Vestri - 26.06.1916, Blaðsíða 3

24. fel.
Vfill'Rl.
$5
Geyrnið ekki tii morguns,
sem gera ber í dag,
því enginn veit hvað morgundagurinu innifelur í skauti sínu.
Tryggið því líf yðar sem fyrst í lífsábyrgðarfélaginu
CARENTSA,
sem býður hagkvæmust líftryggingarkjör.
Umboðsmaður fyrir Vesturland:
Elías J. Pálsson, Isafirði.
Skófatnaöur
n ý k o m i n 11.
Jón Hróbjartsson.
19. júní héldu konur í Reykjai
vík hátíðlegann, í minningu rétt*
inda þeirra, er þær fengu með
staðfesting stjórnaiskrárinnar í
fyrra.
Rektor háskólans lyrir næsta
háskólaár er kosinn próf. Haraldi
ur Níelsson.
Eréttahrafl úr Þingeyjarsýslu.
15. júní 1916.
Uin langan tíma hafa varla
hitst svo tveir menn hér í sveitum,
að ekki hafi tal þeirra borist að
veðráttu, skepnuhöldum og fóður-
skorti. Þau efni hafa verið efst
í allra hugum.
Veturinn, sem nú er um garð
ifengiun, hefir verið einhver sá
allra versti sem elstu menn muua
hór um slóðir. Fannfergið hefir
verið óskaplegt og alger jarð'
bönn síðan um nýjár og sumstað~
ar síðau fyrir jól, þangað til um
roiðjan maí. Er það langur inni-
Stöðutími. Enda hafa hey alstaðar
gengið til þurðar og feikn af
mat verið gefin öllum búpeningi.
Nú má heita að snjór sé korfinn
úr dölunum, en á heiðum er
ennþá gadáur svo mikill, að
naumast er fært skíðalaust.
Hláka hefir enn ekki komið
á vorinu svo teljandi sé — og
ekki síðan tyrir nýjár — eu
síðan um miðjan maí hafa verið
stillur og hlýindi.
Reykjahverfi er sú sveitin hér
í grend, sem einna harðast hefir
orðið úti í harðindunum. En svo
er þar, sem annarsstaðar, að
^drottinn leggur líkn með þraut<.
Fyrir nál. tveim vikum síðan
byrjuðu Reykhverfingar að slá.
Var þá orðið svo sprottið í kring
um hverina þar (Uxahver o. fl.).
Afla þeir þar heys, sem nægja
mun handa kúm þeirra þar til
hægt verður að láta þær bjarga
sér úti. Mun það vera einsdæmi
hér á landi að slegið sé í byrjun
júní.
í »Landinu< var, ekki alls fyrir
löngu, sú frétt, að mislingar væru
útbreiddir um alla Þingeyjarsýslu.
Ekki veit eg hvort það er tyrir-
boði, eða að blaðið, þó ungt sé,
hefir lært þá vandasömu list, að
gara úlialda úr mýflugunni. En
sannleikurinn er sá, að mislmga
varð vart á tveim bæjum i
Köldukinn. Annars er heilsufar
yfirleitt i góðu lagi.
Prestkosning tór fram i Skútu’
staða prestakalli við Mývatn 13.
maí. Umsækjandi var aðeins
einn. Hermann Hjartarson að>
stoðarprestur í Sauðanesi, og var
hann kosinn með 60 atkvæðum
gegn engu.
Á síðastliðnu vori bygðu Mý<
vetningar stýflu í Laxá, þar sem
hún rennur úr Mývatni. Hækkar
vatnið við það um alin og flæðir
yfir engjar þeirra. Er talið að
heyafli murii aukast að miklum
mun í sveitinni vegna þessa.
Reykdælir bygðu sömuleiðis
stýflu i Reykjadalsá s. I. haust.
Hún hefir ekki verið reynd ennþá.
Baldvin Friðtaugsson stjórnaði
hvortveggju stýflugerðinni'.
A. S.
Þakkarorð til Bolvíkinga.
Um leið og eg er að skilja við
söfnuð minn í Bolungavík, sem eg
hefi þjónað fjögur undanfarin ár,
að mestu leyti, auk þess sern eg
einuig hefi verið fovstöðumaður
barnaskólans þar um sama árabil,
þá votta eg hér með öllum hinum
mörgu yngri sem eldri vinum
mínmn þar, og barnaskólabörnun-
um ekki síst, mitt alúðarþakklæti,
fyrir þá velvild, virðingu og traust,
sem þeir hafa á margan hátt auð-
sýnt mér alla tið, og einnig nú á
síðustu augnablikunum með mjög
mikilsvirtu samsæti, sem þeir hóldu
okkur hjónunum að skilnaði, og
gjöfum, sem þeir hafa okkur fært.
Að siðustu óska eg Bolvíkingum
alls góðs gengis í framtifinni, og
bið Guð að greiða götu þeirra í
sérhverju því er steínir í réttar
áttir og til heilia horflr.
Bolungavík, 24. júní 1916,
Páll Sigurðsson.
ísafjörður
Nýr vélbátur er „Kvöldúlfur"
nefnist kom hingað trá útlöndum
í gær, hefir verið smíðaður í Frede-
rikssund í Danmörku.
Báturinn er um 23 smál. að
stærð með 3C h. Alphavél.
Eigendur eru þeir Árni og Ing-
ólfur Árnasynir verslunarmenn,
Guðm. Magnússon formaður, sem
kom með bátnum frá Damnörku,
og einhverjir fleiri Bolvikingar.
Rutlýsingin. Áætlun um hana
kvað nýkomin frá Guðm. Hliðdal
verkfræðingi, og mun málið bráð»
lega tekið fyrir í bæjarstjórn.
Brauðiu. Eins og áður hefir
verið getið var að tilhiutun vel«
ferðarnefndar lagt hámarksverð á
rúgbrauð h'ér í bænum og eiga
bæjarbúar því að þakka, að brauð
eru dú hér nokkru ódýrari ' en í
Reykjavik. — Hveitii eða sigti-
brauðin ætlaði velferðarnefnd að
láta sigla í sama kjölfarið, en verð-
lagsnefndiu syðra tjáð sér ekki fært
áð setja á þau hámarksverð —
hvað sem veldur. Er urdarlegt að
„Njöiður“, sem segist bera almenm
ing fyrir brjóstinu, skuli ekki hafa
gert þessa ráðstöfun að umtalsefni.
Tlðin. Norðvestan með rigm
ingarkrapa í fyrradag, svo snjór
festi í fjöiium, en í dag bjart veður.
Grassprettan er mjög bágborin víð"
ast hvar hér nærendis.
Alolkte, fyrv. yflrhershöfðingi
þjóðverja, sem nú er nýlátinn, var
einn af fremstu herstjórnarfræð*
ingum þjóðverja. Hann var fæddur
1848, tók þátt i striðinu 1870 —71
og hófst snemma til metorða í
hernum, uns hann vavð foiingi
herstjórnarráðsins 1906. Varhann
yflrhershöfðingi Fjóðverja þegar
■tríðið hófst, og helstur láða naður
um allar framkvæmdir, en sagði
af sér embættisstörfum i fyrra.
Hann var bróðurson Molkte þess,
er var yílrhershöfðingi fjóðverja
1870—71 og átti mestan þáttinn
í að sigra Frakka.
Kynlegt bjóDaband.
— þýdd saga. —
(Frh.)
Faðir hennar tók utan um
handlegg hennar.
»Komdu!< mælti hann byrstur.
Hún horfði angurvær í andlit
honum, svona reiðilegt hafði það
aldrei verið áður, þegar hún var
annarsvegar, og það var djúp
hrukka á enni hans.
Utan við kirkjuna var tekið á
móti þeim af þorpsbúum með
þrumandi húrrahrópum.
»Þegið þið<, öskraði greifinn
( bræði sinni.
Hann lauk vagnhurðinni spp
í snatri og fleigði ser niður í
sætið.
Fregnin um það, sem við hatði
borið, læsti sig eins og eldur í
sinu um nágrennið.
Þegar til hallarinnar kpm var
fólkið þar agndofa og vissi ekki
hverju átti að svara eða hvað
skyldi gera. Fáninu á hallar.
turninum blakti eius og í háði
ungarskyni, og rósailmurinn. sem
angaði á móti þeim, var aðeins
til skapraunar.
Greifinu fór með Vikky til
herbergis hennar.
Hún féll niður í stól og byrgði
andlitið í höndum sér.
Greifinn gekk eyrðarlaus fram
og aitur um herbergið.
Loks rauf hann þögnina.
»Viltu segja mér hvað nú á
að taka til bragðs? Heldurðu
að nokkur maður vilji eiga þig
eftir þessa skissu.?<
»Já, en ég vil alls ekki gittast,<
mælti Vikky með grátstaf í
kverkunum.
»Og gastu þá ekki sagt það
fyr, að þér geðjaðist ekki að
greilanum?< hrópaði greifinn.
»Þurftirðu endilega að fresta þvf
til á siðustu stundu? Þvílik háð*
ung, og það umtal og eftirtekt,
sem þetta veldur alstaðar. Hvað
hefirðu nú eiginlega að setja út
á hann?<
>Setja út á Freddy?« spurði
Vikky dálítið hikandi. »Alls
ekkert, mér þykir ákaflega vænt
um hann.r
»En hversvegna í ósköpunum«
— hann iiorfði á hana eins og
hann héldi að hún hefði mist
vitið.
>Vegna þess — vegna þess<,
— stamaði Vikky — »vegna
þess að Charlotta frænka og
presturinn hafa sagt svo margt
— ég er orðin svo hrædd við
að giftast, það hlýtur að vera
hræðilegt.< — —
»Hverskonar hégómaskapur
og heimskupör eru þetta!< mælti
greifinn. »Hann er alt of góður
fyrir þig! Hann myndi hafa borið
þig á höndum sér gegn um lífið;
það hefði hann áreiðanlega gert.
H?nn hefði dekrað við þig alveg
eins og ég — því miður — hefi
gert. Og þetta faer hann að
launum.
>Er hann mjög óhamingjui
samur ?< spurði hún með br«st>
inni röddu, um leið og augu
hennar fyltust tárum.
(Framh.)