Dagur - 12.03.1998, Blaðsíða 5

IWmt
FIMMTUDAGUR Í2.MARS 1998 - 21
MENNINGARLÍFIÐ í LANDINU
Sexið blómstrar
í sveitinni
í kvöld verdurfrum-
sýnt í Borgarleikhús-
inu gamanleikritið Sex
í sveit. Þama er um að
ræða einskonar svefn-
herbergisfarsa, að
hættifranskra.
Hlutverk í leikritinu eru sex og
fer Gísli Rúnar Jónson með
hlutverk Benedikts, vel stæðs og
kvænts miðaldra manns sem á
sér kornungt viðhald, en það
hlutverk er í höndum Halldóru
Geirharðsdóttur. Leikritið íjallar
um vandræðaganginn sem hlýst
af því að Benedikt og eiginkona
hans eru hvort um sig með áætl-
anir í gangi um framhjáhald.
Gamanleikkonan vinsæla Edda
Björgvinsdóttir, sem á þriðja tug
ára hefur verið í nánu slagtogi
við Gísla Rúnar, leikur saklaust
fórnarlamb aðstæðna.
„Eg leik niður fyrir mig, eins
og sagt er, persónan á að vera
nokkru yngri en ég er,“ segir
Halldóra, „en Gísli er alveg á
réttum aldri, með svona „middl-
elifecrisis“.“
Edda Björgvins er svolítið smá-
bæjarleg stúlkukind, sem samt
hefur peninga\átið og bijóst\itið í
lagi þegar til kemur og sleppur út
úr hverri klípunni á fætur
annarri. Ragnar, viðhald eigin-
konu Gísla, lendir í fleiri raunum
en hann átti von á og þarf oft að
taka á honum stóra sínum til að
sleppa fyrir hom. Ellert Ingi-
mundarson leikur Ragnar og fer
vel með hlutverk endurskoðanda
úr bænum, sem ekki beinlínis
veður í kvenfólki og er talinn
heldur lítill fyrir bóg að sjá.
Ekki leikið saiitan lengi
Þau Gísli Rúnar og Edda hafa
ekki leikið saman á sviði, í hefð-
bundinni leikritsuppfærslu, svo
heitið geti síðustu 18 ár, þó svo
þau hafi unnið mikið saman all-
an þann tíma á öðrum sviðum,
eins og í sjónvarpi, útvarpi, á
skemmtunum og \aðar.
„Þetta hefur bara æxlast
svona,“ segir Gísli Rúnar, „ekki
af því að það hafi verið ákveðið,
en Edda hefur verið mjög áber-
andi í fjölmiðlum á meðan ég
hef ef til vill verið virkari í leik-
húsinu. Þó hef ég raunar verið
virkari alls staðar annars staðar
en einmitt í leikhúsinu, einkan-
lega þó í sjónvarpi að undan-
förnu. Vegna þess hve leiklistin
er ótryggt lifibrauð þá grípa leik-
arar gjarnan flest þau störf sem
þeim bjóðast í hinum ýmsu af-
kimum leildistarinnar og af
þeirri ástæðu m.a. má gjarnan
sjá þá leikara sem eftirsóttastir
eru hverju sinni, bókstaflega út
um allt.“
„Það má kannski segja að leik-
listin sé einskonar sjálfspynting-
arhvöt," segir Halldóra.
Halldóra hefur ekki verið lengi
við leiklist, útskrifaðist fyrir rúm-
um tveimur árum. Hún segist
hafa verið heppin að því leyti að
hafa fengið vinnu fljótlega.
„Sumir detta strax inn,“ segir
hún. Oft er það þannig að eftir-
leikurinn er einfaldari ef fólk
kemst inn með annan fótinn sem
aðstoðar- eða afleysingarfólk.
Krefst meiri gáfna?
„Leikrit eins og það sem við
erum nú að fara að frumsýna,"
segir Gísli, „er það sem stund-
um er kallað létt verk og hlægi-
legt en þó er langur vegur frá
því að það sé létt og löðurmann-
legt. Fólk hefur tilhneigingu til
að álíta slík vérk auðveldari
viðureignar, vegna þess að í
gamanleikritum er yfirleitt verið
að fást við eitthvað sem er létt-
vægt og helsti tilgangur gaman-
leikrita er að koma fólki til að
hlæja, á meðan margir hyggja að
leikrit alvarlegs eðlis, krefjist al-
varlegri hugsunar og jafnvel
meiri gáfna af hálfu aðstand-
enda en ef um gamanverk væri
að ræða,“ segir Gísli.
„I alvarlegum Ieikritum þar
sem fjallað er um alvarlega hluti
er ekki að vænta mikilla eða
augljósra viðbragða frá áheyr-
endum, en gamanleikurinn hef-
ur lyrst og fremst það hlutverk
að skemmta áhorfendum og
koma þeim til að hlæja og takist
það ekki, liggur árangurinn fyrir
samstundis; Ieikaranum hefur
mistekist,“ segir Halldóra. I
svona leikriti er samleikurinn
afar margslunginn oft og tíðum
og tímasetning hvers smáatviks
og tilsvars verður að vera hárná-
kvæm, að sögn Gísla. Það er
ekki áhlaupaverk að skrifa góð-
an gamanleik og farsi er eitt erf-
iðasta form Ieikritunar.
Að festast í hlutverkmu
- En er ekkert erfitt fi’rir leikara,
sem hefur leikid ákveðið hlutverk
í margar vikur aðfara út úr þeim
karakter sem hann leikur?
„Nei,“ segja þau bæði í einu.
„Það er oft þannig að maður er
lengi að ná sér niður eftir sýn-
ingu, maður fer oft ansi hátt á
flug,“ segir Gísli, „en maður fest-
ist ekkert í hlutverkinu. Leikar-
inn kemur ekki heim til sín eftir
að hafa leikið Oþelló og reynir að
sálga eiginkonu sinni, af því að
hann gerði það á leiksviðinu f)Tr
um kvöldið. Það gæti á hinn bóg-
inn svo sem verið alveg ágætis af-
sökun fyrir tiltekinni hegðun, ef
út í Jrað er farið ..."
„Eg hef reyndar séð fáeina
leikara á s\áði sem ég man eftir í
svipinn, bókstaflega umbreytast
fyrir framan mig,“ segir hann
svo. „Þeir hreinlega verða að
persónunni og það verður ekkert
eftir af leikaranum. Þetta er al-
veg stórkostleg sjón og þeir eru
nokkrir hér á landi sem geta
þetta, ég nefni t.d. Ladda, Sigga
Sigurjóns og Örn Arnason, af
þeim sem ég þekki til persónu-
lega. Þeir eru leikarar, út í
gegn.“ -VS
Frá
tón-
leikum
í
Passíu-
sálma
AðalheiðurElín Pét-
ursdóttirmun lesa
Pássíusálmana í
kirkju lútherstrúar-
manna íMílanó um
páskana. Aðalheiður
Elín mun lesa sálm-
ana á íslensku og
ítalskur söngvari mun
lesa þá á ítölsku.
Hluta Passíusálmanna
munu þau syngja.
Adalheiður Elin heldur tónleika í Islensku
Óperunni á laugardag og um páskana
tekur við lestur Passíusálmanna í kirkju í
Mílanó.
Aðlaheiður Elín, sem er 28 ára
gömul, er stödd hér á landi
þessa dagana og mun halda tón-
leika í Islensku óperunni næst-
komandi laugardag. Tónleikarn-
ir heljast klukkan 15 og undir-
leikari á þeim verður Patrizia
Berlich sem starfar við Borgar-
leikhúsið í Piacenza. Að mestum
hluta samanstendur söngskráin
af íslenskum og ítölskum verk-
um.
Aðalheiður Elín hóf söngferil
sinn með Kór Flensborgarskóla.
Þaðan lá leiðin í Söngskólann í
Reykjvík en siðastliðin þrjú ár
hefur Aðalheiður Elín stundað
söngnám á Ítalíu, þar á meðal
undir handleiðslu sópransöng-
konunnar Eugenia Ratti og
baritónsöngvarans Piero
Campolonghi. Á Ítalíu hefur Að-
alheiður Elín tekið þátt í tón-
leikum Consen'atorium G
Dicounti, sungið við kirkjuie
athafnir, brúðkaup og jólatón
leika.