Dagur - 23.11.1999, Blaðsíða 6

Dagur - 23.11.1999, Blaðsíða 6
6 „- ÞRIÐJUD AGU R 23. JV Ó VEMBER 19 99 ÞJÓÐMÁL Útgáfufélag: dagsprent Útgáfustjóri: eyjólfur sveinsson Ritstjóri: ELÍAS SNÆLAND JÓNSSON Aðstoðarritstjóri: birgir guðmundsson Framkvæmdastjóri: marteinn jónasson Skrifstofur: strandgötu 3i, akureyri, GARÐARSBRAUT 7, HÚSAVÍK OG ÞVERHOLTI 14, REYKJAVÍK Símar: 460 6ioo OG 800 7080 Netfang ritstjórnar: ritstjori@dagur.is Áskriftargjald m. vsk.: 1.900 KR. Á MÁNUÐI Lausasöluverð: iso kr. og 200 kr. helgarblað Grænt númer: 800 7080 Netföng auglýsingadeildar: greta@dagur.is-augl@dagur.is-gestur@ff.is Símar auglýsingadeildar: creykjavík)563-i615 Amundi Amundason (REYKJAVÍK)563-1642 Gestur Páll Reyniss. (AKUREYR 1)460-6192 Karen Grétarsdóttir. Sfmbréf auglýsingadeildar: 460 6161 Símbréf ritstjórnar: 460 6171(akureyri) 551 6270 creykjavík) Klájnbúllurnar og vid í fyrsta lagi Nú hefur verið upplýst að í það minnsta fjórar nektardansmeyj- ar hafa á þessu ári talið sig svo illa haldnar í vist sinni hjá ís- lenskum klámbúllubændum að þær hafa leitað á náðir Kvenna- athvarfsins. Engin ástæða er til að ætla annað en þetta sé að- eins toppurinn á ísjakanum, þær séu mildu fleiri sem hafi haft ástæðu til að leita til Kvennaathvarfsins en ekki gert það - vegna ókunnugleika eða hræðslu. Nú þegar Iiggja fyrir tvö stór fíkniefnamál þar sem nektardansmeyjar eru í lykilhlutverki. Fé- Iags- og fjölskylduráðgjafar hafa bent á vafasamar afleiðingar klámmenningarinnar sem fylgir nektarbúllunum og tala um „eitrunaráhrif" þeirra á samfélagið. 1 öðru lagi Augljóslega eru þessar búllur að meira eða minna Ieyti vett- vangur fíkniefna, vændis og nútíma þrælahalds, þó eitthvað hljóti þær að vera misjafnar eins og gengur. Því er ekki nema eðlilegt, að svo miklu leyti sem menn telja að almannaheill bíði hnekki vegna þessarar starfsemi, að þá beri að takmarka og þrengja að henni - og slíkar takmarkanir eru raunar góðu heilli í farvatninu. Hins vegar eru menn komnir út á hálan ís ef þeir ætla að banna slíka starfsemi á þeim grundvelli einum að til- teknum hópi fólks, jafnvel meirihlutanum, finnist hún ógeð- felld og siðspillandi. Boð og bönn eru ekki Iíkleg til árangurs á þessu sviði frekar en svo mörgum öðrum. í þriðja lagi Klámiðnaðurinn er einfaldlega viðskiptastarfsemi og ótrúlegur vöxtur hans hér á Iandi síðustu misseri bendir til mikillar eftir- spurnar. Það er þessi eftirspurn sem er áhyggjuefni - í raun miklu frekar en klámbúllurnar sjálfar. Búllurnar lognast trúlega út af þegar búið er að stöðva ólöglega hliðarstarfsemi þeirra. Reksturinn verður sjálfdauður. En eftir stendur spurningin um eftirspurnina: Hvað er það sem fær íslenska karlmenn til að finnast það svo sjálfsagt mál að hanga inni á klámbúllum og horfa á nektardans? Er það nýjabrumið? Eða forvitni? Vonandi eru það ástæðurnar, því annars er þjóðarsálin mun sjúkari, en við höfum haldið til þessa. Birgir Guðmimdsson Hvers eiga geltir geltir að gjalda? Garri hefur samúð með svín- um og rennur þar kannski blóðið til skyldunnar. Svín eiga sér formælendur fáa hér á Iandi og hagsmunagæslumenn aungva. Það hefur glögglega komið í ljós að undanförnu í tengslum við innflutning á fjórfættum skepnum til Is- lands. Innflutningur á norsk- um beljum þykir mál af svip- aðri stærðargráðu og kristnitakan fyrir 1000 árum eða svo. Og fyrrverandi meint- ir félagar í Norrænu mannkyni hafa legið undir feldum á fundum hreinræktunarhreyf- ingarinnar Islenskt kúakyn. En enginn ráða- maður hefur lyft litlu klauf til þess að mót- mæla innflutningi á brúnum svínum sem örugglega eiga eftir að fordjarfa hinn rammíslenska fagur- bleika svínastofn sem hér hef- ur glatt góm guma frá því fyrstu skinkuæturnar skelltu sneið í samlokuna sína. Kynferðissnobb Þó er alveg Ijóst að hér er mik- ið alvörumál á ferðinni. Fram hefur komið í fréttum að f hópi þeirra svína sem nú rýta í Hrísey svo fjarri föðurlandinu, eru 4 geltir og 24 gyltur. Þetta eru sannkallaðar kynjaskepnur því þær eru af þrem kynjum og raunar fimm ef kynferðið er talið með sem kyn. Þarna eru sem sé svín af landkyni, af norsku Iandkyni, Duroc-geltir og Jórvíkurskíris-gyltur með fangi. Garri viðurkennir það fús- lega að hann er ekki fjölfróður um ferfætt svín, en ef hann man rétt það sem hann nam í barnaskóla um þessar skepnur, þá eru Duroc-geltir yfirleitt fremur kyndaufir og tregir til gyltna, sem hlýtur að kalla á verulega aukinn viagra-kostn- að svínabænda. Og Jórvíkur- skíris-gyltur þykja á stundum dálítið kresnar og jafnvel snobbaðar í kynferðismálum og hleypa ekki hvað gelti sem er upp á sig. I fljótu bragði virðast því ýmsar blikur á Iofti í þessu máli. Sæðisáskrif- endur En svo mun jió ekki vera, ef marka má æsifréttir Dags af málinu. Þar kemur sem sé fram að svína- bændur geta orðið áskrifendur af er- lendu svínasæði, líkt og menningarelítan að New York Review of Books. Og nú vcrður því reglulega flutt inn svínasæði og gylturnar í Hrísey sæddar með því hvort sem jjeim líkar betur eða ver. Þannig að meint kyndeyfð og kynsnobb mun Jiarna í engu hamla. Og vaknar þá sú spurning hvert hlutverk hinna 24 hing- að komnu galta á að vera? Eru þetta kannski geltir geltir? Fara þeir beint í hamborgara- hryggjaframleiðslu og þaðan í jólamatinn? Er eitthvað annað með þessa gelti að gera? Og eru brúnsvínasteikur eitthvað betri en bleiksvínasteikur? Garri beinir þessum spurn- ingum undir feldinn til land- búnaðarráðherra. GARRI JÓHANNES SIGURJÓNS SON rv" | skrifar List er loðið og teygjanlegt hug- tak og skilgreiningar á því jafn margar og skilgreinendur þess. Það sem er list í augum eins er Ieirburður og argasta klám að dómi annars. Þannig hefur þetta alltaf verið og er enn. Engin ein kórrétt skilgreining er til á fyrir- bærinu Iist og er breytilegt í tíma og rúmi. Van Gogh þótti ekki mikill listamaður á sfnum tíma en er nú hampað sem einum mesta málara sögunnar. Og hér heima þótti mörgum Laxness ekki merkilegur pappír í upphafi, en hann er nú óumdeildur sem mestur snillingur Islands á rit- velli. Breskir dómstólar afgreiddu bókina um elskhuga lafði Chatt- erley sem klám og bönnuðu lengi vel en nú þykir þetta hið besta verk og harla fölblátt í saman- burði við harðkjarnaklám nútím- ans. Og svona mætti Iengi telja. Atvinnuleyfi út á fíkjúblað? Listamenn??? Margir gera kröfu til þess að vera kallaðir listamenn og eru það ugglaust að eigin mati, en ekki allra. Það geta allir kallað sig Iistamenn í sfmaskránni án þess þó að vera viðurkenndir sem slíkir af öllum lesend- um þeirrar góðu bókar. Það er sem sé ekki hægt að veifa próf- gráðu upp á að maður sé listamaður á sama hátt og þegar prófessor eða pípulagningamað- ur eiga í hlut. Þessum staðreynd- um gera flestir viti bornir menn í veröld- inni sér grein fyrir og fara því varlega í það að skil- greina list og ákveða að þessi sé Íistamaður og hinn ekki. Enda hafa margir farið flatt á slíkum skilgreiningum og oftast er það Ráðherrann Páll. aðeins tíminn sem fellir endan- legan úrskurð. Þannig er það nú um veröld víða. Nema náttúrlega á Islandi. Palli er eiun í lista- heiminmn Hér uppi á Islandi sit- ur sem sé ráðherrann Páll og fer létt með að gera það sem heimsins klárustu hausar veigra sér við, sem sé að skilja hismið frá kjarn- anum í listinni og skera úr um það hvað er list og hvað er ekki list. Þetta gerir hann með breytingu á Iög- um um atvinnurétt- indi útlendinga. I þessum lögum felst meðal annars að ráðherra getur sett reglur sem skilgreina nánar hvaða (erlenda, væntan- lega) hópa skuli flokka sem lista- menn. Þessi breyting hefur að sögn m.a. þau áhrif að yfirvöld geta útilokað nektardansmeyjar frá því að teljast listamenn. Þetta eru náttúrlega tíðindi í listaheiminum. Og þar með er nú ljóst að ef frægustu ballet- dansarar í heimi koma til Iands- ins og dansa naktir í Þjóðleik- húsinu, þá getur Páll svipt þá at- vinnuleyfi á þeirri forsendu að þeir séu ekki listamenn. Og óþarfi að taka fram að sömu dansarar umhverfast í stórkost- lega snillinga um leið og þeir sveipa sig fíkjublaði eða skella lambhúshettu á koll og fá þá auðvitað atvinnuleyfið aftur. Og á sama hátt er Ijóst að Páll getur ekki útilokað nektardans- meyjar frá því að teljast lista- menn, ef þær eru með fslenskan ríkisborgararétt. Það er margt skrítið í kýr- hausnum, eins og þar stendur. SPUlíli I svairauð Er Ríhisútvarpið að mismuna haupmönnum í Reyhjavíh með því að útvarpa miðdegisþætti Rásar 2 úr Kringlunni? Eiríkur Hjálmarsson dagskrárstjóri Bylgjutnmr. „Ef þarna búa engir samningar að baki og engin greiðsla kemur fyrir þessar út- sendingar Rásar 2 úr Kringlunni þá er Ríkisút- varpið orðinn ódýrasti auglýs- ingamiðill á Islandi og það þykir mér tíðindum sæta. Forsvars- menn Kringlunnar sjá sér hag í að útvarpað sé af staðnum og það væri eðlilegt að þar kæmi greiðsla fýrir. Ef marka má orð markaðsstjóra RÚV er svo ekki og þá vaknar auðvitað sú spurn- ing hvort ókeypis auglýsingar í RÚV standi fleirum til þoða.“ Ragnar Sverrisson kaupmaðurí JMJ-Herradeild. „Ef ég þættist ekki hundrað prósent viss um að Ríkisútvarpið fengi borgað fyrir þetta frá Kringl- unni þá þætti mér þetta mis- munun. En málið snýst um pen- inga. Ef kaupmenn annarsstaðar í Reykjavfk og raunar hvar sem er á landinu eru tilbúnir í slíkt hið sama ættu þeir ]iá að slá í púkk og kaupa Útvarpið á stað- inn. Hinsvegar er allt annað mál, sem ég ætla ekki að hafa skoðun á, hvort þetta sé rétt stefna af hálfu ríkisfjöImiði Is.“ HaUdóra Hinriksdóttir jramkvæmdastjóri Þróuimifélags miðborgaritniar. „Ríkisútvarpið er í jijóðareign og er rekið fyrir al- mannafé. Því verður það að fara afar varlega í óbeinni auglýs- ingastarfsemi af þessu tagi og gæta eðlilegs hlut- leysis og hagsmuna fjöldans. Því viljum við gjarnan að þeir útvarpi líka héðan úr miðborginni, ef sú stefna er tekin að senda út ein- staka jjætti úr verslunarmið- stöðvum. Kaupmenn hér við Laugavcginn myndu væntanlega glaðir leyfa útsendingar úr sín- um verslunum." RagnMldur BoUadóttir vershinarstjóri Dressmann á Laugavegi ogí Kriiigluiitii. „Það Iítur út fyrir að Kringlan fái ákveðið forskot fram yfir Lauga- veginn eða önnur verslunarsvæði með útsending- um Rásar 2 það- an. Mér finnst þetta fyrirkomu- lag á útsendingum ekki sniðugt, ég einbeiti mér að því að selja herrafatnað - en er ekki að skjóta skjólshúsi yfir útvarpsmenn. Eg vil auglýsa mig og mitt á mínum eigin forsendum."

x

Dagur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagur
https://timarit.is/publication/251

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.