Vísir - 02.11.1966, Síða 15

ÞaÖ var augljóst að ungi maöurinn hafði Til þess aö auka enn á eymd þess kom Maöurinn var hjálparvana.. .eftir að ég
villst sjálfur í leitinni að vinum sínum. Numa, Ijónið, þjótandi út úr runnunum. haföi skotið ör í bringu villidýrsins, stökk ég
á bak þess.
Hjólbarða- og benzlnsalan
við Vitatorg. Sími 23900
Barðinn h.t.
Ármöla 7. Simi 30501
a -unna t erzlunarfélagið b.t.
Skipholti 15 Slmi 10199
METZELER
hjólbarðarnii sru sterkir og
mjúkir, enda vestur-þýzk gæða-
vara.
* 70 AP& 70 fí/S AJ/Sfífí/fíS -
fíO/HA, TfíE UOfí, CAME
CfíASfí/fíG OOT OF
*TfíEMANWAS
HELPLESS'...
AFTER SHOOT/fíG
Afí APPOW /fíTO
THE BEAST-
I / EAPEO
FOP /TS
BACK' *
VIS IR . Miðvikudagur 2. nóvember 1966.
5ÍOTHS
— Já, þau eru vinir mínir. Ég
á heima hjá þeim núna.
— Mér lízt vel á hann, sagöi
Selwyn.
Hún hló. Ég hafði búizt viö
að yður litist vel á hana.
— Nei, hún er ekki eftir mín-
um smekk. Ég kann ekki við kven-
fólk, sem leggur öll spilin á borð-
ið undireins ...
Hann horfði biðjandi á hana. —
Ég fer aftur til London í fyrramálið
Komiö þér nokkurn tíma tii Lond
on? Gætuð þér ekki borðað mið-
degisverð meö mér einhvem dag-
inn? Eða allra helzt hádegisverð?
— Jú, ég mundi geta gert það,
sagði hún hikandi. — En ég er ekki
viss um hvenær ég kem. Ég hef
talsvert mikið að gera. Þurfið þér
ekki að keppast við stundum?
— Jú, það kemur fyrir. Það er
svo í sjóhernum. Eins og sakir
standa vinn ég í flotamálaráðinu,
en ég veit aldrei fyrirfram hvenær
ég er sendur eitthvað út i buskann.
Ég vona að það verði ekki núna um
sinn. Ekki fyrr en ég hef kynnzt
yöur betur.
Hún hló. — Ef ég þá leyfi yður
þaö.
— Þér gerið það áreiðanlega.
Heyrið þér, get ég fengið símanúm-
erið yöar og hringt til yðar í fyrra
málið og spurt hvenær þér munuð
veröa á ferðinni í London?
— Ég hef nú í rauninni íbúð f
London, sagði hún. — Ég hef leigt
hana öðrum um stund, en get feng
ið hana með stuttum fyrirvara.
Hún sá að brúhin á honum lyftist
og fór að hugleiða hvort hún ætti
að fallast á að hitta hann hvenær
sem hann bæði hana um það. Hún
vissi hvemig þess'r sjóliðsforingj-
ar voru — hún hafði kynnzt þeim
áður. Hver veit nema hún hefði
gott af að ienda í heitu ástarævin-
týri til þess að geta oröið afhuga
Chris. En hún játaði bljúg með
sjálfri sér, aö líklega mundi það
ekki nægja. Hún hafði elskaö hann
of heitt og of lengi til þess að
nokkur annar maður gæti bætt
henni hann upp.
— Og svo var þaö símanúmerið,
sagði Selwyn Trent.
— Uplands 30.
Hann skrifaði það hjá sér.
— Þér geriö það fyrir mig að
láta verða af þessu einhvem tíma
í þessari viku, sagði hann á leið-
inni inn í húsið. — Ég veit að
þér viljið ekki trúa því, en gamli
sígauninn meinti hvert einasta orð
sem hann sagði í gær.
Fran leit á klukkuna og geispaði.
og sagðist ætla að fara að hátta.
— Kemur þú líka, Chris?
— Eftir fáeinar mínútur.
— Ég er staðuppgefin. ,Ég er
óvön svona drabbi, eins og þessum
kokkteilsamkvæmum.
— Þú átt viö þessa sterku kokk-
teila, sem ungi maöurinn byrlaði
þér?
— Þeir voru þó að minnsta
kosti góðir. Hve marga drakkst
þú, Jenny?
— Engan. Ég hélt mér viö sherr
íið. Það er öruggara. En ég er
þreytt líka.
Hún' var komin á leið út, eftir
Fran, en Chris kallaði til hennar.
— Ég þarf að tala nokkur orð við
þig, Jenny.
Hún leit spyrjandi á hann.
— Viltu gera svo vel að loka
dyrunum.
Hún lokaði og þau settust aftur.
Hann stakk hendinni í vasann og
dró upp bréf og rétti henni. — Ég
geri ráð fyrir aö þú eigir þetta.
Ég rakst á þaö áðan af tilviljun.
Það lá í lestrarfélagsbókinni, sem
þú varst aö lesa.
Hún tók við bréfinu og fletti úr
brotinu. Leit fljótlega á það. Það
byrjaði svona: — Elsku hjartans
yndiö mitt... Svo leit hún á und-
irskriftina. — Þú ert ástin mín ein!
Robert.
Passamyndir
Teknar í dag — Tilbúnar á ínorgun.
Sér tímar eftir samkomulagi.
Ljósmyndastofa Péturs Thomsens
Ingólfsstræti 4. Sími 10297, eftir kl.
7 sími 24410.
Hún vissi strax hver átti þetta
bréf. Hún vissi líka hvað hún varð
að gera. En það var morðhugur í
henni þegar hún stakk bréfinu í
töskuna sína.
— Mig minnir að þú segðir að þið
væruö ekki sérlega miklir vinir?
sagði Chris.
— Nei, ekki nú orðið.
— En bréfið er dagsett fyrir
tæpri viku.
Hún kafroðnaði — hún háfði
ekki tekið eftir dagsetningunni.
Hún fór að geta sér til hve mikiö
hann heföi lesiö af bréfinu. Hann
haföi áreiðanlega ekki lesið þaö
allt, svo vel þekkti hún hann.
Hún hafði ekki gefið sér tíma i
tii að lesa bréfið, en hún var ekki
í neinum vafa um aö það var til
Fran. Jenny var gröm og spurði
sjálfa sig hvers vegna hún ætti
eiginlega að vera aö halda hlífi-
skildi yfir Fran — og hún fann
svarið samstundis. Robert hafði gef
ið henni svarið á garðhátíðinni í
gær. Hún vildi ekki koma upp um
Fran vegna þess að henni þótti svo
vænt um Chris að hún þoldi ekki
að sjá hann óhamingjusaman.
En var hægt aö sneiða hjá voð-
anum, hvað svo sem hún gerði?
Ef hún hlíföi Chris við ógæfunni
núna, mundi það ekki vera nema
að tjalda til einnar nætur. En
hvað sem því leiö gat hún ekki
fengið af sér aö opna augu Chris
fyrir þv£... hvers konar mann-
eskja Fran í rauninni var.
— Ég er dálítið sár við þig,
Jenny, sagöi Chris. — Hvers vegna
sagðir þú í gær, að ekkert væri
milli þín og hans, úr því að það
er ósatt. Þú mátt ekki reiðast mér
þó að ég- segi það sem mér býr f
brjósti. En ég hélt að við værum
svo góöir vinir aö ... að þú treyst-
ir mér til fullnustu.
Hun saup hveljur. — Við erum
vinir... og ég treysti þér. En ...
æ, Chris, ég get ekki gefið þér
"býringu á þessu
Chris svaraöi stutt: — Þú þarft
hess heldur ekki. En mér fannst ég
mega til að segja þér hvemig þetta
beit á mig... Hann var í vafa um
hvort hann ætti að segja henni, að
bann hefði fengið mestu andúð á
Tobert Drake, þótt hann hefði ekki
falaö við hann nema einu sinni.
Hann hafði séð þessa manngerð
iður. Þeir höfðu sérstakt lag á að
hrífa kvenfólk, en þeim var sjaldn-
ast treystandi. Hann vonaði inni-
lega að Jenny léti sér ekki detta
í hug að giftast honum. Honum
datt í hug, að kannski væri hún
ein þeirra kvenna, sem hefði litla
dómgreind til að velja á milli karl-
mannanna, sem hún varð ástfang-
in af. Hann haföi ekki gleymt að
maöurinn, sem hún hafði unnað,
hafði svikið hana með hrottalegu
móti. Hann þóttist viss um að
Drake mundi vera af sama taginu.
En þama var eitthvað sem ekki
stóð heima. Hún hafði þvertekið
fyrir allt þegar hann spurði hana
um hvort nokkuð væri milli henn-
ar og þess manns. Og þetta bréf
var í algerri mótsögn við það.
Nema þaö væri þá rétt, sem Fran
hafði sagt, að þeim hefði sinnazt?
Hann hafði ekki lesið bréfið vand-
lega, hann forðaðist það af ásettu
ráði.
— Jenny?
— Já.
— Reyndu að gleyma þessu,
gerðu það fyrir mig. Ég ætlaöi ekki
að fara að sletta mér fram í þaö
sem mér kemur ekki við. En nú
sýnist mér þú vera svo þreytu-
leg, aö þú munir hafa gott af aö
fara að sofa.
— Ég ætla líka að fara að sofa,
sagði hún og gekk fram að dyrun-
um. — Góða nótt, Chris.
— Góða nótt.
— Vertu sæl, elskan mín.
— Vertu sæll, Chris.
Fran teygði fram andlitið til að
fá venjulega kveðjukossinn. Hún
leit á klukkuna á náttborðinu. —
Þú verður að flýta þér ef þú ætlar
að ná í lestina.
— Það ætti að takast, sagöi hann.
— Það væri gaman ef þú færir ein-
hvem tíma snemma á fætur og æk-
ir mér á stöðina.
— Ég mundi hafa gaman af því,
sagði hún án þess að meina það.
— Þú ert mesta letiblóð, elskan
mín.
BÍLAlHAF

E53 b=á
í RAFKiRFIÐ
Startarar, dinamóar, anker-spól-
ur, straumlokur. bendixar o. fl.
Varahlutir — Viðgerðlr á raf-
kerfum bifreiða.
BÍLARAF s.f.
Höfðavík við Sætún
Sími 24700.
Skurðgrafa. — Tek að mér að
grafa fyrir undirstöðum o. f. Uppl.
í síma 34475.
ðt*
Kr. 2,50
á ekinn km.
300 krr daggjald
-/orwnaf’
ÞÝZKAR ELDHÚSINNRÉTTINGAR
úr harðplasti: Format innrcttingar bjóffa upp
á annaff hundraff tegundir skópa og litaúr-
val. Allir skúpar meff baki.og borffplata sér-
smíffuff. Eldhúsiff fæst meff hljóðeinangruff-
um stólvaski og raftækjum af vönduffustu
gerff. - Sendiff effa komiff meff mól af eldhús-
inu og viff skipuleggjum eldhúsið samstundis
og ge.rum yffur fast verfftilboff. Ótrúlega hag-
stætt verff. Muniff aff söluskattur er innifalinn
í tilboffum fró Hús & Skip hf. Njótiff hag-
stæffra greiffsluskilmóla og
lækkiff byggingakostnaffinn. ki
HÚS&SKIP .hf. LAUCAVIGI II * SfMI SISIS
RAUÐARÁRSTfG 31
Sf MI 22022