Dagur - 18.11.1998, Qupperneq 7

iuvfcíTt
X^ur
LÍFIÐ í LANDINU
FÚLKSIIMS
MEINHORNID
• Ferlega fer
það í taugarnar
á meinhorni
dagsins hvað
allt er orðið
miðlægt þessa
dagana. Meira
að segja kjara-
samningar eru
orðnir miðlægir
og nánast allt
þjóðfélagið. Það
Iiggur við að
meinhornið sé
orðið miðlægt
og nöldrið líka.
Islendmgar:
Lítið ykKur
nær
• Það er með
ólíkindum að
það skuli þurfa
að strá grófu
salti á gangstíga
sundlaugargesta
í Laugardals-
laug þegar hann
frystir. Þótt
þarna sé gnótt
af heitu vatni
virðist það vera
borgaryfirvöld-
um um megn að
nýta það í snjó-
bræðslurör til
að koma í veg
fyrir hálku. Þess
í stað er sund-
laugargestum
ætlað að tipla á
grófu salti á leið
sinni frá bún-
ingsklefum og
út í Iaug.
• Sem fyrr
þjófstarta sumir
kaupmenn jól-
unum eins og
venjulega.
Meinhornið er
iyrir löngu bú-
inn að rífa allt
sitt hár og skegg
yfir þessu fram-
ferði kaup-
manna, enda
viðbúið að jólin
verði búin áður
en þau ganga í
garð.
LESANDI
HRINGDI
Lesandi hringdi vegna spurningar dags-
ins í Degi fimmtudaginn 5. nóvember
sem var á þessa leið: „A að veita með-
Iagsgreiðendum skattaafsláttr1'
„Mig langar til að svara þar einni
konu, Þóru Guðmundsdóttur formanni
félags einstæðra foreldra. Hún segir
bara „nei, af hverjur“ Ef hún hefði stað-
ið í mínum sporum í gegnum tíðina þá
hefði hún ekki sagt „nei, af hverju?“.
Eg geri mér alveg grein fyrir því að
allir foreldrar verða að sjá fyrir börnun-
um sínum. Eg er kona komin vel yfir
miðjan aldur og vel það, giftist mjög
ung og eignaðist þrjú börn. Maðurinn
minn losaði sig við mig þannig að ég
hrökklaðist út og bjó í kjallaraholu til að
bytja með. Börnin urðu eftir hjá pabba
sínum. Hann skipti um lás um leið og
ég var gengin út. Einn daginn þurfti
hann að hafa upp á mér og sagði: „Jæja,
nú skulum við fara niður í Skógarhlíð
og ganga frá skilnaðinum og forræðis-
málinu," - sem hann vann.
Það þýddi ekkert fyrir mig að rífa kjaft
því hann hlustaði ekki á það. Eg mátti
borga með þremur börnum frá átta ára
til átján ára. Eftir skilnaðinn hef ég
aldrei fengið að hafa börnin hjá mér,
hvorki um jól, páska, áramót eða neitt.
I gegnum tíðina hefur gengið á ýmsu
hjá mér. Börnin og pabbi þeirra hafa
spjarað sig ágætlega, móðurlaus. Þau
hafa orðið sterk og harðnað. Börnin
mín eiga besta pabba í heimi, ég hef
heyrt þau segja það. Eg hugsaði þegar
ég var ung: Það er allt í lagi að skilja
þau eftir hjá pabba sínum, því hann er
svo góður við þau. Þau eiga eftir að
stækka, fullorðnast og þroskast og þá
koma þau til mín. Þessar hugsanir mín-
ar hafa ekki orðið að veruleika. I dag
eru börnin mín um þrítugt, eiga börn,
maka og heimili. Þau koma aldrei til
mín, hringja ekki einu sinni í mig. Eg
þekki þau nánast ekki neitt. Eitt barnið
mitt hef ég ekki séð eða heyrt £ tvö ár.
Greiði skatta og skyldur
Eg hef alltaf þurft að borga
alla mína skatta og skyldur,
barnsmeðlög og þar fram
eftir götunum. Hvers vegna
ekki að fella skatta hjá því
fólki sem borgar barnsmeð-
Iög? Vitiði hvað það er að
borga með þremur börnum
af verkamannalaunum og
þurfa svo að lifa af afgangin-
um? Þetta er kannski ekki
erfitt fyrir hátekjufólk sem
hefur margar milljónir í árs-
laun. Eg er ekki að tala um
það, ég er að tala um verka-
fólk. Eg hef reynt í gegnum
tíðina að fara á böll en hef ekki fundið
draumaprinsinn ennþá. Þeir karlmenn
sem ég hef séð og talað við eru með eitt,
________________
Strandgötu 31, 600, Akureyri
Þverholti 14,105 Reykjavík
Sími umsjónarmanns
lesendasíðu:
460 6122
Netfang: ritstjori@dagur.is
Símbréf: 460 6171/551 6270
Óskað er eftir að bréf til
blaðsins séu að jafnaði hálf til
ein vélrituð blaðsiða, 1000-1200
tölvuslög. Dagur áskiiur sér rétt
til að stytta lengri bréf.
tvö, þrjú eða jafnvel fimm sambúðaslit
að baki sér, fullt af barnsmeðlögum og
fullt af öðrum skuldum. Eg græði nú lít-
ið á því og þá er nú betra að vera ein
áfram. Svo þegar ég segi þeim að ég
skuldi barnsmeðlög og annað þá hlaupa
þeir allir í burtu eins íangt og þeir kom-
ast því þeir eru ekki að leita sér að svo-
leiðis konum. Þeir eru að leita sér að
konum sem eiga íbúðir og eru skuld-
Iausar, sem þeir geta jafnvel flutt inná
með pokann sinn.
Svona er nú mín saga. I flestöllum til-
fellum fylgja börnin mæðrum sínum.
Hvernig á ég og svo margir aðrir að geta
greitt barnsmeðlög þegar maður stendur
ekki upp úr skuldunum. Væri ekki nær
að hjálpa þessu fólki eitthvað, byrja á
því að minnka skattana.
Þekkti ekki bamið
Eg var stödd niðri á Hlemmi fyrir mörg-
um árum síðan, sá stálpaðan ungling og
hugsaði með mér: Þetta er barnið mitt.
Eg labbaði að unglingnum sem sneri sér
\áð og horfði á mig. Þá var þetta ekki
barnið mitt, ég þekkti það ekki betur en
þetta. Eg sneri mér við og það fóru tár
niður kinnarnar á mér. En ég varð að
vera sterk og hrista þetta af mér. Það
voru þung spor þegar ég labbaði út af
heimilinu, það huggaði mig enginn þeg-
ar ég var búin að missa allt út úr hönd-
unum á mér, manninn minn, börnin
mín og heimilið. Það sem maður missir
í lífinu fær maður aldrei aftur. Ég var
ekki að biðja um þessar skuldir, ég var
ekki að biðja um þennan skilnað, ég var
ekki að biðja um þessa erfiðleika. Mér
var hreinlega kastað út. Hann var búinn
að fá leiða á mér, blessaður karlinn.
Hann vildi vera einn með börnunum
sínum og hann fékk það. Með frekju-
inni hafðist það. Stundum átti ég ekki
ofan í mig og ég tek það fram að börnin
voru ekki tekin af mér útaf óreglu.
Með þessu bréfi mínu er ég ekki að
biðja um hjálp. Eftir því sem ég lifi
lengur minnka skuldirnar hjá mér. Von-
andi verð ég orðin skuldlaus þegar ég
hrekk uppaf. En það eru ábyggilega
margir úti í þjóðfélaginu sem þurfa á
hjálp að halda sem eru að ganga í gegn-
um svona erfiðleika eins og ég er búin
að ganga í gegnum. En hugsið um það
ungu mæður: Verðið aldrei viðskila við
börnin ykkar. Reynið að berjast því
heimurinn er svo grimmur. Hugsið ekki
eins og ég þegar ég var ung: Þetta lagast
allt þegar börnin verða stór. Þetta er
ekki þannig.
Ég vona að ungar íslenskar mæður
Iáti ekki fara illa með sig eins og ég hef
látið fara með mig. Ég víl líka benda á
eitt: Það er alltaf verið að safna handa
bágstöddu fólki úti í heimi og líka út-
lendingum sem koma hingað sem
flóttafólk. Það er allt gott um það að
segja. En það er lítið gert af því að
hjálpa básgtöddum íslendingum sem
egia ekki í sig og á útaf skuldum. Eitt að
lokum: íslendignar, lítið ykkur nær.
VEÐUR
*i i! f M VI 'A M t\ 'I l\ v M I' k r* M M 1 1 1/ í í
MIÐVIKUDAGUR 18. NÓVEMBER 1998 - 23
Veðrið í dag...
Vaxandi suðaustanátt og dálítil súld eða rigniug með
köflum suðvestan til og allra vestast á Vesturlandi en
skýjað að mestu annars staðar um morguninn. Allhvasst
eða hvasst og súld eða rigning sunnan- og vestantil en kaldi
og skýjað á Norðurlandi síðdegis. Hiti 0-7 stig, mildast
suðvestanlands.
Reykjavík
ASA4 SSV3 SSA4 S5 SA4
SA3 ASA4 SSA5 SV5
Stykkishólmur
ASA5 S3 SA5 SSA5 SA4
ASA3 ASA4 SA6 SV4
Bolungarvík
ANA4 SA2 A4 ANA3 ANA2
ANA3 A2 A3 ANA3
Blönduós
Flm Fös Lau Sun m
...| hí:
A2 S1 A1 SSA2 S1
A1 SA2 SA2 SSA3
Akureyrí
ASA3 S2 SSA3 S3
Egilsstaðir
SA3 SV2 S3 SSV3
Kirkjubæjarklaustur
Stórhöfði
SSA3 ASA7 SA9 SV9
Veðurhorfur næstu daga
Línuritin sýna fjögurra daga veðurhorfur á
hverjum stað. Iínan sýnir hitastig, súluritið 12 tima úrkomu
en vindáttir og vindstig eru tilgreind fyrir neðan.
Færð á vegum
Hálka og hálkublettir eru víðast í öHum landshlutum, og
flughált er í Beruörði. Skafrenningur og þungfært er um
Mývatns- og Möðrudalsöræfi. Að öðru leyti er greiðfært.