Alþýðublaðið - 05.02.1967, Síða 9

Sunnudags Alþýðublaðið -• 5. febrúar 1967
*
að heimsækja son sinn og ná ást
lim hans. Tekst það um síðir eft
ir þrotlausa innri baráttu.
Kvikmyndir Rays eru hrífandi
einkanlega sú seinni, sem er
hreint afbragð að gerð. Báðar
eru þær mjög áhrifaríkar, eink
um seinni myndin, sem er eflftust
einhver áhrifadrýgsta, sem gerð
einhver áhrifadrýgsta kvikmynd
sem gerð hefur verið.
Iiokaþátturinn í Heimur Apus
er einstakur að gerð. Allt frá
því Apu fær fregnina um dauða
eiginkonu sinnar heldur Ray á
horfendum vökulum og næstum
því eins og í dáleiðslu. Yið fylgj
umst af einlægni með persón
unni, einmana gön'gur hennar um
borgina, ströndina, skóginn. Ray
notar umhverfið til áhrifamögn
unar; persónan verður samofin
umhverfinu. Öll þessi atriði; þeg
ar Ajni fleygir handritinu af
skáldsögu sinni, koma hans til
tengdaforeldranna, barátta hans
til að ná ástum sonarins — og
þegar öll sund virðast lokuð,
hleypur sonurinn í fang föðurins
og þeir ganga glaðir og hamingju
samir á brott, heldurjáhorfandan
um bergnumdum í sætinu. Vafa
laust minnstæðasta sýning þessa
misseris. Æ, hvílíkur skaði að
menntskælingar skyldu ekki geta
feno^ fyrstu mynd þríleiksins
■'fka. Æ,
TÉKKNESKAR KVIKMYNDIR.
Bylting er komin í tékkneskri
kvikmyndagerð. Ný kynslóð tékkn
eskra kvikmyndagerðarmanna er
komin fram á sjónarsviðið. Þessi
þjóð hefur nú skapað sér háan
sess í heimi kvikmyndalistar.
Áhrifin eru hvarvetna frá: „nýju
bylgjunni" New York-skólanum
oig sjálfsagt víðar.
Ein þessara mynda er ,,Og ótt
inn situr fimmta liestinn. .
gerð af Zoyek Brynych 1964.
Heiti myndarinnar mun vera sótt
í Opinberunarbókina, að vísu
ekki bein tilvitnun, heldur fram
hald af texta. Að mörgu leyti
er þessi mynd vel gerð, sérstæð
en endurtekningar eru helzti
margar, og táknmyndir á stund
um of torskildar. Við fylgjumst
með gömlum manni, sem er
Framhald á 11. síðu.
3 samvizka foreldranna
þá nokkur maður ætlazl til
þess að hann í barnaskap sínum
á ungrlingsárum kunni að með'
höndla áfengi?
Mig minnir hvort sem er að
til sé fullorðið fólk sem geng-
ur fullerfiðlega að læra þá list
að fara skynsamlega með áf-
engi.
Dæmi eru deginum ijósari.
Ef horft er yfir reykvískan
veitingasal milli kl. 12 og eitt
á laugardagskvöldi, er ástand-
ið þá allt þannig að talið
mundi til fyrirmyndar fyrir
unglinga? Mundi það liafa bæt
andi áhrif á unglinga að kík-
ja þar inn fyrir hurðina? Og
þekkist ekki líka gleðskapur í
heimahúsum sem hefur á sér
svipað’ snið eða verra?
Ég liygg að fæstir telji slíkt
til fyrirmyndar. Ástandið er
ekki alltaf fagurt þó ekki sé
slegizt og mannasiðir nokkurn
vcginn hafðir í lieiðri. Ég held
meira að segja að ef slíkt á-
stand skapaðist á unglingadans
leikjum yrðu ýmsir til að
hneykslast.
Unglingavandamál eru ijafn-
an að' nokkru leyti vond sam-
vizka fullorðinna sem sjaldnar
en skyldi minnast þess að' þeg
ar þeir voru að alast upp var
heimurinn allt öðruvísi en
liann er nú.
Unglingar nútímans eru,
eftir því sem mér virðist, bet
ri en við vorum fyrir 30 árum.
Þeir eru hreinskilnir og hisp-
urslausir og ganga beint að
vcrki. Þeir gera sér engar
gyllingar um lífið og svífa ekki
í neinum draumahillingum.
Það sem þeir gera vilja þeir
gera strax. Meðal minna jafn-
aldra hehl ég að hafi verið
meira um liræsnara sem voru
góðir og duglegir til þess að
þóknast foreldrum og kennur-
um. En slíkt er skammgóður
vermir. Lífsreynslan skrapaði
slíka grímu framan úr mörgum
úr því að komið var hátt á
þrítugsaldurinn.
í mínum augum er lækning
in á hegðunarvandamálum
manna (og kannski öllum
vandamálum) að'allega sú að'
leitast við' að gefa þeim ein-
livern veginn færi á að muna
betur eftir einhverju ööru en
sjálfum sér.
Unglingarnir í dag þurfa
verkefni, og það verkefni þarf
að' vera nærtækt og niðri á
jörðinni, annars er það' hlægi-
legt í þeirra augum.
Ég dáist að' ungum mönnun-
um sem gengust fyrir lierferð
gegn hungri í fyrra, og ég hef
í Alþýðublaðinu fyrir nokk-
rum árum, mig minnir 1959
bent á þann möguleika að'
virkja tómstundir manna yfir-
leitt og starfsþrek þeirra sem
komnir eru á eftirlaun til þess
að hjálpa vanþróuðum þjóð'-
um.
Hér um daginn heyrði ég að'
menntaskólanemar hefðu heim
sótt Kleppsspítalann.
Ilvers vegna ekki að skipu-
leggja heimsóknir unglinga á
elliheimili og sjúkrahús og fá
unglinga til þess?
Þetta er gert í Englandi- með'
góðum árangri.
Ekkert í veröldinni hefur í,
íör með sér eins mikla gæfu
én það, að vera vinur.
og það að vera vinur.

Sigvcildi Hjálmarsson:
VANGAVELTUR
Verkamannafélagið
Dagsbrún
REIKNINGAR
DAGSBRÚNAR
fyrir árið 1966 liggja frammi á skrífstofu félagsins.
AÐALFUNDUR
DAGSBRONAR
verður í Iffnó mánudaginn13. febrúar ki. 20.30.
TRÚNAÐARFUNDUR
verffur í Lindarbæ fimmtudaginn 9. febrúar kl. 20.30.
STJÓRNIN
VOLVO 144
hefur verið valinn sem bíll ársins af „Spiegel“
í Hollandi og „Teknikens Várld“ í Svíþjjóð fyr
ir að vera öruggur, sterkhyggður og nýtízku-
legur í útliti.
-NÝTT ÚTLIT - AUKIN ÞÆGINDI
- MEIRA ÖRYGGI -
5*1 re.
1. Tvöfalt hemlakerfi.
2. Stýrisstöng með' sérstöku
öryggi, þannig að hún fer í
sundur við harðan árekst-
ur.
3. Fullkomið liita- og loft-
ræstikerfi. Ilitablástur
hreinsar einnig afturrúður.
4. Hurðir opnast 80“.
5. 9,25 m snúnings þvermál.
6. Sérlega þægileg sæti.
Franistólar með mörguni
stillingum. i
/öS j
(voLvo)
■ .
yiumin Sjj^ekööon h.f.
Suðurlandsbraut 16 - Reykjavik - Simnefni: »Volver« - Simi 35200