Vestri - 19.10.1916, Blaðsíða 3

40- bl,
VÍ.3ÍR1
IÍ9
Marís kailar kjóstu mig!
Fyrst og freinst þessir uppáhalds barDUVagnaP, sem
líka eru tínustu kjósendadrosstur.
Hjólbörurnar, sem snúast svo Siðugt, að þ»r geta
verið í allra flokki, og líka utanflokka.
LltSta'V*rkin natnkunnu, sem eg verð líklega frægur
fyrir, þó minst hafi ég smíðað at þeim, og tá besta prís hjá iiet*
Iræðingurn bæjarins,
Maliognihúsgögnin alþektu, i nýjasta Paríaarmóð,
sem altaf standi í tuílu verði og auka heimitissæluna.
Leirtauiö lo'sæla, sam er svo skínandi failegt að engian
getur fengið sig til að brjóta það.
Skófatnaður, nærri eldtraustur, eftir þvi sem Sigurður
múrari segir. og fyrirtak til allrar »smölunar«. Svo hefl eg lika
kyrlátan skótatnað tyrir roskna tólkið.
Göngustafimir, sem >klúbburinn< ætlar að kaupa
upp í vetur. og ættu skilið að miost hetði verið í Ísafjarðarpóstínum.
Lásarnir, sem þeir Vestri og Njörður nota til þess að
loka iyrir munninn hvor á öðrum, og líka tyrirtaks húslásar.
Byssurtuar, sem aldrei missa marks, et rétt er á haldið,
og talið er að Pjóðverjar hafi notað á Rússann í mestu orrahriðinni.
Svo hefí eg einnig ágætar Patrónur.
Myndabækur og albúm margskonar, mestu
þarfaþing, t. d. væri hentugt að eiga aibúm til þess að geta séð
dagl. framan í »gelésið« á »háttv. kjósendura«.
Sllkið góða, sem allir verða sammála um, jafnvel keppii
nautar mínir, enda pantað beint frá þeim >konunglegu«.
Gólfteppin veglegu, sem hylja svo margt, og varna
öllu góltsliti og svo dúnmjúk að ekki heyrist skóhljóð þó Bjarul
aki yflr þau með alla klárana.
Fjölda margar teg. at kexi Og átSÓkkulaðl, ttm
brutt er á bejarstjórnarfundunum og Geirdal kvað lofsönginn um;
og svo hcfi eg ijómandi fagrar ávaxtaskálar og annað tU«
heyrandi, sem þingmannaetnin ætla að framreiða i veislukostinn,
en eg verð lfkl. sjáltur frammistöðumaðurinn.
Töskur allskonar, sérstakl. húsbóndahollar og súpu
•ngan dropa sjálfar.
Álnavörur óþrjótandi, næstum eins og hjá Axel mfnum,
og sem enn meir töfra kvenfólkið. þó eg sé gamall orðinn.
Svo hefi eg margskonar aðrar VÖrur, sem allar *ru
með mínu marki brendar og því algerlega ósoramarkaðar.
Með hárri virðingu:
Marís M. Gilsfjörð,
kaupmaður.
Fógeta-skýrslan.
Fógt taskýrslad í 32. tbl. Njárðar
•r líklega sú aumasta skýrsla, er
nokkur embættisniaður hefir i,*efil
•jáltum sér. Ilún er um leið svo
•érkennileg ty rir þann ramn;
lýsir vel hugsanaganyi hans.
A skýrslunni er svo að sjá,
að hann telji ekki »góðá og
gegna b*rgara« þá rúmlega s/s
bæjarstjórnarkjósendur, séi'ri yrin
dæmdu bæjarpólitík oddvitnns og
kusu n.ótstöðumen'n hans inn í
bæjarstjórnina t lyrra.
Hann telur sig meir auri diifinn
•n nokkurn annan embættismann.
Sé svo, sem vert mun senn legt.
skyldi það þá ekki vera af því
að hann sjálfur eys meiri auri
mótstöðumenn sfna en aðrir
•mb»ttisu enn landsins.
Til gildis telur hann sér (se n
þiugmannsefni) m. a. »að skóla<
gjöld hafa vertð niðurteld*.
Þetta er vfst ekkert honum að
þakka. Það er afleiðing træðslm
laganna, sem hann á engati þátt í.
Ekki hafa menn heldur hátt
hugmynd um að fógetinn okkar
hafi stofnað kveaiélögin hér í
bsenum eða öðrum freínur ráðið
líknarstarfsemi þeirra.
M«nu hafa ekki tyr vitað, að
fógetinn hafi efit svo bókasaínið
hér. Það var gamla stiórn spari*
sjóðsins, sem fógetinu mun telja
•itthvað skylt Ásgeirsverslun.
Síðan hefir séra Sigurður Stetáns-
son útvegað því styrk úr lands
•jóði. Alt eru þetta annara verk
•n iógetans.
I>á hafa menn heldur ekki
ViUð fyr, að hann haíi ráðið
útavörunum hér i bæ, t. d.hækkun
útsvaranna hjá stórverslunum.
Hingað til hafa menn talið, að
niðurjöfnunarnetndin hafi ráðið
Útsvörunum, nema þegar bæjar-
«jórn hefir t mjög sjaldan —
breytt þeim, en útsvörin hafa
ekki farið ettir flokkum. Útsvörin
á stórversluuum eru ekki að
þakka tógetanum, en annars
Virðist það ekki lýsa miklum
pólitfskum þroska að telja það
mæla með sér, sem þingmannsefni,
að hann vilji leggja vissa útsvars
tjárhæð á einstaka gjaldendur
bæjarins. í>að er áreiðanlega
fyrsti embættismaður landsius,
sem vtll lita pólitískt á útsvörum
annara. Hér skal ekki rætt um
útsvör stórverslananna, oddvitans
sjálfs eða annara, þótt benda
megi á að það eru útsvör fleiri
•n stórverslananna, sem hata
margtaldast, þegar útsvör yfirleltt
hafa margtaldast. Sltkt á áð öllu
*ð vera laust við alla pólitfk.
Gæti allir sanngjarnir og rétt*
®ýnir menn hvar það lendir, af
útsvafs álagningin á bæjarbúa á
®ð dragast inn í hinar pólitísku
(ott og tíðum lika persónulegu)
^oilur, p^ö K vonandi, aðailir
tnenn og gætnir, hvort
••^ur heimastjóraar, langaum
eða þve. sum, haldi sliku frá
landsmáladeilunni, þótt tógetU< \
ísfirski hafi nú riðið á va 'Uð mcð
að koma þessu að í iards'nái 1.
deilu þeirri, er nú stcndur yfir.
t»að er auðvitið minnisvarði
háns pólitíska þroska, dómgreind'
ar og rét'sýni.
Hankur.
Móðursjúki maðurinn eða hvað?
Alkunnugt er hér i kaupstaðm
um að bæjarfógeti og sýslumaður
Magnús Torfason álítur og hefir
álitið, að hann hafl verið og sé
oísóttur af ýmsuni mönnum, án
allra saka, en jafnkunnugt |er
það, að þetta er aðeins imyndun
hans sjálfs. — Þegar vinstrimenn
á bæjarstjórnarfundum reyna að
verjast lögbrotum oddvita stns á
þeim, og þegar þeir andæfa er
hann hellir yfir þá reiði sinni
lyrir Immyndaða ótiilgirni þeirra,
þá er það, eða ekki verður annað
séð, en það sé ímyndunarveiki,
sem manninn þjáír. Hann ímynd«
ar sér, að stærri verslanirnar séu
svarnir tjandmenn sínir og alls
almennings, en állir adrir vita
að þetta er aðeins ímyndun hins
sjúka heila. Hann heldur nú i
síðasta Nirði, að alt það sem
hann telur til framtara í bænum
síðan hann kom, sé sér að þakka,
en allir aðrir vita að í sumu hefir
hann engan þátt átt, og ( öðru
minstan þátt. Hann ímyndar sér
að hann sé skjól eg skjöldur
fátækrar alþýðu, og verji hana
gegn ágangi og ofríki annara,
en alþýða veit best sjálf og finnur,
að hún á miklu meira trausts að
vænta hjá ýmsum þeim, sem
bæjarfógetinn telur henni and-
vigasta. — Þannig mætti lengi
telja, en þess gerist ekki þörf,
það gægjjst vfða fram að bæjarf.
imyndar sér alt annað en það
sem er. Full þört «r að rann-
sakað sé, hvort þessi ímyndunar.
veiki mahnsins sé ekki móðursýki
á háu stigi, því sé svo, þart. að
leita honum lækninga hið bráð-
asta. Móðursýkin er talin oinn
með lakari kvensjúkdómum, en
líklega er hún ekki betri á karl-
mönnum, þegar hún kemst f
algleyming.
Eitt er víst, að ekkert læknislyf
er það, að koma manninum i
þingsæti, þó eln af ímyndunum
hans sé, að hann eigi þangað
mikið erindi, því ekki mun hann
síður fá þar andstæðlnga en i
bæjarstjórnini, og mundi honum,
eltir því sem sýnist af sálarástandi
hans, finaast þeir allir ofsækja
sig að ósekju.
Eg sé ekki að svobúið megi
lengur standa. Maðurinn þarf
að vera undir hendi sérlræðings.
X.
Kosningavísur.
Allmargar vísur kváftu vera á
Bveimi uúna á undan kosningunum,
,eins og vanter. Þessar heflr Vestri
heyrt og lnetur þær tljúga:
Nú sr hreiut, já nærri um of,
nú er ég allra mestur,
•n slorið óð ég upp í klof.
er ** koni hér vMtur.
Njörður litli nærsýnn er
(nærri meira en vildum);
metur hann helst magann i 8ér,
margt er likt með skyldum.
Líður ekki lýður nauð,
leyst er þjóð úr voða;
dú eiu liór bökuð brauð,
búin til úr hroða.
Guðm. Haunessun
ytirdóiusinálfim.
Siilurgötu 11.'
Skrifstofutími 11—2 og 4—I.
Sig. Sigurðssou
» frá Vigir
yfirdómslögmslur.
Smiðjugotn 5, tssflrli.
Talsími 4B.
Viðtalstlmi 91/,—10Vt og 4—I.
Kommðða
óskast keypt
í Tangajötn 1?.
X