Dagur - Tíminn Akureyri - 10.01.1997, Side 8

8 - Föstudagur 10. janúar 1977
JBagur-®ímtmt
ÞJOÐMAL
JDagur- tfettmn
Útgáfufélag: Dagsprent hf.
Útgáfustjóri: Eyjólfur Sveinsson
Ritstjóri: Stefán Jón Hafstein
Aðstoðarritstjóri: Birgir Guðmundsson
Framkvæmdastjóri: Marteinn Jónasson
Skrifstofur: Strandgötu 31, Akureyri, Garðarsbraut 7, Húsavík og Þverholti 14, Reykjavík
Símar: 460 6100 og 563 1600
Netfang ritstjórnar: ritstjori@dagur.is
Áskriftargjald m. vsk. 1.600 kr. á mánuði
Lausasöluverð kr. 150 og 200 kr. helgarblað
Prentun: Dagsprent hf./lsafoldarprentsmiðja
Grænt númer: 800 70 80
Fax auglýsingadeildar: 462 2087 - Fax ritstjórnar: 462 7639
Sjálfsblekking
í fyrsta lagi
Sjálfsblekking er sterkasta aflið í mannshuganum.
Þúsundir íslendinga ætla nú að bæta líkamlegt og
andlegt ástand sitt með því að „taka sig á“ hver á
sínu vankantasviði. Ört fitnandi þjóð og streitu-
hlaðin sem á við fjölmörg velmegunarvandamál að
etja þarf að gæta heilsu sinnar. Hún á nú að vita
að engar töfralausnir eru til. Tökum dæmi: Stað-
reyndin er að ef til væri ein pilla sem innihéldi allt
það besta sem til er gegn velmegunarsjúkdómum
værum við tilbúin að kaupa hana dýrum dómum.
Hún er til. Hún heitir HREYFING. Og fæst ókeypis
fyrir þá sem vilja.
í öðru lagi
Þjóðin hefur öðlast umtalsverða reynslu af því að
megra sig, breyta lifnaðarháttum til betri vegar og
„taka sig á“. Til viðbótar við þá reynslu koma sí-
fellt betri upplýsingar um hvernig heilsusamlegt
líf. Samt eykst offlta, jafnvel hjá börnum og óhóf-
leg eiturefnaneysla minnkar ekki: kaffi, áfengi og
tóbak eru sívinsælar eyðileggingaraðferðir. Úr því
að Lögmálin sjö um velgengni snérust ekki um
happdrættisvinninga eru þau verðlaus. íslendingar
hafa bæði reynslu og þekkingu til að bæta líf og
heilsu og nota hvorugt.
í þriðja lagi
Þær þúsundir og aftur þúsundir sem nú „taka sig
á“ á einhverju sviði líkams- og hugræktar spinna
sjálfsblekkingarvef þjóðarinnar sem dægrastytt-
ingu í skammdeginu. Örfáir mun öðlast frelsi til að
lifa heilbrigðu h'fi. Þeim mun hlotnast sjálfsvirðing
og heilsa, andlegt jafnvægi og vellíðan. Hlekkir
vanans munu halda fjöldanum, við munum skapp-
lappast út einu athvarfi í annað og „taka okkur
virkilega á“ því sjálfsblekkingin er sterkasta aflið -
eina leiðin til að okkur geti liðið vel.
Stefán Jón Hafstein.
Spusinincf cicupsutó
Kemur til greina að takmarka frjálst framsal
mjólkurkvóta með tilliti til byggðasjónarmiða?
Páll
Pétursson
bóndi og félagsmála-
ráöherra
Það held ég að sé
torvelt. Ef hag-
ræðing á að nást
er möguleiki á framsali
mjólkurkvóta nauðsyn-
legur."
Bergur
Pálsson
fornt. Búnaðarsam-
bands Suðurlands.
Nei, það held ég
ekki. Menn
verða að stjórna
byggðamynstrinu öðru-
vísi en með því að tak-
marka kvótaviðskiptin
- þótt þau séu slæm.“
Sigurgeir
Hreinsson
form. Búnaðarsam-
bands Egjafjarðar.
Nei, ekki nema þá
í mjög takmörk-
uðum mæli.
Mj ólkurfr amleiðslan
verður að þróast án
slíkra afskipta og
byggðavandamál verð-
ur að leysa með öðrum
hætti. Framleiðslan
verður að fylgja þeirri
þróun sem aukin tækni
veldur, þ.e. að búin
stækka með kaupum á
framleiðslurétti þeirra
sem hætta.“
Guðlaugur Þór
Þórðarson
formaður SUS.
Ifyrsta lagi á að af-
nema mjólkurkvóta
og koma á mark-
aðsbúskap í greininni.
Nær væri að styrkja
bændur beint, ef á
annað borð á að gera
það. En ef kvótakerfi á
að að vera við lýði
verður framsal fram-
leiðsluheimilda að vera
frjálst - ef á að ná fram
hagræðingu.“

5
Sigg á sálinni
„íslendingar hafa unnið að því
hörðum höndum allt frá land-
námsöld að gera ísland sem
óbyggilegast og hafa eytt fugli
og ferfætlingum, landi og
gróðri, allt í nafni landnýtingar
og verndunar."
Hrafn Gunnlaugsson í Mbl. í gær
Reynslunni ríkari
„Fólk er orðið vant því, að ráð-
herrar gefi loforð út og suður
og beri nákvæmlega enga virð-
ingu fyrir orðum sínum. Þess
vegna reikna margir með, að
mengun og orkuverð lendi í
sama klúðri í samningum við
álverið og þeir þekkja frá
reynslunni af járnblendiver-
inu.“
Jónas Kristjánsson í DV í gær
Hœttulegt ástand
„Láglaunastefnan er að skapa
hættulegt ástand í þjóðfélag-
inu.“
Ólafur Jónsson í Mbl. í gær
Óviðunandi staða
„Því miður er staða launa-
manna hvergi nærri viðunandi
á íslandi; hvað varðar launa-
kjör, vinnutíma, menntun, fé-
lagsþjónustu, lýðræði, völd og
vegsemd."
Ari Trausti Guðmundsson í
Alþýðublaðinu í gær
Hafsjór af kvóta
„f hafsjó menningarinnar eru
margir stofnar og sífelld nýlið-
un, svo notað sé orðfæri fiski-
fræðinga, og þangað er óhætt
að róa. Kvótinn er ekki tak-
markaður og við eigum hann
öll.“
Björn G. Björnsson í Mbl. í gær
Sameiningarhugsjónir
Sameining er hagræðing og hag-
ræðing er gróði og gróði er undir-
staða heilbrigðs atvinnulífs. Þetta
er hin postullega kveðja dagsins sem
þulin er í öllum gáttum og á að vísa
veginn til farsældar þjóðarinnar,
byggðarlaga og einstaklinga. Og til
sanns vegar má færa að vissulega er
gróðinn farsæll - þeim sem hans njóta.
Hvar öll sameiningarferlin enda
skal engu spáð um, en áfram halda
þau út í óendanleikann, eins og hjóna-
böndin, sem heQast á því að kona og
karl, eða tveir karlar og tvær konur,
eins og nú er farið að' tíðkast, heita
hvort öðru ævarandi tryggð. Eru svar-
dagarnir innsiglaðir með því að það
sem guð á himnum bindur saman
megi mannlegur ófullkomleiki eigi
sundur slíta. En það fer nú á ýmsa
vegu, eins og margir kannast við.
Einn flokkur, eitt kjördæmi
Ekkert lát er á sameiningarbylgjunni
sem yfir ríður og færast sameiningar-
sinnar í aukana með hverjum sigri
gegn sundrungunni. Er meira að segja
farið að tala um í alvöru að sameina
öll kjördæmi landsins í eitt í kjölfar
þess að Alþingi var sameinað í eina
deild.
Þingflokkar eru sameinaðir og verið
er að sameina sjórnmálaflokka og er
mikill spenningur í sameignarsinnum
að sameinast í einum öfiugum flokki,
sem í fyllingu tímans mun sameinast
Sj álfstæðisfiokknum,
því toppurinn á sam-
einingarhugsj óninni
hlýtur að vera einn
flokkur, ein þing-
deild, eitt kjördæmi.
Þegar að því kemur
þarf maður ekki lengur að velkjast í
vafa um hvar er vænlegast að hreiðra
um sig í flokki, til að hafa eitthvert
gagn af stjórnmálaáhuga sínum.
Mikið er lagt upp úr að sameina
sveitarfélög og er sagt að þar geri þau
öflugri. En enn meira kapp er lagt á að
sundra byggðarlögum og hafa þau sem
dreifðust, minnst og vesælust. Finnist
einhverjum þetta mótsagnakennt er
rétt að fást ekki um það, því svoleiðis
eru stjórnmálin og byggðastefnurnar.
Það er ekki hollt fyrir heilasellurnar að
reyna að finna rökin fyrir slíkum hug-
sjónum.
Stórt er fagurt
Kvótaeigendur keppast hver um annan
þveran við að sameina fyrirtæki sín og
þar með kvótaeignina. Þetta gengur
frábærlega vel og
stefnir greinilega í
sömu átt og stjórn-
málin og kjördæmin.
S ameiningar hug-
sjónin er sterk í öll-
um fyrirtækjarekstri
og verslanir og verslanakeðjur sam-
einast í gríð og ergi. Einstaklingsfram-
takið er orðið álíka úrelt og sósíalism-
inn og hlutabréfamarkaðir og óstöðv-
andi sameinignarárátta taka við. At-
hafnaskáldin og öreigaleiðtogar heyra
sögunni til eins og þjóðerni og átthaga-
tryggð. Hlutabréfamarkaðir teygja sig
um víða veröld.
Hipparnir sögðu að smátt væri fag-
urt, en afkvæmi þeirra, upparnir, telja
að stórt sé máttugt. Þess vegna er
sameinað. Smáfyrirtæki eru óhag-
kvæm, stórfyrirtæki arðsöm. Það er
nefnilega betra að hafa ekki alltof
mikla samkeppni milli óþarflega
margra fyrirtækja. Þess vegna á að
nýta hagkvæmi stærðarinnar. En það
er ekki alltaf auðvelt í fámennu landi
og strjálbyggðu.
Sameiningarnar taka því oft á sig
furðulega myndir, eins og þegar Akur-
eyringar taka að sér að gera út fyrir
Ilafnfirðinga og ísfirðinga, Þjóðverja
og Rússa austur í Otkoskhafi. Eða eru
það Reykvíkingar sem gera þar út,
eins og frá Mexíkó?
Sameiningar valda stundum deilum,
en þær gleymast ljótt því kostir stórra
eininga eru augljósir, þótt ekki sé
nema til að koma í veg fyrir sam-
keppni. Og svo eru allir sammála um
að sameinast um að sameinast, þótt
margir tapi miklu meira á sameining-
um en þeir sem græða. En það góða
við gróðann er, að hann kemur á færri
hendur. OÓ
Cddwí