Alþýðublaðið - 21.02.1967, Side 4

kitstjórar: Gylfi Griindal (áb.) og Ber.edikt Gröndal. — RitstjórnarfulK.
trúi: Eiöur GuBnason — Simar: 14900-14903 — Auglýsingasíml: 14906,
AÖsetur Alþýöuhúsiö við Hverfisgötu, Reykjavík. — Prentsmiðja Alþýðu->
blaðsins. — Askriftargjald kr. 105.00. — í lausasölu kr. 7.00 eintakið,
Útgefandi Alþýðuflokkurinn.
Litlu fegnir
JÆorgunblaðið fagnaði því mjög í ritstjórnargrein
iíðastliðinn laugardag, að Viðtækjaverzíun ríkisíns
skuli nú lögð niður. Telur blaðið þetta sýniiega sig-
ur fyrir hinn íhaldssamari arm Sjálfstæðisflokksíns óg
segir, að fyrir löngu hafi verið „tímabært að leggja
hiður þessar leifar þjóðnýtingaráranna.“
Ekki er ástæða til að amast við því, að Morgunbíaðs
menn gleðjist yfir litlu á þessu sviði. Þeir hafa hvort
éð er orðið að taka þátt í myndun velferðarþjóðfél-
ags, þar sem hlutverk ríkisins hefúr farið sívaxandi.
bg stjórn þess á atvinnumálum hefur orðið tryggari
með hverju ári.
Það skiptir ekki meginmáli, hvort viðtækjaverzlun
kartöflusala eða önnur smáfyrirtæki eru rekin af rík-
inu eða ekki. Ef þau standa. sig illa og virðast ekki
gera þjóðarheildinni meira gagn en samvinnu- eða
einkafyrirtæki, er ekkert við það að athuga að leggja
þau niður. Þess vegna samþykkja jafnaðarmenn, að
viðtækjaeinkasölunni sé nú hætt.
Það er ekki eins mikið talað um þjóðnýtingu nú og
fyrir 30 árum. En samt sem áður hefur ríltisrekstur
aukizt stóriega, meðal annars undir stjórn Sjálfsstæðis
mánna. Nefná má hokkur dæmi:
1) Islenzk stóriðja er að mestu leyti rílciseign. Sem
dæmi má nefna Sementsverksmiðjuna á Akranesi
og rílcið er megináðili í kísilgurverksmiðjunni við
Mývatn.
2) TiÍráuriir til að tróða eirikaaðilum inn í stór iðn-
fyrirtæki, sem ríkið hefur reist, hafá mistekizt. Einn
af ráðherrum Sjálfstæðisflókksins berst nú fýrir
því, að Aburðarverksmiðjan verði alger ríkiseign.
3) Seðlabánkinn er að ýmsu leyti voldugasta ríkis-
fyrirtæki, sem hefur risið á síðari árum. Með þess-
um eina banka hefur ríkisvaldið stórfelld áhrif á
átvinnulífið, meiri áhrif eri með þjóðriýtingu 100
smáfyrirtækja.
4) Hin stærri þjóðnýttu fyrirtæki halda áfram að
vaxa. Síldarverksmiðjur ríkisins háfá lil dærtiis
reist nýjar verksmiðjur á Austurlandi í stjórnar-
tíð Sjálfstæðismanna.
5) Raforkuver eru arðvænleg einkafyrirtæki í mörg-
um löndum. Hér eru þau þjóðriýtt fyrirtæki, og ein
mitt nú er að rísa mesta framkvæmd á því sviði
í sögu þjóðarinnar, Búrfellsvirkjuri.
Þannig mætti halda áfram og nefna fleiri dæmi þess,
að þátttaka ríkisvaldsins í atvinnulífi fer stórvaxandi,
þótt nokkur smáfyrirtæki hverfi úr sögunni. Þjóð-
nýting er ekki takmark í sjálfu sér hún er aðeins tæki
að því markmiði, að atvinnutækin séu rekin í þágu
þjóðarheildar en elcki einstaklingsgróða. í þeim efnum
sækir þjóðin stöðugt fram eftir leiðum jafnaðarmanna
og beitir ríkisrekstri í vaxandi mæli áratug eftir ára-
tug.
$ 21. febrúar 1967 «- ALÞVÐUBLAÐIÐ
Höfum til afgreiðslu strax hina margreyndu DODGE D400 vöru-
bíla á mjög hagstæðu verði.
DODGE D400 er tilvalinn híll fyrir heildverzlanir, iðnfýrirtæki og
aðra aðila, sem þurfa létta vörubíla.
DODGE D400 her 4—5 tonn, og er með 140 ha. vél, fjórskiptan
synchro-gírkassa, 11“ kúpling o. m. fl.
Hin margra ára reynsla á íslandi sannar gæði DODGE bifreiða.
DODGE D400 kostar aðeins kr. 218.000,00. — Leitið upplýsinga
hjá umboðinu.
Chrysler-umboBið VÖKULL H.F.
Hringbraut 121 . Sími 10600,
krossgötum
★ GAMALMENNASKEMMT-
ANIR OG ALÞINGI.
i
Mörg áttliagáíélaganna í bænum
halda gamalmennaskemmtún einu sinni á ári og
bjóða þangað £ólki ættuðu úr heimahéraði og
msélist vel fyrir. Ér þá oftast miðað við 65
eða 70 ára aldur. Fróðir menn segja mér, að álit-
lcgur lvópur alþingismanna ókkar hafi náð ríflega
þeim aldri, sem tilskilinn er á þessar gamalmenna-
skemmtanír og mundu þó ehii fleiri inngönguliæfir
með lítilsháttar fráviki frá Iðggiltu aldursskírteini.
Nú ér það engum til vansa að verða gamall, jafn-
vel að ganga í barndóm og verða örvasa af elli
er á sinn hátt jafn eðlíleg þróun eins og að kom-
ast til vits og þróska manndómsáranna. Hitt gæti
fremúr orðið álitamál, hvað langt Alþingi eigi að
ganga í samkeppninni við gamalmennaskemmtan-
irnar, hvort öðrum standi ekki nær en því að hafa
þannig ofan af fyrir öldruðu fólki.
Því er ekki að leyna, að ýmsum
þykir sem aldurinn sé farinn að sækja nokkuð
fas't á stóran hóp þingmanna og meira en hollt
sé fyrir löggjafarsahlkundu þjóðarinnar, sem ó-
neitahlega þarf á vösku óg framgjörnu liði að
halda. Þar með er ekki sagt, að þeir séu endilega
géngnir í barndóm eða örvasa af elli, heldur miklu
fremur hitt, að þeir ,séu orðnir dálítið þungfærir
andlega óg líkamlega, eigi orðið erfitt með að til-
einka sér ný viðhorf, séu orðnir viðskila við fratn-
iMÉil mMiii ÉNMiiliMMÉlBÉiMiÉÍMMilÉfaa
vindu þjóðfélagsins, hættir að fylgjast með tím-
anum, sem kallað er, dágaðir uppi. Sumár tillögur
þeirra á Alþingi gætu einmitt bent eitthvað í þá
átt, að þeir væru farnir að horfa meira aftur en
fram og hefðu dregizt aftur úr samferðamönnun-
um. 1
j
★ MISSKILNINGUR, SEM
ÞARF AÐ LEIÐRÉTTA.
- f
Nú eiga að fara fram kosningar
til Alþingis á komandi vori og eru stjórnmála-
flokkarnir sem óðast að ganga frá framboðslist-
um. Af þeim framboðum, sem þegar eru kunn,
virðist mega ráða, að talsverðra breytinga sé að
vænta á þingliöinu og muni einmitt margir hinna
eldri draga sig í hlé og hverfa af þingi, en yngri
menn taka við. Segja má, að þetta séu góð tíð-
indi, og það alveg eins, þótt viðurkenna verði, að
margir hinna fráfarandi þingmanna séu hinir
mætustu menn og hafi sumir hverjir gegnt for-
ustuhlutverki í íslenzkum stjórnmálum. Það er
alltaf virðingarvert að kunna að setja punktinn
á réttan stað. Hins vegar virðast sumir standa í
þeirri meiningu, að þeir séu á gamalmennaskemmt-
un og ætla að sitja meðan sætt er, þótt þeir ættu
að vera setztir í helgan stein fyrir löngu og farnir
að rita endurminningar sínar eða sinna öðrum
hugðarefnum gamalla manna. En þennan misskiln-
ing eiga kjósendur kost á að leiðrétta. — Steinn.
wMmsœ