Vísir - 29.07.1959, Blaðsíða 11

.. ?víiðvikwq[3§|íin ^.íjúlí 1959
JilJE
TÍSI8
r rr"—*rr'irjrr rtfT " rW ,w* T 'rvrr r-vrrrir
If
. i ^rsnv.
Hægri hönd Eisenhowers —
FrL. af 4. síðu:
ég hef að segja,“ bætti Nixon
við. Að svo mæltu fékk Eisen-
hower námskeið í pólitík hjá
hinum þrjátíu og níu ára gamla
og nj'bakaða senator.
Hann sagði meðal annars, að
því lengur, sem vafi léki á því,
hvort hann legði árar í bát
eða ekki, því meira tjón biði
flokkurinn. Að lokum mælti
Nixon: „í pólitík koma þau
augnablik, er menn hljóta að
ákveða, hvort þeir eigi að tefla
í tvísýnu eða gefast upp.“
Það var óvenjulega djörf á-
kvörðun, er Nixon tók, fyrir
mann í þeirri stöðu, er hann
gegndi.
En það hafði þau áhrif, sem
Nixon hafði vænzt. Áður en
nóttin var liðin, var búið að
safna peningum til sjónvarps-
ræðuhalds um öll Bandaríkin.
Hin fræga ræða, er Nixon hélt
í sjónvarp 23. september, færði
honum mesta politíska sigur-
inn, sem fallið hafði honum í
í febrúar þetta ár kallaði
Eisenhower forseti Nixon til
Hvíta hússins til föðurlegra
samræðna. Forsetinn benti Nix-
on á það, að í sögu síðari tíma
hefði það ekki borið við, að
varaforseti tæki við embætti
forseta á meðan hann væri á
lífi. Kvað Eisenhower heppi-
legra fyrir Nixon að taka að sér
að gegna einhverju embætti, t.
d. varnarmálaráðherraembætt-
inu, heldur en láta stilla sér
aftur upp sem varaforseta, í
annað sinn.
Það var vandalaust að skilja,
ers forseta. Og breytingin á
hinum pólitíská' „stíl“ (style)
Nixons hefur' orðið enn greini-
legri frá árinu 1956. Hann hef-
ur nægar gáfur til þess að sjá,
að kappræða — brögð, er slæm
pólitik fyrir væntanlegt forseta-
efni.
Hvað er að segja um kosn-
ingarnar 1960?
Flestir demókratar eru sam-
mála John Kennedy, senator,
— en hann hefur samskonar
aðstöðu í flokk sínum og Nixon
hjá republikönum. Kennedy
segir, að Nixon sé hræðilegur
mótstöðumaður eða keppinaut-
ur. —
Richard Nixon er maður, sem
margir vænta mikils af. Eigin-
við hvað forsetinn átti. Hann j leika og hæfileikar þeir, er
hann hefur sýnt í sambandi við
stjórnmálin að hann er gæddur,
myndu njóta sín Vel í forseta-
embætti Bandaríkjanna.
Hann hefur sagt um valda^
rannsakaði möguleikana á því
að fá „meðleiksmann“, sem
minna væri gagnrýnduræn Nix-
on. Þótt Nixon, árið 1954, hefði
lofað konu sinni því, að láta
A blaðamannafundi sagði Eisen-
skaut fram til þess tíma. Hann 1 hower, að varaforsetinn hlyti
var boðinn velkominn í flokk-' sjálfur „að velja sína eigin
inn aftur, og sýnd mörg merki ! stefnu“. Og hinn gamli leiðtogi
virðingar og aðdáunar. Og frá |°& herdeildarhöfuðsmaður Nix-
ons, Murray Chotiner, var af
senatsnefnd ákærður fyrir að
hafa notað hin pólitsíku sam-
bönd sín til þess að málfærslu-
firma hans græddi fé á því.
En þetta hefur aldrei sannazt.
Þar með var Nixon — óbeinlínis
að vísu — kominn í „varpljós--
ið“.
ekki bjóða sig fram aftur, varð ^ mennina í Kreml, að þeir væru
honum mjög þungt í skapi. Vik-; „afar, afar duglegir“. Það væri
um saman var hánn ekki í jafn-1 gaman að sjá, hvernig Nixon
vægi og óákveðinn í því, hvað með drifsku sinni og gáfum,
gera skyidi. jeðlisávísun og' geðró, dugnaði
Þá gerðist tvennt samtímis. 0g einbeitni, er til alvörunnar
kemur, sem hann er gæddur,
myndi .reynast í viðskiptunum
við Kremlverja.
þessum tíma hefur hann verið
atkvæðamikill og áberandi per-
sóna í hinu pólitíska lífi Banda-
ríkjanna.
En hvers konar stjórnmála-
maður er hann?
Ég hef safnað miklu efni gegn
Nixon. Einkum hjá hinum
mörgu fjandmönnum Nixons í
Kaliforníu.
Það, sem einkennir þetta efni
er, að þar er lítið sem ekkert
sagt um hann, sem varaforseta,
né það sem hann hefur gert,
heldur er þar að finna margs-
konar ummæli, er viðhöfð hafa
verið um hann eða höfð eftir
honum, þegar hann t. d. í sjón-
varpsræðu sinni 1954 varði póli-
tík stjórnarinnar, sagði hann:
„Er það ekki gott að hafa nú
í stjórninni utanríkisráðherra,
sem ekki er blekktur af kom-
xnúnistum? Það er nýtt í landi
voru.“
Þarna notaði Nixon gamalt
bragð, að gefa í skyn, að fyrir-
rennarar Dullesar, Dean Ache-
son og George Marshall, hafi
látið kommúnista ginna sig.
Þetta var djarflega talað. Not-
aðar dylgjur, en ekki sannanir.
Það væri hægt að nefna fleiri
dæmi úr „efni“ því, sem fundið
er Nixon til foráttu.En þetta var
hið tánknrænasta um ræðu-
tækni hans og notkun kommún-
ismans, er hann hefur oft að
vopni. En ef menn vilja skilja
manninn Nixon, verða þeir að
minnast hlutdeildar hans í Hiss-
málinu. En það var fyrsta mikla
pólitískra át'aka hans. Þar sétti
hann maikalínu milli hinnar Fyrir skönimu hófst í Bret- einni tegund gosdrykkja ef ekki
innri og ytri hættu, sem af kom- landi verkfaii prenisvertu- fleirum, vegna verkfallsins að
26. apríl tók hann málið í sín-
ar hendur. Hann fór til forset-
ans, minnti hann á ummælin
á blaðamannafundinum. Kvað
Nixon sig gjarnan vilja verða
aftur í framboði sem varafor-
setaefni. Forsetiinn sagði, að
það gleddi sig afarmkiði, og gaf
Nixon skipun um að tilkynna
blaðmönnum Hvíta hússins
þessa ákvörðun, og það, að Eis-
enhower væri henni mjög
hlynntur.
Þegar þessi tilkynning hafði
verið birt, gat enginn mann-
legur máttur þurrkað nafn Nix-
ons út af framboðslistanum.
En Nixón er annars konar
stjórnmálamaður en hann var
fyrir átta, sex eða einungis
fjórum árum. Lastið um Nixon
hættir skyndilega um 1954.
1956 byggði Nixon baráttu
sína í þágu flokks sír.s á traust-
um og jákvæðum grundvelli, —
nefnil. á vinsældum Eisenhow-
Friðrik Bjarnarson -
(Frh. af bls. 7)
en að landar hér heima ættu
skilið að fá betra kaffi að
drekka en þeir gera. Kaffið,
sem hér er á boðstólum, er ekki
nándar nærri nógu gott, ég tala
nú ekki um ósköpin, þegar það
er þar á ofan skemmt með svo
kölluðum kaffibæti. Þá er það í
rauninni ódrekkandi fyrir þá,
sem vanizt hafa góðu ómeng-
uðu kaffi. Hér virðist ekki vera
annað kaffi fáanlegt en Rio-
kaffi, sem er lakasta tegund
af Brázilíukaffi. Það vex niðri
í dölum, í rakri jörð. Það er
sterkt og beiskt á bragðið í
samanburði við hinar tegundir
Brazilíukaffi, en næsta tegund
að gæðum er Santos. Það vex
uppi á hæðum, er mildara á
bragð, eilítið dýrara. Og bezta
tegundin er Bourbon Santos.
Ég óska löndum mínum þess, að
þeir hætti nú við hinn lakasta
flokk og fari að drekka Santos
eða Bourbon- Santos. Það tek-
ur reyndar tíma að venja sig af
því, sem maður er alinn upp
við. En landar munu sanna
það, að það er sko allt annað
„kaffilíf“ að bragða á hinum
Prentsvertuverkfallið nær
hingað - á óvenjuíegan hátt.
Snertir tgoscSrykkjafrawn teiöstnn a.
múnismanum stafaði í Banda-
ríkjunum. Sú innri væri miklu
hættulegri en hin, sagði Nixon.
í ræðumennsku fékk Nixon
rnikla æfingu á námsárunum,
framleiðenda og stendur enn. jtarna. Sumir hafa eflaust tek
Um tíma var allt útlit fyrir að ið eftir því, að einn af vinsælli
útgáfa blaða þar í iandi myndi svaladrykkjum bæjarins hefur
stöðvast, og víst er að ekki ekki borið sitt rétta „höfuð“
hefðu allir grátið hériendis, undanfarið, það er það hefur
eins og áður er vikið að. Að þótt sum þeirra blaða er hörð- ýmist verið rautt eða blátt í
mörgu leyti er Nixon samskon just eru í landhelgismálinu stað hins venjulega. Stafar það
ar stjórrimálamaður ög hann hefðu þagnað um stund. iaf því, að tapparnir eru gerðir
áður var. Hann er harður í En færri myndu hafa grun- í Englandi, en starfsemi. við
horn að taka og afar fljótur að að, að verkfallið kæmi til með framleiðslu þerira liggur niðri
að ná til okkar á annan hátt en meðan verkfallið stendur.
átta 'sig á því, 'sem um' er rætt.
Ræðusnilld hans kom berlega
í ljós 1 kosningabaráttunni 1956,
ér háxm fékk annað áfállið.
þann er að framan greinir. Svo
er þó, því ’ að litlu munaði að
við yrðúm af að minnsta kosti
Því iná að endingu bæta við,
að úr þessu mún vérða bætt um
mánáðamótin.
betri tegundum en gera sér að
góðu lakasta flokkinn. Mexi-
ka’nskt'kaffi er fyrirtak, og ég
taia nú ekki um Java-kaffi, en
það er líka rándýrt. Við drekk-
um mikið kaffi, íslendingar.
En við ættum að vera dálítið
vandlátari á það.
— Hvaða atvinnu heldur þú
að flestir Winnipeg-íslending-
ar stundi? Mér finnst það
nefnilega einkennilegt í einni
ameriskri útgerðarborg, þar
sem margir íslendingar voru
búsettir, hve fáir þeirra stund-
uðu sjóinn. En furðu margir
voru í húsabraski.
— Flestir þeir íslendingar,
sem fyrst fluttust vestur, komu
úr sveitum og tóku sér land
og brutu til ræktunar í nýja
landinu. En af þeim, sem sett-
ust að í Winnipeg, gáfu sig
margir að fiskveiðum og gera
enn. Margir fengust við verzl-
un, er fram liðu stundir, einn-
ig húsasmíðar, og eins og þú
segir, hneigðust sérlega margirj
að því að byggja eða kaupa hús |
og lóðir og selja. Mér dettur i
hug í þessu sambandi að segja,
sögu, sem séra Friðrik Berg-
mann sagði af lóðabraski í
gamla daga:
Björn Líndal (síðar Byron)
bar eitt sinn um kvöld þar að,
sem uppboð var haldið á bæj-
arlóðum. Kvaðst hann eigin-
.... 1
lcga ekkert hafa bot.nað í því,
sem þarna var að gerast, en
bar kennsl á nokkra innlenda
menn, sem ekki voru vanir að
kasta féi á glæ. Þeir buðu þarna
lóðir liver í kapp við annan,
svo að Björn lét sér skiljast,
að þarna væri meira en lítið
gróðaspil á ferðinni. Úlfwn
(Wolfe) gamli uppboðshaldari
var að bjóða upp lóð eina langt
út ó Borrows Avenue, sem í
þá daga var lengst út úr öllu
veldi, er.da voru menn tregir
að bjóða. Loks var boðið komið
upp í 14 dollara. Þá kallaði
Björn 15, og var honum slegin
lóðin. Nú var hann orðinn jarð-
eigandi i Vésturheimi. En ekki
lét hann sér annara um þetta
en svo, að hann fór aldrei tii
að skoða lóðina. Þegar hann
var búinn áð eiga hana í 3 vik-
ur, lce.mur Jónas Bergmann til
hans og falar lóðina. Björn vildi
fá 125 dollara fyrir hana, en.
Jónasi þótti nóg að gefa 100.
„Split the difference (Bil
beggja)“, sagði Jónas. „All-
right“. sagði Björn og kaupin
vcru gerð og fékk Björn 112
dollai a rg 50 sent Þetta gróða-
brall íslendinga varð til þess,
að nokkrir þeirra tóku sig tfl
og stofnuðu „Gróðafélagið“.
Það var við hði i 2 ár.
G. B.
Nýtt hús verður reist við
Austurstræti 18.
AB tekur viö rekstri Eymundsensverzlunar.
Það samkamulag hefur nú
tekizt milli eiganda Bókaverzl-
unar Sigfúsar Eymundssonar og
Almenna Bókafélagsins, að
Bókafélagið taki við rekstri
verzlunarinnar. Verður nú sam-
vinna milli félaganna um að
byggja upp nýtt hús á lóðinni
Austurstræti 18.
Fjárfestingarleyfi er nú ný-
fengið og er ætlunin að gamla
húsið verði rifið í næstu viku
en síðan risi 6 hæða nýtízku
bygging á lóðinni. Það verður á
neðstu hæð hinnar nýju bygg-
iingar sem bókaverzlunin og af
greiðsla Almenna bókafélags-
ins verður. Á efri hæðunum
verða skrifstofur.
Þar til hin nýja bygging er
risin af grunni, mun Bókaverzl-
un Sigfúsar Eymundssonar
verða til húsa iMorgunblaðshús
inu, en afgreiðsla Almenna
Bókafélagsins verður þar sem
hún er nú, í Tjarnargötu 16.
Áður en hafizt verður handa
um að rífa húsið í Austurstræti,
mun verzlunin hafa þar útsölu
gamalla bóka, og mun hún
standa frá fimmtudegi n.k. til
laugardags. Verða þar seldar
gamlar bækur útgáfufyrirtæk-
isins, en einnig verður hægt að

fá þar keyptar allar útgáfubæk
ur Almenna Bókafélagsins á-
samt heftum Félagsbréfs fyrir
þá sem gerast félagar.
Eyjafjarðarhafnir.
Nærfatnaðut
karlmanna
og drengja
fyrirliggjandj
L.H.MÖLLER
Framh. af 1. síðu.
síld til Dalvíkur, eða aðeins
um 500 tunnur. Mörg síldveiði-
skip lágu þá inni, en fóru aftur
út á veiðar seinni hluta sunnu-
dagsins. í gær og fyrrinótl
komu 9 skip til Dalvíkur með
um 2000 uppmældar tunnur,
en af- því var saltað í 1300
tunnur. Alls hefur verið saltað
í 13300 tunnur á Dalvík til
þessa. í morgun voru Faxa-
borg og Baldvin Þorvaldsson
væntanleg þangað, en ekki var
vitað um afla þeirra.
Hrísey.
Þangað barst engin síld um
síðustu helgi, en Snæfellið kom
í morgun með 500 tunnur.
Síldin var mjög misjöfn og fór
úrgangurinn til bræðslu í
Krossanesverksmiðjuna. f
Hrísey hafa verið saltaðar til
þessa 1550 tunnur.
, Ólafsf jörður.
Síðastliðinn sunnudag kom
Hafdís með 600 mál til Ólafs-
fjarðar, en af þeim afla fóru
140 tunnur til söltunar. Alls
er búið að salta þar í 5 þséiund
tunnur. í morgun kom Þorleif-
ur með á að gizka 500 mál og
Kristján með ca. 300 mál til
Ólafsfjarðar og fer aflinn ýra-
ist í salt eða bræðslu.
auylijAa í Vtii