Vísir - 15.05.1963, Page 7

VlSIR . Miðvikudaguv 15. raaí 1983.
8^’SraSSBBSHT:'; 55

Braaq
Mikill sóknarhugur Sjálfstæð-
ismanna 1 Suður landsk j ör dæmi
Sjálfstæðisfélögin í Árnes-
sýslu héldu fund í Tryggva-
skála föstudaginn 3. maf s. 1.
Sigurður Óli Ólafsson, alþingis-
maður, setti fundinn og kvað
tilefni hans einkum væntanleg-
ar alþingiskosningar 9. júní nk.
Fundarstjóri var kjörinn
séra Sveinbjörn Sveinbjörnsson
Hruna, og fundarritari Óli Þ.
Guðbjartsson, kennari Selfossi.
Aðalefni fundarins var ræða
Ingólfs Jónssonar, landbúnað-
arráðherra, um viðhorf þjóð-
mála í dag. Ræða hans var
mjög yfirgripsmikil og ein-
kenndist af festu og stórhug.
MjOg mikið fjölmenni var á
þessum fundi, var hvert sæti
sklpað, og mátti því segja, að
þá væri setinn Svarfaðardalur,
f þann mund, er Ingólfur Jóns-
son, ráðherra, hóf mál sitt og
lýsti ánægju sinni yfir svo
góðri fundarsókn, og kvað hann
betri merki um fundarsókn ekki
hægt að fá.
FRELSI OG ÞINGRÆÐI
I’ ræðubyrjun minnti ráðherr-
ann á, að við íslendingar byggj-
um í landi frelsis og þingræðis,
en bað menn jafnframt leiða
hugann að því, að raunverulega
yrði um það kosið í komandi
kosningum, hvort sú yrði raun-
■ in á áfram. Þar væri um þann
sannleika að ræða, sem menn
ættu fyrst og fremst að minn-
ast -— það væri grundvallar-
atriði. í framhaldi þess drap
hann á sameiningu kommún-
ista og Framsóknarflokksins
fyrir kosningarnar 1956 um
varnarmálin, og þó að svo hefði
atvikazt, að loforð þeirra frá
þeim tíma hefðu öll verið svik-
in, þyrfti eigi að fara í graf-
götur um, að enn væri bróður-
kærleikur á milli, ef á þyrfti
að halda.
LEIKUR AÐ ELDI
Eflaust má telja, að hér sé
um að ræða einhverja mestu
hættu í íslenzkum stjórnmálum
í dag, og nægir í þvf sambandi
að minna á dekur framsóknar-
manna við ýmsa kommúnista í
samvinnufélögunum og víða
annars staðar. Það er leikur að
eldi, sem bálazt gæti í einni
svipan. Því athyglisverðara er
þeta atriði, að vitað er með
vissu, að Framsóknarflokkur-
inn er gjörsamlega klofinn í
tvennt um þessi mál. — Aftur
er hitt jafn víst, hvor armur-
inn ræður stefnunni um þessar
mundir — því baráttuaðferðum
kommúnista er þar beitt til nið-
urrifs og blekkinga, en af því
ofstæki og á svo augljósan hátt
að þorri manna sér í gegnum
þann blekkingahiúp. Nægir í
því sambandi að benda á EBE-
málið, sem Framsókn hefur
gefizt upp við um skeið og
svívirðilegan leik framsóknar-
manna með fjöregg þjóðarinn-
ar í landhelgismálinu seinustu
daga.
FJÁRHAGSLEGT
SJÁLFSTÆÐI
Ingólfur Jónsson, ráðherra,
sagði m. a.: „Viðreisnin hefur
gert að veruleika fjárhagslegt
sjálfstæði þessarar þjóðar sem
vinstri stjórnin skildi við í úlfa-
kreppu uppbótakerfisins."
í þeirri uppbyggingu má m.
a. geta þessara þátta:
1. Gjaldeyrisstaðan hefur ver
ið bætt stórlega. Tæplega 1300
millj. kr. eru nú í gjaldeyris-
varasjóði, sem er algjör undir-
staða fyrir trausti efnahagslífs-
ins,* t. d. varðandi afurðalán —
og til vara fyrir ca. 4 mánaða
innflutningi. Þess má geta, að
Danir telja nauðsynlegt, að eiga
í varasjóði fyrir 6 mánaða inn-
flutningi, en Svíar telja eitt ár
lágmarkið.
Þessi efnahagsstefna hefur
megnað að endurvekja traust
þjóðarinnar erlendis.
2. Aukið líf í atvinnuvegunum,
þrátt fyrir spár stjórnarand-
stöðunnar um samdrátt og
„móðuharðandi".
3. Lækkun beinna skatta.
4. Tollalækkanir 1961 og 1963
5. Stórauknar almannatrygg-
ingar.
YFIRBOÐ EÐA RAUNHÆFAR
KJARABÆTUR
Þegar ráðherrann ræddi um
baráttuaðferðir framsóknar og
kommúnista gegn hinni efna-
hagslegu viðreisn, og kom að
gengisfellingunni 1961, sagði
hann: s
„Hún var nauðsynleg aðgerð,
sem raunar tafði viðreisnina, en
öllu heilli drap hana ekki, eins
og stjórnarandstaðan vann
markvisst að“.
Enda er það sérstaklega at-
hyglisvert, að stjórnarandstað-
an hefur orðið að hverfa frá
sínum hatrömmustu árásum á
viðreisnina vegna þess að stað-
reyndirnar hafa talað sínu máli.
Ef til vill hafa ýmsir trúað á-
róðri þeirra fyrst f stað, en þeg-
ar málin eru skoðuð í Ijósi stað-
Framh. á bls. 13
Frá fundi Sjálfstæðismanna í Tryggvaskála.

Jón Pálmason.
Um vorharðindi
og búskap
Viðfcsl við Jón Pólmnson
Sauðburðurinn?
Jú hann er nú yfirleitt alls
staðar byrjaður, byrjaði að
vanda fyrr hjá Eyfirðingum og
Þingeyingum en Húnvetningum.
Þetta hefur verið mikill bless-
aður vetur, en það hefir ve"ið
kalt vor. Manni flaug ósjá'f-
}ti Jiai ns friGmr>ii
Islenzkt hey miklu
betra en það skozka
Ræff við skoskon
Bandbónaðarróðunsiut
Um miðja fyrri viku kom hing
að skozkur ráðunautur Merchant
að, nafni til þess að kynna sér
sauðfjárrækt íslendinga, fóðrun,
fjárhúsabyggingar o. s.frv., en
það hefir mjög komið fram sein
’.istu árin, að skozkir bændur
teiji sig munu hafa gott gagn
af að notfæra sér ýmsa reynslu
íslendinga, ekki sízt á Norður
Skotiandi, þar sem skilyrði eru
að sumu leyti lík og hér á landi.
Vísir átti tal við hr. Merchant
í gær, en hann býr á Hótel
Sögu, og spurði hann um he'm-
sókn hans:
— Síðan'ég kom hingað, sagð'
hann, hef ég ferðazt um Suður-
landsundirlendi allt til Víkur
með dr. Halldóri Pálssyni for-
manni Búnaðarfélags íslands, og
komum við á marga bæi, og
fannst mér mikið til um margt,
og margt athyglisvert varðandi
fóðrun og aðbúnað fjárins. Ég
sannfærðist líka um það, að ís-
Ienzkir bændur verða eins og
skozkir hrndur að sigrast á
mörgum erfiðleikum — og jafn-
vel enn frekar en þeir vegna
vetrarveðráttunnar, en mæta
þeim af forsjá. hyggindum cg
dugnaði.
Eitt af þvi fyrsta, sem ég
veittj athygli er hvaða stefnu er
fylgt hér í sauðfjárrækt til þess
að sauðfjárræktin skili sem bezt
um arði og munum við geta
af því lært. Ég hefi veitt athyg'i
súgþurrkun og öðrum aðferðum
til heyverkunar og mjög finnst
mér til um heygæðin hér — tel
íslenzkt miklu betra en skozkt.
— Mér skilst, að þér starfið
við landbúnaðarháskólann í
Norður-Skotlandi?
— Já, ég er einn af ráðunaut-
um hans, en þeir eru sendir víða
til þess að kynna sér aðferðir
og reynslu annarra. Mér þykir
vænt um, að hafa átt þess kost
að koma hingað, og ég vil sér-
staklega þakka alla fyrir-
greiðslu, Hef hvergi komið þar
sem allt hefir reynzt eins auð-
velt, og hef ég enga erfiðleika
átt við að stríða, með tilliti til
málsins, eins og oft vill verða.
Mér lízt ákaflega vel á mig hér,
finnst landið fallegt, fólkið alúð-
legt og viðfelldið, og vona, að
ég eigi eftir að koma aftur, en
ferðinni er annars ekki lokið,
því að ég er að leggja í nýjan
leiðangur með dr. Halldóri Páls-
syni um Vesturland.
Halldór Pálsson hefir tjáð tíð-
indamánni Vísis, að það fari
Mr. Merchant.
mjög í vöxt, að brezkir ráðunaut
ar komi hingað til þess að kynna
sér reynslu íslendinga á sviði
landbúnaðar Hér voru t.d. fyrir
nokkru tveir enskir sérfræðmg
ar. Gera má ráð fyrir, að um
slik vaxandi kynni verði að ræða
I framtíðinni, til gagnkvæms
gagns og ánægju.
rátt í hug görnul staka í snjóun-
um núna eftir sumarmálin:
Ef hún Góa öll er góð
að því gæti mengi,
þá mun Harpa, hennar jóð,
herða snjóastrengi.
Góan hefir löngum verið við-
sjál eins og konurnar!
Það var svipað veturinn 1906
og sl. vetur, afbragðs vetrar-
tíð. En 7. apríl varð jarðlaust um
allt Norðurland, meira að segja
fyrir hross, og víða stórfellir.
Þessar vetrarhörkur stóðu þá
fram í júnímánuð.
1920 er þó harðasti vetur, sem
komið hefir á öldinni. Þá var
haglaust frá þvf í nóvember or?
þar til mánuð af sumri. En miklu
munaði að þá var byrjað að
nota fóðurbæti, en fóðurbætis
gjöf þekktist ekki 1906.
Hvað ég segi um bússkapar-
horfur í dag.
Þær eru áreiðanlega að mörgu
leyti góðar. Það er að koma
betur og betur í ljós að vélabú-
skapur er svo dýr í rekstri, að
mjög smá bú standa ekki undh
honum. Það er því um að gera
að stækka búin.
Jú, rétt er það að afdalakot
og jarðir, sem eru mjög illa f
sveit settar, fara enn í eyði. En
nýbýlin gera betur en fylla upp
í þær eyður. Öll starfsemi Ný-
býlastjórnar gengur í þá átt að
þétta byggðina í hinum- betri
sveitum, þar sem landkostir og
góðar samgöngur eru fyrir
hendi. Þar vill fólkið eðlilega
helzt vera. Út af fyrir sig tel ég
ekki raunhæft að vera með allt-
of mikla tilfinningasemi út af
því þótt einstakar jarðir falli úr
byggð, a. m. k. um sinn, á með-
an nýbýium fjölgar eins og ver-
ið hefur.
TWntun t
prcntsml&Ja S> gúmmlstlmplagcrð
Einholti Z - Slmi 20960