Dagur - Tíminn Reykjavík - 18.07.1997, Blaðsíða 8

8 - Föstudagur 18. júlí 1997
Jlixgur-SIínnnn
PJÓÐMÁL
3Dcrgur-(Etmtrat
Útgáfufélag: Dagsprent hf.
Útgáfustjóri: Eyjólfur Sveinsson
Ritstjóri: Stefán Jón Hafstein
Aöstoðarritstjóri: Birgir Guðmundsson
Framkvæmdastjóri: Marteinn Jónasson
Skrifstofur: Strandgötu 31, Akureyri, Garðarsbraut 7, Húsavík og Þverholti 14, Reykjavík
Símar: 460 6100 og 800 7080
Netfang ritstjórnar: ritstjori@dagur.is
Áskriftargjald m. vsk. 1.600 kr. á mánuði
Lausasöluverð kr. 150 og 200 kr. helgarblað
Prentun: Dagsprent hf./lsafoldarprentsmiðja
Grænt númer: 800 70 80
Fax auglýsingadeildar: 460 6161 - Fax ritstjórnar: 460 6171
Drottinn gaf, Davíð dreifir
í fyrsta lagi
Svo uppsker maðurinn sem hann sáir, en vandséð
er að það eigi við um góðærið íslenska um þessar
mundir; það lítur frekar út eins og happdrættis-
vinningur, guðsmildi eða gjöf frá fjarskyldri
frænku. Davíð Oddsson forsætisráðherra hefiu-
orðað það mjög svo lauslega að vel kunni að vera
tímabært að dreifa hluta góðærisins aftur að hluta
inn í velferðarkerfið, og nefnt heilbrigðis- og
menntamál í því sambandi. í fyrsta lagi á að taka
rækilega til hliðar til að borga niður erlendar
skuldir og minnka vaxtabyrði þjóðarinnar. í öðru
lagi það sem forsætisráðherra nefndi. Og gera það
skynsamlega. Nú reynir á góða ríkisstjórn.
í öðru lagi
Freisting stjórnmálamannanna verður sú að dreifa
smásporslum hingað og þangað eftir kjördæma-,
flokka-, persónuhagsmxma- og þeim-sem-hæst-
láta sjónarmiðum, sem beintengd verða Alþingis-
kosningum. Það væri sorglegt. Ríkisstjórn með jafn
styrka stöðu og góðan meirihluta og sú sem nú
ræður ríkjum á að geta tekið forystu og sett mikil-
væg framtíðarmál á oddinn - nú þegar vel árar.
Tækifærið er sjaldgæft - og einstaklega gott.
í þriðja lagi
Tökum menntamálin og heilbrigðismálin. Allar
oh'ulindir, gullnámur og loðnugöngur veraldar
duga ekki til að friða þá sem nú bera „skarðan
hlut frá borði“. Allt bendir til að hér á landi sé
hægt að byggja upp blómlegt, þrifalegt og arðvæn-
legt tölvubúnaðarríki. Þar þarf að stilla saman
þarfir menntakerfis og atvinnufyrirtækja, setja ný-
sköpunarverkefni í gang - ákveða að þessi grein
verði ein meginstoða íslensks atvinnuh'fs. Setja
jafn stórhuga verkefni í gang og nú einkennir
virkjarnir og stóriðju. Þorum við að virkja hugvit-
ið? Þótt ljósin kvikni ekki fyrr en eftir kosningar?
Stefán Jón Hafstein.
_______________________J
Sfj
tnqi
utó
Er rétt að banna börnum, yngri en sextán ára,
að fara eftirlitslaus á útihátíðir?
Tæknilega er þetta
rétt, skv. lögum. Hins
vegar er misjafnt
hvaö hægt er að treysta
krökkum. Það verða for-
eldrar að finna út sjálfir.
Sjálfum finnst mér í lagi að
krakkar, ekki fullra sextán,
ára fari á útihátíðir. Hér
leik ég kannski tveimur
sköldum, því ég veit ekki
hvort ég myndi leyfa syni
mínum fara í svona reisur
þegar hann er kominn á
þennan aldur.
ívar
Sigmundsson
forstööumaður
tjaldsvæðisins
á Akureyri
Miðað við reynslu
mína á Halló Ak-
ureyri í fyrra
finnst mér það rétt. En
kannski var það mjög sér-
stök reynsla. Ef ég á að
lýsa henni í einni setningu
þá var alltof mikið fyllerí á
unglingum á tjaldsvæðinu -
og þvi tel ég rétt að reyna
það að foreldrarnir hafi
eftirlit með börnum sxnum
þegar og ef þau koma
norður þessa verslunar-
mannahelgi.
♦
♦
Sigríður
Stefánsdóttir
bœjarfulltrúi
á Akureyri
Að sjálfsögðu. í raun
er fólk undir sextán
ára aldri bara börn
og eiga að vera á ábyrgð
foreldra. Það er löngu kom-
inn tími til að fólk taka
höndum saman gegn þess-
um þjóðarósið; að börn og
unglingar safnist saman á
hátíðum þar sem áfengis-
drykkja og í seinni tíð
stundum notkun sterkari
efna virðist því miður oft
vera aðalatriði.
S
Eg segi bæði já og nei.
Þeir sem eiga að setja
bönn eða leyfi í svona
málum eru foreldrar - en
ekki stjórnvöld. Mér finnst
þetta vera spurning um það
hver samskipti foreldra og
barna þeirra eru, og hvaða
traust og samningar eru
þarna á milli. Stjórnvöld eiga
alls ekki að setja svona
„stjúpid“ reglur, - heldur eiga
þau með almennum hætti að
benda foreldrum á að taka
ábyrgð á sér og sínum.

s Wffi tákíJkt
Hreinasta snilld
„Þetta miðaldra fólk sem átti ekki
orð yfir óreglu unga fólksins var al-
deilis tekið að þjóra. Um leið og tjald
var risið var bjórinn opnaður. ...Það
var undrun að sjá hversu lagið fólk
er orðið að drekka af stút á göngu
eftir ósléttu grasinu án þess að dropi
fari til spillist. Nánast snilld.“
- Alþýðublaðið um helgarvist á tjald-
stæðinu á Akureyri.
/ öðru landi
„Ef ég væri staddur í réttarríkislandi
þá myndi ég skrifa hálfa blaðsíðu og
væri þá búinn að leysa verkefnið."
- Ragnar Aðalsteinsson um Geirfmns-
mál í Degi Tímanum í gær
Eignir Jóns
„Það er síðan ekkert leyndarmál að
þeir Jón Baldvin Hannibalsson og
Össur Skarphéðinsson eru mér mjög
reiðir þessa dagana. Ástæðan er sú
að ég hef þorað að minnast á það
opinberlega, sem margir vita, að Jón
Ólafsson í Skífunni hefur keypt þá og
nokkra aðra vinstri menn, að því er
virðist með húð og hári.“
- Hannes Hólmsteinn Gissurarson í Al-
þýðublaðinu x' gær.
Blekkingarleikur Norðmanna
„Þetta eyðisker hefur enga fiskilög-
sögu og allt tal hér um að þetta sker
sé nýlenda Norðmanna er aðeins
rugl. Jan Mayen er íslenskt hags-
munasvæði og Norðmenn eiga þar
engan sjálfstæðan rétt. Norðmenn
hafa 14 manns á Jan Mayen í því
skyni að blekkja íslendinga og engin
skyldi draga þá ályktun að þetta sé
til annars, þótt þeir segi þetta fólk
vera að starfrækja þar veðurathug-
unarstöð."
- Önundur Ásgeirsson í Morgunblaðinu.
Stórfurðulega og undraverða ísland
Iensk-íslenskri orðabók er þýðingin
á lýsingarorðinu amazing stór-
furðulegur, undraverður, ótrxílegur.
Okkar stórfurðulega Ferðamannaráð
verðlaunaði nýverið hina ótrúlegu upp-
hrópun Amazing Iceland!, sem slagorð
til að lokka ferðamenn til landsins. Valið
á slagorðinu og verðlaunaveitingin hef-
ur verið gagnrýnd af ábyrgu fólki hér í
blaðinu með þeim rökum að landið
stæði ekki undir þeim fyrirheitum sem
„amazing" gefur. íslensk náttúra og
þjóðin hafi einfaldlega ekki þá rómuðu
sérstöðu sem af er látið á Fróni.
En um þetta má deila, því margt hlýt-
ur að koma erlendum ferðamönnum
skringilega fyrir sjónir. Það hlýtur til að
mynda að vera stórfurðulegt fyrir sívax-
andi hóp útlendinga sem gista um stund
um borð í skipum sínum í miðborg
Reykjavíkur, að leggast upp að breskum
sveitasirkus, sem dælir ærandi síbylju út
í lognkyrra sumarnóttina.
Hátterni innfæddra
Útlendu ferðamennirnir sjá á svipstundu
að hér búa skrælingjar á menningarstigi
sem er frásagnarvert þegar heim kemur.
Ekki er svo að skilja að ekki séu skrölt-
andi skemmtitæki og síbylja í heimalönd-
um ferðamanna. En þau eru ekki höfð í
miðjum höfuðborgunum og við landgang
glæsilegra skemmtiferðaskipa.
Ráðamenn Reykjavíkur þverskallast
ár eftir ár við þeim óskum íbúa nærliggj-
andi hverfa að slökkt verði á þessum
undraverðu miðsumarkonsertum. En
það gæti skaðað þá ímynd að höfuðborg-
in sé ósnert af siðmenningu og því for-
vitnilegt fyrir að-
komufólk að fylgjast
með háttarlagi inn-
fæddra.
Að sama leytinu
eru hinar dýrlegu
miðborgarnætur, þar
sem ungmennin veltast um með öskrum
og áfengisþambi fram á morgna á góðri
leið með að verða heimsfrægar, eins og
umfjöllun í útlendum íjölmiðlum sannar.
Allt hlýtur þetta að vera mjög „amaz-
ing“ í augum og eyrum erlendra gesta
og er vel borgandi fyrir að fá að verða
vitni að svo rosalegum skemmtunum.
Ekki versnar það þegar farið er í
kynnisferðir um landið. Stórbilaeigendur
hafa lag á að smala unglingum saman og
stefna þeim í miklar drykkjuorgíur, sem
ekki eiga sína fika í öðrum heimshornum.
Þórsmörkin um næstliðna helgi var t.d.
afar „amazing". Ungmennafélagsfylliríin í
Borgarnesi voru það ekki síður.
Halló - halló!
Á Akureyri segja þeir halló! og haldin
verður mikil hátíð, sem verður bönnuð
innan 16, nema í fylgd með fullorðnum,
eins og ofbeldis- og
klámbíóin. Um sama
leyti sýna Eyjamenn
hvers þeir eru megn-
ugir og halda sína
sérlega „amazing"
þjóðhátíð, með góð-
um liðsauka drykkjusvola frá fastaland-
inu.
Á Siglufirði upplifa þeir gamla daga
með síldarsöltun á plönum og drífur fólk
hvaðanæva að til að sjá. Allt er það sett á
svið, nema að nú er komin ósvikin pen-
ingalykt í plássið, eins og var áður en
nokkur skildi hvað orðið mengun þýðir.
En af því að fnykurinn er ekta, verður að
útrýma honum, því hann er hvorki
heimamönnum né túristum bjóðandi.
Svona er margt stórfurðulegt á íslandi.
Ein er sú sérstaða íslands sem sann-
arlega má kalla undraverða. Það er lítt
snortin náttúra af mannavöldum, kyrrð
og misjafnlega víðlend svæði þar sem
aðgengi er örðugt og fólk þarf að hafa
nokkuð fyrir að komast á. Það er
kannski fyrsta og fremst þetta sem gerir
ísland „amazing", fyrir utan bersýnilega
siði og háttu skrælingja.
En þá bregður svo við að stórbílaeig-
endur og aðrir gróðapungar túrismans,
svo ekki sé talað um skaðræðisgripina á
jeppunum, heimta í síbylju að ruddar
séu nýjar brautir, samgöngukerfin verði
eins og í manngrúanum í öðrum Evrópu-
löndum og að settar verði upp þjónustu-
stöðavar í stórbrotinni auðninni við hæfi
níræðra kerlinga eins og dæmin sanna.
í anda skammtíma gróðahyggju á að
eyðilegga allt það sem gerir ísland stór-
furðulegt og ótrúlegt í augum erlendra
þröngbýlisbúa og eftirsóknarvert að
sækja heim. Eitt bregst þó ekki. Skríl-
menningin er og verður „amazing".
Borgar- og bæjarstjórnir sjá fyrir því.
OÓ