Vísir - 16.02.1962, Síða 2

?.
V I S I n
Föstudagur 16. fcbijí&r 19JS2
sem gestur. Hann er nú, og
hefur raunar lengi verið:
The grand old man danska
leikhússins, — dáður og elsk-
aður af leikhúsgestum. Um
nokkurt árabil á sínum
yngri árum, lék R. í fjöl-
mörgum óperettum við mik-
inn orðstír.
Á fimmtíu ára leikafmæl-
inu fékk Konunglega leik-
húsið í Kaupmannahöfn
sjálfa Kristjánsborgarhöll til
umráða til veizluhaldanna
til heiðurs listamanninum.
Einungis þau miklu salar-
kynni gátu rúmað þann
mikla mannfjölda sem vildi
hylia listamanninn.
Poul Reumert hefur hlot-
ið miklar og margvíslegar
viðurkenningar fyrir sinn
þýðingarmikla skerf til
menningarmála þjóðar sinn-
ar, og í sannleika til leik-
menntar allrar Skandinavíu,
má e. t. segja allrar Evrópu.
Því hann er leikari á heims-
mælikvarða. Heiðursmerki
enn stærri stórborga að fót-
um sínum, m. a. í borg borg-
anna, — París. ' í sjálfu
Þjóðleikhúsi Frakka ,,Húsi
Moliers“ lék hann Tartuffe
Moliers. Hann umskapaði
og blés nýju lífi listar og
skilnings í hefðbundnar og
dálítið staðnaðar leikvenjur
þessa fræga húss, og elzta
leikhúss álfunnar, sem dáðst
var að, og lengi verður
minnzt.
Auðvitað er, að leikgeta
slíks leikara spennir yfir
stórt og margbreytilegt svið.
Enda hefur hann leikið
flestar, — ef ekki allar teg-
undir leikrita. Allt frá létt-
ustu skopleikjum til þyngstu
harmleikja. — Strindberg —
Shakespeare — Kaj Munk —
svo nokkrir höfundar séu
nefndir. Mörg hans stórkost-
legustu og ógleymanlegustu
hlutverk, eru einmitt úr
þessum verkum. Poul
Reumert er heill og ósvikinn
tengiliður, sem á genialan
Hcr sést Poul Reumert í frægu hlutverki sem Herodes í leikritinu „En Idealist“ eftir
Kaj Munk. Leikrit þetta var í fyrstu talið misheppnað, en Reumcrt barðist fyrir bví,' las
upp úr því og breytti því, þangað til það er talið höfuðverk danskra leikbókmennta.
Sextíu ára leikaf-
mæli Poul ICeumerts
Eftir Harald Björnsson
icjafat e bnficf
WiIIiam’s Bloch. Leikpersón-
an hét Herbert Corrie. Þá
var Reumert sjálfur 21. árs.
Það mun varla ofmælt, að
þessi frumraun hins unga
manns hafi í raun réttri
valdið þýðingarmiklum list-
rænum tímamótum í sögu
þessarar gömlu virðulegu
stofnunar. Svo dýpra sé tek-
ið í árinni — í lpiklist alls
Danaríkis, — og eiginlega
allrar Skandinavíu.
Það er 16. febrúar árið
1902. — — Poul Reumert
leikur sitt fyrsta hlutverk á
sviði Konunglega leikhússins
í Kaupmannahöfn. Þetta var
enskur gleðileikur, „Þegar
við vorum tuttugu og eins“
(„Da vi var enogtyve“) und-
ir leikstjórn hins ágæta
danska leikstjóra prófessors

Siðan hefur þessi leikari
staðið í fylkingarbroddi
leiklistarmenningar í landi
sínu.
Fjölhæfni hans á sér engin
takmörk. Snilligáfa og aðrir
andlegir yfirburðir, samfara
ódrepandi starfsþreki,
vinnugleði og virðingu fyrir
starfinu, hafa nú um 60 ára
skeið lýst og ljómað, ekki
einungis á flestum leiksvið-
um í heimalandi hans, heldur
og á leiksviðum allra hinna
norðlægu landa. Hér á ís-
landi minnumst við hans,
bæði frá gamla leiksviðinu í
Iðnó, þar sem hann jafnan
hafði konu sína, hina ágætu
leikkonu Önnu Borg að mót-
leikaía, og svo af fjölum
Þjóðleikhússins.
En ekki er nóg með það, að
list P. Reumerts hafi glatt
og yljað þúsundum leikhús-
gesta á Norðurlöndum.
Hann hefur þar að auki lagt
vandfýsnustu leikhússgesti
Eitt frægasta hlutverk Poul Reumerts er Swedenhjelm í
leikriti Svíans Hjalmars Bergmans. í því lék Reumert fyrst
órið 1925 og oft síðan.
h'átt bindur saman beztu
kosti hinnar gömlu menn-
ingar leikhússins og hinar
nýju stefnur og strauma sem
nýrri tíma leikritagerð og
leikmáti hefur fram að færa.
Á þessum tímamótum
sinnar merkilegu og við-
burðariku listamannsæfi, er
þessi frábæri listamaður
dáður og mikils metinn af
þjóð sinni, — og ekki ein-
ungis af henni, heldur og,
og ekki síður af þeim fjöl-
mörgu þjóðum fjær og nær
þar sem hann hefur leikið
hans eru legio. Fáir munu
þeir vera, leikarar sem nú
eru uppi sem standa honum
jafnfætis.
Örstuttur teksti með þess-
um myndum getur lítið sagt
af því sem hægt væri að
segja um slíkan mann. Ganv
all nemandi hans hefði haft
mikla gleði af, að gera þessu
betri skil.
Um hann mætti skrifa
langa og merkilega bók.
Verður það eflaust gert.
Öllum mönnum er gleði
Frh. á 10. síðu.
Andlitsmynd af Poul Reumert, gerð í marmara af
/ Johanncs Bjerg.