Dagur - 29.10.1998, Síða 4

-------Xfc?^vr
BÆKUR 1
20-FIMMTUDAGUR 2 9. OKTÓBER 1998
MENNINGARLÍFIÐ í LANDINU
„Krummi er fuglinn minn."
Hinn ákafi Davíð,
hinn ástleitni Davíó...
Hinýmsu andlitDav-
íðs Stefánssonarfrá
Fagraskógi verða sýnd
með flutningi Ijóða
hans íDeiglunni á
fimmtudagskvöldið.
„ Við lojum honum að
tala ígegnum Ijóðin,
fremuren að tala um
hann, “ segirErlingur
Sigurðarson.
í kvöld verður haldin Dav-
íðsvaka í Deiglunni til heiðurs
Davíð Stefánssyni frá
Fagraskógi. Gilfélagið, Amts-
bókasafnið, Tjarnarkvartettinn
og Sigurhæðir - Hús skáldsins,
standa að dagskránni. Erlingur
Sigurðarson forstöðumaður Sig-
urhæða, Húss skáldsins, flytur
ljóð Davíðs og Ijórmenningarnir
í Tjarnarkvartettinum, þau Rósa
Kristín Baldursdóttir sópran,
Kristjana Arngrímsdóttir alt,
Hjörleifur Hjartarson tenór og
Kristján Hjartarson bassi, syngja
lög við Ijóð Davíðs, ýmist öll
saman eða skipt upp. Helga
Bryndís Magnúsdóttir leikur á
píanó. Þá flytur Amtsbókasafnið
að hluta í Deigluna þetta kvöld.
Söngræn ljóð
Mjög mikið hefur verið samið af
lögum við Ijóð Davíðs. „Það
kemur margt til,“ segir Hjörleif-
ur Hjartarson. „Ljóðin eru mjög
söngræn. Það er skýr hugsun í
þeim og þau eru skýr í forminu.
Lagahöfundar Ieita einmitt að
þessu þegar þeir Ieita að ljóðum
til að semja við. Einhverri hugs-
un sem hægt er að halda áfram
með þannig að út komi einhvers
konar heild. Ljóð Davíðs eru al-
menningseign, það þekkja hann
svo margir og öllum þykir svo
vænt um ljóðin hans. Hann er
kannski meiri almenningseign
en mörg önnur skáld. Það
sömuleiðist gerir það að verkum
að það er gaman að syngja Ijóðin
hans.“
Einlægur, ákafur, persónu-
legur
Erlingur Sigurðarson segir það
ekki sinn hátt að skilgreina ljóð.
Betra sé að láta ljóðin tala
þannig að menn fái þau beint í
æð og njóti þeirra án þess að
þau séu skilgreind og skýrð. Er-
lingur leggur jafnframt áherslu á
að ljóð séu flutt en ekki lesin.
„Eg er á því að Davíð sé ein-
hver mesti stemmningsmaður í
íslenskum kveðskap,“ segir hann
um Davíð. „Hann er oft einlæg-
ur, ákafur og persónulegur og
þessvegna nærgöngull og
ögrandi. Fyrstu bækurnar hans
sættu mjög miklum tíðindum.
Sérstaklega eru sterk þau kvæði
hans þar sem hann talar beint i
fyrstu persónu fyrir sinn munn
eða einhverra persóna. Þessi
fyrstu persónu kvæði eru mjög
sterk mörg, ekki síst þar sem
hann fer í spor kvenna og segir
ýmislegt sem konum einfaldega
leiðst ekki að segja í þann tíð.
Til dæmis: „I nótt gekk ég ung
og nakin til hvílu og naut þess
að vera til.“ Kona hefði tæpast
getað leyft sér að segja þetta á
fjórða áratugnum öðruvísi en að
vera hrópuð niður en Davíð
kemst upp með þetta. Kannski
liggur í þessu samhljómurinn
sem hann fékk, ekki síst hjá
konum.“
Og Davíð á enn erindi til okk-
ar. „Davíð var auðvitað barn síns
tíma en hann eldist líka vel í
mörgu, ekki síst þessi einlægni,
hiti og örlyndi," segir Erlingur
Sigurðarson.
Heiðraðux sem bókavörður
„Amtsbókasafnið ætlar að heiðra
Davíð sem bókavörð með því að
koma að þessari dagskrá,“ segir
Hólmkell Hreinsson amtsbóka-
vörður. „Okkar framlag verður
fyrst og fremst það að við verð-
um með opið bókasafn á staðn-
um. Við verðum með allt sem
við mögulega getum tekið af
verkum Davíðs sjálfs, sem og
ljóð og aðrar bókmenntir, sem
við höldum að fólk langi til að
Iesa eftir að hafa hlýtt á þessa
dagskrá," segir Hólmkell. Því er
rétt að muna eftir bókasafnsskír-
teininu en þeir sem ekki eiga
skírteini geta fengið þau á
staðnum.
Dagskráin verður í Deiglunni í
kvöld eins og fyrr segir og hefst
hún ldukkan 21.00. Aðgangseyr-
ir er 500 krónur. - HI
Langnesingasaga
Ut er komið ritið Langnes-
ingasaga eftir Friðrik G. Ol-
geirsson sagnfræðing. Þetta er
fyrra bindi verks-
ins og Saga
byggðar á Langa-
nesi frá landnámi
og fram til 1918
er undirtitill þess.
Bókin er 400
blaðsíður að
stærð og skiptist í
tólf kafla, auk töfluviðauka og
skráa. Bókin er ríkulega
myndskreytt.
A bókarkápu segir að rit
þetta sé byggt á tveggja ára
rannsóknum höfundar á þeim
heimildum sem þekktar eru
um það fólk sem á Langanesi
hefur búið öldum saman. „A
Þórshöfn var besta höfnin og
árið 1846 varð hún löggiltur
verslunarstaður. Lengi fór
verslunin fram á skipum
kaupmanna og engin byggð
reis í landi. Það var ekki fyrr
en árið 1880 að fyrsta húsið
var byggt þar. Þeim fjölgaði
hægt í fyrstu en eftir að
danska verslunarfyrirtækið
Orum & Wullf setti þar á fót
fasta verslun 1897 að fólk fór
að setjast að á Þórshöfn í
auknum mæli ... Meira en eitt
þúsund Langnesingar koma
við sögu í þessari bók og hún
er ríkulega myndskreytt. Ljós-
myndirnar gefa því fóllu sem
nú lifir gleggri og auðskildari
sýn á mannlífið og lífsbarátt-
una á Langanesi," segir enn-
fremur á kápu bókarinnar.
Töðugjöld
Ut er komin Ijóðabókin Töðu-
gjöld eftir Sverri Pálsson, fyrr-
verandi skólastjóra á Akureyri.
Bókin er 120 blaðsíður í
Royal-broti og er í vönduðu
bandi. Flest ljóðin eru frum-
samin en þó eru fáein þýdd úr
erlendum málum. Þetta er
önnur Ijóðabók höfundar. Hin
fyrri, Slægjur, kom út fyrir
fjórum árum og er löngu upp-
seld. Auk þessa hafa komið út
eftir Sverri Pálsson nokkrar
lausamálsbækur, einkum um
sögulegt efni og svo þýðingar.
k________________________/
Stórviðburðir og
byltingar
Hver stórviðburðurinn hefur
rekið annan í auglýsingatímum
sjónvarps að undanförnu. Fyrir
ekki löngu fékk tíðablóð kvenna
uppreisn æru og illúsjón auglýs-
ingagerðarmanna brotnaði með
hávaða þegar þau vel huldu
sannindi voru afhjúpuð að í
konum rennur ekki blátt blóð.
Ekki man ég nú hvort það var
Libresse, Vanja eða hvað þau
heita nú dömúbindafyrirtækin,
sem á heiðurinn af þessu - en
virðingu á það fyrirtæki skilið
sem sjmdi fáséða dirfsku með því að
birta í sjónvarpi rauðan vökva í stað blás
renna ofan í mjallahvítt dömubindi.
Bojkottera IKEA
Nú svo var það IKEA sem tilkynnti mér
og öðrum sjónvarpsáhorfendum
þann 24. október að jólin væru
framundan. Svo mjög brá mér
við, og sótti að mér andkapítal-
íska reiðin (þótt mig hafi reyndar
grunað einhvers staðar í bakvit-
undinni að jólin yrðu í náinni
framtíð) að í fljótfærnu bráðræði
bojkotteraði ég IKEA frammi fyrir
familíunni „næsta mán...“ - var þó
nógu fljót að átta mig til að snúa
þessu í: - „vikuna". Greip svo
IKEA-bæklinginn til að halda mér
félagsskap á klóinu.
Boðleiðimar
En það er þetta með byltingarnar og
fjölmiðlana. Þannig heyrði ég það í ein-
hverri smáfrétt í síðustu viku að stéttar-
og fagfélagið mitt væri að ganga til liðs
MBUNINGAR
VAKTIN
ikea tiikynnti mér í
október að jólin
væru framundan.
• - ■ ■>
við önnur félög og ætti að búa til eitt-
hvað sem hét Fjölmiðlasambandið. Það
var svo sem ekki byltingin, kom engum
sérstaklega á óvart að boðleiðir frétta-
manna á milli væru stíflaðar, en af til-
efni stofnunar þessa Fjölmiðlasambands
var haldin ráðstefna um margumtalaða
upplýsingatæknina. Nú, ég mætti á
þessa ráðstefnu og fannst gott að heyra
að þeir voru nokkrir á staðnum sem
þótti alnetið einfaldlega nýr, en áhuga-
verður, miðill til að koma sömu upplýs-
ingunum á framfæri. En það fór þó svo
að þeim sem höfðu hagsmuna að gæta
og minntust á byltingu í annarri hverri
setningu, tókst, einsog oft vill verða í
umræðu um alnetið, að skilja mann eft-
ir með þá tilfinningu að bylting svifi yfir
vötnum, væri í aðsigi o.s.frv.
Svo verð ég birta hér gullkorn sem
hraut af vörum fundarstjóra. Upphafið
var eitthvað á þá leið: hvað við hin gæt-
um eiginlega gert okkur að góðu sem
búum: „...á því jaðarsvæði sem enska er
ekki töluð.“