Vísir - 23.12.1961, Qupperneq 11

VISIR
ii
Laugardagur 23. des. 1961
arlegt: Hún hafði ekki heyrt
nein merki þess, að þeim
hefði orðið sundurorða! í
Kannske var þessu þannig
varið, að þeir höfðu alls ekki
talast við. Pamell hafði geng-
ið beint inn í stofuna, forhert-
ur glæpamaðurinn, og . . . ja,
það var ekki nema augna-
þliks verk að fremja morðið.
Það var meira að segja hugs-
anlegt að Morgan hefði
blundað þegar Pamell kom
inn og læddist aftan að hon-
um.
1 rauninni skipti það litlu
máli, að Susan hafði ekki séð
hann fara inn í stofuna.
Widd stóð upp.
— Hafið þér orðið nokkurs
vísari, Jim? sagði Collard og
fór til hans.
— Það er nú lítið, er ég
hræddur um, sagði Widd. —
Ofurlítið af þornaðri mold og
nokkur grasstrá.
— Gras?
— Já, lítið þér á, sagði
Widd og rétti fram höndina.
Þar var ofurlítill moldarkögg
ull, ekki stærri en nögl, og 3
—4 hálfvisin strá. Þetta gat
ef til vill verið þýðingarlaust,
en samt þótti Widd rétt að
hirða það, því að hann hafði
ekki búist við að finna þetta
þama á stofugólfinu. Hann
fór út í hornið aftur. Bilið
milli gólfábreiðunnar og
veggsins var á að gizka tólf
þumlungar, og á spegilfögru
eikargólfinu mátti sjá far eft-
ir skóhæl.
Það var helzt að sjá, að sól-
inn hefði verið á sjálfri á-
breiðunni, en aðeins hællinn á
eikargólfinu. Og það hafði
35
verið aur á skónum.
— Er nokkuð að sjá á á-
breiðunni?
— Nei, ekki annað en of-
urlítinn forarblett.
— Takið þér þetta og setj-
ið það í öskju, sagði Collard.
— Það er hugsanlegt að við
getum haft gagn af því
seinna.
— Fingraför Pamells eru
hér um allt húsið, sagði Widd
við Collard fulltrúa. — Á
glösum, borðum, stólbríkum.
Sömu fingraförin og í gisti-
húsherberginu hans. Það eru
tvímælalaust hans fingraför.
— Og í eldhúsinu?
— Líka þar.
— Nokkuð annað athug-
unarvert ?
— Ekki held ég það.
— Við þyrftum helzt að
finna hnífinn, sagði Collard
og hnyklaði brúnirnar.
Pamell hefur vafalaust
farið með hann og fleygt hon
um frá sér við fyrstu hent-
ugleika. v
— Sennilega. Við verðum
að láta leita á götunum og
helzt í görðunum kringum
húsin líka. Það er líklega eng-
inn- leikur, með alla þessa for-
vitnu nágranna. Þeir geta ver
ið erfiðir.
— Já, krakkar og mæður
með barnavagna eru verst.
sagði Widd. — Ég hef aldrei
skilið hvers vegna ungar mæð
ur eru svo áhugasamar um
morðmál. Og svo er afar
þreytandi náungi hérna hin-
um megin við götuna, sem
heitir Harrison. Hann segist
hafa aðvarað Susan King, af
því að hann sá ókunnan mann
vera að snuðra kringum hús-
ið. Og hann varð hræddur er
hann uppgötvaði að hún
hýsti ókunnugan karlmann.
Hann sá manninn, og það er
enginn vafi á að það hefur
verið Parnell. Svo að það er
helzt að sjá að hann hafi far-
ið beina leið hingað frá Hotel
Regal... Meðan Widd var að
tala hafði hann stungið möld-
arklessunni og stráunum í
tóman eldspýtustokk, sem
hann lokaði með límbandi. —
Ég vorkenni ungfrú King
mest. . sagði hann.
— Ekki Morgan?
— Ég hafði í rauninni ekki
mikla trú á þessum Morgan.
Það var eitthvað bogið við
hann. Og hann hefur líklega
tekið alla þessa peninga úr
bankanum til að láta Parnell
hafa þá.
— Sennilega.
— Pamell hefur verið ofsa
hræddur þegar hann fór héð-
an, — annars hefði hann tek-
ið peningana með sér, sagði
Widd. — Tvö hundruð pund
er talsverð fjárupphæð.
— Hann hefur kannske ver
ið hræddur um að við gætum
rekið slóð hans með því að
leita seðlana uppi, sagði Col-
lard og hnyklaði brúnirnar.
— Það er óhugsandi að hann
þekki fólk í London, — ef svo
væri hefði hann ekki farið
hingað í gær. Og hvað getur
hann gert af sér? Hann er ó-
kunnugur í Englandi og mál-
færið mundi undir eins koma
upp um hann. Það er engin
OLAUMBÆR
Annar í fólum
Allir salir opnir — dansað til kl. 1 á þrem hæðum
FRANSKUR JÚLAMATUR
matreiddur af frönskum matreiðslumeistara
' framreiddur kl. 19—23.
MENU
CONSOMME PERLE de NOEL
(KJÖTSEIÐI PORTO)
O
CROUTE d’HOMARD
(HUMAR 1 BRAUÐKÆNU)
eða
TERRINE de CANETON
(ANDARLIFUR)
eða
SAUMON A LA PARISIENNE
(KALDUR LAX t MAYONNAISE)
O
SURPRISE DU CHEF
(LEYNDARMÁL MEISTARA PIERRE)
O
CANARD RAYMOND OLIVER
POMMES DAUPHINE
JARDINERE DES LEGUMES
(OFNSTEIKT ÖND RAYMOND OLIVER)
'k'ix
BUCHE DE NOEL
(FRÖNSKJÓLATERTA)
CAFE ET PETITS FOURS
(KAFFI OG PETITS FOURS)
Þeir, sem óska eftir að borða franska jólamatinn 2.
jóladag, gjöri svo vel að láta vita tímanlega.
Borðapantanir í síma 2-2643.
GLAUMBÆR
FRlKIRKJUVEGI 7
G O S / jólasaga barna nna
ONCfe MOKE, AS CHKISTMAS NEARS.SANTA
IS AIRBORNE WITH HIS PUPPET PASSENSERS
... AND HIS GIFTS FOR. THE WORUD...
am&hks
TO ALL Ofv
Sx'i'*"*“."'v' ' v... ,
DLitributtd by Klng Ftature« Syndlette,
— Álfkonan kom til mín í
draumi og sagði mér frá Ölliun
litlu brúðunum, sem langar
svo að komast lieim til sín ...
— Svo að ég byrjaði fcrða-
lagið einum degi fyrr en vant
cr. Þá get ég komið þeim helm
t'd sín.
— Við erum að fara heim.
— Við erum aö fara heim.
Og enn einu sinni er jóla-
sveinninn þotinn upp í ioftið
með allar litlu brúðurnar og
jólagjafirnar handa börnunum
í öllum heiminum.
— Svo óskum við ykkur
Iijartaniega gieðilegra jóla,
börnin góð. Bless.
leið til að hann komist und-
an. Og af sögu ungfrú King
má ráða, að hann hefði gjarn-
an viljað vera hér áfram ...
Jæja, hvað sem öðru líður
verðum við að hefja leitina
að hnífnum.
Hann fór út. Enn stóð hóp-
ur af fólki á götunni og blaða.í
mennirnir voru önnum kafnirj
við að safna fréttum.
— Ég skal gera það sem|
ég get fyrir ykkur, sagði Col-
lard og gekk að bílnum sín-
um. Lögregluþjónn opnaði
dyrnar fyrir honum og hann
settist inn. Maður flýtti sér
yfir götuna. Mjór maður, sem
rétti beinamiklar hendiynar
að framrúðunni á bílnum eins
og hann vildi afstýra því að
hann færi af stað.
— Afsaki* þér en eruð það