Skólablaðið - 01.06.1911, Blaðsíða 10

106
SKÓLABLAÐIÐ
»frelsisins ber, seydd viðsólarkyngi«,sem hann hefurgefið þóð sinni,
og »sem hún mun lengi af njóta, og gott af geta í baráttunni fyrir
því að geta breitt út sína vængi, til þess að hefja sig til hærra
stigs menningar og maftndáðar.« Þökk skyldi hann og liafa fyrir
að hafa fegrað og auðgað tungumálið, sem svo fáir skilja, og
fyrir að hafa útbreitt það og aflað því aðdáunar margra útlendra
manna, sem gegn um hann hafa kynst því.
Kvað hann það mætti vera öldungnum góð og gleðileg
meðvitund, að hið annað æfistarf hans hafi og verið blessunarríkt
og mörgum hugþekt. »Eg þykist viss um, að eg segi ekki of
mikið er eg segi, að hann nafi ást og virðingu allra sinna
mörgu lærisveina, sem hann hefur kent fagurt mál og fögur
fræði við mentaskóla landsins nú í 40 ár — helming sinnar
löngu æfi.«
Skólablaðið telur sig með sanni geta bætt því við, að
skólastarf Steingríms rektors sé í raun réttri ekki bundið við
, mentaskólann einan, heldur standi allir skólar og ungmennafræð-
endur landsins í þakklætisskuld við hann fyrir allan auðinn, sem
hann hefur fengið þeim í hendur frá sjálfum sér og öðruin,
fyrir Ijóðin hans, og fyrir þýðingarnar í óbundnu máli á ýmsu því
sem einna föstustum tökum hefur náð á barnshuganum; hann
hefur tekið þar við starfi, sem skáldbróðir hans Jónas Hatlgríms-
son hvarf svo sorglega snemma og sviplega frá. Það er sann-
nefni sem útlendur vinur hans og íslands gefur honum, er hann
kallar hann menningarfrömuð íslensku þjóðarinnar; hann hefur
flutt henni töfralampa Aladíns, til að skoða víð kynjaskraut
Austurlanda. Undína hans flytur fregnir um voldugar verur í
vötnum og Iindum. Róbinson hefur hann sent unglingunum til
að sýna framfaraviðleitni mannkynsins, og sigurvinningar manns-
andans. í goðafræði Orikkja fræðir hann oss um »hinar fögru
og djúpsettu trúarhugmyndir þeirrar þjóðar, sem andríkust hefur
verið í heimi.« En hér er ekki rúm til að hleypa að fleira af
þeim fjölda af myndum, sem hann hefur brugðið upp fyrir oss,
myndum sem hafa mátt til að bregða læðingi á hvarflandi
barnshugann, og smávenja hann á stöðugleik þann og þrek,
sem þarf til þess að geta kafað eftir skínandi sannleiksperlunni.
X.