Vísir - 29.04.1963, Blaðsíða 8

I
20
VISIR . Mánudagui 29. apríl 1963,
- SJOÐIR BÆNDA STOREFLDIR
koma út. Um leið og þjónustan
hefur verið -aukin og bætt hjá
Pðstinum, hefur verið dregið úr
margs konar kostnaði með bættri
vinnuhagræðingu. Gamla skipu-
Iagið, sem hefur verið notazt við
allt til ársins 1960 hefur verið
lagt til hliðar og ný vinnubrögð
upp tekin þess í stað. Fyrir
skömmu hefur verið samið við
94 sveitarhreppa um útburð á-
byrgðarsendinga og böggla og er
þessi þjónusta að hefjast tii mik-
illa hagsbóta fyrir fólkið í sveit-
unum. Er ætlunin að taka upp
slíka samninga í öilum sveitar-
hreppuin landsins.
Hér hefur verið nokkuð rætt
um ýmsa þætti atvinnumálanna.
Á sama hátt mætti vitanlega
ræða um önnur atvinnumál. Eðli-
legt væri að minnast lítillega á
sjávarútveginn, sem hefur með
viðreisnarráðstöfunum verið forð-
að frá þeirri kreppu, sem uppbót-
arkerfið hafði sett þann atvinnu-
veg f. Sjávarútvegurinn starfar
nú með eðlilegum hætti og hafa
ekki áður verið flutt til landsins
fleiri og glæsilegri skip en s.i.
tvö ár. Er vonandi að framhald
megi verða á æskilegri þróun
sjávarútvegsiris, landi og þjóð til
ávinnings og blessunar. Iðnaður-
inn hefur einnig eflzt og fyrir at-
beina iðnaðarmálaráðherra
Bjarná Benediktssonar, hefur iðn-
aðinum verið séð fyrir auknu
fjármagni. Iðnaðurinn hefur nú
með lögum frá sfðasta Alþingi,
lagt grundvöll að Stofnlánadeild
fyrir iðnaðinn og haft að fyrir-
mynd Stofnlánadeild landbúnað-
arins og Fiskiveiðasjóð, þannig
að iðnaðurinn leggur sjálfur til
talsvert gjald af iðnaðarfram-
leiðslunni til þess að efla Stofn-
Iánadeildina. Þegar rætt var um
Stofnlánadeild iðnaðarins og gjald
það, sem iðnaðarmenn vilja
greiða til deildarinnar, en áætlað
er að það nemi 7 millj. króna á
árinu, risu Framsóknarmenn upp
og töldu það óhæfu mikla að
skattleggja iðnaðinn og lögðu til
að ríkissjóður legði árlega til 15
millj. króna þess í stað. Þess ber
að geta að þegar Framsóknar-
menn voru í ríkisstjórn, töldu
þeir ekki fært að leggja iðnaðin-
um til fé. Eftirtektarvert er, að
Framsóknarmenn lögðu einnig til
á síðasta þingi, að Stofnlánadeild
landbúnaðarins væru greiddar ár-
Iega úr rikissjóði 30 millj. króna,
að Veðdeild Búnaðarbankans
fengi einnig úr ríkissjóði 50 millj.
króna, að Bústofnslánasjóður
yrði myndaður, með 50 millj. kr.
framlagi. Segja má að Framsókn-
armenn séu stórhuga, þegar þeir
eru ekki í ríkisstjórn, en margir
minnast 4 milljónanna lians Ey-
steins, sem hann ætlaði að leggja
búnaðarsjóðunum til á árinu
1959, eins og minnzt var á hér
að framan. Það er eðlilegt að
Framsókn vilji nú efla Veðdeild
Búnaðarbankans, þar sem hún var
aiveg févana í stjórnartíð Fram-
sóknar. Á árinu 1958 var lánað
úr Veðdeild 600 þús. krónur og
geta Framsóknarmenn vissulega
út af fyrir sig verið ánægðir með
það, en þess ber að geta, að það
er það minnsta, sem deildin hef-
ur lánað á einu ári síðan hún tók
til starfa. Á árinu 1962 voru
veðdeildarlánin um 70 millj.
króna, en stærsti hlutinn af því
var, eins og áður er að vikið,
vegna sérstakra laga um lausa-
skuldir bænda. Nú er unnið áð
eflingu Veðdeildarinnar og verða
lán hækkuð á þessu ári.
Framsókn talar
tveim tungum.
Eðlilegt væri að minnast lítils-
háttar á verzlunarmálin. En það
orðið mikil breyting til bóta með
því að nú má heita að verzlunin
hafi verið gerð frjáls og með öllu
horfið frá haftastefnunni, vöru-
skorti og svörtum tnarkaði út-
rýmt. Um Ieið og þetta er ánægju
legt fyrir alla þá, sem við verzl
un fást, er það ekki síður öllum
almenningi til mikilla hagsbóta,
að nú er vöruval og heilbrigðir
verzlunartættir upp teknir. Segja
má, að ótrúlega hagstæð þróun
hafi orðið á skömmum tíma í
atvinnulífi Islendinga. Það er ekki
nema tæplega hálft fimmta ár
síðan að vinstri stjórnin kvaddi
stjórnarráðið. Hvernig var við-
horfið þá? Var það satt, sem Her-
mann sagði, að óðaverðbólga væri
skollin yfir? Var það satt, að
vísitalan hækkaði um 17 stig í des
ember 1958 og hafði hækkað að
jáfnaði um 5 stig á mánuði að
óbreyttri stefnu, eða um 80 stig
frá 1. desember 1958 til 30. nóv-
ember 1959?
Þetta er satt, vegna þess að fær
ustu menn höfðu reiknað dæmið.
Þetta dæmi var endurskoðað og
reyndist vera villulaust. Með
þptta í huga er auðvelt að gera
sér grein fyrir því, hvernig at-
vinnuvegunum hefir vegnað í þess
arj hringrás. Ékkert nema stöðv-
un, atvinnuleysi og vandræða-
ástand blasti við. Það ógnaði fjár
hagslegu og pólitísku sjálfstæði
þjóðárinnar. Hermann sagði satt,
þegar hann lýsti uppgjöfinni 4.
desember 1958. Það má furðu-
Iegt heita, ef þjóðin hefur ekki
gert sér grein fyrir þessu. Þjóðin
er það vel upplýst, að hún veit,
hvað hefur gerzt. Þess v'egna'undr
ast almenningur, þegar Framsókn
armenn og Iíommúnistar af miklu
yfirlæti gera kröfu til þess að
þeim verði veitt aðstaða eftir
næstu kosningar til þess að fara
með stjórn Iandsins. Segja má,
að Framsóknarflokkurinn sé furðu
legt fyrirbæri í íslénzkum stjórn
málum. Alþjóð hefur lengi vitað
um vinnubrögð Kommúnista og
ekki búizt við góðu úr þeim ,her-
búðum. En margir heiðarlegir
menn hafa að undanförnu kosið
Framsóknarflokkinn í þeirri trú
að hann væri ábyrgur flokkur
með þjóðlega stefnu. Þannig hef-
ur þessum flokki tekizt fram
á síðustu tíma að villa á sér heim-
ildir með orðskrúði, miklum blaða
kosti og hvers konar áróðri. Nú
er svo komið, sem betur fer, að
margir hafa séð í gegn um blekk
ingarvefinn og gert sér grein fyrir
því, hvers má vænta af Fram-
sóknarflokknum og þeim vinnu-
brögðum, sem hann við hefur.
Sýnilegt er, að flokkurinn á enga
stefnu. Þegar flokksmenn ræða
við hægri sinnað fólk, telja þeir
sjálfsagt að stefria að samvinnu
við Sjálfstæðisflokkinn, þegar
þeir ræða við svokallað vinstri
fólk í kaupstöðum og kauptúnum,
telja þeir sjálfsagt að vinna með
Alþýðubandalaginu og ná meiri-
hluta með þvf. Framsóknarflokk-
urinn ber á sér stimpil hentistefn-
unnar og brasksins og fær með
því fyrirlitningu allra góðra
manna.
Á Alþingi fyrir mörgum árum
komst greindur og gegn alþingis-
maður þannig að orði, að Ey-
steinn og eymdin væru óáðskiljan
leg. Þetta er sannleikur. Enginn
hefur Iengur verið fjármálaráð-
herra en Eysteinn Jónsson, en í
kringum hann hefur stöðugt verið
sultur og kreppuvæll. Það er ekki
undur, þótt Framsóknarmenn séu
svartsýnir eftir að hafa valið í
formannssæti mann, sem hefur
með sér slíka fylgifiska. En þótt
Framsóknarflokkurinn hafi valið
sér þess háttar forystu, er ólíklegt
að þjóðin óski eftir því að fá
eymdina, höftin, vöruskortinn og
svartamarkaðinn, sem oftast hefir
fylgt Framsókn í stjómarráðinu.
Fjárlög hafa verið afgreidd á
réttum tíma. Tekjuafgangur hjá
ríkissjóði. Mikil og góð breyting
á stjórn fjármálanna.
Þegar Framsóknarmenn líta nú
yfir þrjú s. I. ár og sjá, að við-
reisnin hefur gert mögulegt að
afla gjaldeyrisvarasjóða i stað
gjaldeyrisskulda, að auka spari-
féð meira en nokkru sinni áður,
að skapa rekstrargrundvöll fyrir
atvinnuvegina, þannig að þeir
ganga nú betur en nokkru sinni
fyrr, að atvinna er meiri fyrir alla
en nokkru sinni fyrr. Þá er eðli-
legt að þeir telji sér ekki sigur-
vænlegt í komandi kosningum
að láta kjósa um það, sem ríkis-
stjórnin hefir gert og við blasir
hverjum manni, sem sjón hefir.
Rógburður
Framsóknar.
Þess vegna hefir stjórnarand-
staðan, sérstaklega Framsóknar-
menn, gripið til þeirra ráða, sem
áður hafa ekki þekkzt í íslenzk-
um stjórnmálum, að bera stjórn-
arflokkana þeim sökum, að þeir
ætli að kosningum loknum, að
svíkja landið í hendur annarra
þjóða og gerast hreinir landráða-
menn. Framsóknarmenn fullyrða,
að ríkisstjórnin ætli að loknum
kosningum ,að opna landhelgina
fyrir erlendum fiskiskipum. Þeir
fullyrða að íslendingar muni
ganga í Efnahagsbandalagið,
hver sem aðgangseyririnn verð-
ur. Það eru forystumenn Fram-
sóknarflokksins, sem ráða þess-
um vinnubrögðum. Það verður
að ætla að þeir, sem hafa kosið
þessa forystu, fordæmi og fyrir-
líti vinnubrögðin. Það er verið
að reyna að telja þjóðinni trú um
að forystumenn stjórnarflokk-
anna séu hreinir landráðamenn.
sem hafi það eitt í hyggju, að
svíkja þjóðina. Hvaða nafn má
gefa vinnubrögðum, eins og þess-
um? Hefði þetta ekki einhvern
tíma verið kallaður rógur? Er þá
ekki rétta nafnið á þeim, sem
þessi vinnubrögð viðhafa, að þeir
séu rógberar? Vissulega eru þeir,
sem viðhafa slík vinnubrögð og
halda þessu fram við alþjóð, róg-
berar á gamlan íslenzkan mæli-
kvarða. Þjóðin vill ekkert með
slík vinnubrögð hafa. Þjóðin er
sammála um að vernda rétt ís-
lands um alla framtíð. Þjóðin öll
mun halda áfram baráttunni fyrir
því að Iandgrunnið allt verði að-
eins fyrir íslendinga. Þjóðin öll
mun vera sammála um að auð-
lindir landsins verði aðeins fyrir
íslendinga og það, sem ekki verð-
ur unnt að notfæra sér vegna
mannfæðar í nútíðinni, verði vara
sjóður fyrir komandi kynslóðir
íslands um langa framtíð. Þannig
hugsar þjóðin, þannig vill hún að
forystumenn hennar vinni og
haldi á málunum. í þessum anda
munum við Sjálfstæðismenn
hverju sinni vinna að eflingu ís-
lenzks atvinnulífs og verndun ís-
Ienzkra hagsmuna. Við munum
heldur sætta okkur við lægra
verð fyrir útflutningsafurðir þjóð
arinnar heldur en að láta af
hendi nokkur landsréttindi eða
annað, sem getur komið í bága
við hagsmuni þjóðarinnar fyrr
eða síðar.
Jafnari kjör.
íslenzka þjóðin er fámenn í I
stóru en góðu landi. Landið býð-
ur upp á mikla möguleika og góð
lífskjör. Það er því gott að vera
íslendingur og þess vegna ber að
hafa í huga hverjar skyldur því
fylgja. í stórri fjölskyldu þykir
sjálfsagt að allir innan fjölskyld-
unnar hafi föt, fæði, húsaskjöl
og annað, sem talið er nauðsyn-
Iegt í samræmi við kröfur tím-
ans. íslenzka þjóðin ætti að vera
eins og ein fjölskylda. Það má
ekki ske að nokkur íslendingur
hafi ekki það, sem talið er nauð
synlegt til þess að lifa mann-
sæmandi lífi. Við íslendingar
munum nú vera komnir lengra en
aðrar þjóðir í því að tryggja þá,
sem ver standa í lífsbaráttunni
með auknum almannatrygging-
um. Stjórnarandstaðan segir, að
núverandi stjórnarstefna miði að
því að gera þá, sem betur eru
megandi sterkari og þá veikari
vanmáttugri. Þetta eru hreinustu
öfugmæli. Engin ríkisstjórn hefur
gengið eins langt í því að jafna á
milli þjóðfélagsþegnanna og gert
hefur verið á því kjörtímabili,
sem nú er að ljúka. í staðinn fyr
ir að greiða 1 krónu til þeirra,
sem vanmáttugri voru í tíð
vinstri stjórnarinnar, eru nú
greiddar allt að því 3-4 krónur.
Það fer því vel á því, að þeir,
sem afla fjár láti mikið af mörk-
um til þeirra, sem ekki eru vinnu
færir. Sjúkrarúm verða að vera
fyrir hendi fyrir þá, sem þau
þurfa að nota. Hæli þurfa að
vera fyrir hendi fyrir þá, sem að
einhverju leyti eru vangefnir.
Þeir, sem lítill fjárráð hafa verða
að hafa möguleika til skólagöngu
ekki síður en þeir, sem eru vel
efnum búnir.
Lokaorð.
Islendingar hafa hrósað sér
fyrir menntun og telja sig geta
skipað sess meðal annarra menn
ingarþjóða. Það hefur og verið
viðurkennt, að svo sé. ísland er
lýðræðis- og þingræðisríki. Það
er réttar- og velferðarríki, sem
vill stöðugt sækja fram til vax-
andi úppbyggingar, örari þróun-
ar, efnahagslega og menningar-
lega. Verkefnm eru ötæmandi.
Þjóðin gerir sér þess fulla grein
og mun einhuga keppa að settu
marki og leggja sig fram með
mikilli vinnu og árvekni í störf-
um. Komandi kosningar geta orð
ið örlagaríkar. Komandi kosning-
ar geta orðið ákvarðandi um það,
hvort haldið verður áfram á
réttri leið til bættra lifskjara fyr
ir alþjóð eða hvort glundroði og
upplausn verður ráðandi um sinn
og eyðileggur þann árangur, sem
náðst hefur á líðandi kjörtíma-
bili. Við Sjálfstæðismenn biðjum
þjóðina að hugsa, að lesa og
kynna sér stjórnmálaferil flokk-
anna, vinnubrögð núverandi rík-
isstjórnar og árangur starfsins.
Við biðjum um að fólkið í land-
inu láti rólega og hlutlausa yfir-
vegun mála, verða ráðandi um,
hver dómurinn verður um þau
verk, sem unnin hafa verið á
kjörtímabilinu. Við biðjum urn
að heilbrigð dömgreind verði ráð
andi. Framtíð þjóðarinnar er und
ir því komin, að kjósendur í land
inu béri gæfu til að velja sér
ríkisstjórn á næsta kjörtímabili,
sem vinnur að hagsæld þjóðar-
innar og framförum almenningi
til heilla. Við Sjálfstæðismenn er
um reiðubúnir að ganga til þeirr-
ar orustu, sem framundan er. Við
vitum að ,að okkur verður skot-
ið alls konar eiturörvum, en það
mun ekki lama hug okkar til þess
að berjast fyrir góðum málstað.
Megi forsjónin gefa góðum mál-
stað sigur og leiða þjóðina fram
til batnandi tíma, velgengni og
hagsældar.
«>
Krossgátuverðlaunin
M jg j±
,3 iíi &, 1 C.f 1 1 lJ
yX,. s* kít t* ' A K. JL Ai R
A N N B GT R A A g'
i3 it£«t •í&'M fejr: ii*»i -JKi, K**. ' , ■ 1111 S m .i-tt «« J p u N s X M ÚL
K X, X u P L A £L L í A £> 2 & fíiii K A R X A T: u % £ S pM is M i A A LX Ul T * Wr "j ' ^ La m
Q A r§ /1 Íg h,v A £ T S3B3 s T / í.—. K 7V tT
R A K 2 K e A Bl jSítss X n A fit 0.£
P A K .«<«■ A 1 m f\ M X 2 N ýl i A
5; S s A K K A G ?rt;v A s H A/ SE'
K L X A. [R. X i ; ( N cI SfiT tfiit n Á '-fi Lli
'U* £L i A K Un.iT': 0 A L u A u A i i
JL L A g i. J: iM H 0 já r Tt ím l1 lir
R K íS2$ Ú: (J ?{ w 'LfÁ £L í T1 m m
m X ÍU A /f .1 j R 'A 'V/,: : *. oc w dtii. ’ : A ’i / 'lnV**
13 ÍÉ-. S. , & G T a M im- X & iK .*• X
E J m Á m A R A N k.tí 'i fp mwí X
Hér birtist krossgátunnar í blaðinu 6. apríl. 500 króna verðlaun hlýtur
Hrefna Jónsdóttir, Kleppsvegi 2.