Vísir - 12.10.1963, Síða 7
VIS IR . Laugardagur 12. október 1963. 7
nús Matthíasson
stórkaupmaður
Framhald uf bls. 4
létu sér ekki nægja sterka bjór-
inn, þó nóg fengist af honum
innlendum og erlendum.
Margt fleira má sjá og læra
af áfengisvarnarhefti Svía, en
hvergi er að finna minnstu rök
fyrir áróðursspjalli G. H. Ó.
verkfræðinema í Stokkhólmi.
Þvert á móti er reynsla Svía sú
sama og annarra þjóða af
sterka ölinu: Hættulegur drykk-
ur, sem virðist hafa tvö- og
þrefaldað áfengisafbrot ungl-
inga á fáum árum.
Svo set ég hér greinarkorn,
sem ísl. sjómaður skrifaði, er
ölfrumvarpið var á ferðinni.
Hann mun hafa haft nokkru
meiri reynslu af sterkum bjór
en G. H. Ó. hefur enn. Og hann
barðist við ofdrykkjuhneigð,
sem'"ásótti hann eftir að hafa
stundað sterka ölið árum sam-
an erlendis.
„STUNDAR HANN
BJÓRKRÁNA?
Ég er einn þeirra manna, sem
mikla reynslu hef af erlendum
bjórkrám. Ég var sjómaður og
sigldi í mörg ár á Bretland,
Ameríku og víðar. Ekki skil ég
þá Islendinga, sem kynni hafa
af bjórkrám, og vilja innleiða
sterkan bjór hér. Að mínu viti
er bjórinn svartasti bletturinn
á hinni svokölluðu siðmenningu
Breta. Kráin er ekki aðeins sóða
Ieg< Hún er víti, sem dregur
menn til sfn og gerir þá að aum
ingjum, andlegum og líkamleg-
um. Hún eyðileggur heimilislíf
þúsunda og er uppspretta spill-
ingar. Hvar eru dæmi um það
að vændi þrffist ekki í skjóli
bjórkránna? Brezkar bjórkrár
eru eins og rotin epli, sem eitra
út frá sér. og sýkja raunar allt
þjóðlffið. Lán okkar íslendinga
er að hafa ekkert af þeim að
segja.
Ég veit að margir Bretar
vildu gefa mikið til nð losna við
þessa ómenningu, ef þeir aðeins
gætú. Ég minnist þess eitt sinn,
að enskur vinur minn bauð mér
heim. Húsfreyjan hafði hjá sér
saumaklúbb. Tíu ungar konur
skröfuðu um vandamál heimil-
anna. Ein vinkonan hafði ein-
mitt trúlofazt þennan dag og
kom ekki. Upphófust umræður
um mannsefnið. Hugsanlegir
kostir og gallar kærastans voru
metnir og vegnir af reynslu og
kunnátt.u giftra kvenna. Ein var
sú spurning, sem þótti skipta
meira máli en allt annað: Stund-
ar hann bjórkrána? Konurnar
höfðu sýnilega glöggan skilning
á þvf, hvað það er að eiga mann
sem fer beint úr vinnunni á bjór
krána og eyðir þar öllu kvöld-
inu. Hvað myndu íslenzkar kon-
ur segja um það? Er þetta það
sem koma skal hér? Eða berum
við gæfu til að afstýra hætt-
unni, verja landið og þjóðina
fyrir þessum ófögnuði?"
Svo ritaði þessi reyndi öl-
maður. Við treystum íslenzkum
konum og alþingismönnum til
að afstýra öl-hættunni og draga
sem mest úr allri áfengisnautn.
Sveinbjörn Jónsson.
Bílakjör
Nýir bflar,
Commer Cope St.
8IFREÍÐALEIGAN,
Bergþórugötu 12 Símax .13660
Í4475 og 36598.
Hinn 7. þ. m. gndaðist í sjúkra-
húsi Magnús Matthíasson stórkaup
maður.
Magnús var fæddur á Akureyri
3. apríl 1888. Hann var yngsti son-
ur þjóðskáldsins Matthíasar Joc-
humssonar og konu hans, Guðrún-
ar Runólfsdóttur. Magnús var
yngstur barna þeirra og af þeim
eru nú aðeins tvö á lífi, frú Þóra,
býr hér f bæ með dætrum sínum,
og Gunnar, sem á heima vestur í
Los Angeles í Kaliforníu, sem
kunnugt er.
Magnús ólst upp á Akureyri.
Seytján ára fór hann að starfa í
Landsbankanum þar, fluttist svo
hingað 1910, en fór stuttu síðar
til Ameríku og vann þar að ýmsu,
eins og gengur um vesturfara, eink
um fyrstu árin. Magnús var um
tíma í Vancouver, Seattle og í
Alaska. Heim kom hann 1917.
Eftir heimkomuna gerðist hann
kaupsýslumaður, ýmist sjálfstætt
eða með öðrum framan af a. m. k.,
TésiBÉsteirskélB —
Framhald af bls. 9.
viku, hálfa klukkustund í senn,
og sameiginlega í flokkum tón-
fræði, heyrnarþjálfun og tónlistar
kynningu.
Þessi nýi skóli nýtur einlægs
fylgis Kópavogsbúa, sem jafnan
hafa orðið að senda börn sín til
Reykjavíkur til tónlistarnáms. Hef-
ur bæjarfélagið veitt skólanum 150
þúsund króna styrk. Einnig hefur
skólinn fengið styrk hjá mennta-
málaráðuneytinu, og sótt um styrk
hjá ríkinu. Munu þessir styrkir
nægja til þess að koma skólanum
yfir erfiðasta hjallann f sambandi
við kaup á hljóðfærum o. fl.
Skólastjóri Tónlistarskóla Kópa-
vogs hefur verið ráðinn ungur ís-
firðingur Jón S. Jónsson. Jón hóf
tónlistarnám sitt á Isafirði, en hefur
síðan stundað nám f Tónlistarskóla
Reykjavíkur, og einnig í Banda-
ríkjunum, þar sem hann var 4 ár,
og hlaut „master“ gráðu f tónlistar-
fræði. Jón hefur að undanförnu
stjórnað Karlakór Reykjavíkur.
svo sem með Jóni Laxdal tón-
skáldi, en kona Jóns var Elín,
systir Magnúsar. Árið 1920 stofn-
aði hann heildverzlun og rak um
30 ára skeið eða til 1950, en hætti
þá kaupsýslustörfum að mestu.
Magnús var með kunnustu mönn
um hér í bæ sinnar stéttar. Auk
kaupsýslustarfanna stundaði hann
nokkuð bókaútgáfu og gaf m. a.
út verk föður síns, svo sem heild-
arútgáfu af ljóðum hans, þýddum
og frumsömdum, af rausn og
smekkvfsi, og hafði Magnús þar
tekið sér til fyrirmyndar heildar-
útgáfur höfuðskálda enskra, og hef
ir því ekki verið haldið á lofti
sem skyldi, hver fyrirmynd var að
þessari útgáfu.
Ég kynntist Magnúsi fyrst, er
þau bjuggu í húsi foreldra minna,
Fellibylurinn „FIóra“, sem
ætt hefur yfir Karabíska hafið
að undanfömu og gert þar mik-
inn usla, stefnir nú norðaustur
á bóginn og í átt til Evrópu.
Vísir hafði í morgun samband
míS'é Veðurstofuna og spurði
Jönas Jakobsson veðurfræðing
nánar; um •„Fiöru“.
— Um „Flóru“ er það að
segja að á miðnætti í nótt var
hún 300—400 kílómetra SA af
Bermudaeyjum á hreyfingu NA.
Að svo komnu er ekki hægt að
segja hvaða leið hún endanlega
fer, en ég hallast nú að því
að hún muni heldur taka stefnu
á Bretland en ísland. En í öllu
falli eru litlar líkur fyrir að
hún valdi mannskaðaveðri hér
norðurfrá, frekar en aðrar lægð-
ir á þessum árstíma.
— Meðan fellibyljir eru í
Minning
sem stóð þar sem Landssímabygg-
ingin er nú, þegar þau áttu þar og
heima ágætishjónin Vigfús Einars-
son skrifstofustjóri í Stjórnarráð-
inu og kona hans, en hún var
systir Magnúsar, og vorum við
Magnús góðkunningjar æ síðan.
Magnús bar mikinn svip af föð-
ur sínum, prýðilegum gáfum gædd
ur, bókelskur og fróður vel um
margt, trygglyndur maður og dreng
lyndur. Tækifærisræður í sam-
kvæmum heyrði ég Magnús flytja,
bæði á ensku og íslenzku, en hann
var flugmælskur, fyndinn og fjör-
legur og gat sannarlega látið gamm
inn geysa.
Magnús gekk að eiga Matthildi,
dóttur Einars Hjörleifssonar Kvar-
ans árið 1928, hina ágætustu konu,
og lifir hún mann sinn. Heimili
staðvindabeltinu eru þeir ekki
víðáttumiklir en mjög sterkir.
Þegar þeir koma norður fyrir
það belti breytast þeir m. a.-
fyrir áhrif snúnings jarðar,
verða víðáttumeiri og hegða sér
þá s-vipað og lægðir á þessum
slóðum. Hauststormar, sem
komið hafa, hafa oft stafað af
fellibyljum, sem komið hafa
þarna suðurfrá.
— Það voru rétt í þessu að
berast veðurfregnir frá Berm-
uda, og af þeim sést ' að
„FIóra“ er að komast norður
úr staðvindabeltinu og er eigin-
lega orðin að lægð. Hún hefur
farið það fjarri Bermduaeyjum
að þær hafa lent í útjaðri lægð-
arinnar. Á Bermuda er nú ekki
mjög hvasst, um 4 vindstig og
eru engar líkur á að „Flóra“
hafi valdið spjöllum þar.
þeirra var að Túngötu 5, en það
hús lét Magnús reisa.
Magnús lætur eftir sig son, Eirík
Magnússon rafvirkjameistara.
Útför Magnúsar er gerð í dag.
A. Tt.
— „Flóra“ er nú orðin svo
víðáttumikil að engar líkur eru
fyrir að hún komist yfir hafið
og að strönd Evrópu án þess að
hægt verði að fylgjast vel með
henni.
Eldur í bifreið
FYRIR skömmu kvikn-
aði í bíl í Sörlaskjóii móts við
hús nr. 80.
Var slökkviliðið kvatt á vettvang
og var þá talsverður eldur f aftur-
sæti bílsins, sem var rússneskur
fólksbíll. Brann bæði sætið og bak-
ið með öllu og skemmdir því all-
nokkrar á bílnum.
Ekki vissi slökkviliðið um elds-
upptök, en taldi helzt líkur fyrir
því að neisti frá vindlingi hafi
dottið niður í sætið.
BRUNABÓTAFÉLAG ÍSLANDS
@9
ew
o*
s
»1
er
<«
Nl
Algengustu orsakir eldsvoða
eru íkviknanir í kyndiklefum,
óvarkámi með ýmiss konar
rafmagnstæki og lélegar
raflagnir.
Foröiö tjóni
með því að ganga vel um
kyndiklefann og athuga vel,
hvort nokkur leki er á olíu-
leiðslum.
Verið varkir með öll
rafmagnstæki
^ UMBOÐSMENN UM LAND ALLT.
MEÐ HAGKVÆMUM
TRYGGINGUM.
a
B
<S
8
<
<8
Liklegra að „Flóra" stefai
á BRETLAND en ÍSLAND