Tölvumál - 01.04.1983, Blaðsíða 11

gagnasafnið nema þau svið sem ekki má tilgreina í skilyrðum
spurninga. Um petta efni vísast til heimildar (2).
Langflest gagnasöfn hafa sporhunda og yfirleitt er mjög
auövelt að finna þá (heimild 2) . Einfaldast er sennilega að
finna þá með ágiskunum.
VARNIR GEGN SPORHUNDUM.
1. Sérhver spurning verður að eiga við alla í gagna-
safninu. Þessi aðferð tryggir að sjálfsögðu leynd
upplýsinga um einstaka aðila. Hins vegar er takmörkunin
svo mikil að spyrjendur ná nánast engu út úr gagna-
safninu.
2. Engar tvær spurningar sem sami notandi spyr mega
vísa til V eða flelri sömu lína (ekki hún Lína okkar) í
gagnasafninu har sem V er einhver fyrirfram ákveðin
heiltala. Hvort sem þetta tryggir leynd upplýsinga eða
ekki er ljóst að þetta er nær ðframkvæmanlegt. Ef þetta
væri framkvæmanlegt gætu menn komist fram hjá þessu með
því að vinna saman tveir eöa fleiri.
3. Gagnasafninu er sklpt niður í einingar og allar
spurningar sem eiga við eitthvað í gagnasafninu eiga við
a.m.k. eina einingu í því. Breytingar á línum innan
einingar eru ekki látnar koma fram í tölf ræðilegum
niðurstöðum fyrr en nokkrar breytingar hafa orðið hafa
orðið. M eru þær allar látnar koma fram í elnu. I
besta (versta) falli er hægt að afmarka eina einingu en
upplýsingar um einstaklinga eru ðhultar. í>essi aðferð
er illf ramkvæmanleg nema um m j ög stór gagnasöfn sé að
ræða.