Dagblaðið Vísir - DV - 03.09.1988, Síða 3

8ei H3flI/iHTcí38 .8 HUOACIflAöUAJ
LAUGARDAGUR 3. SEPTEMBER 1988.
35
Eftir að sænsku blaðamennirnir höfðu þeyst á bílunum um misgóða íslenska vegi, frá Þingvöllum vestur í Stykkis-
hólm, var það næsta lítið sem mátti finna að þeim. Hér er verið að stilla bensíngjöfina í einum bilanna svo hægt
væri að gefa meira inn.
efni. Tveir þjónustubílar'voru með í
ferðinni, einn með Kristján þjón-
ustustjóra Fiat-umboðins á íslandi,
og annar þar sem tæknimaður frá
umboðinu í Svíþjóð var innanborðs.
Þessir viðgerðarmenn þurftu ekki
mikið að hlynna að bílunum á leiö-
inni. Á meðan áð var í Stykkishólmi
voru bílamir þrifnir og skoðaðir.
Einhverjir höfðu kvartaö um auka-
hljóð og þá kom í ljós að á einum
hafði púströrsfesting losnað í „veg-
hefilsleiknum" og á öörum þurfti að
herða bensíngjöfina svo það væri
hægt að gefa meira inn. Aðrir kvillar
virtust ekki koma í Ijós þrátt fyrir
harðneskjulega meðferðina á stund-
Landið áhugaverðara
Það var greinOegt að landslagið
hafði oft og einatt athyglina fram
yfir bflínn á þessu ferðaiagi sænsku
blaðamannanna. Vissulega fékk bfll-
Bflar
inn sína athygli líka en oftar var það
eitthvað fyrir utan gluggann sem
kallaði á myndatöku eða nánari
skoðun.
Það var að heyra á Svíunum að
þeim fannst vel tfl fundið af hálfu
Fiat í Svíþjóð að kynna bflinn hér á
landi. Með því hefði hann fengið
aukna athygli en bílar frá Fiat eiga
undir högg að sækja á sænskum bíla-
markaði, hafa aðeins um tvö prósent
hlutdeild og gætu vel hugsað sér
meira. Aðallega er það Uno sem ber
uppi söluna, en einnig hefur hlutur
Croma farið vaxandi því að sænskir
kaupendur hafa uppgötvað að Cro-
man er sambærilegur bíll og Saab
9000 en kostar bara töluvert minna.
Það var fréttafulltrúi Flugleiða í
Svíþjóð, Jan A. Lundbladh, sem sá
um að skipuleggja þessa kynningu
hér á landi og velja leiðina sem ekin
var.
-JR
Ian^ar þiq í bíl ?
víLtu seLja bíl?
Bendum einnig á
smá-auglýsingar
á bls. 56-64
hafl fariö um mig í aftursætinu og
plássið var nóg, bæði fyrir höfuð
og fætur.
Góð fjöðrun
'Fjöðrunin er fyllilega nógu góð
tfl að takast á við grófa íslenska
vegi. Samt á bíllinn það til að sveifl-
ast til í snöggum beygjum á lausa-
möl ef stýrinu er snúið of snögglega
þrátt fyrir jafnvægisstengur bæði
að framan og aftan.
í heild má segja að sænsku blaða-
mennirnir haíi verið ánægðir með
útkomuna úr þessum reynslu-
akstri. Það kom þeim á óvart hve
vel hann tók íslenska fjallvegi,
fannst lítill munur á bílnum á gróf-
um malarvegi og bundnu slitlagi,
nema hvað grjótkastið heyrðist vel
inn í bílinn enda vantaði þykka
hlífðarkvoðuna sem við setjum
undir okkar bíla.
Að VW Golf hefði eignast hér
skæðan keppinaut vildi enginn
þeirra staðfesta, en að sjálfsögðu
spilar endanlegt verð þar inn í.
Hvað samkeppni viö bíla í sama
stærðarflokki varðar á Tipo tromp
uppi í erminni. Fyrst og fremst er
það rúmgott innanrýmið, það
mesta í þessum stærðarflokki.
Það var kannski ekki alveg að
marka þennan reynsluakstur fyrir
okkar aðstæður því flestir bílanna
voru búnir hraðbrautarhjólbörð-
um á 14 tommu felgum, en nokkrir
voru á venjulegum radíalhjólbörð-
um á 13 tommu felgum. Til að koma
í veg fyrir að Svíarnir sprengdu
dekkin á næsta steini höfðu tækni-
menn Fiat bætt hressflega í dekkin
svo að bíllinn varð bæði hastari og
lausari í rásinni en ella.
Vélarstærðir voru tvær, 1,4 og 1,6
lítra, og furðu lítill munur á þeim
í akstri, svipað afl þótt í raun muni
nokkru, 72 á móti 83 hestöflum.
Við munum fjalla nánar um
raunverulegan reynsluakstur á
Fiat Tipo við íslenskar aðstæður
síðar, þegar nær dregur því að
hann komi á markað hérlendis,
sem væntanlega verður um næstu
áramót.
Jóhannes Reykdal
l