Alþýðublaðið - 24.09.1966, Page 13

íevil smile^V
Bfdeandre
egleafDemselty
fatntde/utefilm
Wed poesi-humor.Si
med poesi-humor.satirei
misBEmatiA
JCAHNES -Æm
¥inn&ivé!ar
TIL LEIGU.
Leigjum át pússingra-steypu-
hrærivélar og hjólbörur.
Raflmúnir grjót- og múrhamrar
með borum og fleygum. i
Steinborvélar — Vibratorar.
Vatnsdælur o.m.fl.
LEIGAN S.F.
Sími 23480
T rúlof ainariiriiiigar
Fljót afgreiðsla.
Sendum gegn póstkröfu.
Guðm. Þorsteinsson
gullsmiður
Bankastræti 12.
SEYTJÁNDI KAFLI.
Hvernig ætli maður brygðist
við, ef tveir leynilögreglumenn
kæmu inn í íbúð manns og
segðu að þeir vissu allt um
tryggingarskirteini látinnar
dóttur? Og að þeir vildu fá að
vita, hvað manni finndist um
málið? Hvernig skyldi manni
verða við ef sömu menn segðu,
að þeir hefðu grun um að dótt-
irin hefði ætlað til Reno þann
sextánda, af þvl að hún fengi
ekki peningana fyrr en þann
fimmtánda?
— Hvernig ætli einni konu
yrði við?
— Kannski myndi hún gráta?
Mary Tomlinson grét a.m.k.
Meyer og Carella stóðu í
litlu stofunni og virtu hana fyrir
sér meðan ekkinn hristi risa-
stóran líkama hennar.
— Svona, svona frú Tomlin-
son, sagði Carella. Róleg nú.
— Ég ætlaði ekki að ljúga,
kjökraði hún.
— Kannski ekki, en þér gerð-
uð það samt. Hvers vegna frú
Tomlinson?
— Af því að ég vissi að þið
mynduð álíta að ég hefði myrt
dóttur mína. Ég gerði það ekki.
Ég vildi einmitt að hún fengi
peningana.
— Af hverju létuð þér hana
ekki fá heimild til að taka þá
fyrr? '
— Ég hefði gert það, ef hún
hefði beðið mig um það. En hún
var nýbúin að ákveða þetta og
við álitum að það væri alveg eins
gott að bíða til fimmtánda. —
Skírteinið rann út þrettánda
maí.
— Frú Tomlinson, það getur
verið að dóttir yðar hafi framið
sjálfsmorð. Við vitum það ekki.
Hafi hún gert það, var ástæða
fyrir því. Bréfið sagði að það
væri engin önnur leið fær. En
hún virtist samt hafa fundið aðra
leið og eiga tíu þúsund dali til
að notfæra sér þá leið. Ég vil
fá að vita hvort eitthvað gerð-
ist eða benti til að hún fengi
ekki peningana.
lífinu saman sem hjón.
— Nei, alls ékki.
— Frú Tomplinson, sagði
Carella. — Mig langar til að
líta í meðalaskápinn.
— Hvers vegna?
— Vegna þess að stjórnandi
rannsóknarstofu lögreglunnar
minntist á að möguleiki væri
fyrir því að dóttir yðar og
Tommy Barlow hefðu verið
deyfð — ég mundi eftir því að
þér sögðust taka svefnpillur á
hverju kveldi. Ég vildi fá að
vita hvaða tegund þér takið.
Meðalaskápurinn hékk í bað
herberginu. Carella opnaði skáp
inn og leit yfir hann.
— Blekfullur.
— Eg er reiðubúinn, sagði
Meyer og opnaði vasabókina. —
Komdu með það.
Carella hóf að telja upp all-
ar lyfjategundirnar, sem fund-
ust í skápnum. Meyer skrif-
aði og skrifaði.
18. KAFLI.
— Hver sagði að þau hefðu
tekið svefnlyf? spurði Sam
Grossman.
— Þú sagðir að það væru
líkur fyrir því að þau hefðu
gert það, svaraði Carella. —
Þú sagðir að við sjálfsmorð af
þessari tegund væru stundum
notaðar svefnpillur eða eitthvað
annað til að gera dauðann létt
bærari. Sagðirðu það ekki?
— Jú, ég gerði það, svaraði
Grossman óþolinmóður. — En
bað ég þig um að senda mér
fjórtán glös af mismunandi sterk
um svefnlyfjum?
— Nei, en ....
— Steve, ég hef meira en
nóg að gera og þú sendir mér
allar þessar pillur. Hvað ætlastu
til að ég geri við þær?
— Ég vildi bara fá að vita
hvort....
— Hvort við hefðum fundið
éitthvað við krufninguna? Hvort
þar hefði verið minnst á svefn
lyf?
— Það var það ekki en ég
hugsaði...
— Gott, hvað viltu þá að við
gerum við allar þessar flösk-
ur? Viltu vera svo góður að
segja mér það? Þetta eru allt
þekkt lyf. Sum þarf ekki einu
sinni lyfseðil fyrir. Ég skal
gefa þér gott róð — gleymdu
þessu.
— Já, sagði Carella, — En þú
heldur samt að þetta sé morð?
Grossman þagði lengi — Já
ég held að það sé morð
— Ég líka, sagði Carella.
Hann fór af stöðinni klukkan
17.45. Áður en hann fór hafði
hann hringt í öll tryggingar-
féíög borgarinnar sem hann ótti
eftir að hringja til að athuga
hvort Tommy Barlow væri
tryggður. Allstaðar fékk hann
neikvætt svar.
19. KAFLI.
Hann setti bílinn í gang og
ók í áttina til heimilis síns í
Riverhead meðan hann hug-
leiddi málið.
Við skulum líta á það frá öll
um hliðum, sagði hann við
sjálfan sig. Við skulum byrja
á byrjuninni og því sem viríist
vera sjálfsmorð. Við skulum
gleyma að það kann að vera
morð. Við skulum bara gera ráð
fyrir að þau hafi ætlað að fremja
sjálfsmorð.
Að einhverri ástæðu hafa
Tommy og Irene komið sér
saman um að þeim væri engin
önnur leið fær — þau yrðu að
binda enda á allt. Þau yrðu ...
hvernig var það nú aftur ... að
binda endi á þjáningar sínar
og annarra .... Enda á þjáning-
arnar. Ilvaða þjáningar’
Barlow hafði búið hjá bróð
ur sínum Amosi, en Amos hafði
ekki vita neitt um Irene, svo
hann hafði ekki liðið. Og Mary
Tomlinson hafði verið ánægð
með þetta, svo ekki hafði hún
þjáðst. Enginn hafði þjáðst.
Tommy og Irene alls ekki, því
þau höfðu hitzt vikulega og
verið ánægð með það.
Þetta var allt meiningarlaust
nema einhver lygi.
Ef Thayer t. d. hafði vitað
um ástarævintýri konu sinnar
og Tommy Barlows — ef hann
hefði verið niðurbrotinn maður
og neitað henni um skilnað . . .
Kannske hafði hann þjáðst.
Eða Amos Barlow vissi að
bróðir hans þekkti Jrene. Kann
ske hafði hann ekki viljað það
og beðið Tommy að hætta að
vera með giftri konu.
Kannske hafði hann sagt
Tommy að hann væri óham-
ingjusamur yfir athæfi hans.
Kannske hafði góða gamla
Mary Tomilson, vitorðsmaður
dóttur sinnar, ekki verið jafn
ánægð og hún lét.
Kannske hafði það verið sjálfs
morð, hugsaði Carella. Kannske
fóru þau upp í íbúðina og úr
öllum fötunum ... nei, ekki úr
öllu. Þau fóru ekki úr buxun-
um. Venjuleg blygðunartilfinn.
ing. Það var óhæft að finnas"
nakinn og dáinn. Ekki allsnak
inn. Þau fóru úr hluta af föt
unum, brutu þau saman og
hengdu sumt upp.
— Þetta var ekki sjálfsmorð!
sagði Carella stundarhátt. Rödd
hans kom honum á óvart. — Það
var ekki sjálfsmorð, endurtók
hann.
Hann kinkaði kolli. Það var
ekki sjálfsmorð.
— Ég verð að komast að því
hvort Tommy Barlow var tryggð
ur, hugsaði hann og ók hratt
í áttina að húsinu sem Tommy
Barlow hafði búið í ásamt Am
osi bróður sínum
Húsið var dimmt og virtist
autt þegar hann ók upp að
dyrunum. Honum fannst það
unðínöegt því Barlow hafði sagt
hóifam að hann kæmi alltaf
heim um sexleytið. Klukkan
var orðin hálf sjö. En samt
virtist enginn í húsinu. Hann
fót út úr bílnum.
Það vár enginn úti á götunni.
Hann gekk að aðaldyrunum og
hringdi.
Það anzaði enginn
Hann gekk nokkur skref frá
húsinu og gægðist inn um glugg
ana. Hann gekk yfir að bíl-
skúmum. Há limgirðing var við
hlið bílskúrsins yfir að girð-
ingu nágrannans. Hann snéri við
þegar hann kom að limgirðing
unni og gekk að bíl sínum.
Bílvelta
Framhald af 3. síðu.
Kl. 16 í gær varð 7 ára dreng
ur, Guðmundur Ingibergsson fyr
ir bifreið á mótum Miklubrautar
og Háaleitisbrautar. Kl. 21,40 varð
gömul kona fyrir bifreið á móts
við Suðurlandsbraut og mun hún
hafa fótbrotnað. Var Ihún flutt á
Landakotsspítala.
DIETER BORSCHE
BARBARA RUTTINQ
HANS SOHNKEFt
Vofan frá Soho
Óhemju spennandi CinemaScope
kvikmynd byggð á sögu Edgar
Wallace.
Sýnd kl. 7 og 9.
Bönnuð börnum.
Aukamynd: með Bítlunum.
Sjóræningjaskipið.
Sýnd-kl. 5.
Bönnuð börnum innan 12 ára.
Sími 50249
Ný tékknesk, fögur litmynd í
CinemaScope, hlaut þrenn verð-
laun á kvikmyndahátíðinni í
Cannes.
Leikstjóri: Vojtech Jasny.
Sýnd kl. 6.45 og 9.
Sofus frændi frá Texas.
Skemmtiieg dönsk litmynd.
Sýnd kl 5.
MOCO j
24- september 1966 - ALÞYÐUBLAÐIO 13