Vestri - 06.03.1909, Blaðsíða 4

72
V E S T R I
18. tbL
í verzlun Guðríðar Árnadóttur
fæst ágæt niðursoðin MJÓLK og fyrirtaks smjörlíki með
góðu verði.
Þar fæst einnig feikimikið úrval af gjflg1'" tilbúnum KARL-
MiNNAFAINAÐI fyrir fullorðna og drengi, svo sem: al-
klæðnaðir, hvít og mislit yesti, yetrarfrakkar, regnkápur o. fl.
— Sömuleiðis mikið af krakkak,júluin, húfum og kápum fyrir
krakka á ýmsum aldri.
Alt efni sérlega vandað, frágangur ágætur og verðið
svo lágt, sem frekast er auðið.
Notíð tœkifærið fyrir páskana og fáið ykkur
n ý f ö t með góðu verði eða fataefni til þess að sauma úr,
því af því eru líka nægar byrgðir, eins og flestri aijnari álna—
vöru.
Einnig fæst þar niðursoðinn lax, sardínur, ansjósur o. fl.
0 Skósmíðavinnustofa mín ^
er flutt í fyrvcrandi rakarastofu E. Mollers.
ísaflrbi, 1. marz 1909.
Yirðirgarfylst
Þ. Tómásson.
Munið eftir!
Stærst og ódýrast úrval af tilbúnum KaPÍmannafÖtum,
Regnkápu m, Oturskiunshúfum, Peysum,
Sokkum, Milliskyrtum, Hálslíni, Axlabönd-
um o. fl. er í
Brauns verzlun, Hambnrg.
Talsími 18.
Ljósmyndastofa
■MfBjörns Pálssonar mmm
er opin á hverjuni virkum degi
]rá kl. 8—6, og á helgum dög-
um Jrá kl. 11—21/*
Aðra Líma aags er engan þar
að hiLLa.
Prent8miðja Vestfirðinga
Brúkuð isleDzk
frímerki
kaupir Halldör Ounnl'ógsson.
„Kgl. oktr. Brandassurance“
er elzta og áreiðanlegasta bruna-
bótafélag á Norðurlöndum.
Umboðsmaður:
Leonh. Tang & Söns verzlun.

it í
D
| W. Scháfer & Co. \
| Skófatnaðar-verksmiðja og heildsölu-upplag
| af ölluin tegundum af SKÓFATNAÐI fyrir karla, konur og p
Sbörn, skóhlífum og flókaskóm. — Alt traust og fer |
vel, en verðið lágt. |
^ Beztu sambönd fyrir kaupmenn. p
D. D. P. A.
▲
◄ ►
▼

A
V
Elf þið viljið íá g-óða steinolíu, þá
litið eftir, að fatið beri ofanskráð merki.
Skrifstofa í Hafnarstræti, Reykjavík.
Det danske Petroleums Aktieselskab.
Ötio M0nsteds
danska smj^rlíki
er bezt.

j Oddur Gislason,;
v bókbindari.
©
▼
•
A
T
. uiuiu.u«.. ísafirði. J
▼ V
Sundstræti 29,
Martinus Jeppesen,
klædskeri
Hafnarstrœti 3 (hús (iuðr. Áruad.)
leysir alla sauma fljótt og vel af
hendi. — Góðum og fjöibreyttum
FATAEFNLM ur að velja.
H

ÞorsteinnGuðmundsson,
I
I
*
I
I
9
Smiðjugötu 7.
Saumastofa.
Fataefni.
Tilbúin föt.
la, <aP '&' atm/ ’Si- '5W vr
H
l
I
I
I
f
0
if
I
J ;
DAN
er bezta og ódýrasta ifs-
ábj rgðarfélagið eius cg
sýnt hefir verið með ss jan-
burði bjer í blaðinu. Umboðsmað r er
A. kristjánsson, á !■&< ði
114
komið inn til hans til þesa að hjálpa honum út.
Hann tók í kaðalinn og fann, að hann var fastur
að utanverðu. Svo fest.í hann endann og las sig
eftir kaðlinum upp á girðinguna. Þarvarðhann
að gæta allrar varúðar, til þess að meiða sig ekki
á jámgöddunum, en tókst það að mestu, og rendi
sér svo niður að utanverðu.
Alt þetta var ekki nema augnabiiksverk. —
Um leið og hann kom niður tók einhver utan
nm hann og faðmaði hann að sér.
„Anítaý hvisiaði hann. „Hvemig hefir þú
farið að þessu?“
„Mér hefir verið hjálpað,“ sagði hún og bonti
á mann, sem stóð hjá þeim.
r Af Paolo,“ sagði Garibaldi. — „Honum var
til þees trúandi. — i’etta hefðu ekki allir leikið
eftir ykkur.“
„Kom þú, Garibaldi. Við erum ekki úr allri
hættu enn þá. Þessa leið verðum við að fara.
Ég hefi mútað varðmanninum, og við vrrðumað
flýta okkur, áður enhann verður leystur af verði.“
Þogar þau vöru komin klaklaust út fyrir
herbúðirnar og fram hjá verðinum, sagði Gari-
baldi:
116
„Nú er það versta búið. Ef við hefðum hesta
teldi ég okkur næstum heima.“
„Garibaldi, hvað hugsar þú annars um mig?“
sagði Aníta. „Heldur þú, að það hafi engin áhrif
haft, að við höfum gengið i skóla hjá þér, svo
við hefðum ekki einu sinni vit á, að sjá fyrir
hestum? Án þeirra gætum við verið viss um, að
faila aftur í hendur óvinanna.“
í sama bili heyrðu þau hesthnegg i skóg-
inum.
„Þar heyrir þú, Garibaldi, að þú átt fleiri
vini en okkur, þegar í nauðirnar rekur.“
„ Já, það er satt. Þarna er Bella mín að bjóða
mig velkominn.“
„Og Balta mín hefir líka átt góðan þátt í þviP
að þú ert sloppinn. Án hennar hefðum við ekki
getað komið þessu til leiðar.“
„Ég get vel skilið það, að hún sé hér. enég
veit ekki, hvernig þið hafið farið að ná í gæð-
inginn minn. Þið hljótið að vera göJdró
„Það skalt þú fá að beyra, þogar vi i erum
komin úr allri hættu.“
Þau hjónin tvímentu á Bellu, en Pacío reið
116
Söltu. Svo riðu þau, sem þau máttu, þar til þ»
komu heim, .
Þegar þau voru sezt að snæðingi, sagði Aníta
„Lát þú nú Paolo leysa frá skjóðunni.“
„Það er ekki mikið að segja, því það gekk
alt eins og í sögu. Við urðum auðvitað að leyta
þig uppi og frelsa þig. Það vorum við sammála
um Aníta sagðist viija taka að sér að ráða ferð-
inni, því hún þekti landið betur en ég. Ura það
var ekkert að segja, því ég hefi svo oft séð hana
berjast á vígvollinum, klyfra nm kletta og kJung
ur og yfirstíga alskonar erfiðleika, að ég gat treyst
henni til alls.“
„En það var ekki meiningin, að þú ættir að
vera að slá mér gulihamra,“ sagði Aníta. „Hald
þú þér heldur við efnið.“
„Þú segir vel frá, Paolo,“ sagði Garibúfdi.
„Hald þú áfram.“
,.Nú, jai-ja. — Svo lögðum við afstaðígær-
morgun. Við vorum kvíðafuli og í illu skapi, og
okkur grunaði, að sendimaðurinn mundi hafa gint
þig út fyrir landamærin í hendur óvinanna. Og
þegar við fréttum, að Don Manúel dveldi hér
með her sinn, vorum við viss um, að hannhefði