Dagur - 09.03.2000, Page 2

2 - FIMMTUDAGUR 9. MARS 2000

SUÐURLAND
Tónlistarlífið
blómstrar
Róbert Darling er aðal
sprautan í tónlistar-
lífi í Þorlákshöfn og
stjómar jmr þremiir
kórum og tveimur
lúðrasveitum. „Það er
ekki hægt að verða
þreyttur á tónlist.
Stór hluti af minu
starfi er að hjálpa
fólld við að upplifa
hvað er skemmtilegt í
tónlistinni.“
Segja má að Róbert Darling sé
potturinn og pannan í öllu tón-
listarlífi í Þorlákshöfn. Mörg
undanfarin ár hefur Róbert
stjórnarð Lúðrasveit Þorláks-
hafnar, Söngfélagi Þorlákshafnar
og jafnframt verið organisti við
Þorláks-, Hjalla-, og Strandar-
kirkjur mörg undanfarin ár. Jafn-
framt hefur Róbert kennt í Tón-
listarskóla Arnesinga í Þorláks-
höfn mörg undanfarin ár og
gegnir nú starfi deildarstjóra tón-
Iistarskólans í Þorlákshöfn. En
hver er þessi Róbert? Blaðamað-
ur bankaði uppá hjá honum einn
morguninn og bað hann um að
segja svolítið af sjálfum sér.
Rikasti strakurin
í skólaniun
„Ég er fæddur árið 1955 í norð-
austhluta London, skammt frá því
úthverfi sem heitir Dagenham, en
þar eru Ford verksmiðjumar. Fað-
ir minn starfaði hjá London Tran-
sport, fyrst sem bílstjóri á strætis-
vögnum og síðan sem yfirmaður
hjá fyrirtækinu. Hann er nú kom-
inn á eftirlaun. Móðir mín vann
við barnaskólann; sá um einskon-
ar athvarf, þó það sé ekki eins og
hér, því bömin eru allan daginn í
skólanum og fá hádegismat þar.
Mamma annaðist bömin í hádegi
og kaffitímum. Börnin fara ekkert
heim til sín íyrr en í lok skóladags,
en þau em öíl í skóla allan daginn.
Ég á einn bróður sem býr í Devon
og hann skipuleggur skólaakstur
og flutning á fötluðum bömum í
Devon sem er stór sýsla í Suður -
Englandi.“
- Tónlistin virðist vera aðalá-
hugamál þitt. Þú lifir og hrærist í
tónlist alla daga?
„I upphafi var þetta nú eigin-
lega vegna áhrifa frá pabba.
Hann hafði leikið á fiðlu þegar
hann var barn og hætt þegar
hann var unglingur. Hann var
ákveðinn í því allt frá fæðingu
okkar bræðranna að við ættum
að læra á hljóðfæri. Við höfðum
ekkert val um að hætta, fyrr en
við yrðum sextán ára. Þá máttum
við ákveða sjálfir hvort við vildum
halda áfram eða ekki. Við byrjuð-
um báðir að læra á píanó sex ára
og um átta ára aldurinn byrjuð-
um við að læra á blásturhljóð-
færi. Það var alltaf þrætuefni
milli mín og pabba; ég vildi spila
á blásturshljóðfæri en hann vildi
að ég lærði áfram á píanóið.
Mér fannst blásturshljóð-
færið alltaf skemmtilegra,
en í raun hafði pabbi rétt
fyrir sér með það að píanó-
leikur gæti skapað mér
vinnu. Og það var rétt, því
strax þegar ég var fimmtán
ára fékk ég vinnu við að
spila fyrir dansskóla. Fyrir
það var ég ríkasti strákur-
inn í skólanum, var sá eini
sem hafði vinnu með skól-
Kenndi á Englandi
í sjö ár
- Maður hefur það á tilfinn-
ingunni að þú lifir þig inn í
tónlistina, hvort sem þú ert
að stjórna lúðrasveit eða kór,
eða spila á orgelin í kirkjun-
um. Helgaðir þú þig tónlist-
inni snemma ?
„Tónlist er nánast það
eina sem ég í raun gerði á
einn eða annan hátt alla
daga. Þetta var vinnan mín.
Ég var í tveimur lúðrasveit-
um, var í kór og jafnframt í
skólakórnum - auk þess sem ég
lærði líka á hljóðfæri í tónlistar-
skólanum. Dagurinn hjá mér
gekk út á það að muna hvar ég
ætti að vera næst á æfingu. Það
er kannske ekki hægt að segja að
ég hafi helgað mig henni, en mér
fannst þetta strax gaman. Það var
alltaf mikið að gera en ég gat líka
gert margt sem ég annars hefði
ekki átt kost á. Ég fór til útlanda
með lúðrasveitum og kórum, en
það var ekki venja að börn og
unglingar færu mikið erlendis í
þá daga. Ég hugsaði mér aldrei
neitt sérstaklega að verða tónlist-
armaður í framtíðinni. Þetta var
bara gaman.“
- Svo kemur þú til íslands.
Hvað olli því ?
„Eftir framhaldsskóla fór ég í
háskóla. Ég gekk í gegnum svona
tímabil, sem margir unglingar
ganga eflaust í gegn um. Fékk nóg
af tónlistinni og andstyggð á henni
á tímabili. Ég var búinn að gera
svo mikið í tónlist að ég fékk hroll
þegar ég hugsaði um hana. I þrjú
ár kom ég ekki nálægt tónlist. Ég
tók háskólapróf í félagsffæði. I há-
skólanum kynntist ég konunni
minni Ragnheiði Isaksdóttur, og
Stór hluti af minu starfi er að hjálpa fóiki við að upplifa hvað er skemmtilegt í tóniistinni.
Vekja áhuga á tónlistinni, “ segir Robert Dariing m.a. hér í viðtalinu, en í Þorlákshöfn
stjórnar hann bæði kórum og lúðrasveit.
við giftum okkur árið eftir að ég
lauk við háskólann. Þegar háskól-
anum lauk fór ég í kennaraháskóla
og fékk kennararéttindi. Ég kenndi
á Englandi í sjö ár eða til ársins
1983. Það var eiginlega ég sem
vildi koma til íslands. Mig langaði
að breyta til. Ég var búinn að fá
nóg af því sem ég hafði verið að
gera og vildi breyta til. Ragnheiði
fannst allt í lagi að koma aftur til
íslands svo við ákváðum að taka
stökkið.
Kennt um aílar sveitir
- Og hvað tók þá við? Komuð þið
beint til Þorlákshafnar?
„Ég byijaði strax að kenna í Þor-
Iákshöfn. Minn fyrsti kennsludag-
ur 1983 var hér. Ragnheiður fór
að vinna á Selfossi, en ég var að
vinna um alla Árnessýslu, á Ljósa-
fossi, Selfossi, Hveragerði og upp
um allar sveitir. Svo við keyptum
okkar fyrsta hús í Hveragerði.
Ástæðan var aðallega sú, að þar
fundum við hús sem okkur leist
vel á fyrir það verð sem við gátum
sætt okkur við. Þetta Iá Iíka
nokkurn veginn miðsvæðis. Sem
útlendingur hugsaði ég ekki svo
mikið um íjarlægðir. Þær eru ekki
svo miklar hér. Uti þurfa menn að
vera einn til einn og hálfari tíma á
Englandi, sem imnnske er
jafnstór Reykjavík. Hvernig
er svo að setjast að í smáþorpi
úti á landi?
„Ég vildi alltaf frekar vera
í smáþorpi hér á Islandi. Ég
hefði alls ekki viljað búa í
Reykjavík. Þorpslífið á vel
við mig, og hér líður mér vel.
Mér finnst notalegt að geta
farið niður í Kaupfélag og
þekkt alla sem ég hitti. Eða í
bankann þar sem allir vita
hver ég er. Þetta á svo vel við
mig, þetta persónulega sam-
band.“
- Hvemig var að koma
hingað í fámennið þar sem
þú þekktir engan?
„Ég er kannski svolítið í
öðrum sporum en margir
aðrir útlendingar. Ég á ís-
lenska konu með stóra fjöl-
skyldu sem tók að sjálfsögðu
vel á móti mér. Margir út-
lendingar Ienda kannske
fyrsta kastið í ákveðinni ein-
angrun, en ég fann aldrei
fyrir því. ísland tók vel á
móti mér og hér líður mér vel.“
„Margir útlendingar lenda kannski
fyrsta kastið í ákveðinni einangrun,
en ég fann aldrei fyrir því. ísland
tók vel á móti mér og hér líður
mér vel.“
Róbert Darling með ungan nemanda I trompettíma. „Tónlistarlíf á íslandi
blómstrar hreinlega, “ segir Róbert I viðtalinu.
leið í og úr vinnu. Til Þorlákshafn-
ar fluttum við 1990.“
- En þá varstu samt biíinn að
vera mikið hér í Þorlákshöfn?
„Já, allan tímann sem ég var að
kenna, eða allt frá því að við flutt-
um til Islands var ég að vinna hér;
kenndi á hljóðfæri hér og stjórnaði
Iúðrasveitinni. En við stjórn
Söngfélagsins tók ég ekki fyrr en
við fluttum til Þorlákshafnar.
Meðan ég bjó í Hveragerði var ég
kórstjóri og organisti þar og stjórn-
aði reyndar líka tveimur lúðra-
sveitum í Reykjavík; Lúðrasveit
Reykjavíkur í eitt ár og Lúðrasveit-
inni Svaninum í fimm ár.“
Vildi vera í smáþorpi
- Þú hefur komið vtða við í tónlist-
inni. Er munur á tónlistarlífinu
hér og í Englandi?
„Tónlistarlíf á Islandi blómstr-
ar hreinlega. Sífellt er verið að
stofna nýja kóra og hljómsvetir.
Tökum smáþorp eins og Þorláks-
höfn sem dæmi. Hér eru þrír
kórar og tvær lúðrasveitir. Það er
mikið miðað við fólksfjölda, og
reyndar mjög gott.“
- Nú kemur þú frá bæ í
Sungið á hverju kvöldi
- Svofórstu að syngja með kómum
Schola Cantorum ...
„Fyrir fimm árum fór ég til Eng-
lands til að stunda organistanám.
Með orgelnáminu notaði ég tím-
ann til að kynna mér betur kór-
stjóm. Besta leiðin til þess er sú að
syngja nteð kórum. Þannig að ég
fór að syngja með kórum á hverju
kvöldi og ég upplifði aftur hvað
það er gaman að syngja. Svo þegar
ég kom heim þá ákvað ég að drífa
mig í kór þar sem sungin er tónlist
sem ég hafði mest gaman að sjálf-
ur. Og þetta var mjög gaman, en
ég er hættur í þessu núna. Þetta
var einfaldlega of mikið í viðbót
við allt hitt.“
- Myndirðu frekar vilja vera tfé-
lagsfræðinni núna en í tónlistinni,
efþú gætir snúið til baka?
„Það er ekki hægt að snúa til
baka, svo ég þarf ekki að svara
þessu! En samt held ég ekki. Og
það er ekki hægt að verða þreyttur
á tónlist. Stór hluti af mínu starfi
er að hjálpa fólki við að upplifa
hvað er skemmtilegt í tónlistinni.
Vekja áhuga á tónlistinni. Stund-
um getur það orðið erfitt á blaut-
um og drungalegum þriðjudags-
kvöldum að vera hress og
skemmtilegur."
Söngfélag og lúðrasveit
- Á hvaða leið er Söngfélagið?
„Það er á fljúgandi uppleið. Við
njótum svo sannarlega góðs af
auknum söngáhuga. Það er gam-
an að sjá að yngra fólkið er að
koma inn. Og því fleiri sem koma
inn, því meiri áhrif hefur það á
aðra og fleíri koma í kórinn í kjöl-
farið“
- Hvað með lúðrasveitimar, er
sama sagan þar?
„Já, tvímælalaust. Lúðrasveit
Þorlákshafriar er á góðu róli og
skólalúðrasveitin er einskonar for-
stig fyrir hana. Þar byrja bömin að
spila og þar er áhuginn vakin í
bytjun. Málið er svo að halda
áhuganum vakandi." -HS