Vísir - 22.12.1959, Page 10

M.
VÍSIR
' Þriðjudaginri 22. desémberll969
\hvian (hotnelí'
N
N
N
petlui
$
A
K
A
M
Á
L
A
S
A
G
15
„Þér hljótið að hafa skilið heila yðar eftir í hesthúsinu. Þeir
munu vita af því, sem Madame Olga hefur sagt þeim, að hann
hefur tryggingarskjali'ö og lýsinguna á perlunum."
„En —“
„En hvað?“
) „Þá. veit hr. Pharaoh að verkið er unnið?“ Hann var undrandi
og andlit hans var þurrt að sjá. „Hvers vegna eru þér þá kyrr
hérna? Hvers vegna flýtið þér yður ekki á burt í flugvél?"
Hún stóð upp og horfði á hann þangað til hann roðnaði. Þá
fór hún inn í bilinn og brosti við honum.
„Eg sæki yður kl. 6. Verið þér við.“
Hr Pharaoh lauk við bréfin sem hann hafði fengið um morg-
uninn, þegar hann lokaði skjölin niður í tösku sinni, tók hann
upp Sheba-perlubandið, kyssti bjöllu Salomons og raulaði
arabíska ástavísu.
Hann reikaði út á svalir sínar og sá Francine í sólbaði, á
kodda, á svölum sínum. Hann kallaði lágróma: „Góðan daginn!
Langar madame til að synda í dag?“
Francine stóð upp. Hún var í bláum stuttbuxum og silkiband
bundið um hárið. Hún kallaði til hans aftur: „Madame synti
fyrir löngu — i morgun. Hún er bara að drekka i sig sólskinið
fram undir hádegisverð."
„Það er líka sól á þessum svölum," svaraði hr. Pharaoh.
„Það er ágætt. Eg kem þarna yfir um — til þess að fá mér
baldan drykk."
Hr. Pharaoh fékk ís og sítrónudrykk í krukku og Francine lá á
Jöngum gulum kodda og hr. Pharaoh sat á stól á þann veg að
brjóstkassi hans naut sín vel. Hann sá gullið hörund hennar
anda gegnum silkinetið sem þakti barm hennar.
„Þér eruð glaður að sjá í dag.“ Hún brosti við honum.
„Eg svaf með perlurnar undir koddanum mínum og mig
dreymdi fagra yngismey, sem gekk um í sítrónulundi."
„Hefur lögreglan fundið yður?“
Spumingin var hörð eins og steinninn í þessum unga rauða
munni og hr. Pharaoh hleypti brúnum.
„Nei, sagði hann og var eins og hann urraði. „Eg get ekki
Iátið lögregluna gera mér ónæði.“
„Jæja, — það er nú betra fyrir yður að vera alúðlegur viö þá.“
„Oh, mér verða ekki nein mistök." Hann gat fundið saltilminn
eftir sjóbaðið af hörundi hennar. „Hvert ætlum við að fara í dag
að fá okkur hádegisverð."
„Hvert sem þér viljið."
Hún lokaði augurium og teygði sig á koddanum. Þá hringdi
síminn hans og hann stóð upp óánægður. Það var dyravöröur
veitingahússins, sem talaði. Hann sagði að lögreglan í Cannes
hefði beðiö fyrir skilaboð til hans og þeim væri sómi að því ef
þeir mætti skila boðunum persónulega. Hr. Pharaoh sagði að
þeir mætti koma upp eftir stutta stund og síðan sneri hann
aftur til svalánna.
„Jæja, það er lögreglan," sagði hann og brosti.
„Dragið þér blæjuna fyrir gluggann," sagði hún. „Þeir sjá riaig
ekki og eg g&t ekki heyrt neitt úr salnum."
Hr. Pharaoh dró græna bandblæjuna fyrir gluggann og svalur
skuggi varð í salnurn.
Bompard og Colninghham komu inn, þeir voru svo búnir að
þeir báru svöl léreftsklæði og þeir'litu ekki út eins og.lögreglu-
menn. Hr. Pharaoh heilsaði þeim brosandi, bauð þeim tvo stóla
og bauð svo vindlinga.
„Nú svo þið hafið boð handa mér?“ — hann brosti.
Bompard leit á hann og vingjarnlegt bros var í dökkum aug-
um. „Jæja — nei, hr. Pharaoh. Við sögðum það við dyravörðinn.
En eg er hræddur um að það sé um svolítið annað." Hann þagn-
aði andartak. „Hafið þér heyrt um nokkuð, sem kom fyrir í
„Parthenon" í nótt?“
„Nei.“ Hr. Pharaoh brosti afsakandi. „Eg er hræddur um að
eg viti ekki lengur hvað gerist í Parthenon skrauthýsinu. Hvað
kom fyrir?“
„Það var framið rán í skrauthýsinu í nótt, þegar frúin var úti
í Chateau Dignon. Sheba-perlubandið og demantamir eru
horfnir."
Bompard sagði frá í aðalatriðum og hr. Pharaoh hlustaði
þögull.
„Já, einmitt," sagði hr. Pharaóh að lokum. „En hvers vegna
komið þér til mín?“
„Þegar við báðum um lýsingú á perlunum og vátryggingar-
skjalið þá virtist — já, það leit út fyrir að þér hefðuð trýgg-
ingarskjalið."
Hr. Pharaoh sagði honum í stuttu máli og nokkúð hrottalega.
frá því að Olga hefði svikið hann, náð af honum perlunum og
100.00 dölum og hr. Bompard hlustaði þðgull á.
„Já, eg skil þetta, hr. Pharaoh. En getið þér lýst perlubandinu?
Það vill ekki svo til að þér hafið tryggingarskjalið hérna?"
„Nei. En eg get lýst perlubandinu nákvæmlega. Er eitthvert
gagn að þvi?“ . .■-.>■■■
„Hr Pharaoh fór og sótti ljósmynd af Sheba-perlubandinu,
settist síðan niður og lýsti perlunum eins riákvæmlega og Waid-
stein hefði gert þaö. Coyningham leiddist að gera ekki neitt, stóð
upp, greiddi sundur bandablæjuna og steig út á svalirnar og því
nær ofan á langan gullinn fótlegg.
„O, afsakið!1 sagði Coyningham og stóð á öndinni, leit undr-
andi á ljóshærðu stúlkuna og flýtti sér aftur inn í salinn.
Bompard lauk við að skrifa niður- hina löngu lýsingu, tók ljós-
myndina og brosti við hr. Pharaoh.
„Hr minn ef allir væri eins skýrir og þér, hr. minn, væri lií
lögreglumanna auðveldara." Bompard þagði andartak. „Leyfist
mér að segja það herra, að þetta perluband hlýtur að vera
mikils virði fyrir yður, ef dæma má eftir því hversu vel þér þekkið
hverja perlu." ■...-■■■■
7
KVBLDVÖKUKKI
ijlBMBIMWHt
GÓÐ JOLAGJÖF
Fallegir vatteraðir sloppar — Stuttir — síðir
Margar gerðir — Má þvo og strauja.
b
ÍHni
WÖ**
Skólavöiðustíg 21.
. . . . ápariö yöur tnaup á rullli inaxgra. veralmia1-
|||| wkuoöi huum mmi
Þegar Sir - Winston Chursc-
hill var í Marrakesh, sendi
hann dr. Adenauer glæsilegt
póstspjaíd með áritun og hann
sýndi það einum. af samstarfs-
mönnum sínum. Hér er hluti af
árituninni.
„Þér ættúð að kynnast Mar-
rakesh, hr. sanibándskanzlari.
Veðráttan er blátt áfram óvið-
jafnanleg. Það er einmitt stað-
urinn, sem við getum notað
okkur til hressingar þegar við
eitt sinn verðum garnlir." <
. ★
Milljónablaðið „Daily Mir-
ror“ hefir sína dálka með
heimsfréttum og þar má. lesa
mörg furðuleg atriði. Eg tek
eitt til dæmis:
| John Wendell Ilenderson
kvæntist í gær og var það í
fjórða sinn. Hann hefir verið
sæmdur háum heiðursmerjum
fyrir hugprýði í tveim heims-
styrjöldum.
I ★
| Læknir' nokkur hafði gaman
af því að dunda í gárðinum sín-
um. Hann var í elztú fötum
sínum og var að klippa gerðið
þegar fín frú ók framhjá,
stöðvaði vagn sinn og kallaði á
hann.
- „Maður minn,“ sagði hún.
„Hvað fáið þér fyrir að • verá
garðyrkjumaður hérna? Eg get
kannske boðið yður meira' ef
þér komið með mér.“
. „Það held eg ekki frú,“ sagði
hann og kimniblik sást í áugum
hans. „Konan hérna inni lofar
mér að sofa hjá sér þegar eg
er búinn.“
K.F.U.M. og K. á Akureyri
byggja suiDarbúðir.
Frá fréttaritara Vísis.
Akureyri í gær.
Kristileg félög ungra manna
og kvenna á Akureyri hafa kom
ið upp jólamarkaði á bókum,
leikföngum og ýmsum smá-
varningi, sem selt verður til á-
góða fyrir starfsemi félaganna.
Félög þessi hafa hug á að
koma sér upp myndarlegum
sumarbúðum við svokallað
Hólavatn innarlega í Eyjafjarð-
ardölum, þar sem piltar og
stúlkur gætu dvalið í sumar-

R. Burroughs
1 SROWLING SAVAGELYN
TI-15 TiGEES CHAKGEP’
THEIK. WOUN7EF ANC?
FALTEKING PKEV TWE
PACHy^EEM TOSSEP
ONE CAT—
- TARZAISI -
3159
ANP TWEN COLLAPSEP IN F’EATW^
TOO WEAK TO KESIST THE RENP-
INS FANSS OF TWE OTHER'.
Crjr llu.H|vitalui«iM.I«—1» ■»<> «fc<M
Outr. bjr UniUd fuluit SynOicaM. Inc.

Þeir urruðu og stukku
á- særðan filinn sem
tókst að henda öðrum tígrin-
um. — Eii svo féll fíllinn.
Hann var of máttvana og
vígtenúurnar ristu bak hans.
BUTTHE FKIMEVAL VICTOK
TUKNEP IMMEPIATELV
AWAV FROM. HIS KILL—
HE WAS ALAKMEP By THE
SCENT OF MOTEKN MAN!
Sigurvegarinn lagðist- ekki
á bráó.sína því nú fanri hanp
þef af mönnunum.
i leyfum sínum.
Mun þegar vera hafizt handa
um einhverjar framkvæmdir
þar efra, m. a. komið upp knatt-
spyrnuvelli, tré verið gróður-
sett og bygging undirbúin.
Ætlunin er að koma þarna
sem fyrst upp byggingu yfir
30—40 ungmenni, sem siðar
yrði bætt við eftir aðstæðum og'
þörfum.
Kórdrengurmsi myrti
móÓur sína.
Fregn -frá Los Angeles herm-
ir, að kórdrengur þar í borg,
17 ára að aldri, hafi verið sak-
aður um morð.
Hann heitir Edgar Fox, þessi
þokkapiltur. Hann drap móður
sína meá rýtingi, og særði
stjúpföður sinn hættulega —
af ’því að þau létu-hann-sitja
við lexíur sínar 4 klst. á dág.