Vísir - 23.05.1959, Blaðsíða 4

4
VlSlB
- • .' •
TÍSIR
DAGBLAÐ
Útgefandl: BLAÐAÚTGÁFAN VlSIR HJ.
yíiir kemur út 300 daga á árl, ýmiat 8 eða 12 blaðsíður.
Ritstjórl og ábyrgðannaður: Hersteinu Pálsaon.
Skrifstofur blaðsins' eru í IngólfsstrSeti 3.
Ritatjórnarskrifstofur blaðsins eru opnar frá kl. 8,80—18,00
Aðrar skrifstofur frá kl. 9,00—18,00.
Aígreiðsla: Ingólfsstræti 3, opin frá kl. 9,00—19.00.
Síxni: (11660 (fimm línur)
VLsir kostar kr. 25.00 í áskrift á mánuði,
kr. 2.00 eintakið í lausasölu.
^élaesDrentsmiðian hJ
Fornhelgin fengin frá Dönum.
Ungur lögfræðingur, sem gerzt
hefir handgenginn Fram-
; sóknarflokknum, hefir verið
j sendur fram á ritvöllinn til
j þess að færa sönnur á forn-
j helgi kjördæmanna. Hefir
J hann skrifað all-langa greip,
l sem birtist í Tímanum nú í
J vikunni, og þar kemur hann
! að efninu þegar í fyrirsögn-
! inni, því að hún er á þessa
j leið: ,,Yfirlit um kjördæma-
) skipunina 1843—1959.“ Þessi
j þungamiðja málflutnings
] Framsóknarflokksins nær
I því ekki lengra en til árs-
I ins 1843 — og á þessari
I rúrnu öld á margumtöluð
I ,,for%helgi“ kjördæmanna
að vera til orðin.
Hætt er við, að ýmsum dygg-
um framsóknarmönnum
bregði dálítið í brún, þegar
þeir fara að lesa um þessa
„íornöld“, sem verður þó
ekki rakin nema rúmlega
100 ár aftur í tímann.
1 Mönnum hafði verið ætlað
! áð skilja, að það hefðú verið
.] sjálfir feður þjóðarinnar,
) sem áttu hugmyndina að
j kjördæmunum eða stofnuðu
þau — eða hvað táknar
,,forn“ á 'máii Framsóknar-
flokksins? Svo kemur allt í
einu sprenglærður lögfræð-
ingur og tilkynnir, að það
hafi raunar verið danska
,,mamma“, sem ákvað og gaf
út í marzmánuði 1843 til-
, skipun, þar sem takmörk
kjördæmanna voru ákveðin,
Grein þessa unga manns hefir
vafalaust átt að vera mikil-
vægt innlegg í umræður
um kjördæmamálið, og verð-
ur það, þótt ■ á annan veg
verði en höfundurinn og
vinir hans ætla. Honum hef-
ir nefnilega tekizt að slá
mikilvægt vopn úr höndum
samherja sinna, þar sem
hann hefir upplýst og það
mjög rækilega, að kjör-
dæmaskipunin er uppfundin
úti í Danmörku og „forn-
helgin“ þvi engan veginn
eins og látið hefir verið í
veðri vaka. Andstæðingar
! Framsóknarflokksins hljóta
að þakka þessa liðveizlu
lögfræðingsins og Timans.
Hún verður vafalaust mikils
virði.
KIRKJA OG TRUMAL:
Ávextir andans.
Nýja testamentið lifir og
hrærist í anda hvítasunnunnar.
En þegar það talar um máttar-
verk Guðs anda, þá er áherzlan
alls ekki á neinum kynjum,
hvorki tungutali né eldlegum
tungum. „Ávöxtur andans er
kærleiki, gleði, friður, lang-
lyndi, gæzka, góðvild, trú-
mennska, hógværð bindindi“
(Gal. 5,22).
Sjónar- og heyrnárvottar
undranna hinn fyrsta hvíta-
sunnudag urðu forviðá, segir
Postulasagan, og spurðu: Hvað
getur þetta verið? En aðrir
höfðu að spotti.
Hið dularfulla, yfirnáttúr-
lega, vekur í sjálfu sér aðeins
furðú, ef til vill forvitni, ef til
vill spott.
Þótt þú heyrðir gný af himni
eins og aðdynjanda sterkviðris
eða yrðir annars var, sem vekti
þér undrun og væri einstætt,
þá væri litið fengið með því út
af fyrir sig. Það yrði að fá sína
túlkun. Guðs andi talar blátt
áfram, í ljósum vitnisburði um
hjálpina, sem þú átt í Kristi.
Hann túlkar það, sem Kristur
er og á að vera þér. Hans er-
indi við þig er, að Kristur
megi fyrir trúna búa í hjarta
þínu, að þú verðir rótfestur og
grundvallaður i kærleika hans,
að þú komist að raun um kær-
leika Krists, sem yfirgnæfir
þekkinguna og náir að fyllast
allri Guðs fyllingu (Ef. 3,16—
19). Andinn gefur Krist og þar
með Guð, skapar lífseiningu
við hann, vitnar með vorum
anda, að vér erum Guðs böni
(Róm. 8,Í6).
Þetta er til marks um áhrif
Guðs anda á þig:
Hverju sinni sem Jesús Krist-
' ur verður miklaður í vitund
þinni og þú færð þó(t ekki
væri nema hugboð um, að hann
sé sá Drottinn, sém þú átt að
lúta, að hann sé friður hjarta
þíns, líf sálar þinnar, þá er það
gjöf Guðs anda.
Hvenær sem þú finnur, að þú
átt að lesa bænirnar þínar, hve-
nær, sem þér verður hugsað til
Guðs í bæn, þá er andi Guðs
að vitja þin.
Sé húslestrarbók, Biblían,
Passíusálmar í notkun á heim-
ili þínu, þá er það vegna þess,
að Guðs góði andi spyrnir gegn
broddum tíðarandans, en sá
andi, tíðarandinn, hefur ekki
nein fyrirheit, hvorki handa
þér né börnum þínum.
Sama máli gegnir, þegar
klukkur kalla á drottinsdögum
og þú finnur, að þú ættir ekki
að afrækja messuna á sóknar-
kirkju þinni.
Og um afstöðuna til annarra
manna, innan heimsilis þíns og
utan, segir Guðs orð: „Hrygg-
ið ekki Guðs heillaga anda, sem
þér voruð innsiglaðir með“ (í
skírninni Ef. 4,30). Síðan er á
það bent, sem er Guðs anda til
hryggðar, og hvað það er, sem
gleður hann: „Látið hvers kon-
ar beizkju, afsa, reiði, hávaða,
og lastmæli vera fjarlægt yður
og alla mannvonzku yfirleitt,
en verið góðviljaðir hver við
annan, miskunnsamir, fúsir til
að fyrirgefa hver öðrum, eins
og líka Guð hefur í Kristi fyrir-
gefið yður. Verðið því eftir-
breytendur Guðs svo sem elsk-
uð börn hans og ástundið í
bréytni yðar kærleika, að sínu
leyti eins og Kristur elskaði yð-
ur og lagði sjálfan sig í sölurn-
ar fyrir yður.“
Niðurstöðurnar.
Körfuknáttleikur:
Greinarhöfundur kemst og að
: þeirri stórmerku niðurstöðu,
j að aldrei hafi kjördæmi
:i' verið lagt niður, enginn lát-
j ið sér slíkt til hugar koma.
Þingmönnum hafi verið bætt
við, þegar þurfa þótti, en
aldrei komið til greina það
gerræði að svipta nokkurt
i kjördæmi þeim manni, sem
það hefir haft á þingi.
En greinarhöfundur leiðir hjá
, sér þá staðreynd, að um
# fólksflutninga var ekki að
j ræða hér á landi á undan-
, gengnum mannsöldrum í
líkingu við það, sem orðið
hefir síðustu 15 árin. Þess
vegna eru þessi „rök“ hins
unga manns harla léttvæg,
og hann veit vafalaust, að
hann segir ekki söguna alla,
þegar hann skrifar þannig
um þetta mál.
Samkvæmt kenningum Fram-
sóknarflokksins á að berj-
ast fyrir „fornhelgi“ ein-
hvers kjördæmis, ef hann
hefir. möguleika á að fá þar
mann kjörinn. Þá skal þar
við engu hróflað, og ekki
skal heldur hróflað við
„fornhelgi" kjördæmis, sem
hefir einn þingmann fyrir
tvítugfaldan kjósendafjölda
— ef vonlaust er, að Fram-
sóknarflokkurinn fái þar
mann kjörinn.
DAi\ÍR SK.m iH ÍSI IMI-
L\f.A MEÐ 40:33
Frá fréttaritara Vísis. —
Khöfn í fyrradag.
Landsliðið lék í dag við Dan-
merkurmeistara. Fóru þannig
(leikar eftir hörku viðureign, að
jDani rsigruðu, þó að Islending-
arnir leiddu framan af.
Vöfn Dana var harðari en
við reum vanir, og sókn okkar
i bilaði, er líða tók á fyrri hálf-
^leik. Ungverji úr landsliði Ung-
j verjalands lék með danska lið-
inu, einnig sjö danskir lands-
liðsmenn. Þetta lið var sterkara
en landsliðið. Leiknum lauk
jmeð 40: 33 fyrir Dani Stig-
hæstir voru Ingi Þorsteinsson
|með 7 stig og Þórir Arinbjarnar
með 5. Alls skorað 141 gegn
111. Stighæstir yfir heildina.
Ólafur með 23, Birgir 23, Jón
22, Ingi 21 stig.
Sendiherra íslands hefir boð
inni á föstudag fyrir íslenzku
leikmennina, sem koma heim
á laugardag,
Ekki von á
Þessi ungi lögfræðingur hefir
bersýnilega lært fræðin vel.
j Það sýnir grein hans um
kjördæmin í alla staði. En
' honum gleymist aðeins þetta
— að það er til fleira en það
eitt, sem hann vill láta
menn lesa, og það er hægt
að benda kjósendum á það.
Þess vegna fer líka svo í
sumar, að ranglætið verður
að lúta í lægra haldi.
Það er leitt til þess að vita, að
ungir menn skuli fást til að
berjast fyrir mannréttinda-
, sviptingu. Það hefir jafnan
gó5u.
verið aðal ungra manna, að
þeir berjast fyrir réttlæti.
En við góðu var ekki að bú-
ast hjá þessum unga fram-
sóknarmanni eftir það, sem
hann hafði skrifað á sl. ári.
Þá skrifaði hann eina grein
í Tímann og uppistaðan var
sú, að Framsóknarflokkur-
inn væri eini flokkurinn,
sem temdi sér ekki lýð-
skrum. Er haft fyrir satt, að
formaður flokksins hafi
orðið litverpur, er hann las
þessi ummæli. Honum fund-
ust þau sneið til sín.
Athugasemd.
Vegna greinar í Vísi í fyrra-
dag um knattspyrnukappleik í
Keflavík óska ég undirritaður
að taka fram eftirfarandi:
Frásögn af umræddum at-
burði er ekki rétt, er hún mjög
ýkt og orðum aukin og í sum-
um tilfellum er algerlega hall-
að réttu máli.
Hafsteinn Guðmundsson,
form. íþróttabandal. Keflav.
Ath.
Vísir hafði frásögn sína eftir
tveimur sjónarvottum. sem það
hefur ekki síður ástæðu til að
taka trúanlega en ofanritaðan.
Öryggisráðstaf-
anir við höfnina.
Á fundi hafnarstjórnar 5. þ.
m. skýrði hafnarstjóri frá ör-
yggisráðstöfunum, sem verið er
að gera við höfnina, og hafa
verið gerðar þegar.
Þar á meðal eru fastir stigar
undir bátabryggjum og' grip-
keðjur á þær, lausa stiga ofan
við og fasta stiga á skáhleðslur.
Þá skýrði hann frá undirbún-
ingi að aukinni símaþjónustu
við höfnina og aukna löggæzlu.
Var á það lögð áherzla á fund-
inum að lögregluvarzla yrði
aukin svo fljótt, sem auðið er.
Laugardaginn 23. maí 1938)
Eru Bretar einlr sekir?
Vestfirzkur sjömaður skrifar:
„Vísir hefur blaða bezt flutt
greinar um landhelgina og henn-
ar mál. Eg ætla því ekki að
skrifa um hana i þeirri mynd, én
benda á eftirfarandi:
Vorið 1944 kom á markaðinn
bók eftir brezka fræðimanninn
E. S. Russell, O. B. E., D. Sc., F.
L. S., forstjóra fiskirannsókn-
anna í fiskimálaráðuneyti Bret-
lands, í þýðingu fræðimannsins
Árna Friðrikssonar.
Arðrán fiskimiðanna.
Nafn þessarar bókar er: Arð-
rán fiskimiðanna. — Of langt
mál yrði að taka kafla eða grein-
ar úr þessari bók, en hana ættu
sem flestir að lesa, og hún er
skrifuð og þýdd af tveim af kunn
ustu fræðimönnum á þessu sviði.
Tilgangur bókarinnar er í
stuttu máli, að veiðar á hrygn-
ingarstöðvum séu háskalegasta
arðránið. „Hvað segja Bretar um
það?“ Þetta er ósköp skiljaniegt.
Þegar botnvarpa er dregin yfir
botninn losnar alls konar gróð-
ur, sem er hæli ungviðsins (botn-
fasta svifsins).
Hæli og' tún.
Þessi gróður er líka hæli og
tún aragrúa mun smærri d>Ta,
sem seiðin lifa á, fyrsta aldurs-
skeið sitt. Sé þessi gróður ékki
fyrir hendi versnar öll lifsaf-
koma einstaklinganria og stofn-
inn rýrnar.
Þótt mikið verði um dauðan
fisk úr netum o. s. frv. er mjög
sennilegt, að þeir skemmi ékki
fyrir, heldur hjálpi til við grúnn-
uppbyggingu seiðanna. Þetta á
þó ekki við, þar sem fiskur er
að mestu leyti staðfiskur (kol-
inn). Þar eru einstaklingarnir
orðnir svo margir, að fæðan fer
að mestu í að halda í þeim lif-
inu, en ekki til að auka þunga
þeirra. Jafnvel er öðrum seiðum
(þorskseiðum) orðin stórhætta
af þeim, vegna friðunar kolans.
Það hjálpar þó npkkuð, að þorsk-
ur hrygnir svifdýrum.
Milljónu- fyrir
skemmdan fisk.
Hitt er svo annað mál, að við
notum of mikið af netum. 90 net
í sjó ætti að vera hámark. Þær
eru orðnar margar milljónirnar,
sem við höfum þurft að borga
fyrir skemmdan fisk. Höfum við
efni á þvi. Sé svo ei verður að
takmarka net í sjó, það er eina'
leiðin. Leyfa dragvörpu á bátum
t. d. upp að 40 R. T. 3—4 mánuði
í staðinn fyrir að ala kolann fyr-
ir Bretann. Banna allar togveið-
ar minni og stærri togaranna
fyrir innan 12 mílna mörkin all-
an ársins hring.“
— meira en skrif
og skraf.
Hinn vestfirzki sjómaður vill,
að meira sé gert en „skrifa og
skrafa“ og bætir við:
„Reka alla Breta úr landi
strax. Sendiherrann líka. Gefa
Bandarikjamönnum þrjátíu daga
frest til að skoða afstöðu sina
gagnvart ofriki Breta gegn ís-
lendingum. Að öðrum kosti telji
Islendinga sig ekki verndaða af
þeim, heldur hernumda. Sé þetta
gert sjá þessir vopnabræður að
hér' fylgir meira en skrif og
skraf í máli þessu. íslendingar,
allir fram, fram til sigurs, bræð-
ur og systur, þar til landgrunnið
er okkar allt. — Vestfirzkur sjó-
maður.“