Vestri - 06.03.1909, Blaðsíða 3

i8. tbl.
V E S T R I
7*

Eiríkur Briem flytur frumvarp um, að Landsbankanum sé veitt
heimild til þess að gefa út nýja „seriu“ af bankavaxtabréfum fyrir 3
milj. kr.
Jón f’orkelsson flytur enn frumv. ura eftirlaun ráðherra; bau verði
1000 kr.
Flutt frumv. um löggilding verzlunarstaða á Skaftárós, Kúðárós
og Kleppsvík í Neshrepp.
Sig. Sigurðsson og Þorl. Jónsson flytja frumv. um kornforðabúr.
Jón Magnússon ílytur frv. til breyt. á lögum um flskveiðar á opn-
um bátum. 14. des. 1877, að þau nái til motorbáta í Vestmannaeyjum
ef þeir eru undir 15 ton.
Jón Þorkelsson flytur frumv. uin endurreisn Hólabiskupsdæmis,
að stofnað sé sérstakt biskupsdæmi fyrir Norðuriánd með 4ooo kr. launum.
Nefnd í verzlunar- og atvinnumálum flytur frumv. um að sátta
nefndir fái úrskurðarvald í skuldamálum undir 5o kr., og að ekki megi
áfrýja þeim úrskurði nema ineð sérstöku leyfisbréfi.
Þingmenn Húnvetninga flytja svohlj. þingsályktunartillögu: „N. d.
alþingis skorar á stjórnina að lata gerá áaétlun um vitabygging á Gríms-
ey á Skagaf. og Skaga austaq Húnaflóa, að láta rannsaka brúarstæði
á Miðfjarðará og öðrum ám í Húnaþingi, sem eru á póstleið, og ennfr.
að láta mæla löggilta verzlunarlóð á Hvammstanga og Lambhúsvík.
Nefnd v frumv. um þjóðmenjasafn kiofnuð. Meirihl., J. Þ. og E. J.,
viija láta samþykkja það en minnihl., H. G., viil fella það.
Bened. Sveinsson gerir fyrirspurn ti) ráðherra um hvaða árangur
þingsályktunartilagan utn afhending bóka úr safni Árna Magnússonar
hafi borið.
Sk. Th. flytur frv. um að ísafj.læknishéraði sé skift í tvent, nýja
héraðið nái yfir Nauteyral', Snæfjallai, Reykjarfjarðari og Ögurhrepp,
nema Vigur, læknissetur 1 Nauteyrarhreppi.
Sami þm. flytur frumv. um að kosningarréttur og kjörgengi í hér*
aðsmálum sé sama skilyrði bundið alstaöar á landinu og nú er í Rvík.
„Þjóðóifur" í dag segiiy að samþykt hafi veiið á flokksfundi í
morgun, að halda þingi áfram á meðan forsetarnir færu utan, en i
„Þjóðv.“ hefir Skuli haldið því fram, að þinghlé ætti að vera á meðan.
Umsækjendur um 2. prestsembætti Reykjavikur eru: Hafsteinn
Pétursson, Skúli Skúlason í Odda, Bjarni Hjaltested, Pétur Jónsson,
Richard Toríason, Bjarni,, Jónsson á ísafirði, Haukur Gíslason, Haraldur
Níelsson, Ölafur Ólafsson fríkirkjupr. og Guðm. Einarsson í Ólafsvík.
Ehíki Biiem hetir veiið veitt docentsembættið við prestaskóiann.
Fiuska þiugið helir verið leyst upp sökum þess, að forsetinn hafði talað oitt-
hvað óvirðugiega um rússncsku stjórnina.
VTaldimar Eriendsson hrfir tckíð la knapróf við háskólanu í Kaupmannahöfn
mcð I. einkun.
,,Po!itiken“ 23. f. m. segir, að Fiif þjófur Nanaen æt.li að koma upp til íslands
4 næsta sumri.
Fiskafli
trieð betra móti, eftir því, sem Verið
hefir í vetur, seinast þegar á sjó gaf.
í Dýrafirði hafa mótorbátarnir aílað
Vel tvœr siðustu sjóíerðirnar.
Skaufasveil
er nú óvanaiega gott hér á Pollinum,
og er þar þyí fjölmenni mikið að skemta
sér á hverju kvöldi.
S t a k a.
. Kvæðin óma’ á hverjum skjá.
Hvað mnn þér til gatiga?
Meirihlutanu minna á
manninn „garna-langa“.
á.
Rakarastofa
óskast til leigu á góðum stað í bæn-
um. — Ritstj. vísar á.
Hlutafélagið ,Víkingur‘
tekur að sér alskonar húsaby ggingar, bæði úr timbri
og steini, selur by ggingarefni, semur áætlanip og býr
til teikningap; hefir fyrirliggjandi: huröir, glugga,
kommóðup, rúmstæði, bord, skápa o. m. fi.
Menn semji við stjórn félagsins:
Jón P. Gunnarsson, Guðm. Þorbjarnarson, Sigurjón Jónsson.’
Fiskibollur.
Sökuui þess að nokkrar dósir með niðursoðnuui
fiskibollum hafa eigi reynst fullkouilega loptþjettar, vcrða
þær seldar hjer á verksmiðjunni ákaflega ódy'rt: 1 pd. dós
á 20 aura og 2ja pd. dós á 35 aura. — Álvcg
óskemmdur matur.
jttenn verða að snúa sjer að kanpunuin strax.
ísafirði, 1. marz 1909.
Niðursuóuverksmifljan „ísiand,“
Talsími 11.
Takiö eftir!
Hér með tilkynnist þeim, sem skulda undirrituðum, að ef þeir
ekki verða búnir að borga skuldir sínar eða semja um þær fyrir
2 0. m ar z nœstk 0 mandi,
verða þær krafðar inn með lögsókn.
S. A. Kristjánsson.
Heptup og saltaðup
SMOMUR
til sðlu bjá undippit-
uðum.
ísafirði, 24. febr. 1909.
S. Carl Fr. Löve.
Reynlð
Gerpulverið „F e r m e n t a“
og þér munið sannfærast um þaÖ,
að betra Gerpulver finst ekki á
heimsmarkaðinum.
liuchs Fabrikker,
Kebenhavn.
Drýgsta og lireinasta
Cacao
og ágætasta
Chocolade
er frá Cacao- og Chocoladeverk-
smiöjunni
„Sirius"
i Fríhöfninni í Kaupmannahöfn.
111
„Hér koma mcnn mínir til þess að vísa yður
á náttstað,11 sagði forsetinn.
Garibaldi sá, að hér var ekkert undanfæri,
því hann var vopnlaus og umkringdur af her-
mönnum. Hanu lét því leiða sig burtu mótstöðu-
laust. En hann iðraði nú sárt, að hann skyldi
hafa látið tæla sig í þessa gildru, og hugsaði mcð
kvíða til konu sinnar og sonar og Paolo viuar
síns, sem hann vissi að mundu híða sín hcima
ttieð óþreyja.
Hermennirnir fylgdu honum spöfkoru, þar til
þeir komu að hárri trégirðingu; er var öll járn-
ttekin að ofan. l?eir hloyptu honum svo inn um
ttajóar dyr. Itúmið innan í girðingunni var um
6 ferálnir. Veggirnir voru um 20 fet að hæð og
sléttheflaðir að innan, svo ómögulegt sýudist að
8leppa þaðan burtu.
A gólfið í þessari kró var stráð háimi, og
i>að voru öll þau þægindi, sem þar var að finna.
Garibaldi hafði komist í margslconar hættur
hm æfina, en aldrei hafði honum þó fremur sýnst
hll von úti, en einmitt nú. Honum duldist ekki,
ttð til gangur óviua hans var cnginn annar en sá,
ráða hann af dögum, og hann hafði lesið
112
dauðadóm sinn úr auguH þeirra beggja, forset-
ans og munksins. Hann undraðist að eins það,
að þeir skyldu ekki þegar ráða hann af dögum.
En svo datt honum í hug, að þeir ætluðu að láta
hann mæta fyrir herrétti, og láta það heita svo,
að hann hefði verið tekinn sem njósnari eða upp-
reistarmaður með vopu í höndum, enda þótt hann
hefði heyrt, að forsetinn væri ekki vanur að hlíf-
ast við, að ganga beint að verki.
Honum fanst það aumur og illur dauðdagi,
ef hann yrði að deyja þannig, vopnlaus og varn-
arlaus, án þess að geta haft matm fyrir sig. —
En sárast þótti honum þó, að hugsa til Anítu.
Hvað skyldi verða um hana og barnið? En það
var þó bót í máli, að hann vissi, að Paolo mundi
annast þau, eins og sjálfan sig. — En hví var
hann að kvíða? Hann var þó hvorki skotinn eða
hengdur enn þá.
Með þessum hugleiðingum lagðist hann til
svefns, og sofnaði innan Bkamms, eins og ekkert
væri um að vera.
Nóttin leið og næsti dagur, án þess nokkuð
kæmi fyrir. Honum var fært maísbrauð, dálítið
af þurkuðu kjöti og skál með vatni. Garibaldi
113
fekk aklrc' að vita, hvaða tilviljun hanr átti það
að þakka, að lífláti hans var frestað þenna dag,
en ef til vill hafa óvinir hans'þózt, hafa líf hans
svo í hendi sér, að ekkert væri í liúfi.
þegar nátta tók gat Garibahii ekki sofnað
jafn skjótt og fyrra kvöldið. Hann lá uppíloft
á hálmhrúgunni, starði á síjörnuskrúð hLininsius
og lét hugann rcika um fortióira. Loks féll
hann í draumlausan dvala, áu þess verulega að
festa svefnian.
Hann hrökk upp við það, að Ijonum heyrðist
vera barið moð hægð á girðinguna. Hann reis
upp og litaðist um, on þegar hann ckki varð neins
frekara var, lagðist hann út af aftur, og hugði,
að sig hofði að eins dreymt.
Nú heyrði hann aftur eiuhvern hávaða, og
reis upp, en af því hanu gat ekki sóð gegn lun
girðinguna, varð honum litið upp, og sá h; nn þá,
að einhver dökkur hlutur rann niður vegginn og
féll niður við fætur honum. Hann lautniðurog
tók það upp, og sá þá, að þetta var sterkur kað-
all, og var hamar og sterkur nagli bundinn við
endann. v
J?að gat euginn efi leikið á því, aðþessuvar