Vestri - 22.06.1912, Blaðsíða 3

2 4 ; tbL
VESTRl
95
Tilbúin föt ofl
fataefni
fást hiá
^orsteini Guðmundssyni,
Auðkúiulnepp yantar
farkeinara.
Sundog leikfimi.
Þeir, sem vilja taka þátt í
sundnáminu í Reykjanesinu, snúi
sér um það í verslun Björns
Guðmundssonar eigi síðar eu 30.
þ. mán.
Kennari er ráðinn íþróttakenn*
ari Ungmennafélags íslands, hr.
Guðm. Sigurjónsson.
l'uisóknarfrestur til júlíloka.
Fræðslunefndin.
Jeg undirrituð hefi undanfarinn tíma
frá því í apríl allt til þe*sa rerið
veik, en þekki hér fáa og á engan að.
Eg hlýt þvi að láta þess getið með
hjartansþökkum, að heiðurshjónin, hr.
C. G. A. KassmueBen lyfsali og frú
lans, hafa annast mig í húsi sínu og
'eitt mér alla aðhjúkrun, meðul og
'ftkishjálp er þau hafa gefið mér ásamt
öieiru. Ég hefi einnig mikið að þakka
hr. D. Sch. Thorsteinsson lækni fyrir
*blgn»ð hans og umhyggjusemi, sem ég
fcskka að ég er nú orðin albata. • Enn-
ú'emur þakka ég hjartanlega frk. Guð-
rúnu Tómasdóttur ljósmóður alla
kennar hluttekningu. — Ég veit að
fikkert þeirra hefir gert þetta í lauua-
en ég get ekki stilt mig um að
þakka al]a þessa stórmannlegu hjilp.
Olajía I. Klemensdóttir.
frá Reykjavík
:<.X3(X30«X30e(»<)«)O0CCW0«9£
0
Guðm. Hannessou #
cand. jur.
8
if
ð
i
y útvegar veðdeildarlén, jj
g annast salu á húsum, ji
K jörðum og skipunt. K
ð
>:jq<kk>«xjo« »<>«)« xx Kxxao:
J e s t r r‘
kemur út einu siuui í viku og ankablið
ef ástæða er til. Yerð árgangsins er
kr. 3,00 inuanlands, erlendis kr. 4,00 og
borgist blaðið þar fyrirfram. Gjalddagi
iuuanlands 16. maimánaðar. —
Uppsögn sé skrifieg, imndin við árganga-
mót, og komin til afgreiðslumanns fyrir
1. ágúst, og er ógild nema kaupandi sé
skuldlaus fyrir biaðið.
2 þægileg herbergi, helst í miðbænum, óskast til
leigu fytir einhleypan mann íyrir 15. júli næstk.
Ritstjóri vísar á.
Uppboö.
JHiðvikudnginn 10, júlí næstk., kl. 12 á hád., verður gos<
drykkiaverksniiðjan „Geysir‘% með tilheyrandi vélum, áhold^
um og etnuui seld við opinbert uppboð.
Uppboðið verðnr haldið við hið svonefnda Vcdholmshús.
Soluskilmálar verða biitir á uppboðsstaðnum.
Brauns verslun Hamburg
mselir með sínum ágætu
k ú 1 u r i f 1 u m
Tækiláeriskauy.
Skotfæri, margar tegundir.
Eyjólfur Bjarnason pantar fyrir
hvern sem óskar vonduð og ódýr
úr, klukkur o. fl. frá áreiðanlegu
▼ersluuarhúsi.
Afgreiðslu- og innheimtu-maður:
Arngr. Fr. Bjarnason.
Utgefendnr: Nokkrir Vestfirðingar.
Augljsingum
í blaðið þarf að skila fyrir
Mmtudagskveld í hverri viku.
Góðar sögubækur
fást á prentsmiðju Vestra.
______Frentsmiðja Vesttiróinga._
68
hattinn slúta og hafSi kápukragann brettan upp. En eg tók
eftir því að hann veitti mér nána eftirtekt og svo spurði hann
Biig eftir Waterloostöðinni, þegar eg ætlaöi að benda honum
á veginn, vék hann að mór, stakk mig í brjóstið svo eg féll
og varð undir vagni sem ók yflr götuna".
Lengra náði ekki framburður CampioDS, en bréf sem fanst
í vasa hans gaf frekari skýringu á morðinu. Það var skrifað
Undir nafni Herriards, og í því var Campion beðinn að mæta
aðstoðarmanni Herriards á þessum stað, til þess að sýna hon-
Um staðinu þar setn hann hafði téð morðingjann. Bréfið hlaut
að vera frá morf ingjanum. En þótt lýsing Campions væri
skýr, hafði þó lögreglunni ekki tekist að finna manninu, Og
Herriard óttaðist að lögreglan myodi nú slá slöku við því
þegar málinu væri lokið. Éað var auðvitað meira til þess að
geta hreinsað nafn Alexiu til fulis en af réttlætistilfinningu
sem Herriard var svo áfram um að maðurinn næðist. Hann
fór því til formanns leynilögregluliðsins og fékk hann til að
lofa að halda eftirgrenslunum áfram.
Daginn eftir buðu þau systkin Herriard til miðdags. Á
leiðinni kom hann við hjá Gastineau.
Þeir byrjuðu samtaiið um daginn og veginn og þótti
Herriard Gastineau fremur fálátur ®g spurði hann því hvort
hann hefði ekki þjáningar.
„Ekki til muná. Eg er eins frískur og eg get vænst að
vera. — Hvert ertu að fara?“ spurði hann svo.
„Til Rohnbergs", svaraði Herriard,
„Sk® lil. Já, það er satt, þú vanst málið", sagði Gastin-
eau og horfði ransóknaraugum á Herriard.
,,Já, eins og þú spáðir".
„Jseja, gerði eg það? Nú, kanske. Þaina sérðu hvort
þú mi8tir nokkuð við fráfall Campions".
^Éað held eg nú þó við höfum gert. Við fengum ummælin
dæmd dauð og marklaus, en ekkert varð sannað".
„Það var nú varla von. En því komstu ekki að segja
65
Nú datt Herriard í hug að stundin væri hentug til að fá
að vita forlög siu. Honum íanst. hann ekki geta þolað l9ngri
bið. En hann vantaði orð til að láta tilfiDningar sínar i ljósi.
Loks herti hann upp hugann og sagði:
„Eg vildi eg þyrði að óska mér þeirra sigurlauna, sem
ein hafa gildi fyrir mig“.
Hún vék lítið eitt frá honum og sagði með hægð:
„Siguiinn er ekki unninn enn þá, og það sem þér óskið
yður gæti líka verið vafasamur vinningur*.
,Aldrei fyrir mig“, svaraði hann ákafur. „Pað er það
eina sem eg met meira en öll önnur gæði heimsins, Fyrir
mig yrði það hin mesta hamingja að hafa von um það*.
„Nú er ekki tími til að tala um slíkt“, sagði hún.
,Jú, einmitt nú ef það er nokkurn tíma*.
,Nei, vinur miun, ekki enn þá“.
,A]exía“, sagði hann og greip höad hennar. „Leyfið mér
að segja yður hve heitt eg elska yður“.
Hún hristi höfuðið og dró hönd sína hægt að sér.
„Nei, þéi megið ekki tala um það við mig*.
,Ekki enn þá?“
Hún þagði og hugsabi sig um og á meðan óx honum von.
,Ekki enn þá!“ endurtók hún.
Nú gat Herriard ekki stjórnað sér lengur.
Alexía, mín elskaða!" hrópaði hann í algleymingsfögnuði.
„Nei, nei, ekki þanni^“, sagði hún bjóðandi. „Eg veit, að
þér munið ekki brjóta í bág við óskir mínar!“
„Éað er hart“, sagði hann. „En eg verð að hlýðayður.
Ef þér vissuð hvað eg tek það næni n.ér mynduð þér fyrir-
gefa mér".
„Eg nefi ekkert að fyriigefa", svaraði hún. Svo þögnuðu
þau bæði um stund þar til þau brutu upp á öðru umtaisefni.
þar til Prosper gieifi kom heim“.
í klúbbnum höfðu menn verið búnir að frétta lát Campi-
ons, og vinir Piospers höfðu reynt aö hughreysta hann.