Vísir - 15.01.1963, Qupperneq 7

V í S I R . Þriðjudagur 15. janúar 1963.
7
Hreindým
leita til byggða
Miklar hreinhjarðir ganga nú
niður undir bæi á Jökuldal hinum
efra, enda alltítt að hreindýr haldi
rú!>qnindir fcyggð á vetrum, eink-
■.;rn á útmánuðum.
T’Uria er þó hagleysi til að
dreifa inni á öræfunum, því jörð
er alauð milli fjalls og fjöru og
inn um öll öræfi og heiðar. Tals-
verð snóþyngsli gerði á Austur-
landi um veturnætur í haust,
en sá snjór er fyrir löngu tekinn
upp, og haglendi hvarvetna eins og
bezt verður á kosið. Sem dæmi
um það hve snjó'r er lítill til fjalla
má geta þess að nýlega fór fólks-
bifreið neðan af Héraði upp Jök-
uldalsheiði alla leið í Möðrudal,
en slíkt mun vera einsdæmi í
svartasta skammdeginu. Allir
fjallvegir á Austfjarðasvæðinu eru
auðir og góðir yfirferðar sem á
sumardegi og er það líka óvenju-
legt.
Vísir átti tal við Sigurð Blön-
dal skógarvörð á Hallormsstað í
gær. Hann sagði einstæða veður-
blakt hár á höfði manns. Hins
hafi komið snjókorn úr lofti svo
heitið gæti frá því fyrir jól og ekki
blaktað hár á höfði manns. Hin
vegar hafa verið frost með meira
móti og víða borið á vatnsþurrð.
Hann sagði t. d. að flestar einka-
■ afstöðvar sem hann vissi um í
grennd við sig væru hættar að
ganga sökum vatnsþurrðar. Eins
væri tekið að bera á vatnsskortj í
Grímsá, þannig að vélar virkjun-
arinnar væru yfirleitt ekki lengur
í gangi á nóttinni, þess í stað væru
dieselvélar í notkun þann hluta
sólarhringsins.
Vísir innti Sigurð eftir því hvort
hreindýr væru komin heim undir
bæi í Fljótsdalnum, en hann kvaðst
ekki vita til að' svo væri, og ekki
hafi þeirra orðið vart á Hallorms-
stað. Undanfarna vetur hafa hrein-
dýr komið alla leið inn í skóg-
ræktargirðingu á Hallormsstað og
jafnvel haldið sig þar langt fram á
vor. Sigurður kvaðst aftur á móti
nýlega hafa haft tal af Jóni bónda
í Klausturseli á ofanverðum Jökul-
dai og þar héldu stórar hreindýra-
hjarðir sig heimundir bæ og raun-
ar víðar á Jökuldal. Hafi þau gert
það frá því fyrir jól.
Krossgátuverðlaunin
fc<> V9 ISiki ÍU’.t pá K,>. í.f.vi * V Pr .Á-'-’ú íl
& m Citi £ R A H K A í 1 G u R S « . '*í*‘ T £
\‘ ú !iíl & j2 F N A n $ 1 í.;.. 0 H Æ F
ijw 1 •** £ S A U lll iú A - r L A & A L z vÚú-*
Hif L A 8jcr Q Rl ) k G hg* Umh,- fí £ l T A
snxh H r f*!*w Hrctir 5. ÍL £ U P A / ? Pt««r A V £ X T 1 R
biím tL L i N K)i«f niii-i R A T > * R r Þ R 1 R T 1
5ÍPW R Ö s ífkf £ i.nl A N A s T
Hriti £ F S T / w, N Ua K A
Lc K i T / R »1 juil 'fíf 0, 0 H 1 R
mi** K R y r S •X. Scít í is s U P frz '£á
ií U áxúi Xik £ i R tó í ilit t>! » Skjt kmt iiliui A T A N
Lti H & / T £ N ksJí G A 1 VG A A n A M 0f*£ ut
n s A R A R NC ? R K / N s T5"” r 0
iffis £ R N M 0 L A i 3 t rr?r A T A H / N u
R A 1 ö Hfi- M 0 Mfit* “ \ $ m A ÍMi<t l P N A
ítv £ £ / R S pm U.H A O K / Ð Tm-W Hey S
% . L L íítili M £ ,)V Íálíi 1&. K N Ú A s T
L s l N í 0 R l . A Itíck- *»* Ur-'1 K Á M M A R
íif- L F / N N íríi/ G JU \ U P. A R vF- A T 1
.'.K» i±3 a A R N A N N it- -r f / A Ð s N a D
ÆÐINGURINN OG
KRISTINDÓMURINN
Heldur þykir mér ungu meap
irnir £ora serest Z'smeSicjn-
legir ef þeir ætla nú að refsa
prestum íslenzkrar kirkju fyr-
ir það að þeir skuli ekki fylgja
orðum Mósesbókar, eins og
þessi Guðlaugur Einarsson ger-
ir í Vísi þann 8. þ. m.
Veit þessi ungi maður ekki
að í lögmálasbókunum fimm
úir og grúir af boðum og bönn-
um á 238 stórum síðum? Flest
af þeim teljast fyrir löngu úr-
elt, og voru það þegar á
Krists dögum. Og sumt þar er
refsivert eftir réttarmeðvitund
íslendinga og Iögum, eins og
þessi ungi lögfræðingur ætti
að vita.
Veit hann ekki að annað boð-
orðið hljóðar svo: Þú skalt eng-
ar líkneskjur gjöra þér, engar
myndir (II. Mósebók 20,4 og
V. Mósebók 5,8) en samt prýð-
ir hann dálka Vísis með einstak
lega fríðri mynd af sér?
Nú eru boðin samt talin
helgust af „skýlausu banni
Biblíunnar“, og ætti að vera
auðvelt að halda þau, þar sem
þau eru aðeins 10 að tölu.
Veit ekki þessi ungi maður,
að er Jesú Kristur kom í heim-
inn, voru sum boðorðin þegar
úrelt, og Hann var ákærður
fyrir að brjóta þau, t. d. þegar
Hann læknaði lamaða manninn
á hvíldardegi og sagði: „Rís
( upp, tak sæng þína og gakk“.
V ^SEírgarnir við
,mn ,-æknaða maíi'. „Það er
hvíldardagur óg ptt er ekki
Ieyfilegt að bera sængina".
(Jóh. 5, 9 — 10) og „nú ofsóttu
Gyðingarnir Jesúm fyrir það,
að Hann gjörði þetta á hvíldar-
degi“ (Jóh. 5, 16)?
Veit hann ekki að Jesú hafði
„sýnt sig þeim lifandi eftir
písl sína, með mörgum órækj-
um kennimerkjum, er hann lét
þá sjá sig I fjörutíu daga“
(Post. 1,3)?
Veit hann ekki að eftir kross-
festingu sína birtist Jesú læri-
sveinunum mörgum sinnum og
sagði: „Farið út um allan heim-
inn, og prédikið gleðiboðskap-
inn allri skepnu" (Mark. 16,
15)?
Veit hann ekki að gleðiboð-
skapurinn var upprisa Krists
og sigur yfir dauðanum?
Veit hann ekki að það eru
kenningar Krists og upprisa,
sem er munur á kristinni trú
og Gyðingatrú?
Veit hann ekki að Jesú Krist-
ur sagði eftir upprisu sfna, við
lærisveinana: „Veginn þangað
sem ég fer þekkið þér“ (Jóh.
14, 4) og Hann endurtekur:
„Þér skuluð og vitni bera“
(Jóh. 15,27)?
Var ekki Kristur að sanna ei-
líft líf, með endurkomu sinni,
til þess að treysta trú manna?
Vill hann heimfæra það upp á
heilaga postula Krists, sem
hann slengir fram í grein sinni,
„að hver sá, er leiti frétta hjá
framliðnum, sé Drottni and-
styggilegur" (V. Mósebók 18)?
Eða telur hann Krist vera að
afvegaleiða postula sína? Eða
veit hann betur en Kristur
hvernig eigi að boða kristna
trú?
i Veit ekki þessi ungi maður,
að er hann tekur sér £ munn
vígsluorð biskups um að
„prédika Guðs orð hreint og ó-
mengað, svo sem það er að
finna í hinum spámannlegu og
postullegu ritum, og í anda
vorrar evangelisku lútersku
kirkju" er hann einmitt að slá
sjálfan sig á munninn, því lög-
málsbækur Móse eru hér
hvergi nefndar, og að íslenzk
kirkja, sem mér finnst ætti
ætti heldur að nefna sig kristna
kirkjur en lúterska, byggist
ekki á Mósebókunum, sem
þessi ungi maður er að vitna í?
Veit ekki þessi ungi maður
að það -er trúarsamfélag Gyð-
inga sem telur Mósebækurnar
trúargrundvöll sinn, og að
hann er að prédika Gyðinga-
trú undir því yfirskini að hann
sé kristinn?
Maður veit ekki hvort maður
á frekar að segja: Varið yður á
falsspámönnum, eða: Vei þér,
hræsnari,
Einar E. Einarsson.
PETUR HOFFMANN DRO
MESTAN ÁLINN
í gær var dregið um verðlaunin í krossgátu Vísis sem birtist
í blaðinu 29. desember s. 1. Verðlaunin 500 krónur hlýtur Sigríður
Bogadóttir, Hólavallagötu 9 og er hún beðin að vitja þeirra á
mánudaginn á skrifstofu Vísis Laugavegi 178.
Mokveiði áls var í landi Selja í
Álftaneshreppi á Mýrum í sumar.
Veiddust þar allt að 50 kíló á nóttu
í hverja gildru. Hins vegar var ála
| veiðin í heild mjög treg og eru ýms
ar getgátur uppi um ástæður til
þess. Fréttabréf S. í. S. greinir frá
niðurstöðum þessa nýstárlega at-
vinnuvegar á árinu, en forstöðu-
maður álavinnslunnar er Gylfi Guð
mundsson hagfræðingur.
Um miðjan desember bárust Til-
raunastöð Sjávarafurðadaeildar S.
í. S. síðustu álarnir á þessu ári.
Álar þessir voru veiddir i volgum
lækjum Ölfuss, en á öðrum veiði-
Mótmæligegn fíugvéladyn
íbúar á Kársnesi í Kópavogi
eru orðnir sárþreyttir á því,
hvað flugvélar raska ró þeirra,
þegar notazt er við flugbraút-
ina, sem liggur norður-suður
á Reykjavíkurflugvelli.
Émsir Kópavogsbúar hafa
ritað um þetta á undanförnum
árum og krafizt þess, að flug-
völlurinn verði lagður niður,
bæði vegna þess að óþolandi
hávaði stafi af honum, en einn-
ig og ekki síður fyrir þá sök,
að þeir telja mikla hættu stafa
af starfsemi hans og sífelldu
flugi yfir þéttbýlið á Kársnes-
inu.
Þessu hefur þó í engu verið
sinnt, eins og menn vita, og nú
hefur það bætzt við allra síð-
ustu árin, að farið er að nota
enn fleiri — og þar af leiðandi
hávaðasamari — fiugvélar en
áður, og jafnframt er flug með
þeim tíðara nú en nokkru sinni
fyrr. Er því þolinmæði Kárs-
nesbúa á þrotum, að því er Vís-
ir hefur frétt, og það svo, að
efnt mun verða til almenns
borgarafundar í barnaskólanum
á Kársnesi á miðvikudagskvöld,
til að ræða þetta mál og gera
ákveðnar tillögur um úrlausn.
Frummælandi á fundinum
verður Guðmundur Karlsson
blaðamaður, en forgöngumenn
að þessu auk hans, eru Guðni
Þorgeirsson kaupmaður, og
Gunnar Flóvenz framkvæmda-
stjóri.
stöðvum hefur ekkert veiðzt eftir
mánaðamót október / nóvember
Aflinn hefur verið mjög lítill, svo
ekki sé meira sagt, og miklu rninni
en svartsýnustu menn fullyrtu.
f upphafi veiðitilrauna, i maí,
veiddist nokkuð sæmilega en þegar
kom fram I júní fór aflinn snar-
minnkandi og datt alveg niður um
bjartasta tímann, eða fram í ágúst.
Eftir að dimma tók nótt glæddist
aflinn á ný og náði hámarki í sept-
ember. í maí voru aðeins nokkrar
gildrur í vatni en um mánaðamót
júní/júli var búið að dreifa um
1000 gildrum til um 90 bænda og
veiðiréttarhafa á svæðinu frá Álfta
/irði vestur um til Skagafjarðar.
Veiðin var mjög mismunandi eftir
svæðum, sums staðar sæmileg, á
einum til tveim stöðum góð, en víð
ast hvar léleg. Um 70% heildarafl-
ans veiddust i A- og V-Skaftafells-
sýslum.
Eitt atvik frá liðnu sumri varð til
þess, að bægja frá skuggum svart
sýni um framvindu álaveiða á Is-
landi. Á tímabilinu 23. ágúst til
13. september aflaði Pétur Hoff-
mann um 2000 kg. áls í 5 gildrur.
Magn þetta veiddi hann á 3 vikum
í landi Selja í Álftaneshreppi á Mýr
um. Með tilliti til gildrufjöldans er
um mokveiði að ræða, því það kom
fyrir, að maður þessi fékk allt að
50 kílógrömm áls á nóttu í gildru.
Margar getgátur hofo verið fram
settar, til að skýra þett* veiðileysi,
því veiðimagnið í ár er ekki í neinu
hlutfalli við það miign, sem £ fyrra
veiddist. Helzt hafa menn Iátið sér
detta í hug eftirfaranði ástæður:
1) Hið tiltölulega kalda verður-
far, sem verið hefur £ ár.
2) Vanþekking manna á heppi-
Iegustu álaveiðistöðvum.
3) Annir álaveiðimanna (bænda),
sem virðast falla saman við þann
tíma, sem veiðivonin er hvað mest,
þ. e. sauðburð að vorinu, smala-
mennsku og slátrun að haustinu.
4) Hugsanlegt er og mjög senni-
legt, að stofnbreytingar eigi sér
stað hjá álnum, eins og öðrum fisk-
um, og að árið í ár hafi verið neðri
púnktur í slíkri stofnsveiflu.
5) Það er með álaveiðar, eins og
annan veiðiskap, að það þarf að
sinna þeim. Tími þarf að vera fyrir
hendi, til þess að vitja um reglu-
lega, helzt ekki sjaldnar en annan
hvern dag. Hreinsun og yfirferð á
tækjunum með tilliti til skaða þarf
einnig gð framkvæma reglulega,
því gölluð gildra veiðir ekki.
Það er ekki minnsti vafi á þvi,
að unnt muni að veiða talsvert
magn af ál í sjó, ef dæma má af
reynslu Svia og Dana. 95% af veiði
Svía (1961 veiddu þeir 1.941 smá-
lest) er veidd £ sjó. Með tilliti til
þessarar staðreyndar er nauðsyn-
legt að afla vitnepkju um, hvar
állinn gengur á leið sinni til hrygn-
ingarstöðvanna, hér með ströndum
fram og kynna sér þau veiðitæki,
sem henta til slíkra veiða.
V 'ii’ i'\ '
i ’ > r
. i
■ i : | i

/ \