Austanfari - 11.11.1922, Síða 3

3
AUSTANFARI
21. tDl
eners varð hann hermálaráðherra og
sýndi þar sama dugnaðinn og ósér-
hlífnina og áður. Þótti nú lítið ganga
hjá Asquith, þótt meðal annars hefði
Lloyd Qeorge komið því til leiðar
' við hann, að almenn varnarskylda
var í lög leidd í jan. 1916, hvað
seni þjóðin sagöi. Loks fór Asquith
frá, og konungur fól Bonar-Law,
sem nú er oröinn forsætisráðherra,
að mynda stjórn. En Bonar-Law
neitaði. Leitaði þá konungur til
Lloyd George, og sá lét ekki segja
sér lengi að taka við völdum. Mynd-
aði hann stjórn sína 11. des. 1916.
Var nú enn hert á öllu og ekkert
haft annað fyrir augum en að vinna
stríðið, enda ekkert^til þess sparað.
Öll innlend deilumál voru lögð á
hilluna og voru þó írar þá allerfiðir
og leiddist biöin. En þrátt fyrir alt
var sigur unnin 11. nóv. 1918. Fóru
þá fram nýjc.r kosningar og hlaut
Qeorge meiri hluta. Myndaði hann
nú 10 jan. 1919 nýja stjórn, sem
síðan hefur verið við völdin. Vita
menn síðan um stórvirki hans, bæði
við friðarsamningana og eftir
það. Hefur hann eftir stríðið stefnt
að því að koma á jafnvægi í heim-
inum og haldið vel í við Frakka,
með alla þeirra frekju og ósanngirni.
Er ekki ólíklegt, að þá er kosningar
á ný fara fram, muni það sýna sig,
að Lloyd George eigi mikil ítök í
ensku þjóðinni. Hefur framkoma
hans og röggsemi í írlandsmálunum
einnig gert hann verðan mikillar að-
dáunar og þakklætis ensku þjóðar-
innar, þó að eigi hafi alt gengið
slysalaust í þeim málum.
Framh.
Allar viðgerðir
á rafmagnsáhöldum, fljótt,
mjög ódýrt af hendi leystar.
Carl Cristensen.
Pósthúsinu.
Hjartanlega þökk til allra þeirra er auðsýndu okkur hiut-
tekningu viö fráfall og jarðarför Þorbjargar Stefánsdóttur frá
Stakkahlíð.
Sigurður Sunnarsson, Þorbjörg Björnsdóttir, Sigurður Bjðrnsson
og bðrn.
Símfréttir.
Uppreistarmenn í ftalíú hafa gert
stjórnarbyltingu með hervaldi. Segjast
muni stjórna með minnihluta þings,

Kemal Pasja
snldán nr landi
og
Mikill afsláttur.
Verzlunin St. Th. Jónsson,
Seyðisfirði
vill nú hið fyrsta selja eftirfylgjandi vörur, til
þess að rýma fyrir nýrri vörum, og selur þær
því langt fyrir neðan sannvirði.
30 sett drengjaföt,
sem kosta frá 25 til 60 kr. settið, verða nú seld
með 30 prósent afslætti, eða frá kr. 17,50 til 42 kr.
5 strangar ágætt fata-
efni og yfirfrakkaefni
verða seld með 25 prc. afslætti.
25 sett tilbuin karlmannaföt
verða seld með 15 prósent afslætti.
Notið nu tækifærið og gerið góð kaup.
Jörð til sölu eða ábúðar
bráðabirgða í Konstantinópel. Eng-
lendingar hafa tekið gamla soldáninn
undir sína vernd. Óeirðir miklar
eru f borginni.
Við nýafstaðnar bæjarstjórnarkosn-
ingar í Englandi hafa jafnaðarmenn
tapað 227 sætum. Líta blöðin svo
á sem þetta boði ósigur jafnaðar-
manna við komandi þingkosningar.
Markið hríðfellur. í fyrradag voru
37 þús. mörk í einq sterlingspundi
og 174 í einni danskri krónu.
Skólanefnd Reykjavíkur hefur sagt
af sér, þar eð ríkistjórnin hefur eigi
viljað fylgja henni að málum gegn
skólastjóra. Guðm. M agnússon pró-
fessor hefur gefið Háskóla Islands
50 þús. kr. til styrktar efnilegum
læknaefnum til framhaldsnáms erlend-
is. „Tíminn“ hefur birt lista yfir
skuldir þær, er íslandsbanki hefur
gefið upp skuldunautum sínum. Nem-
ur upphæðin 4 miljónum. Telur blaðið
hag bankans afleitan. Claessen
bankastjóra gengur illa að fá Ián og
er nú nýkominn til Ameríku. Talað
er um bankastjóraskifti. Bankaráðs-
fundur verður í dag.
Bæjarstjórn Akureyrar hefur veitt
leyfi til að hafa þrjú Bíó í bænum
og þykja firn mikil. Smjörlíkisgerð
byrjaði þar um miöja vikuna. Býr
hún til ágæta vöru. Heitir Smjör-
likisgerð Akureyrar. Skarlatssótt
gengur á Akureyri.
Mótorskip strandaði á Sauðárkrók.
Var það norskt flutningaskip, er
„Skoltefjord" heitir. Mannbjörg varö.
Hvammsgeröi í Vopnafirði / frdsögninni
er til kaups eða ábúðar næstu fardaga. Semja má við eigandann um gosið í síðasta blaði, er mis-
Sigmund Jónsson bónda þar. prentað suðaustur af Vonarskarði í
stað suðvestur.
mynda, að eins til þess að láta menn
sjá, að salt sé látið í matinn, þó
að lítið sé. En bragðtaugarnar láta
ekki blekkja sig, ekki frekar þær
andlegu en þær líkamlegu. Er lífið
svona, barátta hins góða svona stutt
0g sigursæl ? Og á Rannveig ekki við
neitt að stríða í sjálfri sér, engar
mannlegar kendir? í henni verður
ekki af því tægi fundið annað en eins
og „reykurinn úr húsunum frá ífyrra,"
eins og Kvaran kemst einhversstaðar
að orði íbókinni.Sásem þettaritar, seg-
ir að listin hafi mest áhrif, sé sönnust
ist, ef baráttan milli andstæðanna sé
sem erfiðust, sem sönnust, sem
hörðust. Hitt verður að skeika
að sköpuðu, fara eftir eðli og
aðstöðu persónanna, hvað ofan
á verður. Sykursætur „Idealismi“
er ekki hollur, frekar en ósönn, kol-
svört bölsýni. Trúiná lífið, mennina
og hið góða í tilverunni á ekki að
byggjast á létt- og skjótfenginni
yfirborðsskoðun, heldur því bjargi
sannleikans, sem baráttan, ófegruð
og eins og hún í raun og veru er
í lífinu, hefur fest svo traustlega, að
því verður eigi bifað. Og án þess
að það sé sagt með tilliti
til „Sagna Rannveigar," get eg ekki
á mér setið að taka það fram, að
þeip lesendur, sem kjósa eintóman
Idealisma, eru litlu betur andlega
þroskaðir en karlinn, sem bað verzl-
unarstjóra einn um, „döðlur *ða eitt-
hvað svoleiðis svalandi upp á heið-
ina.“ Og uppi á heiði lífsins mun
þeim lítið betur fariö en honum
mundi með döðlurnar.
Eitt finst mér rétt að taka enn þá
fram um skáldskap Kvarans. Eins
og eg hef áður á drepið, er stíll
hans oftast hin mesta snild, þó að
út af bregði. En þess meira koma
gallarnir við Iesandann. Má þar til-
nefna þann, að hann Ieggur í munn
persónum sínum of oft ýmiss orð,
sem ekki eru mikið notuð í mæltu
máli. Orð þessi koma hvað eftir
annað hjá öllum persónunum, — og
þá er eins og hvíslað sé að lesend-
unum: þetta eru ekki sjálfstæðar
persónur, sem svona tala, heldur
Einar Kvaran sjálfur. Má þarna t. d,
nefna orðið „óneitanlega," sem allar
persónur hans nota við svo að segja
öll tækifæri. En í daglegu máli
heyrist það alls ekki oft. En á því
ríður mjög mikið, er blása skal ltfi í
persónur, að höfundurinn leggi eyr-
að við mæltu máli, svo að lesendun-
um komi alls ekki til hugar, að per-
sónulýsingarnar séu falskar, séu ekki
lifandi menn, heldur huggerfingar
skáldsins. Loks skal sleginn í botn-
inn, með því að minnast á enn eitt
atriði í stærri sögum Kvafans. Það
atriði er, hve persónurnar í einni bók
hans virðast líkar persónunum í
annari. Tökum Þorbjörn í „Gulli“
og „Ofurefli" ogjósafat í „Sambýl-
inu.“ Eru þeir ekki nauða líkir? Auð-
sýnilegt er og ættarmótið með þeim
og Kaldal. Eða síra Þorvaldi í
„Gull“ og „Ofurefli," lækninum í
„Sambýlinu“ og Melan konsúl í „Sálin
vaknar." Og er ekki hægt að segja
að lík not séu að Imbu og Grímsa
í „Ofurefli“ og Grímu og vitfirringn-
um í „Sambýlinu?" Eg býst við að
mönnum hljóti að finnast svo. Eg
veit ekki hvort þetta á að kallast
galli hjá skáldinu, en það bendir á