Dagur - Tíminn - 11.09.1996, Blaðsíða 2
2 - Miðvikudagur 11. september 1996
ÍDagur-®tnrám
F R E T T I R
Súðavíkursnjóflóðið
Hafa óskað rannsóknar
á þætti Almannavama
Heiti Potturinn
Þingmenn eru nú sem óðast
að koma til starfa í þinghús-
inu eftir sumarleyfi. Þar bíða
menn spenntir eftir þingsetning-
ardeginum því boðað hefur verið
að þá megi vænta breytinga. Sem
kunnugt er stendur jafnvel til að
Davíð Oddson flytju stefnuræðu
sína strax við þingsetninguna og
að umræður um stefnuræðuna
fari svo fram daginn eftir. Þing-
menn telja einsýnt að með breyt-
ingu af þessu tagi hafi Davíð náð
að koma í veg fyrir að Ólafur
Ragnar einn geti baðað sig í
sviðsljósinu því nú þarf hann að
deila athyglinni með bæði Ólafi G.
þingforseta og forsætisráðherran-
um. Sumir ganga jafnvel svo
langt að segja að nú sé ekki leng-
ur þörf á yfirlýsingum forsætisráð-
herra um greinarmerkið „Punkt“
þegar hann segir heill forseta vor-
um - punktur - og fósturjörð...
Og þeir voru að koma margir
úr þinghúsinu í pottinum í
gær og nokkrir höfðu fréttir að
færa af þingflokki framsóknar-
manna. Þar á bæ voru menn gap-
andi af undrun vegna fréttaflutn-
ings á Stöð 2 í gær um Ingibjörgu
Pálmadóttur þar sem nánast var
fullyrt að þingflokkurinn hefði ver-
ið mjög ósáttur við hennar
frammistöðu, enda mun engin
slík umræða hafa farið fram.
Óformlega töldu menn sig þó vita
að einhver í þingflokknum hefði
talað frjálslega um þetta mál við
blaðamann - enda hefði viðkom-
andi ekki haft á móti því að eitt-
hvað losnaði um í toppstöðunum
hjá flokknum....Kalinn á hjarta"
er ennífullu gildi....
að sem við viljum er
einfaldlega það að
sannleikurinn í þessu
máli komi í Ijós, þannig að
ábyrgð almannavarna sé skýr
og svona harmleikir eigi sér
ekki aftur stað,“ segir María
Sveinsdóttir. Hún er ein sjö
Súðvíkinga sem ritað hafa
ríkissaksóknara bréf þar sem
óskað er eftir opinberri rann-
sókn á aðdraganda og afieið-
ingum snjóflóðsins í Súðavík
þann 16. janúar á síðasta ári.
Þeir Súðvíkingar sem óskað
hafa eftir rannsókninni segja að
fálmkennd vinnubrögð hafl ein-
kennt allt starf almannavarna í
Súðavík í aðdraganda snjóflóðs-
ins, sem hafði þær afleiðingar
að Qórtán manns létust. Sór-
staklega nefnir María að ákveð-
in hús á skilgreindu hættusvæði
hail ekki verið rýmd aðfaranótt
16. janúar þegar hættuástand
vofði yfir. Hún nefnir húsið að
Nesvegi 7, þar sem foreldrar
hennar bjuggu. Þau létust bæði
í snjóflóðinu og barnabarn
þeirra. Leikskóli Súðavíkur var
hinsvegar skammt frá - og var
hann rýmdur. Allt þetta segir
María bera afskaplega ómark-
vissum vinnubrögðum vitni, en
ef betur hefði verið að málum
staðið hefði það ef til vill getað
afstýrt því mikla manntjóni sem
varð.
María Sveinsdóttir segir að
fólk geri sér auðvitað fullkom-
lega ljóst að orðinn hlutur verði
ekki til baka dreginn. Hinsvegar
sé nauðsynlegt að draga fram í
dagsljósið þau vinnubrögð sem í
Súðavíkurmálinu voru viðhöfð,
ef það geti komið í veg fyrir að
sami leikurinn endutaki sig.
„Það er kominn tími til að fólk
trúi okkur. Þetta mál er búið að
vera að velkjast milli manna í
eitt og hálft ár og enginn vill
gera neitt,“ segir María. Hún
segir Súðvíkingana sjö hafa leit-
að með sitt mál til Þorsteins
Pálssonar, dómsmálaráðherra,
sem vísaði því frá sér og benti á
embætti ríkissaksóknara. Til
hans er nú leitað með þetta
mál. - Ekki náðist í Hallvarð
Einvarðsson, ríkissaksóknara,
vegna þessa máls í gær. -sbs.
Björn Bjarnason, menntamálaráðherra, boðaði niðurskurð á framlögum til framhaldsskóla landsins í sjónvarps-
viðtali á dögunum. Samkvæmt heimildum Dags-Tímans felur fjárlagafrumvarp næsta árs það í sér að skorið
verði niður í framhaldsskólakerfinu um 200 milljónir króna. í tengslum við það verða boðaðar róttækar skipu-
lagsbreytingar á ýmsum sviðum, sérstaklega á höfuðborgarsvæðinu. Skólameistarar sem haft var samband við í
gær vildu ekki tjá sig um málið fyrr en fyrir liggur hvar og hversu mikið á að spara, en eins og einn meistarinn
sagði: „Það er auðvitað samkomulagsatriði hvaða þjónustu við veitum og það verður ekki sparað nema dregið
verði úr þjónustunni við nemendur." Þrátt fyrir allar sparnaðarhugmyndir ráðamanna þjóðarinnar gekk lífið sinn
vanagang í Verkmenntaskólanum á Akureyri í gær þar sem þessi mynd var tekin. Mynd gs
FRÉTTAVIÐTALIÐ
Bjó á átta stöðum í borgiiini
á örfáum mánuðum
Hrafnhildur Jónsdóttir
frá Grundarfirði
Barnaheill ætla að
safna fé til kaupa á
íbúð fyrir foreldra
sem dvelja langdvölum
í Reykjavík vegna
sjúkra barna sinna.
Foreldrar barna sem þurfa að
dvelja langdvölum í höfuðborg-
inni vegna veikinda barnanna
geta lent í ótrúlegum vandamálum.
Kostnaðurinn getur numið tugþúsund-
um jafnvel hundruðum þúsunda. En
öryggisieysið, það er verst. Einmitt
þegar fólkið þarf á ölium sínum styrk
að halda. Hrafnhildur Jónasdóttir, ung
kona frá Grundarfirði, hefur sögu að
segja af því. Hún og maður hennar,
Gunnar Elísson, sjómaður á Klakki,
unnu af alefli að því að sækja lækningu
fyrir litlu dóttur sína, Ragnhildi Rún,
og unnu að því með ráðum og dáð.
Fórnuðu í raun öllu. Gunnar hætti á
sjónum um hríð til að sinna málum
Ragnhildar litlu ásamt konu sinni. En í
höfuðborginni beið þeirra vist á átta
stöðum við mismunandi góðar aðstæð-
ur. Stundum þurfti að tjalda til einnar
eða tveggja nátta. Hrafnhiidur hefur
verið á ferðinni milli Grundaríjarðar
og Reykjavíkur níu sinnum á þessu ári
og verið vikutíma í senn.
Barnaheill hafa tilkynnt um lands-
söfnun Barnaheillavina og er tilgang-
urinn sá að létta undir með íjölskyld-
um utan af landi sem sækja til Reykja-
víkur vegna veikra barna sinna sem
njóta sérfræðiaðstoðar á hátækni-
sjúkrahúsum borgarinnar. Kristín
Jónsdóttir, framkvæmdastjóri Barna-
heilla, sagði í samtali við Dag-Tímann í
gær að ætlunin væri að kaupa íbúð eða
íbúðir þar sem fjölskyldurnar gætu bú-
ið meðan á sjúkrahúsdvöl barna þeirra
stendur.
Með gat á höfuðkúpubotni
Hún Ragnhildur litla Rún er að verða
tveggja ára og hefur verið undir lækn-
ishendi allt frá fæðingu. Telpan fæddist
með gat í höfuðkúpubotninum, tilfelli
sem er einstakt hér á landí og ekki vit-
að um viðgerðir á slíkum ágöllum áð-
ur, hvorki hér á landi né erlendis.
„Bjarni Ilannesson, sérfræðingur á
Borgarsjúkrahúsinu, tauga- og heila-
skurðlæknir, sem er mjög fær læknir,
tók að sér að gera við gatið. Það var
alþjóðlegt þing heilaskurðlækna sem
Bjarni sótti um þetta leyti og þar könn-
uðust menn ekki við þetta sjúkdómstil-
felli, svo sjaldgæft er það. Við nutum
þess því ekki að geta stuðst við reynslu
lækna annars staðar frá,“ sagði Hrafn-
hildur Jónasdóttir.
Hrafnhildur segir að aðgerðin,
flutningur beins efst í höfði ásamt
ígræðslu, hafi heppnast vel, en annað
verra fylgdi. Ragnhildur litla fékk
heilahimnubólgu fyrir aðgerðina, og
aftur meðan að sárin greru, sem gerð-
ist hægar en vonast var eftir. Ekki er
vitað hvernig Ragnhildur litla kemur
frá sjúkdómi sínum. Móðir hennar seg-
ir ljóst að henni seinki í líkamlegum
þroska, en ekki vitað hvernig þróunin
verður. Barnið er nú í greiningu í
Greiningarstöð ríkisins í Kópavoginum
og hefur fleygt fram eftir að hún komst
þangað í rétta meðhöndlun, geysilega
stíft sjúkraþjálfunarprógramm. Á
næstunni þurfa þær mæðgur að sækja
áframhaldandi sjúkraþjálfun til ná-
grannabæjarins, Ölafsvíkur. Þau hjónin
eru ákveðin í að gera allt sem í þeirra
valdi stendur til að dóttir þeirra fái
góða heilsu.
Átta íverustaðir í borginni
Húsnæðiserfiðleikar þeirra hjónanna í
Reykjavík eru sláandi. Átta íverustaðir
á nokkrum mánuðum. Fyrst hjá föður
Hrafnhildar þar sem reka þurfti fólk úr
rúmum, síðan í orlofsíbúð verslunar-
fólks á Húsavík, við Freyjugötu í
Reykjavík, en Hrafnhiidur er Húsvík-
ingur, þar sem þau voru yfir jólin og
fram í febrúar. Þá tók við ferðatösku-
búskapur, sem Hrafnhildur segir að
hafi verið hreinn hryllingur. Á tíma
fengu þau inni í íbúð samtaka foreldra
krabbameinssjúkra barna sem var
laus, en þurftu að sjálfsögðu að rýma
hana þegar félagið þurfti á henni að
halda. Þau hjónin hafi ekki haft neinar
tekjur og ekki haft efni á að taka á
leigu íbúð í borginni. Síðar fengu þau
húsnæðisbætur frá Grundarfirði þegar
þau voru að þrotum komin peninga-
lega og fengu íbúð leigða í þrjá mán-
uði.
„En í tvo mánuði vorum við kannski
fimm daga þarna, og tvo daga þarna.
Maður var aldrei öruggur um húsa-
skjól. Okkur hjónunum leið best þegar
við gátum lifað eðlilegu lífi, farið í mat-
vörubúðina, eldað handa okkur og
þess háttar," sagði Ilrafnhildur.