma, þegar ait er
orðið kyrt. læðumst víð heim til hans.“
„Og hvað hefir þú ætlað mér að gera?“
79
„þú átl að hjáipa tnér til að njósna, svovið
göngnm ekki í neina gildru, og svo áttu að halda
vörð um húsið, á meðan ég fer inn til að leita
að Anitu.“
„Gott og vel! Þú getur reitt þig á mig.“
Tveim klukkustundum síðar fóru þeir tíari-
haldi og Paolo í land. Þcir mættu ekki einum
einasta manni á leið sinni gegn um bæinn og alt
var hljótt, nema við og við heyrðist í dýrum, sem
höfðu notað myrkrið til að ieita sér bráðar í grond
við bæinn.
Þegar þeir komu að húsi Don Benítos var
þar alt harðlokað og hulið myrkr. Þcir lii ddust
kring nm húsið, en allir gluggar voru byrgðir
með sterkum hlerum. Að berja eða láta á ann-
an hátt heyra til sín, þorðu þeir ekki. En nú
var um að gera, að gera Anitu vísbending, án
þess að nokkur annar yrði þess var.
„tíetur þú hermt eftir nátthrafninum?“ hvísl-
aði Garibaldi að félaga sinum. — „Það vekur
engan grun, en ég er viss um, að Aníta vakir og
bíður mín.“
„Það er auðgert! — og svo er eðlilngt,
80
að við látum eins og nátthrafnar. — Tak þú nú
cftir!“
Hann iak upp hátt krnnk, scm enginn hefði
þekt frá krunki nátthrafnsins. Þeir stóðusvoog
hlustuðu, en enginn gluggi opnaðist og ekkert
heyrðist.
„Bíð þn við!“ snpði Garibaldi. „Ég *eth að
fara að hinui liln’ hússirs, því mig grunar, ið
hcrbcrgi A: d . c þcim mcgin.“
Nokkrar míDútur liðu. — Gsnbaldi Ji ði
læðst ið bf’khlið hússius. Þar voru dyr úi í g c»-
inn. Dann heyrti nú aftur krunkið í lélaga ’n-
um, og 1 sama hni kotn eirhver út í dytnar.
„Anítu!“
Bann tók hara í faðm sér, og hún !agði
uðið að brjósti honum.
„Ég hefi verið viðhúin, eins og þú baðst mi^,“
hvislaði hún. — „En áður en ég fór varð ég að
kveðja Mercades gömlu, því hún hefir þjónað
okkur trúlega í mörg ár, og svo varð ég að
kveðja alla tömdu fuglana. En ég á cinn vin,
sem ég ekki vil yfirgefa. Viltu lofa mér að taka
hann með mér?“
„Hver er það, Aníta?“ spurði Garibaldi,