Austanfari - 16.09.1922, Side 4

4
AUSTANFARI
13. tbl.
Bezta baðlyfið er Coopers baðlyíið. Ný-
komið í verzlun St.Th. Jónssonar,Seyðisf.
V-e-f-j-a-r-t-v-i-s-t-u-r
aftur kominn í verslun
St. Th. Jónssonar Seyðisfirði
------ étá l'o 11S.'i'í inci ii n in -------------
Sendisvein
vantar á landssímastöðina hér, frá fyrsta október næstkomandi. Um-
sækjendur gefi sig fram sem fyrst
Seyðisfirði 12/s 1922
Stöðvarstjórinn.
Hitt og þetta.
Skip
„Anna Ho“ kom hér í vikunni með
vörur til hinna sameinuðu íslenzku
verzlana. „Borg“ kom og í fyrri hluta
vikunnar. Fjöidi norskra síld- og sel-
veiðara hefur komið hér við á heim-
leið.
Hjónaband
Gefin voru saman fyrir skömmu af
Arnalds bæjarfógeta Guðfinna Páls-
dóttir og Þorvaldur Benediktsson
bóndi í Hjarðarhaga.
N. C. Nielsen
í síöasta blaði átti að vera N. P.
Ö. Nielsen, sem misti barn sitt.
Kuldar
hafa verið undanfarið og snjóað
hefur frá fjalli til fjöru. Annars stilt
og gott veður.
Jakob Thórartnsen
skáld, er nú að gefa út nýja Ijóðabók
með ljóðum, er hann ort hefur í utan-
för sinni, eða síðan hann kom heim.
um gömul kona. — — Stofan mín
er víst oflítil handa þér. —
---------Varlega ber hún það út
að glugganum, — hún lyftir arminum
hátt. — Fiðrildið ljósgula flögrar burt,
— sezt á rósarauga í gluggakistunni,
— kyssir það og flögrar burt á ný.
— En þegar það er flogið, er auga
rósarinnar vott.
---------Segðu það engum Ijós-
gula fiðrildi, að vængir þínir urðu
votir. — Eg ætla að klæða mig í gult
silki. — Armar mínir skulu verða
naktir, — brúðarskó vil ég spenna
á fætur mér.
------Og er hann kemur og spyr:
— Hví ertu klædd í gult silki? -
mqn eg svara:
— Hörund mitt er mýkra en væng-
ir fiðrildisins.
Og er hann spyr:
Sjal hefur
fundist á götum bsejarins.
Réttur eigandi vitji þess til
afgreiðslu „Austanfara“
gegn borgun þessarar aug-
lýsingar
Skó-, nagla-, hár-,
fata- og mublu-
b u r s t a r,
góðir og ódýrir, fást í verzlun
Halldóri Jónssonir
Reiðhestur til sölu með tækifær-
isverði. Ritstj. v. á
Allir þekkja kveðskap Jakobs og
unna honum margir hverir, því að
hann er háíslenzkt og karlmannlegt
skáid. Verður útgáfunni þannig hag-
að, að tvenskonar verður frágangur
bókarinnar. Verður annað venjuleg út-
gáfa, hin einkennileg og merkileg og
mun verða mjög dýr með tíð og
- Hví berðu rósir í hári þínu? —
mun eg svara:
— Svo þær eigi visni áður en þær
sjá auga þitt.
Og er hann spyr:
— Hví eru armar þínir naktir? —
mun ég svara:
Af því að ég er u n g, — blóðið berst í
æðum arma minna,----------— því ég
vil leggja bjarma armanna yfir höfuð
þér og strjúka alvöruna úr svip þínum.
Og þá mun hann grípa hönd mína
og spyrja:
— Á ég þig einnig í dag—-drotning?
— Og eg mun svara:
— Eigi átt þú mig. — — Þú hefur
fengið mig að láni hjá hinu volduga
lífi sem yrkir rósir og fiðrildi. —
Frh.
Steindór Sigurðsson.
þýidi.

f|llum þeim, er sýndu okkur hluttekningu við andiát og jarðar- Uför okkar hjartkæru dóttur Jónínu Níelsen vottum vlð innilegt þakklæti. Imma og N. Ö. Níelsen.

Lyfjabuð Seyðisfjarðar
Bökunarvörur allsk
Kryddvörur
Kókosmél
Brjóstsykur
Niðursoðnar vörur
Asier
Rodbeder
Ribsgele
Tytteber
Hárgreiður
Sápur, dýrar&ódýr.
Suðusúkkulaði
Fílabeinskamba
Rakhnífa og alttilh.
og margt fleira.
Juul, lyfsali.
Ctlenda varan altafað lækka
Með Botniu komu í verzlun mínq
ýmsar nauðsynlegar matvörur
fyrir haustkauptíðina og veturinn.
Kjöt og gærur
og fé á fæti verður keypt í haust gegn vör-
um og peningum hæsta verði við verzlun mína.
St. Th. Jónsson, Seyðisfirði.
tíma. Ættu menn að Ieita sér um
hana upplýsinga hjá ritstjóra blaðs
þessa og panta hjá honum bókina,
þar eð ella gefst eigi kostur á hinni
sérkennilegu útgáfu hér eystra. Ágóð-
ann af þeirri útgáfu mun skáldið nota
til nýrrar utanfarar, þar eð hannhef-
ur fundið, hve sú, er hann þegar hefur
í ráðist, hefur víkkað sjóndeiidar-
hring hans. íslendingar geta lítið
styrkt skáld sín, en Jakop er alls góðs
verður og er vonandi að menn Iáta
hann njóta veröleika sinna. Hann mun
gjalda meö mörgu ánægstundin, ís-
lenzkum almenningi.
Páll Sigurðsson.
yfirkjötsmatsmaður er kominn hing-
að til bæjarins.
Knut hamsun.
er nú að semja sögu um bannmál-
ið og framkomu bannmanna í Nor-
egi. Jeppe Aakjær, hinn józki Björns-
son, er einnig að semja slíka sögu,
að því er „B. T.“ segir. Saga Ham-
suns á að heita „Norges Stinkdyr,"
sem mætti þýða „Fýlungar Noregs."
Aakjær mun ekki betri í garð bann-
manna—og má segja að stórskáldin
séu svona og svona við þá veslingana.
Hestur
datt í mógröf hér innan við bæinn
fyrir skemstu og fanst þar þjakaður
mjög, eftir því nær tvo sólarhringa.
Allsstaðar hér eru hættulegir skurðir
og grafir, sem ekki ættu að
líðast þannig, sem frá þeim er
gengið. Væri ekki mikið verk að
ganga jafnóðum svo frá mógröfun-
um, að þær yrðu hættulausar — og
ætti bærinn að gera slíkt að skyldu,
þeim er taka upp mó. Einnig ætti að
hafa eftirlit með skurðunum, sem eins
og allir vita gróa smátt og smátt
saman. Er það ófyrirgefanlegt hirðu-
leysi, í jafn-gripamörgum bæ og þar
sem jafnmargir ferðahestar koma, að
hafa hættur á hverju strái. Verði
ekkert að gert, væri rétt að stofna
einskonar ábyrgðarfélag, er í væru
vátrygðir alllir hestar er væru í land-
areigninni eða kæmu þar!! En fyrir
ríflega tveggja þúsund króna skelli,
væri sú ábyrgð búin að verða
frá því í hitteðfyrra, ef hún þá hefði
verið til.
Absalon Johansen,
prestur frá Færeyjum, biður „Aust-
anfara" að flytja íslendingum beztu
þakkir fyrir góðar viðtökur. Grein frá
honum, sem átti að koma í þessu
blaði, en kom ekki fyr en það var
full sett, kemur í næsta blaði.
Qrauslund,
foringi Hjálpræðishersins á íslandi,
er nú staddur hér í bænum. Verður
nánar minst á ferðalag hans í nsesta
blaði.