Vísir - 26.08.1961, Side 7

Laugardagur 26. ágúst 1961
VÍSIR
7

Hér sjást bílar
regaþjónust-
unnar, alls 8
talsins.
1034 bílar notfærðu !5£öld
sér vegaþjónustuna.
gjoff.
Vegaþjónnsta Fél. íslenzkra
bifreiðaeigenda á aðalvegun- j
tun í sumar gaf góða raun. Var;
henni haldið uppi þœr þrjár j
helgar nú í fyrri hluta ágúst- ;
mánaðar, þegar mest var um- j
ferðin. Hefur FÍB skýrt Vísi j
svo frá að alls hafi 1034 bif-
reiðir notið aðstoðar vegaþjón-
ustunnar. Skiptist það þannig
niður að 452 bifreiðir fengu
aðstoð á leiðinni vestur um
Borgarfjörð til Akureyrar, en
544 á Þingvallaleiðinni og á
leiðinni austur yfir fjall áð
Hvolsvelli.
Margir aði'Iar hjálpuðu.
Á þremur fjölförnustu leið-
unum voru þrír kranabílar frá
Þungavinnuvélum h.f., — allir
með talstöðvar. Til aðstoðar
þeám voru sjálfboðaliðar á
einkabifreiðum bæði með og
án talstöðva. Ýmsir aðilar
veittu vegaþjónustunni aðstoð
og ber þar einkum að nefna
Ríkisútvarpið, sem gaf stöðug-
ar upplýsingar um staðsetn-
ingu viðgerðarbílanna, Flug-
björgunarsveitina, sem lánaði
talstöð og sjúkratöskur, Radíó-
verkstæði landssímans, sem
lánaði talstöðvar, Sjóvá er
tryggði talstöðvarnar endur-
gjaldslaust og Volkswagen-
umboðið, sem lánaði bifreið
með talstöð. Þá var höfð sam-
vinna v.ið ýmis viðgerðarverk-
stæði og samstarf við vegalög-
regluna og lögregluna á Sel-
fossi var sérlega gott.
' Aðstoðin, sem veitt var, var
margvísleg, allt frá því að laga
kveikjuþráð og yfdr í meiri
háttar viðgerðir, svo sem á
brotnum öxlum og drifum og
flutningur á stórskemmdum
bifreiðum á verkstæði.
Þyrfti að vera oftar.
Félag íslenzkra bifreiðaeig-
enda telur, að þessi þjónusta
hafi gefið góða raun svo langt
sem hún náði, en að aðstoðin
hafi ekki verið eins víðtæk og
æskilegt hefði verið og ekki
hægt að framkvæma hana
nema lítinn hluta af mesta um-
ferðartíma ársins. Stafar þetta
af því að félagið er ekki nógu
öflugt.
Eichntðiti!
Eichmann hefir nú verið
fluttur úr fangelsinu í Jerúsal-
em, þar sem hann sat, meðan á
réttarhöldunum yfir honum
stóð.
Eru stjórnarvöldin í Israel
ekki viss um, að ekki kunni að
verða gerð tilraun til að ræna
honum, svo að hann hefir ver-
ið fluttur til virkis norðan til
í landinu, þar sem hann á að
bíða dómsins.
Halldór Sigurðsson, húsvörð-
ur Edduhússins í Reykjavik,
hefur fært þremur öryrkjafé-
lögunum — SÍBS, Sjálfsbjörg
landssamb. fatlaðra og Blindra
félaginu — kr. 15.000.00, er
skiptast skulu jafnt á milli
þeirra.
Gjöfin er gefin í tilefni 70
ára afmælis Halldórs, sem er
29. ágúst n.k. — Gjöfin til
SIBS er gefin í minningu um
Guðlaugu dóttur hans, sem
lézt úr berklaveiki fyrir all-
mörgum árum síðan, og skal
hún notuð til kaupa á lækn-
ingatæki að Reykjalundi.
Félögin biðja blaðið að færa
Halldóri kærar þakkir og af-
mælisóskir.
Tunnuskip. -
Framh. af 1. síðu.
farm, á þessum tíma árs. Hann
var að svara kunningja sínum,
togarasjómanni, sem stóð á
bryggjunni.
Ferðin hafði gengið að ósk-
um. Jú, skipið hallaðist stund-
um mikið. En við sem þekkjum
það, vitum að því fylgdi engin
hætta, enda var sjóveður gott,
yfirleitt. Við lágum af okkur
storm í Færeyjum, urðum að
bíða þar í 3 sólarhringa eftir
að veðrinu slotaði. En þegar við
gátum aftur siglt af stað sein-
asta áfangann hingað fengum
við gott veður.
Mér sýndist ég sjá stúlku um
borð? sagði blaðamaðurinn.
— Já, við erum með kven-
kokk hér hjá okkur.
Var hún nokkuð hrædd?
Nei, blessaður vertu. Hún er
úr Vestmannaeyjum, alvön sjó-
mennsku. Nei, hún var ekki
hrædd. Og í þessu kom kven-
kokkurinn upp á bryggjuna.
Þeir sögðust hafa ætlað að
vekja mig eina nóttina, sagði
hún, því þá hafði skipið hall-
ast mikið. Nei, það gekk allt
eins og í sögu, sagði hún.
Og nú komu stórir bílar frá
Júpiter og Marz h.f. og var
strax byrjað að taka tunnur
og flytja inn eftir á hina stóru
fiskverkunarstöð. Þeir ætla að
vera við öllu búnir þar, er
Faxasíldin fer að berast.
Enn var skipstjórinn í hinni
litlu brú skipsins. — Það var
Torfi Hallórsson, sem hér fyrr
á árum var kunnur aflamaður
í bátaflotanum og var lengi
með m.b. Þorstein. Hann var
kominn í land, sagði einn á
bryggjunni, kominn á DAS-
heimilið, en honum halda ber-
sýnilega engin bönd. Þeir eru
margir svona þessir gömlu
skipstjórar okkar.
Flugturninn. -
Frh. af 16. s.
ustan fyrir innanlandsflug og
hið alþjóðlega flug hér yfdr
Norðuratlantshafið. Tæknileg-
ur útbúnaður verður mikill í
turninum, sem einnig rúmar
skrifstofur flugmálanna. Kostn
aður við flugturnihn er nú
orðinn 9.5 millj. kr. Flugturn-
inn verður fullsmíðaður um
næstu áramót og þangað flutt
öll starfsemi úr gamla turnin-
um. Gísli Halldórsson arkitekt
teiknaði turninn, og færði
flugmálastjóri honum og öðr-
um verktökum þakkir.
Veitingar voru fram bornar.
Var það mál manna, að hinn
nýi flugturn væri bjartur og
skemmtilegur vinnustaður, og
mikill yrði sá munur að flytj-
ast þangað úr hinum gamla
flugturni og lélegu bröggum,
sem eiginlega héldu hvorki
vatni né vindi.
Að utan -
Framh. á 6. síðu.
lega vinsæll fyrir myndir
sínar. Þær héngu í skálum
hermannanna með myndum
af Betty Grable og Ritu
Heyworth. í heimsstyrjöld-
inni ferðaðist hann meðfram
vígvöllunum í eigin bíl og
var þá tvisvar sinnum fræg-
ari en Mark Clark hershöfð-
ingi og var boðinn velkom-
inn með meiri ánægju her-
mannanna en aðrir gestir, ef
frá er talin Marlene Die-
trich. í einni af ferðum sín-
um varð hann fyrir sprengju
broti og var lagður inn á
sjúkrahús.
Á þessum tíma höfðu ver-
ið gefin út 5 myndabækur
eftir hann og fékk hann að
launum Pulitzer-verðlaunin
fyrir skopmyndir sínar árið
1945. Þá var hann 23 ára.
•C’ FTIR styrjöldina tók
hann að teikna fyrir
blöð, en þau misstu smám
saman áhuga á teikningum
hans, enda var hann að
flestra dómi slokknaður
neisti. Þá sneri Maudlin sér
að auglýsingateiknun og
ýmsu öðru, sem honum var
trúað fyrir. Og eftir því sem
tíminn leið vaknaði áhugi
hans á hinu fyrra starfi á
nýjan leik. Þegar Maudlin
var að leita sér að vinnu
við blöðin hitti hann gaml-
an vin sinn, aðalteiknara
St. Louis Post-Dispatch og
bað hann um vinnu. Ég ve.it
ekki, ég er að hætta, svaraði
hinn. En þá vantar eftir-
mann minn. Getur þú ekki
bent mér á einhvern. Maud-
lin var ekki seinn á sér
Veldu mig. sagði hann. —
Maudlin var tekinn til
reynslu og þótti standa sig
svo prýðilega, að nú hefur
hann um 30 þúsund dollara
í árslaun.
Vinnudagurinn hjá Maud-
lin byrjar klukkan 10 að
morgni. Hann byrjar á því
að gera margar og ólíkar
rissmyndir um sarúa efnið.
Síðan reynir hann að taka
það bezta úr þeim og sam-
ræma hugmyndirnar í eina
góða mynd. Þegar hann
vantai fyrirsætu eða fyrir-
mynd, myndar hann sjálfan
sig í viðeigandi stellingum
og teiknar svo á eftir. Maud-
lin er örvhentur, dregur blý-
antinn hægt en örugglega.
Um sex-leytið seinni hluta
dags hefur Maudlin venju-
legast lokið við dagsverkið.
Þá gengur hann sjálfur með
teikninguna í prentmynda-
gerð blaðsins. því hann
treystir sendlunum ekki fyr-
ir henni. Undir niðri hugsar
hann í sífellu um það, sem
hann hefur nýlokið og hik-
ar þá ekki við að gera breyt-
inga’r, ef honum verður ljóst
að eitt eða annað getur far-
ið betur í teikningunni. —
Þannig á hann það til um
miðja nótt að rísa úr rekkju
og hraða sér í prentsmiðjuna
til að taka teikninguna sína
aftur og lagfæra hana.
jV/T A U D L I N er einn af
119 fastráðnum skop-
myndateiknurum við banda-
rísk blöð. Talið er að um 15.
hvert blað í Bandaríkjun-
um hafi fastráðna teiknara.
Hin fá mörg hver teikning-
ar frá teiknistofum frétta-
stofnana.
Teikningar flestra teikn-
nrannfl phi vfirlAitt Án hAÍrr.
ar harðvítugu gagnrýni, sem
einkennir myndir Maudlins.
Þeir eru þá ragir við að
segja skoðun sína skýrt og
afdráttarlaust. En Maudlin
hikar aldred, en hann er
heldur ekki jafn ofstækis-
fullur og sumir hinna fáu,
sem eru jafn ódeigir og hann
sjálfur. Þess vegna hefur
Maudlin áunnið sér virðingu
þedrra, sem þekkja teikning-
ar hans, jafnt þeirra, sem
hann gagnrýnir svo og
hinna, sem þykir gaman að
sjá góða teikningu inni i
leiðinlegum leiðara, — og
þykir raunar að hún ein hafi
dugað til að segja það, sem
segja þurfti.
Bezt að auglýsa í VÍSI